Onze eerste Kerst met z'n drietjes vieren we bij mamy Brisou en papy. Hoewel ons sprotje niet echt begrijpt wat er allemaal rondom hem gebeurt, is hij toch zeer geïnteresseerd in zijn alleereerste kerstkadootje... een kijkboekje!
Vandaag zijn we voor de eerste keer naar de crèche geweest om kennis te maken met de kinderverzorgsters. De eerste indruk die ik van de dames kreeg, was al meteen een goede en Timo vond het blijkbaar ook helemaal niet erg om door de dames opgepakt en geknuffeld te worden.
Maar de echte stap moet nog komen... donderdag gaat hij voor 2 uurtjes alleen naar de crèche... en mama zal haar verdriet dan maar gaan wegshoppen zeker?
FOTO: "Jawadde dadde, is mama nu nog ni klaar met haren fotoshoot... ik zou terug willen gaan spelen met mijn maatje..."
Ons sprotje is zaterdag 3 maand geworden ofwel 13 weken. Maar dat kon ons sprotje niet deren, want hij had vrijdag zijn inenting gekregen en was daar bijna een heel weekend lastig door Maar dat is normaal volgens de pediater. De vorige keer was hij echter in opperbeste stemming...
Ach ja we moeten erdoor... het zal nog moeilijker worden, want weldra ga ik hem vroeger uit zijn bedje moeten halen en zal hij naar de crèche moeten. Het begint nu wel wat te wringen bij mij... ik ga het er héél moeilijk mee hebben, maar ook hier moeten we door!
Morgen (dinsdag) gaan we samen een half uurtje naar de crèche om de sfeer op te snuiven en donderdag mag hij van 9 tot 11 en vrijdag van 8 tot 12 naar de crèche... zonder mama Ben benieuwd hoe we het gaan doen... hoe hij zich zal voelen en gedragen in de crèche en of ik mijn traantjes en angstscenario's ga kunnen bedwingen.
Timo in Wonderland... goed ik geef het toe... ik ben verslaafd aan photoshop... heb er eerst mijn hoofd over gebroken, maar het gaat elke dag beter. Nu kan ik mijn foto's ook nemen in functie van Photoshop, dan zullen de resultaten ietsje beter zijn!
Toen mijn grootvader gisteren van de trap viel dacht ik bij mezelf: 'Mmmm... moet ik ook eens proberen!' Dat is bij deze gebeurd Mijn grootvader mocht na allerlei onderzoeken het ziekenhuis verlaten, maar de zere poep die zal nog wel even blijven. Dus bibi vandaag op ziekenbezoek. 't Was een zicht zo twee stijve poepen bij elkaar.
Een goede raad, dweil nooit je trap als je er daarna meteen af moet... 'k was even vergeten dat ik dat stukje trap al gedaan had... 'k had al lang niet meer op zo'n snelle glijbaan gezeten!
Vandaag telefoon gekregen dat mijn opa in het ziekenhuis ligt. Gelukkig heeft David voor morgen verlof kunnen krijgen, dan kunnen we opa gaan bezoeken in het ziekenhuis.
Ons sprotje weet nu al heel goed waar hij met zijn handje naartoe moet als hij iets wil pakken of... als hij papa's hand wil wegduwen wanneer die voor Timo's gezichtveld staat...
Ons sprotje heeft er weer een druk weekend opzitten... hij kan daar echt van genieten, want dan is er vanalles om naar te kijken. Maar eens terug thuis, helemaal alleen met mama, moet hij al die indrukken verwerken, om daarna tot de conclusie te komen, dat we "maar" met ons tweetjes zijn... Met hevige huilbuien tot gevolg. Gisteren was het echt erg, ik heb hem de ganse dag moeten troosten
Vandaag zag het ernaar uit dat het iets beter ging, totdat hij terug in zijn parkje moest en toen begon het weer Maar gelukkig hebben we zijn hondje nog, dat de baarmoeder geluiden nabootst, dat tot nu toe nog niet echt bewezen heeft dat het werkt... Maar wonder boven wonder... HET WERKT!!! Ons sprotje heeft het hondje stevig vastgepakt, er zijn hoofdje tegenaangeknuffeld en is na 5 minuutjes in slaap gevallen!
