Vandaag werden onze twee kipjes en hun voorlopige ren geleverd. Mama is super blij en Timo vindt het allemaal heel spannend. Hij loopt als een gek om het hok heen en bij het zien van de kipjes roept hij : "Coco, Neinei!", wat zoveel betekent als Cocotte en Nenette.
De bedoeling is om, eens dat onze tuin afgespannen is, de ren groter te maken, zodat onze kipjes wat meer bewegingsruimte hebben, voorlopig kunnen ze al even aan onze tuin wennen in hun miniren.
Nog meer spannend nieuws: Papa zijn speelgoedje... euhm "traktor" is geleverd en dat vinden zowel vader als zoon vet cool!
Neen ik heb geen bizarre smaak qua kleding en neen wij zijn niet straatarm, waardoor wij ons moeten kleden met wat we langs de kant van de weg vinden... ja, mijn zoontje heeft het waterbakje van de kipjes ontdekt en ja hij wou dat ding niet meer van zijn hoofd afzetten... hij was er super trots op... is er een nieuwe Walter Van Beirendonck in de maak? Wie weet?
Nu we eindelijk dachten een beetje van de rust te kunnen genieten, krijgen we Elsjj toch wel ni over de vloer zeker! Samen met Karen heeft ze Timo zo hard aan het lachen gebracht dat ons dutske wel een keer of 4 heeft moeten overgeven!
Maar dankzij Els is Timo nu ook al flink een aantal keren op het potje geweest voor zowel de pipi als de popo!
Allee dan zullen we haar nog maar eens laten terug komen zeker???
*Karen en Els druk aan het oefenen op Guitar Hero*
*Wandeling in het domein van de Grotten van Han*
*Safaripark in Aywaille* Alwaar Timo de nieuwsgierigheid van de geitjes niet op prijs stelde, zeker niet toen hij in alle rust de traktor wou inspecteren en er ineens, uit the middle of nowherE, zo'n grote geit komt opgesprongen! Maar al bij al houdt hij aan al die fauna en flora-pracht toch enkele mooie herinneringen over: KRAKRO, TREI en EZIEK (of voor de Nederlandstaligen inder ons: traktor, trein, muziek)
Mama voelde het kriebelen om te investeren in wat buitenspeelgoed... maar omdat ze niet meteen haar ding vond, is ze met een redelijk klein budget de winkels buiten gekomen, tot grote vreugde van de papa denk ik
Resultaat: een kleine glijbaan aan 24,99 euro en een heuse traktor aan 9,99 euro. Timo vond het in elk geval super... de glijbaan werd meteen uitvoerig getest en de traktor moest en zou overal meegaan in de buggy en in de autostoel.
Toen we gisteren door Luik city reden, zei Timo de hele tijd "BUS" en dat was niet zo verwonderlijk aangezien we de ene bus van de TEC na de andere tegenkwamen, ware het niet dat ik dat woordje die ochtend voor de eerste keer gebruikt had om zo'n bus te benoemen en dat Timo dat dus in de namiddag nog wist!
Als we voorbij een kerk rijden, zegt hij ook "BIM BAM" en thuis loopt hij de hele tijd met zijn ambulance rond te rijden terwijl hij "TATUU" zegt... hij leert zoveel bij dat ik het soms niet meer bijhoudt.
Sinds vorig jaar kan hij al door zijn neus blazen om te snuiten, maar nu heeft hij ons er niet meer voor nodig, hij neemt gewoon een zakdoek, snuit deftig zijn neus, propt de zakdoek, veegt nog eens over zijn neus en gooit hem dan in de vuilbak! *zucht* hij wordt groot!
Hij zet nu ook flink zijn handje voor zijn mondje als hij hoest en hij zegt systhematish "Daku" als je alsjeblieft zegt... bon soms vertikt hij het wel eens hoor, maar mama wint toch
Gisteren zijn we naar het Cithadelle ziekenhuis van Luik gegaan voor de 2de morfologische echo en hier was de man net iets vriendelijker en nam hij zijn tijd. Hij is tot dezelfde bevindingen gekomen als de prof in Jette... Geen zichbare tekens dat ons meisje aangetast is met het CMV... op morfologisch vlak dan toch. Hij vroeg of we al een vruchtwaterpunctie hadden laten doen of nog moesten doen, waarop ik heb geantwoord dat we dat niet wilden. Dus stelde hij een nieuwe echo voor op 29 weken, zonder aan te dringen op die punctie... vond ik best wel aangenaam om horen.
Hij heeft ook nog eens bevestigd dat ons sprotje n°2 een meisje zal zijn...
Ditmaal zet ik de 3D echo erbij. Bij Timo heb ik dat niet gedaan, omdat ik de foto toen best eng vond, wat deze keer niet het geval is. Wat ik wel best akelig vond, was toen we tijdens het onderzoek naar het profiel keken van het gezicht van ons meisje, ze zich ineens omdraaide naar de camera... ineens keek ze ons aan en voelde ik me echt bekeken... raar hoor!
