Broer en zus hebben gedurende een uur samen gelachen en gespeeld in de ontdektent. Zalig om ze zo samen te zien spelen. Voor Timo zal het nu ook wel leuker gaan worden, de interactie neemt alleen maar toe en nu ook zus alle hoeken van de kamer al kruipend verkend wordt het speelterrein alsmaar groter.
Ons musje haar eetlust is al fameus verbeterd, ze kan nu heelder porties naar binnen spelen en eets ochtends na de borst met plezier nog een heel bord melkpap op *jeuj* Het resultaat blijft ook niet lang uit, want op de weeg was ze t.o.v. 2 weken geleden al 130g bijgekomen *dubbel jeuj*!
Smaken verschillen maar toch, wanneer je zoon van bijna drie resoluut voor een roze Hello Kitty map gaat om naar school te gaan en ook graag zijn nageltjes willen laten lakken als mama de hare doet, dan stel ik mij daar toch vragen bij...
Vrijdag eindelijk naar de langverwachte afspraak bij de pediater geweest, waar ik te horen kreeg, dat het toch wel zorgwekkend is dat ons meisje zo afvalt en niet goed door eet, hoewel ze ditmaal wel 130g was bijgekomen.
Maar toch maar meteen naar het ziekenhuis voor een bloedafname en een voorschriftje gekregen voor een urineanalyse, een echografie en een scan van de borstkas... waarschijnlijk gaat het ook bij ons Noortje, net zoals bij Timo toen, om reflux, maar om zeker te zijn dat er niets anders is, moeten we al die testen doen. Ondertussen krijgt ze wel al de nodige medicijnen om de eventuele reflux te behandelen.
Vrijdagavond kreeg ze haar eerste medicijn (omeoprazol) en toeval of niet, ze sliep voor het eerst sinds 3 maanden door tot 8u! Meestal wordt ze rond 4u30 wakker, krijgt dan haar tutje en wordt dan weer om de 3 kwartier wakker, totdat ze zo rond 7/8u de borst krijgt. De volgende dag heeft ze super goed en veel gegeten en heeft ze ook de rest van de medicijnen gekregen (motilium en gaviscon) en alweer heeft ze die nacht doorgeslapen en de dag nadien super goed gegeten.
Heel waarschijnlijk was het dus wel de reflux die voor problemen zorgde en jammer genoeg zijn we daar niet eerder achter gekomen, omdat we pas zo laat een afspraak hadden bij de pediater... Nu maar hopen dat ze snel een curve of twee stijgt en weer gezond verder kan.
Na veel oefenen heeft ons meisje nu ook het kruipen onder de knie!!! Dat gaan hier nog drukke tijden worden met een mobiele Nora en een drukke Timo ;-)
Ons zoontje is vannacht helemaal alleen opgestaan, heeft zijn pampertje uitgedaan, grote popo gedaan op het potje, poep afgekuist, potje leeggemaakt, pyjama weer aangedaan en terug in zijn bedje gekropen, dat vanmorgen nog helemaal droog was! *trots*trots*
"Kom Timo trek je jasje aan, we gaan op stap met de auto...". Zo begon de dag en Timo stelde er zich geen vragen bij. De rit duurde daarentegen wel een uur en tegen dat we ter plaatse waren, sliepen er twee engeltjes op de achterbank. De grootste engel dacht bij het ontwaken dat hij nog midden in een droom zat, want rondom hem waren er alleen maar stoomtreinen te zien... hij was even van de kaart en bromde dat het een lieve lust was, maar algauw verdween de droommist en kon hij niet anders dan vol bewondering en spanning genieten van alle treintjes rondom.
Als kers op de taart werd er nog een ritje gemaakt met Thomas de trein, die na een ritje van een uur, net als Timo, onder de douche moest en dan onder de wol.
De eerste broer-zus ruzie is een feit. Timo neemt regelmatig alle speeltjes van Nora haar speeltapijt en zet de speeltjes dan op een voor Nora nog onbereikbare plaats. Ik heb hem daar al vaak opmerkingen over gemaakt, maar hij blijft het doen, net alsof het een tic is.
