|
Dag beste lezer,
Gisterenavond rond een uur of zes was het ons zo beu om over
en weer geslingerd te worden op het meer dat we besloten om te verhalen naar
het riviertje (Noorder-Oudeweg) iets verderop.
Dit was niet zonder risico's, we wisten dat we niet van de steiger
zouden weggeraken met de wind vol in onze flank. Maar het betrof onze stuurboordzijde, onze ´slechte' zijde dus. Deze romp ziet redelijk af in Langerbrugge,
dat is de kant waar de zon (dat gele hemellichaam die zich nog zelden vertoont
tegenwoordig) op schijnt en om een of andere reden hebben we daardoor meer roest
aan die kant en waar onze tiptopkes voortdurend tegen schuren en sporen
nagelaten hebben. Dus we dachten een schartje
(schoon Gents voor kras) meer of minder, dat kunnen we wel riskeren. ´Dankzij' het slechte weer hebben we nog geen kans gehad om die zijde te ontroesten. We
hebben al onze fenders (voor een weggeefprijsje/vriendenprijsje overgekocht)
bevestigd en weg waren we. Sterke
dingens die zwarte ballonnen, 80 ton zonder moeite getrotseerd! En geen schade
gevaren!
Op dat riviertje is evenveel wind, maar het water is er een
pak rustiger. Ook beukt de wind nu tegen
de andere kant van de stuurhut, onze ´stille kant': veel beter. We hebben 2 zijdeuren, de ene zijdeur praamt
(dat is onze stille kant), de andere, luidruchtige kant, heeft een kier waar we
zonder problemen de elektrische kabels kunnen doorsteken van onze kerstverlichting
😊 maar dat geeft de wind der natuur ook vrij
spel om heerlijk te gieren
En de gebeurtenissen van vandaag, ze zijn op twee vingers te
tellen.
Vanmorgen heeft Peter mijn teennagel uitgerukt, het bloed
spatte overal, zeer pijnlijk, dat wordt nog dagen afzien
Eigenlijk
heeft hij gewoon het bijnageltje (1mm of zo) van mijn klein teentje
uitgetrokken (dat dingske bleef overal aan haperen) en heb ik 2 druppels bloed verloren Maar over zoiets banaal kan ik toch niet schrijven
vandaar mijn ´lichte¡
overdrijving😊.
En het tweede feit van de dag, een passerend jacht verliest
hier juist ter hoogte van ons Mira haar vlaggenmast en vlag (de wind is hier nog
altijd spelbreker) die doet beter dan Peter, die was op onze eerste reis al
onze spiksplinternieuwe Belgische vlag kwijtgeraakt in de Vecht 😊. Ik heb nog op de hoorn geblazen en Peter heeft
nog opgeroepen op de marifoon, maar geen reactie. Peter heeft zijn vislijn bovengehaald (pas de
2de keer deze reis) en hij heeft de vlaggenstok met Nederlandse vlag
opgevist. We zijn nu een Nederlandse vlag rijker 
Tot zover, onze spannende zaterdag. Je ziet we doen aan
slow vacation dan is het opvissen van een vlaggenmast al ons hoogtepunt.
We hebben al een paar
keer melding gekregen dat er niet gereageerd kan worden op onze blog. Ik heb dat
bewust afgeblokt, dit is een zeer ernstige blog en als jullie er dan schunnige
praat op zetten... 😊😊.
Neen, de waarheid is dat het aan Bloggen.be ligt. We vinden het wel jammer dat jullie geen
weerwoord kunnen bieden. Want nu is het
een beetje eenrichtingsverkeer... Jullie weten bij manier van spreken welke
kleur onderbroek we aanhebben, maar we weten zeer weinig wat er zich in
Belgenland afspeelt.
Enfin, dit was het voor vandaag.
Nog een fijn weekend en tot morgen
Peter & Conny
|
