Dag beste lezer,

Hoe we een dag niet willen starten …  met een bonk op ons dek om 7 uur ÿs morgens . Want dan spring je uit bed (enfin Peter toch, ik kruip er iets minder soepel ende elegant uit). Bleek uiteindelijk maar de reddingsboei te zijn die uit zijn houder gewipt is.  En inderdaad, die doet dat niet uit zijn eigen, niet redden, niet wippen en niet boeien ….  We hebben hier vandaag met een serieus stormwindje af te rekenen.  Stevig genoeg om er zelfs niet aan te denken om uit te varen. We zijn tenslotte nog niet van plan om ons glazenservies volledig te vervangen.

Het wordt dus een extra dagje Nederhorst Den Berg. Dat is een beetje het nadeel (nadeel eigenlijk niet, eerder een luxeprobleem), als je veel tijd hebt en het parcours kent, pas je wel heel veel je planning aan … je weet tenslotte wat je te wachten staat.  Maar het geeft langs de andere kant ook wel gemoedsrust … alles mag, niets moet.

We zien in de  verte de vliegtuigen landen en opstijgen (Schiphol is hier niet zo ver vandaan), even wou ik  stiekem dat ik ook op zo'n vliegtuig zat  … richting de zon. Maar dat is maar even … we zijn zo content met onze mobilehome.

Na de middag is het gelukkig gestopt met regenen (de wind geeft helaas zo rap niet op, hij werkt hier nog altijd op onze zenuwen), dus heeft Peter mij met stokken de deur moeten uitjagen om een wandelingetje te doen. Schrijftaal zulle, er kwamen helemaal geen stokken aan te pas … maar hij heeft wel ostentatief zijn jas en schoenen aangetrokken … ik had de hint goed begrepen.

En dan ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om ons glas naar de glasbol te doen en inkopen te doen bij den Albert. Onze rugzakken gevuld met gezond eten, behalve misschien de kaasballen met Amsterdamse oude kaas …. niet gezond, maar zooooooooooo lekker

Van kaas gesproken, er stond hier een boerke aan onze boot met eieren en kaas … dat het ventje zoveel moeite doet om met zijn fietsje tegen de wind in, zijn waren te verkopen …. We konden het niet over ons hart krijgen om te zeggen dat we niets nodig hadden. We hadden nochtans eieren van Doortje gekregen en kaas van Seppe …. We zijn dus nu de fiere bezitters van nog een bol kaas (deze is met Italiaanse kruiden - het manneke is met zijn tijd mee) … Ik weet het, we zijn postkaarten, temeer omdat het geen oud boerke was met een versleten fietsje … de man had al heel wat kilometers op zijn teller, maar zijn velooken was een modern elektrieken exemplaar. 

En vandaag worden onze batterijen voor de eerste keer geladen via de zonnepanelen, je moet het maar doen, de minst zonnige dag en het lukt om onze batterijen op een natuurlijke manier te laden (de eerste dagen was het via onze generator).  Het heeft Peter heel wat (uit)zoekwerk gekost. Blijkt dat we met verouderd systeem zitten om de zonnepanelen te laden (onze solar laad controller is 3 jaar oud), dit is niet direct compatibel met onze nieuwe installatie. Enfin, ik bespaar jullie de technische details, vooral omdat ik ze zelf niet snap … maar het werkt … noem ons maar gerust groene jongens nu.

Zoals het er nu voorstaat gaan we morgen via het Amsterdam-Rijnkanaal naar Amsterdam (niet de mooiste route, maar wel de vlotste) om daar dan buiten te varen … en dan zien we wel …opties genoeg ….  Jullie lezen wel wat we uiteindelijk besloten hebben.

Lieve, winderige  groeten vanop de Vecht

Peter en Conny