MRI om 8.30u en
aansluitend doktersraadpleging 09.50u, maar die afspraak is wat uitgelopen.
Op dat moment is
het niet plezant om te wachten, maar ik begrijp dit (zeker na mijn vroegere onverwachte
mankementen en pijnletsels)
Spanning!!!
Dan om 11.30u eindelijk
de afspraak met de neurochirurg (mijn redder en superdokter) het resultaat.
Alles OK, JOEPIE,
geen nieuw gezwel ontdekt en de oudste, eerste cyste van 2003 is nog altijd
stabiel.
Alleen het
gezichtsveld moet toch nog om het half jaar gevolgd worden. Voorheen opvolging
in Leuven, maar nu mag het voorlopig in Tongeren bij dr. Colla.
Ik natuurlijk SUPER GELUKKIG na
weken en dagen van stress en spanning.
Volgende afspraak
met MRI op 25 april 2016.
Dank je, Hilaire om
dit samen met mij te verwerken, ook al heb jij soms een andere kijk op de
feiten.
Vandaag met een
bang hartje weer naar ziekenhuis ZOL Genk voor de jaarlijkse MRI controle van
mijn hoofd.
Zit er al weken, dagen mee in
mijn gedachten.
Misschien maak ik
mij wel teveel zorgen, maar eerdere onderzoeken van mijn ogen in Leuven geven
mij toch een dubbel gevoel.
Geschiedenis:
november 2003: cyste gevonden in de
brughoek, een moeilijke plaats om te opereren. Het zou met 2 operaties opgelost
zijn.
Toch
niet, bij de eerste ingreep was er een lek en dit moest onmiddellijk gedicht
worden. Twee maanden erna de 2de operatie om het overblijvende deel
van de cyste te verwijderen. Gedeeltelijk gelukt, de chirurg kon niet alles
wegnemen wegens tekort gelegen aan de hersenstam. Gevolg: immense hoofdpijn
doordat het hersenvocht niet meer weg kon via de ruggengraat.Dus weer een operatie om dit euvel op te
lossen.
Uiteindelijk
waren er niet 2, maar 4 operaties nodig. De hoofdpijn bleef en ook nog een
dubbelzicht doordat de cyste op de oogzenuw lag, die ondertussen reeds
afgestorven was. (ik moest steeds één oog toeknijpen of een ooglap dragen, niet
mooi om in het publiek te komen, je lijkt wel een piraat).
De
oogspecialist van Genk zei dat ik daar mee moest leven, maar de chirurg was
daar niet mee akkoord. Hij stuurde mij naar Leuven naar een zeer getalenteerde
oogspecialist. Oplossing: oogzenuw beschadigd, dus oogspieren bijwerken. Dat is
uiteindelijk gelukt met 3 operaties.
Door de aanhoudende hoofdpijn, nog
vele sessies manuele therapie hoofdmassage en dat heeft mij enorm geholpen;
bedankt kinesist Bertje.
Alles goed bij de jaarlijkse controle.
Tot januari 2013: een nieuwe cyste,
ditmaal gelegen op het gezichtsveld. DUS weer een nieuwe operatie. Ik kan veel
pijn verdragen, maar het was me nu teveel.
Januari 2014: vaststelling in Leuven:
Glaucoom en opvolging om de 6 maanden.
Vandaag met een
bang hartje weer naar ziekenhuis ZOL Genk voor de jaarlijkse MRI controle van
mijn hoofd.
Zit er al weken, dagen mee in mijn gedachten.
Misschien maak ik
mij wel teveel zorgen, maar eerdere onderzoeken van mijn ogen in Leuven geven
mij toch een dubbel gevoel.
Geschiedenis:
november 2003: cyste gevonden in de
brughoek, een moeilijke plaats om te opereren. Het zou met 2 operaties opgelost
zijn.
Toch
niet, bij de eerste ingreep was er een lek en dit moest onmiddellijk gedicht worden.
Twee maanden erna de 2de operatie om het overblijvende deel van de
cyste te verwijderen. Gedeeltelijk gelukt, de chirurg kon niet alles wegnemen
wegens tekort gelegen aan de hersenstam. Gevolg: immense hoofdpijn doordat het
hersenvocht niet meer weg kon via de ruggengraat.Dus weer een operatie om dit euvel op te
lossen.
