Zaterdagvoormiddag voelde het aan als of de lente zich definitief manifesteerde. Het hoera gekraai was echter van korte duur want de dag erna, uitgerekend op zondag werden de hemelsluizen onverbiddelijk weer helemaal opengedraaid. Op zondagmorgen zag ik een hommelkoningin helemaal verzopen aan de gevel van ons huis geplakt hangen. En dit nu schrijvende, komt de gedachte bij mij binnen om nog eens te gaan checken. En inderdaad, een bevestiging, ze hangt er nog steeds, de arme sloor. Wenselijk komt de zon nog te voorschijn zodat het beestje de waterdruppels van zich af weet te schudden. Zaterdagvoormiddag verlieten een aantal aardhommelkoninginnen hun winterschuilplaats in onze tuin. Aardhommels gaan in de herfst op zoek naar een veilige overwinteringsplaats en dat kan een composthoop zijn, een hoop bladeren, een spouwmuur of gewoon een holletje in de grond. Normaal verlaten de koninginnen eind februari hun logement, maar de vroege lentewarmte heeft hen vroeger wakker gestreeld. Na een vastentijd van enkele maanden zijn de beestjes uitgehongerd en gaan op zoek naar voedsel in vroege voorjaarsbloeiers zoals winterheide en krokussen. Vaak gebruiken hommelkoninginnen ook de krokussen als slaapplaats in afwachting van een geschikte nestplaats. Hommelkoninginnen maken soms een nest in een spouwmuur wat absoluut niet schadelijk is voor een huis. Ze knagen slechts een klein holletje in de isolatie. De koningin bouwt een eenvoudig nest, een soort kommetje, waarin ze een aantal eitjes legt. Zodra de larven uit de eieren komen, voedt ze hen met stuifmeel. Na verpopping verschijnen de werkster-hommels, die onvruchtbaar zijn en kleiner dan de koningin. Deze werksters zorgen voor het nest en gaan op zoek naar voedsel voor de andere larven. Ondertussen blijft de koningin op het nest. Gedurende de hele zomer kom je brommende hommels tegen in je tuin. Mensen schrikken soms van het gebrom dat een belangrijke functie heeft: het trillen van de hommel zorgt ervoor dat het stuifmeel loskomt van de helmdraad, waardoor het gemakkelijk kan verzameld en meegenomen worden naar het nest. In juni worden zowel mannetjes en jonge koninginnen geboren. De jonge koninginnen moeten veel eten om een flinke vetvoorraad op te bouwen. Ze paren met de mannetjes. Reeds eind juli of begin augustus zoeken deze koninginnen een nieuwe winterschuilplaats. De oude koningin en de werksters sterven in de nazomer, maar de nieuwe generatie koninginnen bereidt zich voor op het volgende voorjaar. Elk einde betekent een nieuw begin, zolang de klok verder tikt en elke seconde ons dichter brengt bij nieuwe belevenissen. Zaterdagvoormiddag zag ik een aardhommelkoningin die het balanceren op de frêle blaadjes van de boerenkrokussen nog niet goed in de pootjes had. Telkens weer verloor ze het evenwicht en belandde pardoes in het stuifmeelbad. Daarenboven moest ze ook nog een aantal mijten meesleuren. Het doet me terugdenken aan de teek die zich vorige zomer vastgehecht had in mijn been en zich wou tegoed doen aan mijn lekker zoet bloed en die mij met ongerustheid opzadelde. Deze mijten (acari) op de hommel doen echter meer goed dan kwaad. Ze gebruiken de hommel als taxi voor hun uitstapjes in de zon. Op die manier kunnen ze hun batterijtjes opladen met hun ingebouwde zonnepaneeltjes. Als dank stofzuigen ze het nest van de hommel door het afval op te eten dat de hommels produceren bij het bouwen van hun nest. Dat wordt 'leven in symbiose' genoemd. Dank wederom dank. Als de insecten en de mijten het kunnen, waarom zouden de mensen het dan niet kunnen. Mens(dom?) Om nog eens terug te keren op mijn haast verdronken koningin, ik heb ze ondertussen zonder kleerscheuren van de muur kunnen halen en op een droog plekje in de zon, met een krokusje als toetje, zachtjes neergezet. De dankbaarheid van de hommel was zeker een topmomentje van de dag.