Nu verwacht iedereen allicht dat ik hier een schrijnend verhaal over racisme, uitsluiting, genderdiscriminatie, kansenarmoede, maatschappelijke achterstelling, werkloosheid en religieuze intolerantie naar voren zal brengen. Wel, toch niet.

Door een samenloop van omstandigheden zag ik me recent verplicht in Brussel een taxi te nemen. De chauffeur was uiteraard Franstalig, zoals zowat alle taxichauffeurs in de hoofdstad, en bovendien van allochtone afkomst, hoewel we dat volgens De Morgen niet meer mogen zeggen.

Tijdens de rit ben ik met de mens in gesprek verzeild geraakt. Best een sympathieke mens en vol van verhalen over zijn familie, onder meer over zijn grootvader die door de Fransen in 1940 was gedwongen in Europa tegen de Duitsers te komen vechten en dergelijke. Maar het werd pas echt interessant toen het over talenkennis en onderwijs ging.

De man kende amper een paar woorden Nederlands. Allicht reden genoeg voor onze rechtse partijen om hem te brandmerken als een onwillige, een profiteur en een werktuig van de grote verfransingsmachine. Alleen zat de vork anders in de steel. De man vond het namelijk bijzonder spijtig dat hij geen of amper Nederlands[1] kende. Hij wees er overigens op dat Brussel demografisch ondertussen een drietalige stad is en dat hij spijtig genoeg slechts twee van de drie talen in kwestie meester was.

De oorzaak van dit mankement was geen onwil en zelfs geen achterstelling van een etnische groep die niet de kans krijgt zich bij te scholen. Hij was tot 18 jaar naar school geweest. Hij had de lessen Nederlands bijgewoond. Hij was gemotiveerd om te leren. Alleen heeft hij gedurende al die jaren in het onderwijs van de Franse Gemeenschap in Brussel enkel en alleen leerkrachten Nederlands gekregen die er zelf niets van kenden. Het was blijkbaar zelfs zo erg dat die leerkrachten omwille van hun eigen onkunde in de klas zelf Frans moesten spreken. Praktijkoefening was er al helemaal niet. Geen enkele van die leerlingen heeft ooit de kans gekregen Nederlands te leren op de leeftijd waarop wij in Leuven of zelfs in Brussel Frans begonnen te leren.

Ik vind dit een ontnuchterende vaststelling en een zoveelste illustratie van de stelling dat alles valt of staat met een degelijk onderwijssysteem. Zo lang we dat niet aanpakken, zullen al die o zo fel aangeklaagde maatschappelijke problemen blijven bestaan. Ik heb medeleerlingen gekend die een heel jaar moesten blijven zitten omdat ze gebuisd waren op een vak als Latijn, een taal die ze, eerlijk gezegd, sowieso toch niet elke dag zouden gebruiken. Elders krijgen leerlingen een diploma zonder een jota te begrijpen van een taal die tot de hoofdvakken wordt gerekend. Wie twee maten en twee gewichten hanteert, zal op den duur met een ongelijkheid zitten. Voor die conclusie heb ik geen diploma nodig.

04-10-2012 om 11:29 geschreven door Malcolm Nix  

Onlangs verscheen in het tijdschrift Knack dit artikel: http://www.knack.be/belga-algemeen/ook-elektronische-sigaret-verboden-op-cafe/article-4000176734779.htm . Om u het doorklikken en het lezen te besparen, geef ik even een samenvatting. Volgens de heer Paul Van den Meerssche, diensthoofd van de dienst Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu¹ van onze FOD Volksgezondheid is het in cafés en andere openbare ruimtes niet enkel verboden ‘echte’ sigaretten op te steken. Ook het gebruik van de zogenaamde elektronische sigaret² is er volgens zijn interpretatie van de wet verboden.

Ik citeer even waarom ook dit voorwerp, dat geen rook verspreidt en er bijgevolg ook niet toe leidt dat omstaanders passief meeroken, volgens deze man toch niet legaal in openbare ruimtes kan worden gebruikt: “Het is in ons land sowieso verboden om een e-sigaret te roken op een openbare plaats, zoals een café of restaurant. De wetgeving zegt dat het verboden is om op openbare plaatsen zaken te gebruiken die kunnen aanzetten tot roken. En een e-sigaret kan nu eenmaal aanzetten tot roken. Om diezelfde reden is het bijvoorbeeld ook verboden om asbakken te plaatsen in openbare plaatsen.”

Aangezien ik me afvraag wat ons met dergelijke verregaande interpretaties van de wet nog te wachten staat, heb ik de heer Van den Meerssche maar eens een schrijven met informatieve vragen gestuurd³. Hieronder vindt u de integrale tekst.

“Geachte heer,

Onlangs las ik, zij het met enige vertraging, een artikel in het tijdschrift Knack. U kunt de tekst zelf nalezen op http://www.knack.be/belga-algemeen/ook-elektronische-sigaret-verboden-op-cafe/article-4000176734779.htm . De auteur van het artikel citeert onder meer een aantal uitspraken van u over het gebruik van de zogenaamde elektronische sigaret. Aangezien u geen gebruik hebt gemaakt van uw recht op antwoord om bepaalde rechtzettingen te laten publiceren, ga ik ervan uit dat de journalist u niet verkeerd heeft geciteerd.

Ik stel me enkele vragen bij een van uw uitspraken. Volgens u is het gebruik van de elektronische sigaret, om het even zeer bondig samen te vatten, verboden in alle openbare ruimtes omdat dit anderen ertoe zou aanzetten zelf te roken. Aangezien de wet geen specifieke melding van de elektronische sigaret maakt, kan ik dit enkel als een interpretatie post factum beschouwen. Graag zou ik dan ook van u antwoord krijgen op de volgende vragen die uw uitspraken bij mij oproepen:

1) Volgens u zet de elektronische sigaret mensen ertoe aan te roken. Waarop baseert u zich? Is dit ooit al eens onderzocht? Beschikt u dan ook over de gegevens van dat onderzoek?

2) Wat zet klanten in een café er volgens u het meest toe aan zelf te roken, een andere klant die een elektronische sigaret gebruikt of het zicht door het raam van een boel andere klanten die buiten ‘echte’ sigaretten staan te roken?

3) Aangezien een elektronische sigaret geen echte rook verspreidt en eigenlijk zelfs geen vlam bevat, gaat het niet zozeer om het verbod te roken, maar valt dit min of meer onder dezelfde regel als het verbod asbakken te plaatsen. Dergelijke voorwerpen zouden, althans volgens uw interpretatie, anderen tot roken aanzetten. Mag ik hieruit concluderen dat het voor klanten in een café ook verboden is hun pakje sigaretten en/of hun aansteker op een voor anderen zichtbare plaats voor hen op tafel of op de toog te leggen?

4) Het gaat trouwens niet enkel om de klanten van een café. Mag een tapper, die ook niet binnen mag roken en daarvoor naar buiten moet stappen, volgens u zijn eigen pakje sigaretten leggen op een voor klanten zichtbare maar onbereikbare plaats achter de toog, wat in principe eigenlijk geen openbare ruimte is?

Ik dank u bij voorbaat voor uw antwoord.

Hoogachtend”

Ik heb tot nu toe nog geen antwoord ontvangen.

28-09-2012 om 14:44 geschreven door Malcolm Nix  

Elke zes jaar mogen we weer eens kiezen wie er gedurende de volgende legislatuur niet in zal slagen de samenleving weer leefbaar te maken. Het lijkt soms op de keuze tussen pest en cholera, maar helaas staan er ook enkele varianten van ebola op de kiesbrief. Het komt er dus weer op aan goed na te denken en het ergste te voorkomen. Hieronder volgt alvast een overzicht van de partijen die in Leuven opkomen en een paar opmerkingen die het stemgedrag der lezer eventueel kunnen beïnvloeden.

