Dag beste lezer,

Klaar voor een wijnweekje?

We varen voorbij Pouilly en Sancerre. Uiteraard varen we er niet voorbij, dat zou heiligschennis zijn 😊.

Vrijdag stoppen we in Champalay, klinkt als bruisende champagne, maar we zitten echt volop in de streek van de Loirewijnen. Eerlijk is eerlijk, we hebben al onze pijlen op Sancerre gericht en het is pas omdat de ligplaats “Pouilly” heet dat we ons realiseren dat we vlakbij dat andere Loirewijntje liggen. Met onze fiets een kleine 3 kilometer lichtjes bergop gereden, amai een mens krijgt daar honger van. Lekker gegeten en uiteraard een flesje Pouilly Fumé gedronken 😊. Nadien bezoeken we “La Tour du Pouilly Fumé”. Een chique benaming voor een toeristische valkuil om de mensen te laten ruiken, proeven en kopen van de Pouilly wijnen, we zijn er ook in getrapt 😊.

Zaterdag varen we een kleine 8 kilometer verder naar Ménétréol-Sous-Sancerre.  Er is een restaurantje vlakbij de ligplaats, het is weekend, misschien kunnen we er blijven eten? Volgens ons is madame Edith van Allo, Allo weggelopen uit de serie om hier achter de toog te komen staan. Ook het restaurantje stamt gelijk nog uit de oorlog (en sindsdien is het stof er niet meer afgedaan). Rap bij de bakker een baguette gaan halen en aan boord gegeten.

‘s Middags maken we een wandelingetje door de dorpen en de wijngaarden. Het dorpje kan ons niet bekoren, komt het door het miezerige weer of door de grote leegstand en verval? De jongste persoon die we tegen komen is een eind in de vorige eeuw geboren. De wijnvelden en de vergezichten zijn wel indrukwekkend, met mooi weer moet je hier kilometers ver kunnen kijken.

En de zondag hebben we geluk, mooi weer vandaag! We rijden met de fiets naar Sancerre. Dit is een pittige klim, voor mij, met mijn elektrische fiets een makkie, Peter moet een serieuze inspanning leveren, maar dat gaat nog altijd vlotjes. Eerst verkennen we het stadje en genieten vooral van de prachtige vergezichten daar bovenop de heuvel. Een Sancerreke gedronken op een terras, iets gegeten en dan bergaf via St.Satur en St.Thibault terug naar ons schipke.

Niet zo ver van onze ligplaats is een druk bezochte geitenboerderij. Dus deze keer in plaats van een keer wijn te proeven gaan we geitenkaas uitproberen  (met een glas Sancerre uiteraard, dit is in de proeverij inbegrepen 😊). Uiteindelijk zijn onze fietszakken gevuld met wijn, kaas en zeep van geitenmelk (dit zal later een opmerking van iemand ontlokken of ik dan naar geit ruik!! ☹).

Maandag varen we verder naar Léré, een ander heel rustig plekje op het kanaal. Denken we toch, en is het ook tot ’s avonds, het is de vooravond van 15 augustus, dus veel volk op de been en om 23u vuurwerk en feest tot in de vroege uurtjes.

We willen op de feestdag varen tot Châtillon-sur-Loire, een bezoekje waard omdat daar het oude Loirekanaal met sluizen ligt, maar er is geen ligplaats voor ons. We varen verder naar St. Firmin-Sur-Loire, op amper 2 km van Briare. We kunnen vandaar met de fiets terugkeren naar Châtillon of al even gaan piepen in Briare, maar het is er zo heerlijk rustig dat we gewoon een namiddagje aan boord blijven niksen.

En woensdag zijn we super goed uitgerust om over de Pont de Canal van Briare te varen. Maar we doen er langer over dan voorzien, vanuit Briare komen er veel dagjes toeristen in een huurboot en die vinden dat ze voorrang hebben op een wachtend schip van de andere kant. Peter manoeuvreert ons schip iets strategischer zodanig dat ze aan de andere kant van de brug begrijpen dat we er niet zomaar liggen dobberen! Yep, alweer een kanaalbrug afgevinkt van onze lijst, deze is de langste die we gedaan hebben, in de tijd nog gebouwd door Gustave Eiffel en zijn team.

We kuieren door het stadje, we steken de kanaalbrug nog eens over met de fiets, we winkelen en we bezoeken het maritieme museum. We realiseren ons dat we 200 kilometer gevaren hebben op een kanaal dat door de mens is uitgegraven, er kwamen geen/weinig machines aan te pas toen.

Hier ontmoeten we de CarolAnn (onze Engelse buur uit Brugge) opnieuw. ’s Avonds gaan we samen eten in een leuk restaurantje bij de jachthaven. Onze schepen liggen in de commerciële haven, een eindje van het centrum verwijderd, maar daar geven we niet om. Anders moeten we nog eens 2x4 sluizen extra doen en zie dat we hier ook blijven plakken gelijk de mensen uit Liverpool, ze zijn hier 9 jaar geleden aangekomen en niet meer weg geraakt.  

Nu liggen we in – hou je vast – Ouzouer-sur-Trézée. Onze eerste stop op het Canal de Briare. We zitten hier met een watertje (echt waar hoor) te genieten in de schaduw van een boom, op de achtergrond de geluiden van een muziekschool, meer moet dat voor ons niet zijn.

Fijn weekend beste lezer!

Groetjes,

Peter en Conny