|
Onze kleine meid gaat naar school... dat betekent grote stressmomenten voor mama, gezien het medisch parcours dat dochterlief al heeft doorlopen... en de twee verdiepingen hoge trap die ze elke dag op en af moet, de hoge speeltuigen en de niet zo goed afgesloten speelplaats zitten daar waarschijnlijk ook wel voor iets tussen.
Maar ze ging woensdag dus van start, een half dagje vol plezier, zo blijkt. Een vluchtige kus en een vaag mompelende dada, was het enige waar we recht op hadden, Timo en ik, terwijl ons Nora zeer geconcentreerd verder ging met het onderzoeken van het speelgoed.
Ook dag twee is blijkbaar heel goed verlopen. Voor het eerst op school blijven eten tussen een hoop onbekende gezichten vormde geen probleem. Tijdens de speeltijd bijt ze ook van zich af, of eerder duwt van zich af, want toen een klasgenootje "copeautjes" naar haar wou gooien, gaf ze de peuter een flinke duw, waarop de anders zo stoutmoedige jongen, verder niks meer durfde te ondernemen.
Ik mag dus wel stellen dat ik best fier ben op onze dochter, die met veel durf en zelfvertrouwen in het leven staat... misschien soms met net iets te weinig angst... maar die neemt mama dan wel over 
Wie zegt eerste schooldag, zegt natuurlijk ook laatste dag op de crêche... een plek waar ik gedurende 4 jaar elke dag heen reed, uitgezonderd weekends en vakantieperiodes natuurlijk en waar ik mijn kindjes elke keer weer met een lach afzette en weer ophaalde. Om al die juffen, want het zijn er 10!, te bedanken dat ons Nora zich als een visje in het water voelde, maakten Nora en mama een Aquarium... met handjes als vissen en zoets als vulling... (Ik maakte oorspronkelijk ook een mooie slinger als aandenken voor de crêche, maar vond hem te mooi en besloot hem te houden. )
 
10-05-2012 om 17:57
geschreven door Kitty 
|