Vorige keer heb ik in mijn commentaren vooral op het rookverbod in de horeca gefocust. Ditmaal wil ik het eens over iets anders hebben, met name wat al deze partijen zouden aanvangen met ons geliefde muziekcentrum Het Depot. Ondanks alles wat er in de loop der eeuwen al is misgelopen, mogen we niet vergeten dat er nog veel overblijft dat door hebzucht en kortzichtige egotripperij kan worden kapotgemaakt.

Wie het daarentegen helemaal niet ziet zitten te gaan stemmen, verwijs ik met plezier door naar http://analoog.wordpress.com/2012/09/11/stembrieforigami-2012/ , alwaar duidelijk wordt gemaakt hoe men creatief met een stembrief kan omgaan.

Aangezien we al die partijen in een of andere volgorde moeten zetten, zullen we maar gewoon het alfabet volgen.

CD&V

Algemeen: Groen van jaloezie dat ze in 1994 de burgemeestersjerp zijn kwijtgespeeld, willen de christendemocraten hetzelfde als ze altijd willen, namelijk tonen dat Vlaanderen van hen en alleen van hen is. Wel veel verkiezingsborden ditmaal, trouwens, zelfs in het traditioneel veeleer roodgetinte Kessel-Lo. Zo staat er zelfs een bord van de lijsttrekker in de tuin van een notoir Vlaams-Belanger¹. Welke deal zouden die hebben gesloten?

Wie: Volgens de lijstvolgorde is Carl Devlies de sterke man, maar in zijn schaduw schuilt een veel groter gevaar, met name de machtsbeluste, autoritaire en zeer conservatieve Erik Vanderheiden, momenteel voorzitter van het lokale OCMW. Verder op de lijst ook een paar wandelende karikaturen zoals Herwig Beckers op plaats 6, Edmond Feyfer, die er ook tegenover onbekenden prat op gaat ooit nog de badkamer van Jean-Luc Dehaene te hebben geïnstalleerd en die er volgens zijn eigen profiel een groot politiek angagement² op nahoudt, op plaats 31 en tot slot de homo universalis van de 21e eeuw Marc Eyskens op plaats 34. Over de persoon op plaats 39 wil ik geen flauwe grappen maken. Het leven moet voor hem al hard genoeg zijn.

Het Depot: “Enerzijds moeten we streven naar kwaliteit, maar anderzijds mogen we de mensen niet uit het oog verliezen.” Of zoiets. Zo lang ze maar de indruk hebben belangrijk te zijn, zijn ze gemakkelijk te controleren.

Groen

Algemeen: Deze verkiezingen zouden wel eens de heropstanding van Groen kunnen inluiden. De socialisten hadden maar zoveel flaters niet moeten slaan in al die regeringen waar ze deel van uitmaken. In Leuven zit alvast een groot gedeelte van hun natuurlijke achterban verzameld, dus slecht zouden ze niet mogen scoren.

Wie: Voor bekende namen moet men achteraan de lijst zijn. Persoonlijk krijg ik de indruk dat iedereen die een klein beetje naambekendheid heeft precies liever niet in de gemeenteraad zou zetelen. De gepensioneerde kleuterleidster Magda Aelvoet stopte volgens Wikipedia al in september 2008 met politiek³. Stijn Bex heeft dan weer sp.a voor Groen ingeruild omdat de eerste partij zich te zeer op de zuil en de vakbond zou terugplooien, wat enkel bewijst dat hij niet goed met de vakbondsmensen aan de basis heeft gepraat. Eva Brems, tot slot, kan als lijstduwer gemakkelijk over de rest van de lijst wippen, maar aangezien ze amper campagne voert, mogen we ons gerust afvragen of ze daar eigenlijk wel zin in heeft. Verder op de lijst minstens één cryptotrotskist, maar dat kan enkel grappige gevolgen hebben.

Het Depot: “Zo lang we maar met de fiets kunnen komen. Nu nog een manier vinden om de automobilisten die onder het Martelarenplein parkeren de toegang tot de zaal te ontzeggen en al die voetgangers te dwingen voor naderende fietsen opzij te springen.”

LDD

Algemeen: Deze partij komt in Leuven niet op, waarmee direct alles is gezegd.

Wie: Wel, niemand dus. De sterke man van de partij in deze regio is Peter Reekmans, maar die woont in Glabbeek. Eigenaardig genoeg komt hij daar op voor de zogenaamde Dorpspartij. Verder dan de grenzen van hun eigen metropool kijken ze daar blijkbaar niet. Maar ja, de inwoners moeten dan ook worden beschermd tegen de slechte invloed van naburige plaatsen als Sint-Margriete-Houtem, Vissenaken en Miskom.

Het Depot: “Die verbouwingen gaan precies goed vooruit. Zouden ze al nieuwe ramen hebben besteld?”⁴

N-VA

Algemeen: Volgens de media is het grote vraagteken bij deze verkiezingen welke score de N-VA, ditmaal zonder kartel of andere partners, zal halen. In sommige steden zal dat ongetwijfeld tot grote verschuivingen leiden, maar in Leuven lijkt het risico me veeleer beperkt. De lijst met kandidaten veroorzaakt alvast geen paniek.

Wie: De sterke man op de lijst is ongetwijfeld Danny Pieters, hoogleraar in het asociaal recht. Gezien de relatief jonge leeftijd van de partij bestaat de rest van de lijst vooral uit mensen zonder veel ervaring met lokale politiek of naambekendheid. Op de zesde plaats staat een Frieda. Die zal het allicht nog ver schoppen. We mogen immers niet vergeten dat Frieda Brepoels het nationaal elan heeft weten te gebruiken om een Europese zetel te veroveren terwijl ze in haar eigen stad Hasselt niet eens genoeg voorkeurstemmen had om een zetel in de gemeenteraad vast te krijgen. Lijstduwer is dan weer Tine Eerlingen, die onder meer in de raad van bestuur van het AGSL zetelt. Die naam komen we straks nog even tegen.

Het Depot: “Het is niet 'live', het is 'levend'. Het is niet 'tickets' maar 'toegangskaarten'. En staat 'online' ondertussen eigenlijk al in Van Dale? In elk geval moeten er quota komen voor de programmatie. Minstens 40 percent Nederlandstalige acts, excuseer, performers. Neen, groepen en zangers, bedoelen we. Wat ze precies komen zingen, maakt niet zo veel uit. Zo lang ze maar hun steentje bijdragen aan het gevoel van trots waarmee de burger zich met de toekomstige Vlaamse Natie⁵ identificeert.”

Open Vld-Leuven+

Algemeen: Leuven plus wie of wat? Zelfs op hun eigen site⁶ is het niet duidelijk waar deze tegelijkertijd bizarre en clichématige naam⁷ vandaan komt⁸. Staat het misschien voor Leuven aangevuld met alle elders wonende huiseigenaars die hier de prijzen blijven opdrijven? Of gaat het om de middenstanders die klagen over het beleid van de zetelende coalitie maar hier zelf geen eurocent gemeentelijke opcentiemen betalen? Of zijn het misschien de illegale migranten? Hmmm, dat hangt er allicht van af hoeveel geld ze hebben.

