Het enthousiasme om Madeira van ons af te zeilen was groot , maar de wind bleef wat achterwege .Met een 0 tot 2 Bf uit veranderlijke richtingen kom je niet ver ,
dus werd de motor bijgezet om vanonder de windschaduw van het eiland te komen . s'Middags was het eindelijk zover , 4 to 5 van achter de hoek en meteen liepen we
8 knopen aan de wind . Het hoogdruk gebied van de Azoren lag er wat verstoord bij , in twee gereten door een depressie , waarvan het zuidelijke deeltje voor onze
boeg poseerde.
Het plannetje was zolang mogelijk van de noord tot noordoosten wind te profiteren om daarna het hoogdruk gebied te dwarsen , west winden op te vangen en Santa Maria
aan te lopen . Door een gitzwarte nacht , met twee aan dek (om mekaar moed in te spreken ...) , een volgende winderige dag waarop er vele mijlen werd afgeteld , een nog
donkerder nacht met regen en afzwakkende wind en een schitterende zonnige ochtend later , lagen we met complete windstilte in het oog van de anticycloon te dobberen.
Toch effe de motor aangezet maar zeer rustig om de overweldigende stilte niet teveel te verstoren .De zee was als een metalen spiegel , rimpelloos en indrukwekkend .
Ter hoogte van een onderzeese berg die zomaar 5000 uit de diepte klimt , kwamen ons plotseling een zestal potvissen (ja die van de Moby Dick familie ) begroeten .
De nieuwsgierigheid van en naar onze longgenoten was wederzijds , de grote vierkante kop uit het water om ons , of de boot eens goed te observeren , een knipoog
en nog eens wuiven met de opgegeven staartvin en weg waren ze . Zij beslissen , het is hun gebied en wij worden gelukkig maar , getolereerd .
Nauwelijks van de opwinding bekomen werd er in de verte een oranje stip waargenomen .
Naderend bleek dit een grote bolle fender te zijn , die we natuurlijk aan de (boots)-haak wilden slaan .
De in goeie staat zijnde , hard opgeblazen boei , droeg de naam van zijn boot en het mmsi nr. verwees naar een vissersbootje gelegen aan de kust van Nova
Scottia (Noord Canada ). Het kleinood had zomaar het grootste gedeelte van de Atlantische oceaan overgezwommen om nu opgevist te worden . Ik hoop maar dat we het
speeltje van onze vriend Moby niet gestolen hebben . Met de hulp van een viltstift , wat inspiratie en verbeelding werd de teruggevonden Mr.Wilson aan de
bemanning toegevoegd .De eerste windloze dag was zo vlug voorbij , er kwam er nog één waar er verder niets gebeurde maar waar onze nieuwe "swap" werd gefilmd
aan het roer , in de mast ...aan tafel...nog 150 miles tot Santa Maria .
Er kwam weer een weinig wind zodat die vervelende motor met plezier werd afgezet en we een etmaal later langzaam het eerste Azoren
eiland binnenliepen . In de keurige haven was plaats genoeg en mag je liggen op een plaats naar keuze ...en we waren mooi op tijd om de voetbalfinale
live mee te maken , en die Fransen mochten niet winnen ...!
De tocht naar Madeira is slechts een bootscheut , een half dagje zeilen , net als je Porto Santo achterlaat wordt het landschap van Madeira voorgesteld .
Veel groener dan zijn kleine broer maar opvallend ook veel meer bouwwerken , eigenlijk is de ganse zuidflank van het eiland volgebouwd . We varen naar Funchal ,
de hoofdstad en die ziet er van buitenaf zeer leuk uit . Een vriendelijke marineiro van de voor deze stad veel te kleine jachthaven helpt ons de boot vastmaken
aan het veel te kleine vingerponton dat nauwelijks tot halverwege de boot reikt .
Dan van pier naar pol-itie , en ...om de ondertussen gekende administratie af te handelen vooraleer we eindelijk onder de douche konden .
Een sanitair gebouwtje onder de trap naar de mondaine wandeldijk , deed ons de haren ten berge rijzen . Dit hadden we nog nooit gezien ,
verdwenen douchekoppen , enkele wc-potten maar steevast zonder bril , de overige gelegenheden waren de fameuze " Franse hangwc's " gaten in de grond waar je
"scheetgebedje" moest verhoord worden om niet ...shit...uit te glijden . De meermin bij de haveningang steekt als welkom de armen ten hemel ...of is de wanhoop nabij ? Eerste indruk van Madeira ; "Shame on you !!" temeer dat ze hier wel de moderne
vaste land prijzen kennen . Funchal is een mooie stad , zeer verzorgd , park en bloemen alom , terrasjes , pittoreske restaurantjes in de oude binnenstad , met
jammer genoeg massas toeristen die de lokalen al te veel verwend hebben . Je wordt van 's morgens vroeg de restaurants binnengebabbeld ( stijl rue de bouché )
tot het zo op je zenuwen werkt dat je uiteindelijk niet meer vriendelijk reageert , gelukkig brengt het lokale drankje "Poncha" wat soelaas .
Daar dit echter niet de bedoeling is van de reis , hebben we na nog een gewonnen halve finale voetbal
(ja , we zijn supporters van Portugal en Ronaldo die van hier afkomstig is ) s'morgens vroeg de zeilen terug in de mast getrokken en de steven naar de Azoren
gewend . Madeira ? voor mij hoeft het niet .