Dag beste lezer,

We lazen in de krant dat we de laatste week van juni een hittegolf mochten verwachten, met alle mogelijke te nemen maatregelen.  Er stond nergens bij dat we een trui nodig hadden …. dat konden we hier goed gebruiken, het was hier deze voormiddag maar 17°C.

We (van deze keer had Peter het monopolie op het stuur) zijn nog naar het einde van het meer gevaren, kunnen we nog eens naar het zeetje. Er staat een stevige bries, ideaal om eens uit te waaien. Ze hebben me ooit eens wijsgemaakt dat een roze lucht betekent dat het ’s anderendaags stevig gaat waaien, deze klopt het in ieder geval!

’s Middags gingen we een kleinigheid gaan eten, er zijn twee eetgelegenheden: een frituur en een pannenkoekenhuis … we hebben voor de pannenkoeken gekozen, als middagmaal,  moet kunnen op vakantie.  Dat was me daar een pannenkoek … ik kreeg die met moeite op en ze heeft lang op mijn maag gelegen.  Om die te verteren, hebben we een strandwandeling gemaakt, aan de kant van de Noordzee staat er een strandpaviljoen met serieus eten, jammer dat we dat niet op voorhand wisten. De wind is zo strak dat je er op den duur hoofdpijn van zou krijgen

Het hoogste punt op de duin beklommen, vandaar heb je een mooi zicht op: de Noordzee, het Veerse Meer, Neeltje Jans en Vrouwenpolder.

Daarna, met zand in onze schoenen, nog wat proviand gaan inslaan in Vrouwenpolder, een kilometertje stappen … leeg en met meewind een makkie, geladen en met tegenwind ging me dat al iets minder goed af 

De wind is aangewakkerd, maar het zonnetje heeft het ook gewonnen van het wolkendek, dus hebben we nog een tijdje op ons terras gezeten. We zitten vlakbij het vertrekpunt van windsurfers, dus we geven onze ogen de kost … en voor jullie er een verkeerde voorstelling van hebben, het zijn veelal mannen van een gezegende leeftijd, het zijn vooral hun kunsten (of het gebrek eraan) dat het bekijken waard zijn.  Voor stoere binken moet je de duinen over, aan de Noordzee zitten de kitesurfers.  Er is hier ook een ‘woensdagavond’ zeilen, die hebben we ook kunnen volgen.  Wat hier niet te vinden is zijn de snelle boten … de golven dat die maken moeten we dus niet ondergaan, gelukkig maar, want we liggen nu al constant te ‘wiegen’ … als er nog iemand een slaapliedje wil zingen, schommelen we vanzelf in slaap.

De nabijheid van een frituur is gevaarlijk … ik heb het gevaar getrotseerd en ben frietjes gaan halen  …. Hetzelfde wat we thuis altijd vragen ….over het algemeen identiek, behalve mijn saté … dat was met pindasaus … niet mijn ding.

Morgen ons laatste dagje op het Veerse Meer, dan moeten we langzaam, maar zeker richting Terneuzen beginnen opschuiven.

Gezellige avond nog

Peter & Conny