Dag beste lezer,

We hebben wat letters in een pot gegooid en ze geschud,

Ik heb er een rijmpje van gemaakt, zo is mijn tijd nog goed benut.

Gisteren hadden we het niet nodig, het tellen van schapen,

We zijn allebei onmiddellijk ingeslapen.

We horen ze spreken van de opwarming van de aarde,

dat vinden wij toch maar raar

onze verwarming brandt hier alsmaar

die haalt hier een piekwaarde.

Beter is het om te spreken van een verandering van het klimaat,

We hebben constant af te rekenen met de wind

Die is hier helaas altijd paraat

Dat is zo een beetje ons zorgenkind

Het is eigenlijk weer om onze belastingen in te vullen,

Maar we hebben geen zin in cijfers en nullen

Ook dit jaar zullen we het indienen op de valreep,

We halen het iedere keer, net voor de eindstreep

Na het middageten zat Peter op hete kolen,

Hij wou gaan wandelen, ik niet,

Daarin zijn we tegenpolen

Ik ben eerder een slome, hij iemand die graag afziet

Maar ik ben toch overstag gegaan,

Want hier maar zitten niksen,

Het heeft geen zin, we kunnen hier toch niet netflixen

Dus trok ik, met een lichte tegenzin, mijn wandelschoenen aan.

De weerapp mag best wat accurater,

Ze beloofde droog en wind,

Wij geloofden graag zo graag, zoals een kind

Maar we kregen toch een kleine portie regenwater

Maar ik geef toe, het wandelen deed meer dan deugd,

Een paar kilometers over de dijk,

We voelden ons de koning te rijk

Stappen in de frisse buitenlucht, het bezorgde ons veel vreugd

Nu was er aan de overkant van het water een eet-en drankkraampje open,

De geur kwam ons tegemoet, we moesten enkel het veer nog nemen

En we konden waarschijnlijk een broodje kroket claimen

Maar helaas,  opnieuw hadden Peter, noch ik geld mee, dus we konden niets kopen.

Eenmaal terug aan onze boot, nam de storm in hevigheid toe,

De golven hebben hier serieuze schuimkopjes,

Het enige dat je hier ziet, is een windsurfer, die is in zijn nopjes

Ons Mira siddert en beeft op de hoge golven, we zijn die wind zo moe.

En willen of niet, me moeten ook heer doorheen,

Maar erger moet het niet meer worden,

Of we moeten onszelf nog vastsjorden

Al doet de wind nog zo  gemeen, wij blijven redelijk rustig en sereen

Hopelijk wordt het weer toch vlug wat beter

Een zonnetje op je smoel, daar leeft een mens van op

Dat is ons doel, dan voelen we ons pas op en top

Voor ons mag het dus best een paar graadjes heter.

Lieve groetjes,

Peter & Conny