Dag beste lezer,

Deze week hebben we een 40 kilometer gevaren, maar we hebben er een pak minder lang over gedaan dan vorige week. Allemaal dankzij de beroepsvaart, leve de spitsen!

Op vrijdag zijn we van Tannois naar Bar-le-Duc gevaren. De moed zakt toch een beetje in mijn teenslippers. Als je het stadje binnenvaart, passeer je eerst een enorm kerkhof, om dan even verder te mogen aanmeren tussen een drukke, lawaaierige autoweg en een treinstation, met zicht op een paar spuuglelijke flatgebouwen. We hebben ons niet aan de picknickbankjes gelegd, want (soms is een verwittigd man er twee waard) die zijn voornamelijk bevolkt door hangjongeren (gabbers, echt waar, dacht dat dit zo jaren 90 van de vorige eeuw was). En om het plaatje compleet te maken, in de paar schaarse bomen zitten krassende kraaien. Was me dat een kakofonie van vervelende geluiden. We betalen voor één nachtje, dat moet volstaan. Eens goed gaan eten en de zaterdag rustigere oorden opzoeken. Helemaal opgetut, vertrekken we richting stad om dan het eerste “restaurant” dat we tegenkomen binnen te duiken, een McDonald’s ☹☹. Ik weet het, we zijn cultuurbarbaren, maar we hebben reuzehonger. Nu worden de frieten ook al in een plastieken frietzak geserveerd, misschien goed voor het milieu, maar dit is waar wij de lijn trekken. Volgende keer gaan we naar een Burger King 😊😊.

Enfin, we zijn rap verzadigd en hebben nog zeeën van tijd om een gezellig terrasje te doen in de benedenstad. Het moet gezegd, eens over de spoorwegbrug kom je in een aangenaam stadje terecht. We hebben een fantastisch zicht op het oude, hogere gedeelte van Bar-le-Duc. Dit willen we van dichtbij bezichtigen, dus besluiten we om toch nog een dagje langer te blijven. En dat is zeker meer dan de moeite waard, historische gebouwen, kerken, horlogetoren, kasteel, panorama, allemaal het bezichtigen waard. Maar het meest zijn we onder de indruk van wat er achter de “gewone” gevels schuilgaat, we kunnen binnen gluren in een huis dat ze aan het renoveren zijn, achter de relatief smalle gevels zijn enorme woonruimtes verborgen, misschien een tikkeltje donker, maar lang niet slecht om er je oude dag in te slijten 😊. Sowieso, als je ooit in de buurt bent, zeker tijd vrijmaken om dit stadje te bezoeken.

Zondag varen we 4 kilometer verder naar Fains-les-Sources.  Onze fietsen van stal gehaald en een stukje van de Voie Sacrée gedaan. Dit is de weg (aanvoerlijn) tussen Verdun en Bar-le-Duc van het Franse leger in de eerste wereldoorlog. Om de kilometer staat er een kilometerpaal met een helm op. We hebben geluk, de heenweg is bergop en tegenwind, dus kunnen we bergaf rijden met wind in de rug 😊😊.

En verder valt er niet veel meer te vertellen, de volgende stopplaatsen kunnen we niet of komen we niet van boord.

Revigny-sur-Ornain, de steiger is zo gammel dat deze is afgezet met lint, dus blijven we braaf aan boord.

Enkele km voor Pargny-sur-Saulx belooft het een rustige overnachtingsplaats te zijn. Wat het ook is, alleen jammer dat er zolang het licht is, lieverdjes met hun moto’s zoveel mogelijk stofwolken proberen te produceren. Stof dat dan langzaam maar zeker op ons schip neerdwarrelt.

Nu zijn we in Bignicourt-sur-Saulx (dit watertje steken we regelmatig over via een aquaduct). Hier blijven we twee dagen, eentje om onze stofboot eens goed onder handen te nemen en eentje om te genieten onder de bomen, een ideale bescherming tegen de zon.

Gisterenavond nog een buur gekregen, een spits is langszij gekomen. En dit is ook het enige wat we vandaag te zien hebben gekregen, 2 spitsen (onze vertrekkende  buur en eentje die we gisteren gekruist hebben en nu alweer op de terugweg is).

We vertellen de schipper dat we niet verder naar het zuiden varen, misschien een andere keer. Hij adviseert om het niet langer uit te stellen, want de vaar en/of waterkwaliteit gaat ieder jaar achteruit .Advies van een professioneel mag je niet in de wind slaan, dus gaan we een klein stukje het Canal entre Champagne et Bourgogne op. Maar we weten nu al dat we langs dezelfde weg terug moeten (en dat doen we niet zo graag).

Er zijn vier andere mogelijkheden:

-     1. Canal de Bourgogne: we geraken niet door de tunnel van Pouilly (we zijn te hoog), de rest van het 242 kilometer lange kanaal zou wel lukken.

    2. Canal de Vosges is gestremd voor onbepaalde tijd.

-     3. Canal du Rhône au Rhin. Jammer maar helaas, op de Rijn mogen we niet varen zonder een extra keuring en een patent.

-     4. Doorvaren naar Digoin, dat was het oorspronkelijke plan, maar door onze oponthouden en trage vorderingen wordt dit te krap (dan zijn we pas met kerst terug in Brugge 😊).

Dus volgende week een berichtje vanop het Canal entre Champagne et Bourgogne (vroeger heette dit Canal de la Marne à la Saône). We hopen dat dit 224 kilometer lange kanaal en zijn 114 sluizen ook specialiteiten te bieden heeft (iets tussen champagne en bourgogne?). We houden jullie op de hoogte.

Fijn weekend, beste lezer, tot de volgende keer!

Groetjes,

Peter en Conny