Gisteren zijn we naar het Cithadelle ziekenhuis van Luik gegaan voor de 2de morfologische echo en hier was de man net iets vriendelijker en nam hij zijn tijd. Hij is tot dezelfde bevindingen gekomen als de prof in Jette... Geen zichbare tekens dat ons meisje aangetast is met het CMV... op morfologisch vlak dan toch. Hij vroeg of we al een vruchtwaterpunctie hadden laten doen of nog moesten doen, waarop ik heb geantwoord dat we dat niet wilden. Dus stelde hij een nieuwe echo voor op 29 weken, zonder aan te dringen op die punctie... vond ik best wel aangenaam om horen.
Hij heeft ook nog eens bevestigd dat ons sprotje n°2 een meisje zal zijn...
Ditmaal zet ik de 3D echo erbij. Bij Timo heb ik dat niet gedaan, omdat ik de foto toen best eng vond, wat deze keer niet het geval is. Wat ik wel best akelig vond, was toen we tijdens het onderzoek naar het profiel keken van het gezicht van ons meisje, ze zich ineens omdraaide naar de camera... ineens keek ze ons aan en voelde ik me echt bekeken... raar hoor!
Ons sprotje leert elke dag wel een nieuw woordje of uitdrukking bij, het is zo fantastisch om die evolutie te zien he. Zo zegt hij vol overgave de hele dag door (wel op het juiste ogenblik): auto! Met de nadruk op de korte "o". chocoo! koe! soms ook koei! van het meervoud koeien... alleen klint dat in het frans niet zo fris assi! = zit! krakro! = traktor! lap = lamp en dan vaak gevolgd door "ooouffff bobo" ~ zie een van de vorige post voor de reden lik = licht bloep = bloem sokke = sokken de l'eau = water kaa = kaas mjam mjam = (lekker) eten flie (bah) = vlieg (bah) tik tak = ditmaal wordt de 't' wel uitgesproken slaapel = slaapzak wawa = zijn woefke elsj = Els en dan vooral als hij een groene auto ziet langsrijden Vandaar dat we voor op zijn crocs een groene auto gekocht hebben, waarvan hij meteen zei: "auto elsj" pasop = pas op! jaaaa? = als antwoord wanneer je op de deur klopt en hij zich op dat moment aan de andere kant bevindt potje = zijn potje la = daar
En mijn absolute favoriet "ZOEP"... Wanneer mama iets van Timo wilt gedaan krijgen en er moet wat vaart achter zitten, of hij doet het niet van de eerste keer, dan durft ze al eens "zoep!" te zeggen. Maar nu zegt Timo dat dus ook tegen zijn papa: "papa mijmee!" "papa mijmee!" "zoep!" of vertaalt als: "Papa je moet met mij mee komen! NU!"
Onze tuin is gezegend met sprinkhanen in allerlei soorten en maten... en Timo vindt ze net zoals papa en mama heel fascinerend! Hij kijkt ernaar, zegt : "spri! spri!" en springt ondertussen op en neer.
Mama heeft er, geloof het of niet, ook eentje op haar hand laten zitten... tot groot jolijt van de papa, vooral toen hij zag dat dat beest zijn behoefte op mama's hand aan het doen was!
Weer even alle stoom aflaten en lekker genieten van elkaar in Oceade... Buiten het iets te koude water en het gebrek aan een babyzwembadje werd het toch een zalig genietmoment, zeker toen Timo 3 kwartier op mijn buik is blijven liggen om van elkaar te genieten in een van de relaxzeteltjes; iets wat onze spring-in't-veld nog nooit gedaan heeft!
3 juli 2009 eerste morfologisch onderzoek in Jette
Na een "tactvol" gesprek met de professor in kwestie, die gespecialiseerd zou zijn in het controleren op CMV-afwijkingen, mogen we er vrij zeker van zijn dat ons boeleke op morfologische vlak geen afwijkingen vertoont. D.w.z. dat de ledematen goed gevormd zijn, de orgaantjes en het hart op de juiste plaats liggen en degelijk gevormd zijn etc.