Wie: Wat een klucht is me dat. Sinds Patricia Ceysens vorige keer kreeg wat ze verdiende, namelijk een helaas louter electoraal pak slaag, bevindt de lokale afdeling zich in een permanente crisis. Ten einde raad is dan maar de inboedel van Rik Daems verhuisd van Herent naar Leuven. Of was het van Aarschot? Waar heeft die eigenlijk allemaal al gewoond om vervolgens geen burgemeester te mogen worden? Madame Ceysens, die ooit heel onze samenleving belachelijk heeft gemaakt door zich minister te noemen, tracht nu vanop de laatste plaats de lijst verder de afgrond in te duwen. Verder zien we op de derde plaats Luc Ponsaerts, zonder twijfel de meest geminachte cafébaas van heel de binnenstad⁹, en op de vijftiende plaats de voorzitter van vzw De Leuvense Biertherapeuten. Zou die beseffen hoe donkerrood een groot gedeelte van zijn mede-degusteerders eigenlijk is? De lijst is trouwens niet volledig ingevuld¹⁰. Blijkbaar hebben ze het er moeilijk mee genoeg vrijwilligers voor de nakende vernedering te vinden. Wie wel al heeft toegezegd, is Koert Debeuf, gewezen kabinetsmedewerker van Guy Verhofstadt. Maar wacht... die woont in Caïro. Hoe wil die dan hier komen zetelen? Folders zult u hem alvast niet zo snel zien uitdelen.

Het Depot: “Toch spijtig dat de advocaat van de vzw 40 artikelen uit de erfpachtovereenkomst heeft laten herschrijven¹¹. Anders hadden we die naïevelingen zonder winstoogmerk eruit kunnen kieperen en de zaal tegen zijn echte marktwaarde verhuren aan een vertrouweling uit de eigen partijkaders om er een polyvalente toeristenval in te huisvesten. Misschien zou er zelfs ruimte voor een pizzeria overblijven. Maaltijden hebben nu eenmaal een hogere winstmarge dan concerten.”

PPBE

Algemeen: Hoewel ik me in heel wat standpunten van de zogenaamde Piratenpartij¹² kan vinden, vraag ik me af wat een dergelijke partij momenteel op lokaal vlak kan betekenen. Goede bedoelingen volstaan helaas niet en ik weet niet of deze jonge partij¹³ al beschikt over voldoende mensen met dossierkennis, ervaring en praktische knowhow om aan een gemeentelijk bestuur deel te nemen. Dit is trouwens de enige unitair Belgische en niet Vlaamse partij op de hele lijst, wat met een onverwacht goede score in een of meerdere faciliteitengemeenten nog tot hilarische taferelen bij de Raad van State kan leiden.

Wie: Wel, de lijst bestaat uit een indrukwekkende drie kandidaten op een maximum van 45. Op een gigantisch aantal zetels rekenen ze blijkbaar niet. De lijsttrekker is een softwareontwikkelaar, vooral gespecialiseerd in Java. 's Avonds zult u hem allicht niet op een fuif of een concert aantreffen. Hij heeft het vermoedelijk te druk met in Second Life provocerende graffiti op de muur van het virtuele kantoor van LDD aan te brengen.

Het Depot: “We programmeren enkel nog bands die gebruik maken van de Creative Commons license¹⁴. Op die manier stroomt een gedeelte van de stedelijke subsidie aan de vzw tenminste niet rechtstreeks door naar de georganiseerde misdaad, in dit geval opererend onder de noemer Sabam.”

PvdA+

Algemeen: Plus wie eigenlijk? Zouden er nog steeds restanten van de AEL in de gelederen rondzwalpen? Hun belangrijkste slogan is ditmaal 'Eerst de mensen, niet de winst'. Klinkt goed en zowat iedereen is het daarmee eens. Niemand vertrouwt de banken en de grote managers nog. Alleen betekent dat natuurlijk niet dat de mensen bereid zijn op linkse extremisten te stemmen. Op rechts extremisme rust in Vlaanderen historisch gezien natuurlijk minder een taboe.

Wie: De lijst wordt getrokken door Tine, zus van de President van de Europese Unie en van die andere ex-minister die volgens Bert Anciaux elke ochtend een glas azijn leegdrinkt om voldoende zuur te kunnen kijken. Hilarisch genoeg staat haar neefje op de CD&V-lijst. Voor de rest een hoop nobele onbekenden, maar dat is voor deze partij natuurlijk een nationaal probleem. Verder komen we in de tweede helft van de lijst ook Denis Van Hoef tegen, die begin jaren 90 nog virulent gekant was tegen alles wat naar maoïsme rook. Hij wordt voor zijn meningswijziging beloond met de 32e strijdplaats.

Het Depot: “Eindelijk een repetitielokaal voor ons strijdkoor en een grote zaal voor onze 1-meifeesten! Nu nog de oorspronkelijke vzw opdelen in 23 mantelorganisaties die elk op hun beurt ergens subsidies kunnen aanvragen.”

sp.a

Algemeen: Deze verkiezingen worden nog meer dan de vorige een soort populariteitspoll voor Louis. De rest mag van hem ook op de lijst staan, zolang ze niet te veel in zijn weg lopen. Dit is de perfecte illustratie van de pest en cholera uit mijn inleiding. Wie is er in staat de huidige grootste partij van de troon te stoten en tegelijkertijd een beter beleid te voeren? Overloop gerust zelf het lijstje en vorm u een mening. De verwijzing naar ebola in mijn inleiding slaat natuurlijk op de ziekte van het nationalisme, maar aangezien dit gemeentelijke verkiezingen zijn, zou dat eigenlijk geen al te grote rol mogen spelen.

Wie: Wie zeker nog mag meedoen, zijn de huidige schepenen. Blijkbaar is het niet de bedoeling veel verrassingen te creëren. Dat Myriam Fannes de vierde plaats heeft gekregen, betekent dat er ook in Wijgmaal stemmen moeten worden gehaald en is zeker geen bevestiging van haar inhoudelijke kwaliteiten. Daarnaast zijn er ook een hoop jongere kandidaten, die trouwens een gezamenlijke verkiezingsfolder in ons aller brievenbussen hebben geduwd. Alleen blijkt hieruit dat volgens de sp.a iedereen jonger dan veertig nog bij de jonge en nieuwe kandidaten moet worden gerekend. Spijtiger is dat die jonge kandidaten over het algemeen door een verschrikkelijke braafheid worden gekenmerkt. Uit hun folder blijkt onder meer dat ze dromen van “een stad die volop inzet op warme initiatieven”, van “een stad die zich goed in haar vel voelt” of van “een hoera!-plan voor onze horeca”.¹⁵ Mij is vroeger nochtans altijd verteld dat wolligheid een kenmerk van de oude CVP was. De strijd tegen de sociale ongelijkheid wordt in elk geval weinig vermeld.

Het Depot: “Och, zo lang we daar een paar van onze mensen hebben zitten, komt dat allemaal wel in orde.”

Vlaams Belang

Algemeen: Ach ja, die bestaan ook nog. Veel aandacht krijgen ze de laatste tijd niet, maar dat zal ze niet enkel in Leuven zuur opbreken. Twintig jaar geleden zou de nakende nederlaag ons zeker aan het lachen hebben gebracht, maar nu verontrust vooral de massale overtocht naar die andere partij die zogezegd vooral aan Vlaanderen denkt.

Wie: De lijst wordt getrokken door de alombekende Hagen Goyvaerts. We zullen maar veronderstellen dat hij kandidaat-burgemeester is, zeker? Voor de rest het verwachte zootje chronische kankeraars die de schuld steeds weer bij een of andere groep zondebokken weten te leggen.

Het Depot: “Hoe? Welk depot? En wat ligt daar dan opgeslagen? Het zwart geld van de traditionele partijen, ongetwijfeld! Zakkenvullers zijn het, allemaal!”

19-09-2012 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

Soms is het niet nodig zelf een tekstje te schrijven. Een aantal links naar andermans artikelen kan volstaan om een boodschap over te brengen. De mensen hoeven die artikelen zelf niet eens te lezen. De titels volstaan vaak om de algemene lijnen van de inhoud duidelijk te maken.

Laten we dit even illustreren met een voorbeeld.