Uiteindelijk
waren er niet 2, maar 4 operaties nodig. De hoofdpijn bleef en ook nog een
dubbelzicht doordat de cyste op de oogzenuw lag, die ondertussen reeds
afgestorven was. (ik moest steeds één oog toeknijpen of een ooglap dragen, niet
mooi om in het publiek te komen, je lijkt wel een piraat).
De
oogspecialist van Genk zei dat ik daar mee moest leven, maar de chirurg was
daar niet mee akkoord. Hij stuurde mij naar Leuven naar een zeer getalenteerde
oogspecialist. Oplossing: oogzenuw beschadigd, dus oogspieren bijwerken. Dat is
uiteindelijk gelukt met 3 operaties.
Door de aanhoudende hoofdpijn, nog
vele sessies manuele therapie hoofdmassage en dat heeft mij enorm geholpen;
bedankt kinesist Bertje.
Alles goed bij de jaarlijkse controle.
Tot januari 2013: een nieuwe cyste,
ditmaal gelegen op het gezichtsveld. DUS weer een nieuwe operatie. Ik kan veel
pijn verdragen, maar het was me nu teveel.
Januari 2014: vaststelling in Leuven:
Glaucoom en opvolging om de 6 maanden.
Eigenlijk is de
woensdagavond een vaste trainingsavond joggen. Vandaag niet wegens veel gewerkt
in de tuin (rugpijn) en mijn vriendin is gekwetst en mag en kan een tijd niet
lopen.
Dan maar naar haar
thuis geweest om de les van gisteren Internet 2 over e-books door te nemen.
Het lukte van geen
kanten. Na de zoveelste poging was de site zelfs niet meer beschikbaar.
Maar ik geef het niet op.
Eén van de volgende dagen moet het lukken!
Werken
in de tuin. A never ending story of zoals onze zoon vroeger zei: vechten
tegen de windmolens.
Nog
een paar uurtjes (4) en de voor- en zijkant rond het huis zijn dan volledig
opgeruimd en hopelijk een tijdje onkruidvrij. (tegen onze principes toch onkruidverdelger
gespoten op plaatsen waar geen planten staan)
typefout sites (alvast opletten als
je een internetadres goed intypt, anders kan je op de meest rare sites
uitkomen)
chatten: de leraar heeft een chat
gemaakt en dadelijk waren er een 10-tal andere chatters geïnteresseerd. Een
beetje heen en weer gepalaverd en uiteindelijk toegegeven dat het een
experiment was voor school (de tegenpartij nam het gelukkig goed op)
e-reader: een goed toestel als je veel
leest, je kan in de zon lezen dankzij het speciale scherm en er is heel weinig
batterijverbruik (op vakantie kan je gerust 14 dagen lezen zonder het toestel
te moeten opladen, in tegenstelling tot een tablet)
e-books: fantastisch, want je kan
enorm veel boeken gratis downloaden, maar het is wel even zoeken.
Begin van een nieuwe
week na een mooie en fantastische paasvakantie.
Deze morgen de 13
hemden gestreken van onze zoon Geert in een recordtempo: 4054 minuten (pluim
voor mezelf).
Daarna nog een
uurtje in de tuin en direct na het middageten terug de tuin in tot 16.00u.
Amaai, mijne rug en knieën, en ik moet nog gaan joggen.
We zullen wel zien
hoe het zal gaan!
Het zal gene vette
zijn, mede ook dat mijn maatje Clairke gekwetst is en ik dus alleen zal moeten
lopen.
Omdat Hilaire morgen
toch in Leuven is, gaat hij nog eventjes langs bij onze zoon om te sproeien
tegen het onkruid op de oprit en ook de gestreken hemden af te leveren.
Helaas kan ik niet
meegaan wegens andere bezigheden.
Helaas, de
paasvakantie is weer voorbij, voor de kinderen, maar niet voor ons, de
gepensioneerden.
Geen geklaag, geen
gezaag, het weer is meegevallen.
