... zoals wanneer je te horen krijgt dat je tijdens het eerste trimester van je zwangerschap besmet bent geraakt door het CMV, terwijl je er alles aan deed om zo'n besmetting te voorkomen...
Veel huilen, veel praten, veel steun van iedereen en toch staat de wereld even stil...
Papa werkt goed verder aan de inbouwkast, mama heeft een nieuw kapsel, Timo is in de wolken met zijn blauwe crocjes...en toch staat de wereld soms weer even stil...
Dinsdag terug naar school, praatjes slaan met leerlingen, collega's, ouders... en dan staat de wereld weer even stil wanneer je met de gynaecoloog moet overleggen welke tests je moet ondergaan, welke risico's je baby loopt...
Nadat het naar buiten brengen van (nieuwe) woordjes een tijdje stillag, heb ik het gevoel dat hij nu elke dag wel een nieuw woordje zegt. Hij zegt ook heel veel woordjes na, maar een deel ervan gebruikt hij echt in de juiste context!
Alles even op een rijtje:
papa mama dada= daag tato = tantôt tota = tot straks masie = mamsie papy vaba = vava na benee = naar beneden (de trap afgaan, de mouwen naar beneden trekken...) sjoko = moet ik niet vertalen zeker? slaapel = slaapwel tappetappe = stappen (hij kan nu ook al heel flink de trap afgaan, eerst het ene voetje dan het andere, terwijl hij met 1 handje de armleuning vasthoudt en met het andere mama's hand MEUH! als hij de koetjes ziet in de wei tegenover ons huis (Yes! We hebben eindelijk koetjes in de buurt) dodo = slapen nog /enco = nog een beetje alstublieft Mmmmmmmmmmmm! = als hij iets lekkers ziet
Op 1 en 2 mei zijn we met z'n allen naar Eurodisney getrokken... helaas zijn niet alle verwachtingen vervuld. Het Walt Disney Studio's park viel lelijk tegen... lange wachtrijen voor attrakties die het niet of maar gedeeltelijk deden, Timo die het eerste uur dat hij alleen was met mama, terwijl de waaghalzen stonden aan te schuiven aan de Tower of Terror, een grote woedeaanval kreeg en bijgevolg niet te troosten was (mama had ook helemaal geen tutje, knuffeltje, koekje of wat dan ook bij de hand, want die had papa mee in zijn rugzak)...
De tweede dag hebben we het klassieke park gedaan... veel mooier, maar toch viel een groot gedeelte van de magie weg door het onbeschofte en egoïstische gedrag van onze medemens. Jammer natuurlijk, maar dat alles neemt natuulijk niet weg dat we ons desondanks toch goed geamuseerd hebben zenne...
om naar Eurodisney te gaan... snel nog even de auto stofzuigen, dan de piraten die op zeeklassen vertrokken zijn gaan begroeten en vervolgens onze koffers pakken!
"Bij een nieuw huisje horen veel andere nieuwe dingen, zoals samen in bad gaan met mijn vriendje Otte, die mijn gespetter niet altijd evenzeer op prijs stelde, voor het eerst op het potje gaan en blijven zitten, doortrekken en tot de conclusie komen dat het potje nog steeds even leeg is als daarvoor ."
Meter was de eerste persoon die in ons huisje is blijven overnachten, want ons huisje kunnen we nu wel officiëel zeggen sinds de ondertekening van de aktes op 8 april 2009.
Ze zorgde zelfs voor enkele overheerlijke maaltijden... mmmmmmmm
De laatste week van de paasvakantie werd er volop gepoetst en verhuisd. Timo heeft zijn papa flink geholpen bij het in elkaar steken van de meubeltjes. Bij elk vijsje of voorwerp dat hij moest pakken zei hij: "alors"... net zoals zijn papa.
De benedenverdieping is zo goed als geïnstalleerd. De garage, het washok en de hal staan wel nog vol met verhuidozen, want ze komen onze kurkenvloer boven pas leggen eind mei en zolang die er niet staat, kunnen we boven nog niets zetten, behalve ons bedje dan...
Maar bon, beneden is het al zo een beetje ingericht naar onze smaak. De kleurtjes tegen de muur mogen we pas binnen een maand of 5 zetten, wanneer het plaasterwerk helemaal droog is en niet meer beweegt. Dus tot dan doen we het met schoon witte muurtjes.
De eerste week van de paasvakantie hebben we nog wat genoten van de laatste dagen op ons terrasje in Hargimont. Elke dag gingen we een kijkje nemen in 'ons huisje' om te kijken of de laatste werkjes vlot verliepen. Timo controleerde met veel plezier de graafmachiene en hielp zelfs met het vervoeren van de kruiwagen (zoals een echte gemeentewerker ).
Tijdens de paasvakantie waren niet alleen de paaseitjes van de partij, maar ook de windpokken! Gelukkig had ons sprotje er weinig last van. De daagjes voordat de bultjes de kop opstaken, had hij het wel heel moeilijk. Hij was toen super gemeen: beet, sloeg, trok aan mama's haren..., maar gelukkig was dat snel voorbij toen enkele dagen later de pokjes tevoorschijn kwamen.
Deze paasvakantie heeft ons sprotje voor het eerst paaseitjes geraapt. Eerst wat onwennig en overdonderend door alle kadootjes, maar na een tijdje liep het al wat vlotter.
."