1) http://www.knack.be/nieuws/belgie/levensstandaard-belgie-bij-laagste-in-europa/article-4000092996597.htm

2) http://www.knack.be/nieuws/belgie/kwijting-dexia-dehaene-geeuwt-aandeelhouders-gelaten/article-4000093021219.htm

3) http://www.knack.be/nieuws/belgie/werklozen-krijgen-kwart-minder/article-4000092988210.htm

Hoef ik hier iets aan toe te voegen? Ik denk het niet.

10-05-2012 om 17:43 geschreven door Malcolm Nix  

Wel, het antwoord op de net gestelde vraag is eenvoudig. Sinds het recentste initiatief van Geert Bourgeois iedereen. Zijn brochure ‘Migreren naar Vlaanderen, starterspakket voor familiemigranten’[1], die op zijn initiatief is geschreven en in landen als Marokko wordt verspreid, is een schoolvoorbeeld van wereldvreemde bekrompenheid en geforceerd taalgebruik.

Wat me het eerst is opgevallen, is de taalkeuze. Een belangrijk punt van kritiek luidt dat de brochure neerbuigend en paternalistisch zou zijn[2]. De Eerste Burger van Izegem weerlegt deze opmerkingen door erop te wijzen dat de doelgroep niet uit reeds ingeburgerde migranten bestaat, maar uit laagopgeleide vreemdelingen. Velen onder hen kennen geen Nederlands. Mag ik dan vragen waarom de brochure in het Nederlands is opgesteld? Daar zullen ze niet al te veel aan hebben. Niet de nota geen andere talen bevat, hoor. De volledige tekst staat er ook in het Engels in. Alleen spreken ze in Marokko geen Engels, maar Frans. Waarom kiest Geert de Natiebouwer dan voor het Engels? Wil hij de franskiljons in de rand rond Brussel eens duidelijk tonen wat de tweede landstaal van Vlaanderen zou moeten zijn? Beseft hij niet eens dat Engels hier binnen honderd jaar de eerste landstaal zal zijn en dat het Nederlands tegen dan een status vergelijkbaar met het Cornish of het Manx zal genieten?

Maar het kan nog erger. De brochure bevat heel wat punten waar nieuwe migranten op moeten letten. Sommige zijn nog vrij zinvol. De oproep huisvuil te sorteren, is niet ongepast aangezien veel migranten uit landen komen zonder enige huisvuilreglementering[3]. Andere punten overschrijden echter probleemloos de grenzen van de belachelijkheid.

Laten we eens een voorbeeld bekijken: “Voeding: De Vlaamse keuken is erg beïnvloed door wat mensen in andere culturen eten. Er is dus veel keuze. Vlamingen eten kip, vis, rundsvlees en varkensvlees. Sommige Vlamingen eten bewust vegetarisch. Vlamingen eten ook fruit en groenten, aardappelen, pasta en rijst. En Vlaanderen is in heel de wereld bekend om zijn lekker bier, zijn chocolade en zijn wafels.”

Dus, we eten, met uitzondering van de vermelde vegetariërs, kip, vis, rundsvlees en varkensvlees. Maar daar blijft het niet bij! Neen, ook fruit, groenten, aardappelen, pasta en rijst sieren ons menu! De gemiddelde migrant moet nu wel stomverbaasd van zijn stoel vallen. Zeker als hij leest dat Vlaanderen bekend is om zijn bier, chocolade en wafels. Wie maakt dan die beroemde ‘Belgian chocolate’ waarover hij al heel zijn leven leest? En hoe zit het met die beroemde Zeeuwse mosselen, de paardenbiefstuk en het wildseizoen? En zijn de bekendste wafels dan toch niet de Brusselse en de Luikse? En hoe zit het nu eigenlijk met zuivelproducten? Zijn eieren of melk dan illegaal verklaard? Hadden de kippen misschien geen papieren?

Dit is werkelijk de meest onhandige en meest belachelijk geformuleerde omschrijving ooit om mensen uit een bepaalde cultuur duidelijk te maken dat het eten van varkens hier niet als onrein wordt beschouwd. Is dit nu de elegantste oplossing om dat punt te maken? Geweldig niveau. Als we nu nog niet wereldwijd worden uitgelachen, is dat enkel omdat niemand enige aandacht voor onze brochures heeft. Laten we maar onopvallend een regiootje van een klein land blijven. Stel u voor dat Vlaanderen ooit onafhankelijk zou worden en een vertegenwoordiger van dit niveau naar de algemene vergadering van de Verenigde Naties zou moeten sturen.

10-05-2012 om 17:10 geschreven door Malcolm Nix  

De oplichtersorganisatie Sabam, vertegenwoordiger van artiesten als performer Suzi Wan en  DJ Ken Wood, heeft weer een nieuwe stunt bedacht om de eigen kassa en bijgevolg de zakken van de eigen managers, bestuurders en grote aandeelhouders te vullen.

Enkele dagen geleden hebben heel wat Belgische DJ’s een brief ontvangen waarin hen wordt gevraagd elk jaar 292 euro op te hoesten voor een ‘download- en kopielicentie’. Op die manier tracht Sabam natuurlijk een graantje mee te pikken van de toenemende trend muziek gewoon van een site te downloaden of op een harde schijf te kopiëren.

Helaas slaat Sabam hiermee natuurlijk andermaal de bal mis. Laten we eerst eens kijken wat er zoal in die brief staat:

“Als dj staan jullie op de voorgrond in het hedendaagse muzieklandschap. Ook de tijd staat bij jullie niet stil, getuige de vele softwarepakketten en bijbehorende besturingssystemen die de laatste jaren op de markt verschijnen en die de dj helpen om kwalitatief hoogstaande mixen te realiseren. Dit gaat gepaard met een alsmaar toenemende digitalisering van de muziekcollectie en het overschakelen op het downloaden van de gewenste nummers.

En juist hier wringt het schoentje voor vele dj's ten aanzien van SABAM en Simim. Immers, in principe mag een dj voor zijn professionele activiteiten geen kopieën van geluidsdragers en muziekbestanden gebruiken. Het gebruik van reproducties buiten de familiekring hangt niet af van een beslissing van SABAM of Simim, maar is wettelijk geregeld”

Wel, in de eerste plaats heeft Sabam er al voor kunnen zorgen dat de prijs van lege cd-roms de hoogte is ingegaan. Daarnaast zijn er ondertussen heel wat sites waar mensen legaal muziek kunnen beluisteren en downloaden. Een gedeelte van het geld dat ze daarvoor betalen, moet officieel naar de artiesten gaan. Bovendien is een kopie altijd van een origineel afkomstig. Dat een DJ een kopie meeneemt, betekent niet dat hij thuis niet over de originele geluidsdrager beschikt en als hij die legaal heeft gekocht, heeft hij daarop natuurlijk ook de auteursrechtenbijdrage betaald.

Maar dat is eigenlijk allemaal het ergste nog niet. Sabam heeft deze brief digitaal verstuurd, in de vorm van een e-mail, naar alle DJ’s waarvan ze het mailadres hebben weten te bemachtigen. Ik ben al jarenlang als DJ ingeschreven. Sabam is daarvan zelfs op de hoogte. Ik heb jaren geleden namelijk een brief gekregen met de vraag auteursrechten te betalen op de muziek die in mijn kantoor draai. Bij gebrek aan kantoor heb ik dat zootje idioten[1] dan maar laten weten dat ze niet op een cent hoefden te rekenen. In elk geval heb ik deze nieuwe mail helemaal niet ontvangen.

Volgens sommige bronnen zou Sabam de mailadressen van al deze DJ’s gewoon van community platforms hebben gehaald. Dit betekent onder meer dat deze rijkelijk gefinancierde organisatie niet eens in staat is een werkbare database van zijn eigen aangesloten leden bij te houden. Dit betekent ook dat ze zich mailadressen hebben toegeëigend die hen niet uit vrije wil zijn meegedeeld en die ze vervolgens voor commerciële mailings gebruiken. We mogen immers niet uit het oog verliezen dat Sabam gewoon een privébedrijf als een ander is. In mijn ogen is dit spam en ik ben niet de enige die er zo over denkt. In welke mate spamming in dit land echt wordt bestraft, is niet heel duidelijk, maar het kan zeker geen kwaad de internetprovider van het bedrijfje van hun discutabele praktijken op de hoogte te brengen.

