Dag beste lezer,

Vandaag mochten we uitslapen, Flore en Seppe zorgen voor ontbijtkoeken. 

Om 7u30 hoorden we hen van boord stappen, yes … ik vroeg me op voorhand al af wat ik deze keer ging morsen, de gele crème of de chocolade, ik heb daar namelijk een beetje een patent op 😊.

Een uur later … geen Seppe of Flore in geen velden of wegen te bekennen …  echt ongerust waren we nog niet, Seppe moest nog ooievaars en parkieten laten zien aan Flore (dit is geen metafoor voor het één of ander hé) … maar ondertussen zaten wij (wij die zelden of nooit ontbijten) dood van de goesting (ook geen metafoor) in een lekkere koek.  Toen ze er na anderhalf uur doorkwamen hadden ze heerlijke broodjes mee, maar niet van de bakkerij.  Ergens was er een man die iedere zondag broodjes bakt voor zijn buren, die hebben ze op één of andere manier gevonden en die hebben ze kunnen overtuigen om ook voor hen broodjes te bakken.  Deze moesten uiteraard cash betaald worden, dat hadden ze niet bij … dus zijn ze in een bloemenwinkel binnengestapt om bloemen en geld af te halen  …. Zijn twee volhoudertjes zulle, ik zou allang geopteerd hebben voor een boterham met choco 😊. Later kwam die gelegenheidsbakker trouwens nog langs de Mira-Ceti gewandeld en hij vroeg of de broodjes gesmaakt hadden.

Na het ontbijt hebben we een wandeling gemaakt (lees speedmars, want ik kon niet mee met mijn korte beentjes), gelukkig blijft Seppe geregeld ergens staan om iets te bekijken met zijn verrekijker … zo kon ik iedere keer bijbenen 😊. Er zat best wel variatie in de wandeling: wandelen langs de Vecht, (boerderij)dieren spotten (soms ook spotten met rare beestjes 😊), ... Flore heeft niet de kans gekregen om mee te varen, dus hebben we haar een minicruise gegeven, de Vecht over en weer met een pontje, goed voor 5 minuten vaarplezier 😊. (ps dat van die minicruise, heb ik van kapitein Jan gepikt, hij heeft dit ook eens gedaan met het veer van Langerbrugge 😉)

En om 12 uur gaan ook in Nederland de terrasjes open, dus …. neen, neen … niet om 12 uur stipt, het was een half uur later 😊 zaten we op een terras (of beter gezegd, het enige terras in Nederhorst Den Berg).  Aperitiefje gedronken, een kleinigheid gegeten en ondertussen ‘genotenÿ van luidruchtige patserbakken (blijkbaar een meeting van getunede bolides). Na een dag of 5 absolute rust en kalmte … too much for our ears. 

Af en toe vergeet ik mijn manieren, ik had nagelaten om te vragen of er nog iemand zin had in een koffietje  …. had ik dat maar gedaan (en volgende voorwaarde is uiteraard dat mijn tafelgenoten dan ook een koffie of thee zouden gedronken hebben) … want toen we buitenkwamen (of beter gezegd het overdekt terras verlieten), werden we onthaald op een plens- ofte onweersbui … en vermits we geen postkaarten zijn, moesten we erdoor …. daar liepen we dan met een natte broek (nope geen metafoor).

Na regen komt zonneschijn, tijd voor Flore en Seppe om het bijbootje in het water te laten en een tochtje op de Vecht te doen (ze zijn eventjes terug langszij gekomen om ons een ijsje te brengen – leuke verrassing).

En nu zijn ze terug richting België aan het bollen … van bollen gesproken …. We hebben ook nog een kaasbol gekregen van Seppe … dus we gaan hem hier nog niet direct vergeten 😊

Het eerste stukje van ons verlof zit er al op, jammer van het weer, te fris, te veel wind, te weinig zon …  maar leuk met Seppe: hij is als een frisse, zonnige wind …. aangenaam om aan boord te hebben.

Straks vroeg in ons bedje, en morgen waarschijnlijk richting Muiden … waarschijnlijk …. We bekijken dan nog wel wat de weergoden weer in petto hebben voor ons.

Fijne zondagavond nog …. Ook benieuwd wie de mol zal zijn?  … En tot morgen

Peter & Conny