Voor de vierde nacht op rij heeft ons sprotje 12u aan 1 stuk geslapen. Papa en mama hebben ervan geprofiteerd om ook eens vroeg onder de wol te kruipen. De eerste twee maanden hebben we (en dan vooral de mama ) 's nachts enorm afgezien. Ik stond meer naast zijn bedje dan in mijn bed... maar dat maakt ons sprotje nu ruimschoots goed!
FOTO: Ons muizeke probeert de blaadjes op het tafellaken te pakken
Ons sprotje vindt het blijkbaar ook leuk om overal met zijn nageltjes over te krabben... vooral op de autogordel vindt hij het leuk, want dat maakt natuurlijk geluid!
Ons sprotje heeft nu al drie nachtjes na elkaar 12u aan een stuk geslapen! Op zich is zo'n nachtje niet uitzonderlijk, maar 3 keer na elkaar!!! Laat ons hopen dat hij het volhoudt! Normaal gezien moet hij wel 5 keer drinken, maar dat 5de flesje ('s nachts dus) slaat hij nu al over! Enfin hij zal genoeg hebben met zijn 180ml en de 2 schepjes nutriton. Ja ik ben er opnieuw mee begonnen, omdat de reflux weer de kop op stak...nu maar hopen dat hij weer niet geconstipeerd raakt.
"Tja mijn populariteit kent geen grenzen. Gisteren was ik nog op bezoek bij opa en marreine, daarna ben ik met mamsie en vava naar de makro geweest en vandaag maak ik mij klaar om op bezoek te gaan bij mamy Brisou, mamyzee, papyzee en peter en daarna trekken we nog eens naar de meter!"
Ps: Dank u aan de meter voor de uitleg, want kijk eens wat mama nu al kan!
Ons sprotje zat al graag in bad, maar nu hij het douchen heeft ontdekt, is het badje verbannen naar een achterhoek in het washok.
Hij kan daar zo van genieten om samen met mama of papa onder de douche te gaan. Tijdens het afdrogen is er geen gewapper of geflapper van armen of benen te bespeuren, maar ligt ons sprotje languit op het waskussen, helemaal zen te wezen...zalig!
Deze week heb ik mij ook gewaagd aan het bijwerken van de vingernagels. Dit is een karwei van meerdere dagen, want gedurende 10 vingertjes braafjes stilliggen is een beetje teveel van het goede. Het nagelschaartje vliegt wat mij betreft meteen de vuilbak in, want dat werkt langs geen kanten. Maar met het nagelknippertje en het vijltje, komen we al een eind verder... resultaat... een mooie manicure!
Vandaag heb ik het Sinterklaaskado nog eens aangeboden... en wat blijkt nu??? Ons sprotje heeft een haat-liefde verhouding met dat ding. Eerst krijgen we een megapruillip, vervolgens hevig gewapper met armen en benen (bij onzen Timo een waar teken van plezier) en daarna gehuil.... maar we gaan de goede kant op!
Volgens Karen heeft dit speeltje veel succes bij de kleintjes van de onthaalmoeder van Amélie, dus hebben we toch niet zo'n slechte keuze gemaakt
Mama heeft trouwens ook een kadootje gekregen van de Sint, nl. een tas met de foto's van Timo op, daarin kan ze nu al het materiaal steken dat ze nodig heeft, wanneer ze voor een paar uurtjes met Timo op stap gaat... kwestie van de grote zak niet altijd te moeten meesleuren.
Ook hier is de Sint langsgeweest (op 3 december). Hoewel hij eerst niet dacht langs te komen, want ons Timoke zijn kast puilt uit van het speelgoed, maar bij nader inzien is al dat speelgoed voor als hij al een beetje groter is. Vandaar dat de Sint toch nog een speelgoedje op maat heeft gebracht. Ons Timoke was echter niet erg overtuigd en er zijn zelfs een paar traantjes gevloeid... en dan heeft hij nog niet eens de Sint of Zwarte Piet gezien... dat beloofd voor volgend jaar
*kreun*zucht*zaag*... al twee weken heb ik hevige en rare buikkrampen... dacht even dat er iets niet pluis was en wou al naar de gynaecoloog trekken... totdat dit weekend de russen weer in het land waren, na exact een jaar afwezigheid... was al helemaal vergeten hoe het was, maar dat maken de buik-en rugpijn nu ruimschoots goed!