De eerste week nog
kunnen werken in onze tuin en de tweede week genoten van de vakantie aan zee
met kleindochter REWINA.
Wat moet een mens
nog meer wensen?
Zondag, bezoek aan
kleine Oma in Hasselt.
Kleine Oma, zo
genoemd door haar achterkleinkind Rewina, is al 86 jaar. Haar gezondheid is
niet meer optimaal, maar toch weet ze nog veel, ook al is het meestal met enige
vertraging. (gelukkig heeft ze nog steun van haar zus die toch nog 5 jaar ouder
is (bedankt tante Alice voor de goede zorgen voor je zus, mijn mama; het is
niet altijd makkelijk, maar ik waardeer dit enorm).
Oh jée, ik heb ook
nog een zoon en dinsdag is Hilaire in Leuven voor een fotoreportage. Daarna gaat
hij bij onze zoon het onkruid
besproeien.
Dus ik heb tegen
dan nog 13 hemden te strijken. Maar dat doe ik met veel plezier. Onze zoon
woont in Erps-Kwerps en ik moet toegeven, hij doet het supergoed, trekt zijn
plan. Dus die hemden strijken, dat is het minste wat ik kan doen voor hem.
Deze morgen
vertrokken naar huis rond 09.00u. Gelukkig geen file (alleen richting Brussel)
en dus omstreeks 11.30u in Diepenbeek om onze lieve kleindochter af te leveren
aan haar ouders. Ze had ze wel een beetje gemist, mede door het mislopen van
Face Time gisterenavond (Rewina had nochtans zo haar best gedaan om Moeke haar
haren te fatsoeneren).
Namiddag nog een
bedank smsje gekregen van dochter Inge.
Liefste dochter en
schoonzoon: bedankt, we hebben er echt van genoten met jullie dochter aan zee,
ondanks de moeilijke omstandigheden met haar armpje.
En als ik goed gezind ben drink ik mijn melk het liefst in een speciale stand
Zoals beloofd,
vandaag zwemmen. Nog niet in de zee, maar wel in het zwembad van Middelkerke.
Direct in het
kleine bad springen, van de glijbaan.
Maar haar interesse
lag hoger. Moeke moest meegaan op de grote en lange glijbaan, 3 x achter elkaar
en toen met Vake nog een paar maal.
Na ongeveer een
uurtje vonden we het genoeg.
Dan komt er
natuurlijk het ergste: de haren wassen en afspoelen. Dat vind ze helemaal niet
leuk en ik denk dat gans het zwembad haar gebrul gehoord heeft. (het douchewater was wel echt zeer, zeer warm)
Tijd voor het
middagmaal. Frietjes met witte saus (=mayonaise), maar voor ons ietsje meer.
Dan weer op stap.
Ben ik nu zo
ouderwets? Ik hadhet niet direct
begrepen, maar onze kleindochter, 5 jaar a.u.b., vroeg de schatkaart (= een
plan van het park) en ze wist perfect waar ze naartoe wilde.
Weer de Victor
achtbaan. We hebben haar daarna wel overtuigd om de andere achtbaan ook eens
te proberen: deze keer was Vake het slachtoffer. En het was meegevallen.
Nu de eendjes; voor
haar supermakkelijk, want Vake en Moeke moesten trappen en zij achteraan
surveilleren.
Het volgende; haar
overtuigen om in de piratenboot te stappen. Gelukt, maar ze was uiteindelijk te
klein en omdat we onze beurt hadden afgewacht ben ik dan maar eens alleen in de
attractie gegaan. Super, ik heb ervan genoten.
Rewina en Vake zijn
daarna over de loopbrug gegaan met als uiteinde een draaiende schuifaf. Rewina
vond dit geweldig, maar als Vake dit had geweten dan had hij dit zeker nooit
gedaan.
Vakantie aan zee
betekent voor de kleindochter ook Plopsaland.
Wij als grootouders
gunnen het haar, ook al is het voor ons een vermoeiende dag.
Stipt om 10.00u
gearriveerd. Daar onze tickets online besteld waren, moeten we niet aanschuiven
aan de kassa en kunnen we redelijk vlug binnen.