Ons sprotje leert elke dag wel een nieuw woordje of uitdrukking bij, het is zo fantastisch om die evolutie te zien he. Zo zegt hij vol overgave de hele dag door (wel op het juiste ogenblik): auto! Met de nadruk op de korte "o". chocoo! koe! soms ook koei! van het meervoud koeien... alleen klint dat in het frans niet zo fris assi! = zit! krakro! = traktor! lap = lamp en dan vaak gevolgd door "ooouffff bobo" ~ zie een van de vorige post voor de reden lik = licht bloep = bloem sokke = sokken de l'eau = water kaa = kaas mjam mjam = (lekker) eten flie (bah) = vlieg (bah) tik tak = ditmaal wordt de 't' wel uitgesproken slaapel = slaapzak wawa = zijn woefke elsj = Els en dan vooral als hij een groene auto ziet langsrijden Vandaar dat we voor op zijn crocs een groene auto gekocht hebben, waarvan hij meteen zei: "auto elsj" pasop = pas op! jaaaa? = als antwoord wanneer je op de deur klopt en hij zich op dat moment aan de andere kant bevindt potje = zijn potje la = daar
En mijn absolute favoriet "ZOEP"... Wanneer mama iets van Timo wilt gedaan krijgen en er moet wat vaart achter zitten, of hij doet het niet van de eerste keer, dan durft ze al eens "zoep!" te zeggen. Maar nu zegt Timo dat dus ook tegen zijn papa: "papa mijmee!" "papa mijmee!" "zoep!" of vertaalt als: "Papa je moet met mij mee komen! NU!"
Onze tuin is gezegend met sprinkhanen in allerlei soorten en maten... en Timo vindt ze net zoals papa en mama heel fascinerend! Hij kijkt ernaar, zegt : "spri! spri!" en springt ondertussen op en neer.
Mama heeft er, geloof het of niet, ook eentje op haar hand laten zitten... tot groot jolijt van de papa, vooral toen hij zag dat dat beest zijn behoefte op mama's hand aan het doen was!
Weer even alle stoom aflaten en lekker genieten van elkaar in Oceade... Buiten het iets te koude water en het gebrek aan een babyzwembadje werd het toch een zalig genietmoment, zeker toen Timo 3 kwartier op mijn buik is blijven liggen om van elkaar te genieten in een van de relaxzeteltjes; iets wat onze spring-in't-veld nog nooit gedaan heeft!
3 juli 2009 eerste morfologisch onderzoek in Jette
Na een "tactvol" gesprek met de professor in kwestie, die gespecialiseerd zou zijn in het controleren op CMV-afwijkingen, mogen we er vrij zeker van zijn dat ons boeleke op morfologische vlak geen afwijkingen vertoont. D.w.z. dat de ledematen goed gevormd zijn, de orgaantjes en het hart op de juiste plaats liggen en degelijk gevormd zijn etc.
Dit alles wil natuurlijk niet zeggen dat ons meisje (jawel het wordt waarschijnlijk een zusje!) niet besmet is met het CMV en dat ze op neurologisch vlak geen afwijkingen zou kunnen vertonen. Om hierover zekerheid te hebben, zou ik een vruchtwaterpunctie moeten doen binnen dit en enkele dagen. Op basis van de uitslag van deze test (die trouwens niet sluitend is, want als het kindje nog niet besmet is zou het nog besmet kunnen geraken en het is niet omdat het besmet zou zijn dat er verwikkelingen optreden) zou ik dan op 35 weken zwangerschap onder de MRI-scan moeten om te weten te komen of ons kindje op neurologisch vlak iets heeft overgehouden aan dit "o zo geweldige, maar absoluut niets om je zorgen over te maken"-virus.
Na kort beraad ( nog geen half uur) hebben we overwogen om de punctie en de scan niet te doen. De punctie kan voor verwikkelingen zorgen en geeft ook geen zekerheid qua resultaten en een scan op 35 weken... tja wat wil je nog op 35 weken doen, het is nu zelfs al te laat voor de dokters om nog iets te doen... Dus wachten we gewoon de geboorte af en via de hielprik komen we ook te weten of kleine zus besmet is geweest of niet. En als ze besmet geweest is, wil dat nog niet zeggen dat ze er iets aan overhoudt en als dat wel zo is, dan zullen we er voor zorgen dat ze de best mogelijke zorgen krijgt.
Dit kleine ukkepukje maakt al helemaal deel uit van mijn leven, ze stampt er maar op los, draait zich gezellig rond in mijn buik (ze lijkt voor mij aktiever dan haar broer), ze is gewoon mijn kindje en ik wil ten volle van haar kunnen genieten. Ja, na de eerste shock hebben we alle mogelijke optie in overweging genomen ook in functie van later en rekening houdend met het feit dat Timo op een bepaald moment ook een zekere verantwoordelijkheid voor zijn zusje zal moeten dragen. Maar nu is dat kleine meisje volledig aanwezig in mijn buik en wil ik haar echt het gevoel geven dat ze erbij hoort en dat we haar graag zien... dus geen stomme onderzoeken meer die je doen twijfelen, bang maken en misschien zelfs foute beslissingen doen nemen... Laten we gewoon van ons meisje genieten, want ze is het waard!
Even ter info: 40% van de besmette vrouwen draagt het virus over op het kindje. 10 tot 15% van die besmette kinderen ontwikkelt symptomen van cmv, maar 10% van die kinderen houdt er dan toch niets aan over en ontwikkelen normaal. Van degenen die geen symptomen ontwikkelen is er 95% die zich normaal ontwikkeld.
En dat vieren we met het hele gezin en de hitte in O o ohooo Paradisioooo! Eventjes alle zorgen laten varen, want morgen moeten we in het ziekenhuis van Jette zijn voor het eerste Morfologische onderzoek (ja wij doen er meteen voor alle zekerheid 2, de volgende is op maandag 13 juli).
Stilletjesaan bereiden de genodigden van het verjaardagsfeest van Sophie zich voor op een heus watergevecht... uiteraard beginnen we met wat watergewenning om de training zachtjes op te bouwen...
