Dag beste lezer,

 Zoals gisteren gezegd, vandaag opnieuw een mini-cruise, naar Sneek City deze keer.

Slechts 3km ver, ik dacht … onze Peter zal vandaag niet moeten varen.  Maar na een kilometertje heb ik het roer al afgegeven, bochtig en smal, overal jachtjes aan de kant afgemeerd én er was veel te zien … dat ook 😊.

Deze vaarweg is de minst gebruikte om Sneek binnen te komen, het is ook niet meer dan een veredelde sloot, de Woudvaart, weliswaar met chique huizen (genre met uitkijk op het water, buitenkeuken, loungeterras en in hunnen hof ligt ook nog een jachtje te blinken).

Je kan dagen en dagen varen in Friesland zonder een sluis of brug te moeten passeren, daarom dat de verhuurboot bedrijven hier zo goed floreren.  Vandaag hadden we een brug, het is te zeggen een brugje …. de Woudvaartbrug.  Ik keek op de kaart om het VHF nummer op te zoeken, zodat ik kon oproepen.  Geen VHF … dat voorspelt meestal weinig goeds.  Eens gekeken naar de specificaties van de brug, 5m70 breed, daar kunnen we door, we hebben nog een marge van 35 cm aan iedere kant. Enfin, ik schrijf dat hier zo stoer neer, maar ik ben een ongelooflijk stresskonijn, dat is tenslotte maar een meetlat (zo eentje van 30 cm, dat ik altijd kwijtraakte in de lagere school) dat er tussen past langs elke kant. En de stress speelde me parten, ik was naar voor gegaan om het telefoonnummer van de brug af te lezen en ik zie een bordje met 0,95 cm.  Ik naar achteren …. eerste vraag aan Peter, heb je wel goed gekeken op de kaart?  Het is hier nog geen meter diep (wij hebben een diepgang van 1,05 meter).  Moeten wij gans die weg terug achteruit, zo smal? (vraag 2 dus).  Peter gaat, stoïcijns kalm naar voor en zegt (lichtjes sarcastisch), dit bordje is niet voor de diepgang maar voor de hoogte van de brug.

En nu liggen we in Sneek, ik herkende onze ligplaats onmiddellijk, hier hebben we nog met de Estée S gelegen.

Eerst op ons achterdek geprofiteerd van het zonnetje en ons dan klaargemaakt om proviand in te doen.  We kwamen zwaarbeladen terug van den Albert, alles weggestoken en opnieuw en route.

Omdat het de derde keer is dat we hier liggen, kennen we het stadje al een beetje, het was vooral de bedoeling om nog een terrasje te doen voor sluitingstijd (om 18u is het hier gedaan). 

Beetje zelfde scenario als gisteren, één wolkbreuk op gans de dag … terwijl wij …. inderdaad op een terras zitten.  Gelukkig onder een luifel.  Opvallend, de mondkapjes … voor de Belgen onder ons: de mondmaskers. Worden hier bijna niet gedragen, wel in de supermarkt, maar de meeste laten hun neus vrij, sommigen zelfs mond en neus …Maar verder zie je hier niemand lopen met een mondmasker, al zeker het horecapersoneel niet.

Eenmaal, veilig terug op onze boot … breekt de zon weer in al hevigheid door

Hou vol, hou moed, alles komt goed (de slogan van Sneek)

Tot morgen,

Peter & Conny