DJ’s die de mail wel hebben ontvangen, kunnen klagen over het misbruik van hun mailadres voor ongevraagde commerciële mailings door Sabam door middel van een e-mail naar

abuse@skynet.be en naar dnsmaster@skynet.be .

Ach ja, voor ik het vergeet: ik ben niet van plan die licentie te betalen. Ik heb trouwens geen zakelijke relatie met Sabam en als het hen niet aanstaat, mogen ze mij altijd dagvaarden. Ik heb geen enkele garantie dat ik die zaak zou winnen, maar ja, Sabam eigenlijk ook niet. Volgens Sabam is het niet toegelaten muziek zonder toestemming van de rechthebbende te kopiëren. Wel, Sabam mag beginnen met me eens te tonen waar dat juist staat en waarom dit zou betekenen dat ik daarom net met dit specifiek bedrijf in zee zou moeten gaan. Sabam zal natuurlijk opwerpen dat ik me eventueel bij een andere auteursrechtenvereniging kan aansluiten, maar dat ik er dan toch eentje moet uitkiezen. Mij niet gelaten, maar Sabam heeft niets met mijn relaties en contracten met andere privébedrijven te maken en ik zie niet in waarom ik hun controleurs enige inzage in mijn papieren zou moeten geven. De controleurs van Sabam zijn geen ambtenaren of politieagenten. Het zijn werknemers van een bedrijf en ze hebben, strikt juridisch bekeken, dezelfde officiële status als een kassierster van de Aldi.

10-05-2012 om 12:39 geschreven door Malcolm Nix  

Elk jaar vieren de Britten op 5 november Guy Fawkes Night, ter herdenking van het complot van een aantal katholieken tegen een protestantse koning oftewel van een poging van een aantal religieus geïnspireerde would-be onderdrukkers om een andere religieus geïnspireerde onderdrukker te vermoorden. Alleen wordt Fawkes niet overal en door iedereen als een bommenleggende terrorist beschouwd. Velen gebruiken het bekende masker[1] met zijn beeltenis zelfs als symbool van verzet tegen elk onderdrukkend systeem.

Nu vraag ik me af of we geen nood hebben aan nieuwe soortgelijke feestdagen. De Gunpowder Conspiracy dateert immers al van 1605 en er zijn toch wel wat recentere voorbeelden van al dan niet geslaagde politieke aanslagen te vinden. Hieronder een paar suggesties.

30 maart: Hinckley Day: Bijna niemand herinnert zich John Hinckley jr., de volledige naam van de man die volgens de onnavolgbare Matt Cale “missed sainthood by an inch”. OK, hij was zo gek als een deur en hij trachtte Ronald Reagan enkel te vermoorden omdat hij wilde dat Jodie Foster hem als het equivalent van Travis Bickle in de echte wereld zou beschouwen, maar hij heeft toch maar getracht de wereld van een van de ergste misdadigers van zijn generatie te bevrijden. Een masker lijkt me niet aangewezen, want niemand zou het herkennen[2]. Mensen die deze dag willen vieren, kunnen ’s ochtends hun haar bijscheren en bij een taxibedrijf gaan solliciteren.

6 mei: Volkertdag. De moordenaar van Pim Fortuyn verdient meer dan een cel. We hoeven daarvoor natuurlijk geen aangepast masker[3] te dragen. Een stukje roodgeverfd asfalt aan een halsketting volstaat. De Nederlanders maken zich al klaar om hem na zijn eventuele vervroegde vrijlating op te jagen en af te maken. De aldus bekomen martelaarsstatus zou de herdenkingsvieringen van zijn nobele daad natuurlijk nog wat meer elan geven.

13 mei: Agçadag. Deze dag vieren we religieuze gekken van extreemrechtse signatuur die proberen een andere religieuze fanaticus te vermoorden, daarin falen en zich later zowaar tot de eerst verfoeide godsdienst van de vijand bekeren. Johannes-Paulus II was natuurlijk de  ondemocratisch verkozen dictator van een natie met indoctrinatie als enig exportproduct, maar zijn kandidaat-moordenaar was blijkbaar nog halver gaar dan hij. Een masker kan[4], vooral op het Sint-Pietersplein in Rome waar het bejaarde Poolse pilaarbijtsters een hartaanval zou kunnen bezorgen.

20 mei: Mariodag. Mario Moretti was zelf natuurlijk een fanaticus met een bedenkelijk toekomstideaal voor ogen, maar Aldo Moro kunnen we ook missen als kiespijn. Er is geen god en bijgevolg ook geen bestaansreden voor christendemocraten. Een masker kan, maar als ik op de foto’s[5] mag afgaan, lijkt een overmaatse valse snor te volstaan.

12 oktober: Roy Walsh Day. De man die de beruchte Brighton Bomb installeerde, heet eigenlijk Patrick Magee, maar het is onder deze valse naam dat hij zich in het hotel inschreef. Zijn bom heeft 34 slachtoffers gemaakt, maar Margaret Thatcher, een van de meest kwaadaardige mensen die ooit de planeet hebben bewandeld, heeft de aanslag overleefd en heeft onze samenleving nog jarenlang kunnen blijven vergiftigen. Gezien ’s mans fysiek[6] zouden maskers allicht niet goed verkopen. Een alternatief zou eruit kunnen bestaan massaal onder een valse naam een populaire badstad te bezoeken.

14 november: Journée Michel Strée. Het rijmt zelfs een beetje. Geen slachtoffers ditmaal, maar iemand die oprecht een betere wereld wilde. Dat is natuurlijk niet toegelaten. De mensen aan de top vinden deze wereld overigens helemaal zo slecht nog niet. Maskers zijn een optie, zeker in combinatie met een bezoekje aan de kapper om zijn fotogenieke look[7] te imiteren, maar echte fans moeten natuurlijk die dag een bezoek aan het gebouw van de openbare omroep organiseren.

Misschien vul ik deze lijst nog eens aan, maar voorlopig wil ik enkel nog in herinnering brengen dat politiek oorlog is, maar dan met andere middelen.

09-05-2012 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

De meeste artikelen, opiniestukken, lezersbrieven en andere bijdragen van en in onze media over de 1-meivieringen gaan traditioneel over de toespraken van allerlei kopstukken, de sociale (on-)vrede, de economie, de tewerkstelling en nog wat van die stokpaardjes waarvan onze journalisten en opiniemakers veronderstellen dat ze de arbeidersklasse bezighouden. Ik wil het echter over iets anders hebben.

Een punt waarop ik de laatste tijd vaak wordt aangesproken, is het dreigement van Louis T. uit H. om in Leuven een sluitingsuur voor de horeca in te voeren. Wie totaal uit de lucht valt, verwijs ik naar http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120426_161 , een artikel waarin de situatie nog eens bondig wordt toegelicht.

Aangezien ik niet zeker ben dat iedereen er onmiddellijk de belangrijkste zin in dit artikel weet uit te pikken, zal ik hem even citeren. Samengevat, komt het erop neer dat er heel wat overlast is, dat de horeca heel wat crapuul aantrekt en dat de situatie steeds meer uit de hand loopt. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf een oplossing moeten zoeken. “Anders staat het volgende schepencollege voor een moeilijke beslissing.”