We gaan al een
tweetal jaren naar Plopsaland, maar nooit wilde ze bij het binnengaan op de
foto met een studio 100 figuur; maar dit jaar wel en het was ditmaal Piet
Piraat.
Zoals altijd,
dadelijk naar Mayaland: de lelies en wonder boven wonder ook de scheve
schuit , best wel heftig, maar ze vond het toch fijn (weer een nieuwe enge
attractie overwonnen).
Daarna naar
Wickieland met tussenstop bij de brandweer; dit liet ik deze keer over aan
Vake, want je bent meestal een beetje nat na die attractie.
Dan de achtbaan Victor.
Doordat er nog niet teveel bezetting was, liefst 3x maal achter elkaar Rewina
vond het super, maar ik was wel draaierig.
De dag is weer
mooie begonnen, dus voormiddag naar het centrum om inkopen te doen voor het
middagmaal.
Het zullen
boterhammen worden, want s avonds is een etentje gepland met schoonzus.
Namiddag hebben we
afgesproken om de nieuwe speeltuin in het park te gaan verkennen,maar allereerst nog een verkleedpartij in Moekes
kleren.
De speeltuin hadden
al gezien, maar er nog niet in gespeeld. Dus dat gaat namiddag gebeuren. Met
goede moed vertrokken, er was veel volk, maar onze kleindochter zag het niet
zitten om ergens op te gaan zitten (behalve heel eventjes op de wip met Moeke).
Had ze bang? Ik
denk het wel, in haar geopereerde arm steekt een ijzeren pin en die voelt ze
van buiten. Ik had het eerst nog niet door, maar nu weet ik wel waarom we haar
niet mogen aanraken, en het is dus zeker geen komedie. Arme schat, jij die zo
graag speelt en nu niet durft.
Maar een pluspunt
is zeker: de speeltuin is aan de linkerkant opgeruimd: alle takjes heeft ze
verzameld en Vake moest ze proberen samen te binden.
Omdat ze daarmee niet
wilde stoppen heb ik me in het malse gras eventjes tussen de paasbloemen
neergezet.
Natuurlijk kwam ze
toen eens kijken, met als gevolg, veel plezier en allerlei circustoestanden.
Dat vind ze altijd zeer plezant.
Namiddag naar de Media Markt in Oostende om nieuwe licenties Norton antivirus aan te schaffen. Natuurlijk verkopen ze daar ook andere zaken en een kind heeft zoiets direct in de gaten. (teken- en schilderdoos van Disney)
In de buurt in de sportwinkel ook nieuwe zwembadbandjes gekocht voor als we één dezer dagen gaan zwemmen en raad eens wat ze gekozen heeft: de princessenarmbandjes.
Daarna nog een uurtje naar het strand. Ondanks de botjes nog natte voeten, natte broek, natte mouwen en Ik eveneens natte voeten. Maar het is mooi om te zien hoe een kind zoveel plezier kan hebben met water en zand.
Zoals verwacht
gisterenavond rond 22.30u aangekomen aan het appartement aan zee.
Ons kleinkind
dadelijk te slapen gelegd. Het was al laat, maar een verhaaltje moest er toch nog
verteld worden.
Daarna de rest
uitpakken terwijl Rewina sliep.
Maar blijkbaar was
de overschakeling naar een ander bed nog wat nieuw. Rond 03.30u stond ze aan
ons bed, een beetje beteuterd op wenen na. Ze wilde absoluut bij Moeke en Vake
slapen. Voor één keer hebben we dat dan maar toegelaten op voorwaarde dat ze de
volgende dagen in haar eigen bed zou blijven.
We hebben dan toch
samen nog tot 08.30u geslapen.
Toen was ze niet te
houden, dus opstaan, wassen en tanden poetsen.
Melk opdrinken:
meestal is dat een werkje van minstens een kwartier. Dus er een spelletje van
gemaakt en getimed wie het eerst zou klaar zijn: en ja de klus was geklaard in
4.45 minuten (zeker en record) en wonder boven wonder nog een sandwich erna. Als
dat geen dikke proficiat waard was!