Ik vraag me af of het iets typisch is voor kleine meisjes om kasten leeg te halen. Ons Noortje beleefd er in elk geval heel veel plezier aan.

Sinds een paar daagjes komt ze helemaal alleen recht vanuit zitstand en kan ze blijven staan zonder zich ergens aan vast te houden. Af en toe wordt er ook een stapje gezet. Het zal nu wel allemaal niet meer zo lang duren zeker?

Een week voor ons meisje 1 jaar werd, was het een drukte van jewelste... het lijkt alsof het eerste tandje er nu toch eindelijk aan het doorkomen is... de eesrte drie stapjes werden gezet... de eerste meters met broer zijn bus werden gereden... maar zo was er ook de eesrte stikramp in een korstje van de soep... de eerste keer het bewustzijn verliezen door zich boos t e maken tijdens het verversen (met de daaraan gekoppelde paniek uiteraard)...

30-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

30-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

Suri maakt voor de eerste keer kennis met de buitenwereld... vanaf de andere kant van het raam...


          



            



             

30-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

Ons meisje stond helemaal alleen recht in haar parkje zonder dat ze zich vasthield!

Mama heeft het moeilijker met het feit dat haar dochtertje 1 jaar wordt, dan dat ze zelf 30 wordt!

27-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

23-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

Halloween staat synoniem voor verkleden... en laten de leden van mijn gezin dat nu eens heel goed begrepen hebben se:

Timo de pompoen




Nora het spookje




Suri de doos




en een papa hoogzwanger van 1 of ander harig monster...

21-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

20-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

17-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

16-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

16-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

Vanmorgen in de badkamer:

“Timoke we gaan straks een boterhammetje of cornflakes eten he...”

“Ma neen Mama!”

En toen dacht ik: “We zijn vertrokken voor een welles-nietes discussie, waarbij zoonlief mij zal proberen te overtuigen dat hij nu echt niet wil gaan eten, maar mijn vrees was ongegrond.

“Maar jawel Timo we gaan zo eten.”

“Ma neen mama, toch geen boterhammetje met corleleekes, das wel een beetje jek he mama... mama toch!”

“Ah ja dat zou inderdaad een beetje gek zijn, maar mama bedoelde cornflakes OF een boterhammetje... mama toch!”

15-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

11-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty  

Na een weekje op cursus te zijn geweest, kwam papa vrijdagavond weer thuis! Iedereen blij natuurlijk, hoewel we het heel goed hebben gehad met ons drietjes en de kindjes super flink zijn geweest. Timo was blij dat papa er weer was, maar na een “Bonjour papa” ging hij alweer spelen... Nora daarentegen begon hevig met haar armen te wapperen en heeft haar papa de rest van het weekend niet meer los gelaten.

Ook toen we ’s anderendaags in het zwembad van Bohon gingen zwemmen, week ze geen milimeter van haar papa. En ook zondag tijdens het verrassingsfeestje voor Mémi haar 30^ste verjaardag bleef ze aan haar papa plakken... wel mooi om te zien hoe goed ons kleine meisje zich bij haar sterke papa voelt.

Timo had het wel heel erg naar zijn zin bij het maken van meters verjaardagskaartje en tijdens het feestje zelf, maar hoe kan het ook anders met al die lieve mensen om hem heen.

02-10-2010 om 00:00 geschreven door Kitty