Ik wil het hier niet over de al dan niet zeer ernstige feiten hebben. Vroeger waren er ook mensen die op stap gingen enkel en alleen om ruzie te zoeken, meisjes lastig te vallen, portefeuilles te stelen, toiletten te beschadigen of op andere manieren anderen op de zenuwen te werken. Blijkbaar is vooral de tolerantie gedaald. Wie vroeger over vechtpartijen kloeg, vond nergens gehoor. Een gebroken neus bloedde in 1985 nochtans even erg als in 2011. Wie vroeger over diefstallen kloeg, kreeg te horen dat hij maar beter moest opletten. Et cetera. Wie denkt dat de horeca ooit een mooie, lieve en probleemloze wereld was, is in de eerste plaats vreselijk naïef.

Wat me vooral boeit, is het zinnetje dat het “volgende schepencollege” misschien een moeilijke beslissing zal moeten nemen. De burgemeester weet goed genoeg dat een sluitingsuur nergens een populaire maatregel is. Hij stelt gewoon de mogelijkheid in het vooruitzicht dat deze beslissing toch zou kunnen worden genomen. De vraag is vooral waarom dat een beslissing van het volgend college van burgemeester en schepenen zou zijn. Indien hij echt een sluitingsuur wil, waarom voert hij het als oppermachtig heerser dan niet nu of binnen enkele maanden al in?

Het antwoord situeert zich natuurlijk in oktober 2012 en de verkiezingscampagnes zijn al een hele tijd aan de gang. Een van de sleutelelementen van een geslaagde campagne bestaat erin de agenda te bepalen. De persoon die kan bepalen over welke onderwerpen de debatten in de media en de discussies op straat gaan, heeft de beste kans de verkiezingen te winnen. Dit betekent niet enkel dat een kandidaat, zoals de Leuvense burgemeester die blijkbaar het record van Kamiel Huysmans wil breken, ervoor wil en moet zorgen dat zijn eigen prioriteiten veel aan bod komen. Dit betekent ook dat hij ervoor moet zorgen dat hij de potentiële onderwerpen van zijn uitdagers moet inpikken.

Ook een burgemeester die veel stemmen haalt, heeft vijanden. Er zijn er genoeg die Louis van zijn troon willen stoten. De Open Vld heeft van pure ellende gewezen minister en wijnboer Rik Daems weer naar Leuven gehaald. De man staat niet bekend om zijn altruïsme en zijn gebrek aan ambitie. Bij CD&V staat Carl Devlies aan het einde van zijn parlementaire carrière. Een terugkeer in schoonheid naar de eigen provinciestad zou voor hem een mooie afsluiter betekenen. De N-VA wil overal van haar nationale populariteit profiteren en een doorbraak in de stad waar het Vlaams Belang nooit de marginaliteit is ontstegen, zou een grote psychologische overwinning betekenen. Als de reeds vermelde Louis zijn tegenstanders het kaas van hun spreekwoordelijke brood wil eten en wil vermijden dat zij erin slagen zelf thema’s aan te halen die de kiezer misschien aanspreken, moet hij die thema’s zelf in eigen naam naar voren brengen.

En dat is dus ook met betrekking tot de overlast in het uitgaansleven gebeurd. Die ene zin in het artikel zegt alles. Er staat helemaal niet dat er zeker een sluitingsuur komt. Er staat ook niet dat hij als burgemeester die beslissing zal nemen. Er staat zelfs niet wanneer die beslissing precies zou moeten worden genomen. De horeca krijgt nog enkele maanden, maar de aantrede van het nieuwe college is pas voor 1 januari 2013, een datum die nog bijna acht maanden van ons verwijderd is.

Er staat wel dat er een oplossing moet komen. Het tegendeel zou ons natuurlijk verbazen. We kunnen moeilijk verwachten dat een burgemeester een probleem aankaart en vervolgens stelt dat het niet moet worden opgelost. Er staat dat de plaatselijke middenstand een oplossing moet zoeken. Dit kan even goed worden gelezen als een pleidooi om de plaatselijke politie meer geld te geven omdat ze het nu niet aan kan. Er staat dat het niet te lang meer mag duren. Wel, het is mijn ervaring dat de middenstand pas beweegt als ze een deadline krijgt. Zonder deadline is er binnen tien jaar nog niet eens een vrijblijvende suggestie uit voortgekomen.

Dit is een tactische zet. Nu ligt de bal in andermans kamp. De burgemeester heeft er alvast voor gezorgd dat niemand hem kan verwijten het probleem te negeren of geen mogelijke oplossing in gedachten te hebben. Zijn voorlopig doel is bereikt. Nu moeten we er alleen nog eens voor zorgen dat onze politici hun beslissingen en hun voornemens niet in de eerste plaats op de data van de komende verkiezingen afstemmen, maar dat is een heel andere discussie.

Mijn conclusie is in elk geval dat er nog lang geen sluitingsuur is. Er is nog geen reden tot paniek. Toch zal ik een dezer eens de moeite nemen alle argumenten pro en contra uitvoerig uit te werken, zodat eenieder ze tijdens toekomstige discussies kan gebruiken.

02-05-2012 om 17:25 geschreven door Malcolm Nix  

Kent u die mop over die loungebar in Leuven? Neen? Ze is nochtans heel goed.

Van 16 tot en met 31 maart 2012 loopt in Leuven het Afrikaans Filmfestival[2]. Traditiegetrouw nodigt de organisatie allerlei Afrikaanse film- en documentairemakers uit om hun eigen werk of dat van anderen te duiden, te becommentariëren, te loven of te bekritiseren.

Het festival begon ook dit jaar met een receptie, waarop cocktails werden geserveerd en mensen uit allerlei landen, België inbegrepen, elkaar leerden kennen. Na de receptie besloten enkele aanwezigen, een gemengd groepje van Afrikanen en Belgen, voor wat bijkomende drankjes naar de trendy loungebar Louvain Louvain[3] af te zakken.

Alleen wil de uitbater van Louvain Louvain te allen prijze bewijzen dat zijn zaak enige standing heeft. Om te vermijden dat allerlei laagbijdegrondse creaturen het niveau omlaag halen, heeft hij een bedrijf ingehuurd om hem de nodige portiers te leveren en dat heeft ons gemengd groepje Afrikaanse filmmakers en Belgische filmliefhebbers mogen ondervinden.

Het is natuurlijk geen nieuw verhaal. De allochtonen mogen een zaak die op een financieel wat krachtiger publiek mikt niet binnen. In dit geval is het echter bijzonder grappig en dat niet enkel omdat een aantal van de geweigerden naar Leuven zijn gehaald om hun gefilmde aanklachten tegen racisme en de Westerse uitbuiting van de derde wereld te vertonen. Het is vooral grappig omdat twee autochtone aanwezigen de proef op de som hebben genomen en hebben geprobeerd de zaak binnen te geraken. Dat was natuurlijk weer geen probleem. Alleen was binnen hun eerste vaststelling dat de zaak zo goed als leeg was…

Ik vind dat dus grappig. De uitbater van een loungebar denkt dat hij meer geld kan verdienen door zijn portiers te bevelen[4] allochtonen buiten te houden en weert op die manier zowat de enige mensen die op die bewuste avond geld in zijn zaak wilden uitgeven. Een lege zaak op de Oude Markt, op een vrijdagavond, in de lente, zonder vorst of andere slechte weersomstandigheden, zonder grote concurrerende evenementen om het volk weg te lokken  en met een duurbetaalde portier[5] om een veiligheidsgevoel te creëren. De geur van een nakend faillissement stijgt op. Ik stel voor dat er eens een Namibische regisseur naar Leuven afzakt om de teloorgang van het uitgaansleven op pellicule vast te leggen. Misschien wint hij er nog een prijs mee op het Sundance Film Festival.

22-03-2012 om 12:10 geschreven door Malcolm Nix  

Vlaanderen is gezegend. Wij beschikken immers over niemand minder dan Kris Peeters, verdediger van het geloof in de goedheid der mensen en hun organisaties.

