En nu is het bijna zover.Het is een lange reis geworden , die eerste , en misschien moet die het onderwerp vormen van een wat meer
uitgewerkt boek . Naast het bundelen van heel wat technische details , zijn vooral de vele uitspraken en commentaren van vele bezoekers ,
curieuzeneuzen en vragenstellers , kritiekasters en betweters , de hopelozen niet te vergeten (...wa's da?...)de moeite waard .Misschien krijg ik
er de komende jaren , verdwaald op één der wereldzeeën , ruimschoots de tijd voor.
De boot is aan de afwerking toe .Deze winter wordt nog wat electronica geïnstalleerd om een
tweedehandse sextant gezelschap te houden .Niet dat ik zeer hoog oploop met al de superveilige snufjes en aangeprate
berekenaars van af te leggen en afgelegde routes , maar per ongeluk een nieuw continent ontdekken is nu éénmaal niet
meer van deze tijd . Handig is dat je zo ongeveer weet waar de mastodonten rond je boot zich bewegen , dat iedereen mijn
bewegingen kan volgen vind ik al wat minder geruststellend .We zijn zo danig gewoon geraakt dat ons ganse leven wordt georganiseerd , verzekerd ,
gepland tot het verlossende einde toe , dat ik niet kan wachten om totaal ontregeld te raken , alle trossen los te gooien met als enige zekerheid
dat er geen zekerheid bestaat .
05-08-2012 om 00:00
geschreven door marc verfaillie
|
