Dag beste lezer,

 Primeurke vandaag …. met 6 beaufort de Oosterschelde overgevaren.

Deze morgen om 4 uur (dat is vier uur na middernacht) opgestaan, 20 minuutjes later onze trossen los gegooid en we waren vertrokken.

Voor de liefhebbers van rampen: in Terneuzen begon het al, er ging een alarm af …  Zoals de meeste onder ons weten, we (lees Peter) hebben nieuwe omvormers en batterijen geplaatst.  Ons eerste gedacht was dat er is mis was met die installatie.  Gelukkig had Seppe rap door dat het alarm niet van de machinekamer kwam, maar uit de luidsprekers…. de gps gaf een alarm omdat we te ver van onze route afgeweken waren.  Wat uiteindelijk niet het geval was, we hadden helemaal geen intentie om via de zeesluis te gaan …. Enfin, mijn eerste stressmomentje van de reis, maar het zal zeker niet de laatste zijn.

 Rond 14u30 lagen we al op onze bestemming. Mee met de eerste schuttingen in Terneuzen en Hansweert.  Niemand voor ons in de Bergse Diepsluis.  Het ging vooruit, het ging verbazend goed vooruit … het tij mee, de wind mee …. we haalden makkelijk 14 à 15 km/u.  Op de Westerschelde was het wel winderig, maar al bij al hebben we er weinig last van ondervonden .  Op de Oosterschelde was de wind ondertussen aangewakkerd tot 6 beaufort, pittig.  Weinig pleziervaart tegengekomen ook, juist een tanker met de naam Westzee.  Op een bepaald moment heb je geen keuze, je moet echt wel ergens afdraaien om op je bestemming te geraken, dus wind en golven in de flank … dat is gelijk een van de betere attracties op de kermis.  Helaas er is één kast opengegaan … die van de glazen … Het zal gedaan zijn met champagne drinken op de Mira-Ceti, er zijn 3 champagneglazen gesneuveld (maar niet die ik van mijn metekind gekregen heb. )En een lege vaas, eentje dat we gratis gekregen hebben bij de Albert Heyn , die zal ook geen bloementjes meer moeten verdragen en al zeker geen water meer.  De vazen die gevuld waren met bloemen stonden op voorhand veilig in de afwasbak, 

Tweede stressmomentje van de dag … de Bergse Diepsluis, 6,5 meter breed … normaal gezien geen probleem, we varen daar traagjes naar binnen en that's it.  Maar met dat stevig windje in het gat …. Toen we lagen te wachten tot de sluis openging moest Peter alles uit de boeg-en hekschroef halen om niet tegen de steiger geblazen te worden.  Traag invaren was geen optie, je dreef direct naar de kant… Seppe en ik stonden vooraan klaar met onze fenders,  we zijn nog nooit met zoÿn rotvaart een sluis binnengevaren …. De fenders hebben de kant wel gevoeld, maar voor de rest was het een top manoeuvre …. Zeg ik nu …. Mijn stressmeter stond in het rood, ik dacht dat we nooit in tijd konden stoppen, maar we hebben geen sluisdeuren geramd

En nu liggen we dus op de Steenbergse Vliet, midden in de natuur, helemaal de meug van Seppe en Peter. Seppe heeft een verrekijker gekregen van zijn opa, die is al uren gebruikt vandaag, hij heeft oa een lepelaar gespot door zijn lens. We zien de schuimkopjes nog in de verte op de Volkerak, hier liggen we op een kalm waterke. Peter en ik zitten nu lekker warm in de stuurhut , we hebben zo'n uur of vier genoten van het zonnetje, lekker uit de wind. Seppe krijgen we nog niet binnen, die is aan het vissen … of zoals dat heet, zijn dobber  ligt toch in het water … het zal al zeker geen vis op de menu zijn vanavond.

Vanavond vroeg in ons bedje …. Geen lawaai, geen licht, geen krakende touwen … dat komt helemaal goed.

 Slaap ook lekker en tot morgen

Seppe, Peter & Conny