Op 20 maart 2012 heeft hij het gepresteerd in de Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden en Internationale Samenwerking van het Vlaams Parlement het volgende te verklaren:

“Ik geloof immers dat de activiteiten van buitenlandse bedrijven een positief effect op het democratiseringsproces hebben. Het is niet mogelijk buitenlandse bedrijven in een gesloten, niet-democratische omgeving binnen te halen.”

Ik zou hem graag eens in debat met Naomi Klein zien treden. Of met zowat eender welke Irakees. Of met een mijnwerker in Katanga. Het zou in elk geval de grappigste avond van het jaar worden.

21-03-2012 om 18:20 geschreven door Malcolm Nix  

Een kort en bondig vervolg: http://users.skynet.be/njsv/stoplinkseles/kruitkamer.html

Verdere commentaar is overbodig. Let vooral op het flitsende lichteffect als het woord 'revolutie' verschijnt. Probeer u ook in te leven in de doelgroep. Dit is bedoeld voor jongeren van pakweg 12 tot 18 jaar. Hans Van Themsche is niet ver.

16-03-2012 om 01:16 geschreven door Malcolm Nix  

Op donderdag 15 maart 2012 betoogt de NSV[1], oftewel Nationalistische Studentenvereniging, nog eens in Leuven[2] en natuurlijk zijn er weer allerlei tegenbetogingen[3] gepland. Mij niet gelaten. Voor mijn part schieten ze heel dat zootje overhoop, zoals ze eigenlijk in 1945 met hun grootvaders hadden moeten doen. De gemiddelde extreemrechtse militant vindt overigens dat met mij exact hetzelfde zou moeten gebeuren. Ik wil deze vervuiling van de Leuvense straten, overigens nog steeds de stad in Vlaanderen waar het Vlaams Belang zijn laagste scores haalt[4], gebruiken om even een ander punt aan te kaarten.

Officieel moet een nationalist, en dan zeker een volksnationalist die zich op het concept van een zich met vereende krachten tegen vreemde invloeden verzettende volksmassa baseert, zijn pijlen richten op al die krachten die zijn volk proberen te onderdrukken en dergelijke. Ik weet niet of iemand de programma’s en uitspraken van nationalistisch getinte partijen en politici al eens op die manier heeft gelezen of beluisterd.

De ergste vijand van de Vlaams-nationalist is niet de Waal, de anderstalige, de migrant of de Europese commissaris. Er wordt wel wat propaganda over luie Walen, corrupte Franstalige politici, criminele allochtonen of wereldvreemde eurocraten verspreid, maar we mogen ons niet op die sfeerschepperij blindstaren. De kern van de zaak bestaat immers uit de praktische voorstellen en oplossingen die deze nationalisten naar voren schuiven.

Laten we eens naar de afgelopen jaren kijken. Het enige voorstel van de Vlaamse nationalisten dat min of meer als anti-Waals of anti-Franstalig kan worden beschouwd, betreft de splitsing van de ondertussen beruchte kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. De pogingen om onze welvaartstaat te ondermijnen, lopen in de tientallen. Blijkbaar is dat voor hen belangrijker, hoewel ze dat officieel nooit zullen toegeven.

Het is met die nationalistische bewegingen altijd hetzelfde. Hun grootste vijand en hun prioritaire doelwit is niet de tegenpartij die het volk onderdrukt. De grootste vijand is steeds de interne oppositie binnen wat voor het eigen volk moet doorgaan. Nationalisten willen niet in de eerste plaats de buitenlanders, anderstaligen of koloniale bezetters verjagen. Ze willen er in de eerste plaats voor zorgen dat alle andere organisaties of spreekbuizen van hun eigen doelgroep worden geëlimineerd. Eerst moet het volk onder hun vaandel worden verenigd. Andere organisaties die namens datzelfde volk een andere richting uitwillen, moeten worden vernietigd. Nationalisten zijn nooit pluralisten. Zij willen het volk voor zich, om het vervolgens te gebruiken tegen anderen.

De Franstaligen moeten zich weinig zorgen maken. Zij zijn de vijand niet. De nationalisten gebruiken hen om een beeld te schetsen van een vijand waartegen de Vlamingen zich moeten verenigen. De linkse Vlamingen moeten zich zorgen maken. Zij zijn de echte vijand van de Vlaamse nationalisten. Zo lang er in Vlaanderen linkse elementen rondlopen, kunnen de nationalisten van de Vlamingen, wie dat dan ook mogen zijn, geen blinde gehoorzaamheid verwachten.

Ik hoop dat iedereen goed beseft dat nationalisten nooit stoppen. Ze gaan door tot elke afwijking van de voor hen heilige eenheid en conformiteit is vernietigd[5]. Nu is het wachten op die ene studie van een psycholoog die eindelijk zal aantonen dat nationalisme een afwijking is, gebaseerd op het onvermogen met variatie en non-conformiteit om te gaan. Wie graag achter een nationaal vaandel stapt en de wereld op die manier in vlekken op de landkaart wil indelen, heeft een aangepaste therapie nodig. Ik hoop dat onze samenleving nog voldoende verstandig is om voor een dergelijk onderzoek een beurs vrij te maken, wat niet betekent dat minder op academisch onderzoek ingestelde mensen de eerste alinea niet mogen herlezen.

13-03-2012 om 16:35 geschreven door Malcolm Nix  

Elk jaar vieren de vrouwen op 8 maart hun gedeeltelijke bevrijding van slavernij, onderdrukking, mishandeling en misprijzen. Tegelijkertijd roepen ze de minderheid die de rest van de wereldbevolking vormt op verder werk te maken van gelijke rechten, gelijke behandeling en eigenlijk simpelweg wat appreciatie.

Gelukkig hebben we nog het Vlaams Belang om ons erop te wijzen hoe de Echte Blanke Vlaming zich tegenover dergelijke kleinzerige protesten van het zwakste aller geslachten moet gedragen.

Onderstaand citaat is een uitspraak van een Vlaams volksvertegenwoordiger uit de vergadering van de Commissie voor Onderwijs en Gelijke Kansen van donderdag 8 maart 2012. Verantwoordelijke is de heer Wim Wienen, een man wiens ouders blijkbaar een voorkeur voor een bepaalde klinker hebben.

Misschien kunnen we er binnen enkele jaren om lachen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het binnen enkele jaren niet meer toegelaten is te lachen. De hardwerkende Vlaming lacht niet. Hij werkt. De profeet lachte trouwens ook nooit. Hij bad. Humor vergt een open geest en die worden zeldzaam.

“Ik heb het daarnet gehad over de segregatie die de holebi-gemeenschap niet enkel in het onderwijs, maar in het algemeen voor zichzelf creëert. Op een bepaald ogenblik zullen we zo veel aandacht aan het holebi-zijn en aan de gelijke rechten besteden, dat we de perceptie creëren dat dit toch iets speciaals is. Hetzelfde geldt voor de aanpak van de genderproblematiek. De gelijkheid tussen man en vrouw en dergelijke moeten in het onderwijs aan bod komen. Op den duur is echter alles behalve de blanke heteroseksuele man zeer speciaal. Die is maar doorsnee. Ik heb die opmerking daarnet gemaakt precies om dat te vermijden.”

Ik zou graag leven in een wereld waarin iedereen zichzelf als speciaal beschouwt. Blijkbaar is dat voor sommigen een nachtmerrieachtige idee. Ik zal me dan maar troosten dat ikzelf tenminste tegelijkertijd blank, heteroseksueel en speciaal ben. Normaal hebben ze mij in elk geval nog nooit genoemd.

08-03-2012 om 17:20 geschreven door Malcolm Nix  

Laten we beginnen met een grappige website: http://www.decolff.be/ .

Niet zo grappig als een cartoon, een bizarre fotomontage of een hilarische homemade video? Wel voor de mensen die jarenlang de aanwezigheid van een bende primaten en wandelende tegenvoorbeelden van de evolutie als voortgang der soorten moesten tolereren.