Dit alles wil natuurlijk niet zeggen dat ons meisje (jawel het wordt waarschijnlijk een zusje!) niet besmet is met het CMV en dat ze op neurologisch vlak geen afwijkingen zou kunnen vertonen. Om hierover zekerheid te hebben, zou ik een vruchtwaterpunctie moeten doen binnen dit en enkele dagen. Op basis van de uitslag van deze test (die trouwens niet sluitend is, want als het kindje nog niet besmet is zou het nog besmet kunnen geraken en het is niet omdat het besmet zou zijn dat er verwikkelingen optreden) zou ik dan op 35 weken zwangerschap onder de MRI-scan moeten om te weten te komen of ons kindje op neurologisch vlak iets heeft overgehouden aan dit "o zo geweldige, maar absoluut niets om je zorgen over te maken"-virus.
Na kort beraad ( nog geen half uur) hebben we overwogen om de punctie en de scan niet te doen. De punctie kan voor verwikkelingen zorgen en geeft ook geen zekerheid qua resultaten en een scan op 35 weken... tja wat wil je nog op 35 weken doen, het is nu zelfs al te laat voor de dokters om nog iets te doen... Dus wachten we gewoon de geboorte af en via de hielprik komen we ook te weten of kleine zus besmet is geweest of niet. En als ze besmet geweest is, wil dat nog niet zeggen dat ze er iets aan overhoudt en als dat wel zo is, dan zullen we er voor zorgen dat ze de best mogelijke zorgen krijgt.
Dit kleine ukkepukje maakt al helemaal deel uit van mijn leven, ze stampt er maar op los, draait zich gezellig rond in mijn buik (ze lijkt voor mij aktiever dan haar broer), ze is gewoon mijn kindje en ik wil ten volle van haar kunnen genieten. Ja, na de eerste shock hebben we alle mogelijke optie in overweging genomen ook in functie van later en rekening houdend met het feit dat Timo op een bepaald moment ook een zekere verantwoordelijkheid voor zijn zusje zal moeten dragen. Maar nu is dat kleine meisje volledig aanwezig in mijn buik en wil ik haar echt het gevoel geven dat ze erbij hoort en dat we haar graag zien... dus geen stomme onderzoeken meer die je doen twijfelen, bang maken en misschien zelfs foute beslissingen doen nemen... Laten we gewoon van ons meisje genieten, want ze is het waard!
Even ter info: 40% van de besmette vrouwen draagt het virus over op het kindje. 10 tot 15% van die besmette kinderen ontwikkelt symptomen van cmv, maar 10% van die kinderen houdt er dan toch niets aan over en ontwikkelen normaal. Van degenen die geen symptomen ontwikkelen is er 95% die zich normaal ontwikkeld.
En dat vieren we met het hele gezin en de hitte in O o ohooo Paradisioooo! Eventjes alle zorgen laten varen, want morgen moeten we in het ziekenhuis van Jette zijn voor het eerste Morfologische onderzoek (ja wij doen er meteen voor alle zekerheid 2, de volgende is op maandag 13 juli).
Stilletjesaan bereiden de genodigden van het verjaardagsfeest van Sophie zich voor op een heus watergevecht... uiteraard beginnen we met wat watergewenning om de training zachtjes op te bouwen...
Dit jaar ging de schoolreis naar HOUTOPIA in Houffalize... Timo mocht mee als 'extra begeleider' en heeft zich heel goed geamuseerd in het doecentrum, de immense speeltuin vond hij wat minder, maar dat is waarschijnlijk te wijten aan de vermoeidheid en de warmte...
Deze woensdag kwamen opa, mareine, nonkel en de pizza van "la mama" afgezakt naar Charneux om kennis te maken met het huisje, maar vooral om de jeugdigheid weer terug te vinden door te spelen met hun achterkleinzoon! Du jamais vu!
Papa zat al een aantal weekends verstopt in onze toekomstige slaapkamer om er aan onze dressing te werken. Gelukkig kreeg hij een beetje hulp van Timo, anders was de dressing ondertussen nog niet in gebruik.
Timo heeft zelfs zo hard gewerkt dat hij er blaren aan heeft overgehouden! ... alhoewel om eerlijk te zijn, komt het door de spotjes in de dressing die heel warm waren en Timo's vingertjes als het ware hebben aangezogen. Gelukkig waren er geen traantjes bij wel om de 15 minuten een :"mama bobo" en dan gaf mama er een kusje op en was de pijn weer verdwenen voor een kwartier. De dagen erop zijn de blaasjes groter geworden, maar onze flinke jongen repte er met geen 'bobo' meer over...