Vandaag was het weer zover en heb ik iets krachtiger ingegrepen door Timos knuffelhondje met tutje aan Nora te geven, met als excuus, dat als hij met haar speelgoed gaat lopen, zij dan met dat van hem mag spelen... u raadt het ... een megahuilbui van grote broer tot gevolg. Nadat de gemoederen bedaart waren zijn we met zn drieën op het speeltapijt gaan spelen onder het motto: Mijn speelgoed is van iedereen. Timo speelde braaf met zijn vrachtwagen en de blokjes van Nora op Nora haar tapijt, want dat is de afspraak: Timo mag met Nora haar speelgoed spelen, maar het moet op haar tapijt blijven, zodat zij er ook nog aan kan. Maar wat Timo bij dit broederlijk delen niet zo leuk vond, was dat Nora ook wel eens met Timos vrachtwagen wou spelen en vooral, dat ze dat van mama mocht!!! Aie Aie... weeral grote huilbui (De zoveelste van de dag! BTW als we wateroverlast zouden hebben de laatste dagen, zal het niet van de stormen buiten zijn, maar van de regenbuien binnenshuis!)
Maar bon, Nora was braafjes met de vrachtwagen aan het spelen, toen Timo uit wraak met Noras blokken, naar haar gezicht begon te gooien, waarop ze verbaasd naar haar broer keek... en zo geschiedde de eerste broer-zus ruzie...
Ons Noortje probeert nu echt wel te kruipen, ze probeert de coördinatie onder de knie te krijgen en ik denk dat het niet meer zo ongelofelijk lang zal duren.
Ze is nu ook al een aantal keer van ligstand naar zit stand gesukkeld, voorlopig nog met een beetje geluk, maar ook dat manoeuvre zal ze snel door hebben.
Het eerste tandje is er ondertussen ook doorgekomen... ik heb het nog niet gezien, maar ik heb wel al een kartelrandje gevoeld, ben eens benieuwd om mijn kleine meisje met tandjes te zien, dat zal zo raar doen! Bij Timo had ik dat ook... een zoveelste bewijs dat ons babytje aan het groot worden is...
En alsof dit alles nog niet genoeg is, wappert ze vrolijk met haar hele armpje naar de mensen die ze kent!
En ook dat wordt gevierd met een feestjeeeeeeeuh en een BBQ'ke! Timo en Nora waren helemaal klaar om het kadootje veilig en wel af te leveren bij de jarige. Wanneer deze belangrijke taak volbracht was konden de jongens zich vermaken in de Ourthe en zochten daar de nodige verkoeling, terwijl de mama's en papa's diezelfde verkoeling zochten in de ijskast tussen de liters koud water en drank
Nora en Finn die hielden het bij het relaxen in de wipstoelen en het masseren van elkaars rug
8 maand is ze onze kleine meid en het zitten lukt haar al aardig. Soms doet ze ook echt haar best om de kruiptechniek uit te testen, met heel wat uitschuivers tot gevolg!
Het valt me ook op dat ze sinds een paar dagen heel duidelijk mamamamamamama zegt wanneer ze huilend in haar park zit en door mij gepakt wil worden. Op andere momenten zegt ze dat niet. Als ze blij aan het vertellen is zegt ze wel papapapapapa
Op blitzbezoek bij meter alwaar de schommel met veel plezier en gelach werd uitgetest door onze kleine meid, terwijl onze grote man Els ging helpen om de kuikentjes te tellen.
... Maar helaas heeft mijn fotokaartje het begeven en zijn alle foto's versjwoenden Slechts 1 foto heeft het gehaald... een hele mooie trouwens van ons Noortje en Vava!
Nora zit in kruipstand en kan met een beetje steun netjes blijven zitten.Ze kan ook al met heel haar armpje naar je zwaaien en als je in je handen klapt voor haar, dan strekt ze haar armpjes om gepakt te worden... en ja ook auto rijden lukt al aardig!
Op blitzbezoek bij meter alwaar de schommel met veel plezier en gelach werd uitgetest door onze kleine meid, terwijl onze grote man Els ging helpen om de kuikentjes te tellen.