De site is offline omdat de eigenaars het blijkbaar niet kunnen opbrengen hun eigen versie van de feiten uit te schrijven. Misschien zijn ze daar niet toe in staat. De jarenlange gewoonte enkel euro’s te tellen, nieuwe glazen ter vervanging van de gesneuvelde exemplaren te bestellen en de kuisploeg te vragen de kotsvlekken af te vegen, heeft misschien tot een verschrompeling van hun taalvaardigheid geleid. Misschien vragen ze zich nog steeds af wat ze verkeerd hebben gedaan en waarom hun oude bondgenoten zich nu plots tegen hen keren.

De Colff was gedurende jaren[1] het café bij uitstek waar al het crapuul uit de weide omtrek zich verzamelde. Het café draaide om rechtse praat[2], machogedrag, testosterongedreven paringsrituelen[3] en een algemene overheersing van agressie als het enige beschikbare middel om eender welk meningsverschil of misverstand op te lossen.

Ik schrijf dit stukje natuurlijk niet zonder enig leedvermaak. Gedurende jaren hebben de opeenvolgende stadsbesturen, de lokale politie, een groot gedeelte van de pers en een al even groot gedeelte van de mensen van middelbare en hogere leeftijd in onze stad hun pijlen op gericht op alles wat er alternatief uitzag. Cafés, jeugdhuizen en aanverwanten als de Nix, Bacho, Q104, Sojo, Clockwork, Charlatan, ISOL en Den Tube werden scheef bekeken. Daar zat het vol drugsgebruikers, vandalen, leeglopers, criminelen, dealers, relschoppers, vechtersbazen en foutparkeerders. Daar kon een weldenkend ouderkoppel zoon of dochter niet heen laten gaan zonder eerst een preek over gevaar, zonde en de onbezonnenheid der jeugd af te steken. Daar kon geen flik passeren zonder de decibelmeter boven te halen of een paar fietsen te laten wegslepen. Daar kon geen bejaarde passeren zonder de in het zwart gehulde cafégangers uitschot en marginalen te noemen. De Colff, daarentegen, was gewoon een café. Daar gingen mensen heen om plezier te maken. Daar draaiden ze tenminste normale muziek. Daar zagen de mensen er tenminste normaal uit.

Wel, blijkbaar heeft de rest van de wereld nu eindelijk door wat mensen als ik al decennia weten. De Colff zat vol tuig, erger dan eender welk jeugdhuis en minstens even erg als eender welk ander café op de Oude Markt. Nu, 25 jaar na de eerste feiten, heeft de burgemeester het ook door. Nu, nadat eerst tientallen onschuldigen in elkaar zijn gemept, tientallen meisjes het slachtoffer van handtastelijkheden zijn geworden, extreem-rechtse partijen ongehinderd hun propaganda hebben verspreid en waar para’s met een avondje verlof zich konden voorbereiden op een nachtje studentenmeppen, hebben ze in het stadhuis door waar het echte probleem in het Leuvense nachtleven zit.

Mij kan men op dat vlak niets meer wijsmaken. Natuurlijk weet een cafébaas nooit alles en kan hij nooit garanderen dat iedereen die zijn zaak betreedt enkel goede bedoelingen heeft. Maar we praten hier wel over honderden verschillende incidenten. Als een cafébaas merkt dat zijn publiek elk weekend opnieuw stijf van de speed, de Vodka-Red Bull en de agressie van een Yorkshire Terrier met rabies vechtend over de kasseien rolt, zou hij wel eens van zijn kassa mogen opkijken. We mogen immers niet vergeten dat De Colff constant allerlei publiciteitscampagnes heeft bedacht om net dit soort volk te lokken.

Nu is De Colff op bevel van de burgemeester voor één maand gesloten. Spijtig dat het niet langer duurt. De cafébaas kan zich ondertussen eens bezinnen over wat er is misgelopen. Of hij kan het zich gemakkelijk maken en het hier lezen.

Een café is geen liefdadigheidsinstelling. Er moet geld binnenkomen, al was het maar om de rekeningen te betalen. Een cafébaas mag gerust verwachten dat hij van de opbrengsten van zijn café kan leven. Als hij echter verwacht er ook rijk van te worden, moet hij echter een zo groot mogelijke hoeveelheid volk binnenhalen. Dat betekent helaas dat de probleemzoekers zeer snel ook de weg zullen vinden. Die mensen zoeken immers grote verzamelingen andere mensen. Men kan geen drugs verkopen in een leeg café. Men kan geen gevecht uitlokken met een lege kruk.

De oplossing bestaat volgens mij uit cafés en andere zaken die zich heel duidelijk tot een bepaalde groep mensen richten. Alles, van muziek tot interieur en van prijslijst tot openingsuren, staat in het teken van die doelgroep. Probleemzoekers zullen niet gauw langskomen, want zij maken geen deel van eender welke doelgroep uit. Wie op stap gaat om te vechten of te dealen, maakt het niet uit welke muziek erop staat of op welke manier de muren zijn versierd. Zij hebben gewoon het gezelschap nodig van anderen die bereid zijn op hun aanbod in te gaan. Als dat er niet is, zullen zij er ook niet zijn.

Voorbeelden zijn er genoeg. Hoe vaak wordt er gevochten in de Amedee? Hoeveel drugsdoden liggen er elke week in De Blauwe Kater? Hoeveel messteken krijgt men op een gemiddelde avond in de Libertad? Hoeveel meisjes worden elke namiddag verkracht in de toiletten van de Key West? OK, dat laatste is een beetje een strikvraag, maar de algemene teneur is duidelijk. Een cafébaas die voor een door hemzelf geselecteerde doelgroep kan werken, zal veel meer plezier in zijn werk vinden en zal door de bezoekers ook zodanig worden gerespecteerd dat ze zijn zaak niet kapotmaken.

De baas van De Colff heeft het niet begrepen. De vraag is of de samenleving moet tolereren dat mensen een beroep uitoefenen dat ze duidelijk niet aankunnen. Onze dokters en loodgieters mogen dat niet. Moet de lat achter de toog lager liggen?  

13-02-2012 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

Vorige week dinsdag, net na de aanvang van de eerste echte periode van vorst en ijskoude wind van het seizoen, heb ik weer iets typisch gezien. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die het heeft gezien, maar de meeste mensen stellen zich hier allicht zelfs geen vragen meer bij.

Ik wandelde voorbij het kantoor van Dexia op het De Becker Remyplein in Kessel-Lo en ik zag hoe de politie een oude dakloze uit de publiek toegankelijke ruimte met de selfbankingautomaten en dergelijke zette. De man zocht daar waarschijnlijk gewoon wat beschutting tegen diezelfde barre weersomstandigheden die mij ertoe hadden gedreven muts, sjaal, handschoenen, dikke pull en lange winterjas aan te trekken. Blijkbaar had iemand geklaagd of had de bewakingscamera opgevangen dat er een man het lokaal gebruikte voor andere doeleinden dan het verhogen van de omzetcijfers van de bank in kwestie. In elk geval was de politie vrij duidelijk en mocht de man daar niet blijven.

Nu vraag ik me af waarom die lokalen eigenlijk niet openstaan voor daklozen die nergens anders terechtkunnen. Het is tenslotte grotendeels de fout van de banken zelf dat het aantal daklozen in onze samenleving stijgt. Bovendien doen ze daar niemand kwaad. Om de sceptici ter wille te zijn, wil ik er trouwens nogmaals op wijzen dat er wel degelijk bewakingscamera’s hangen en dat mensen met criminele bedoelingen dus gemakkelijk kunnen worden geobserveerd.

Dat daklozen die ’s nachts met een volle blaas wakker worden zich tegen de automaten zouden ontlasten, kan ik enkel als een bonus beschouwen. Enfin, toch als we de nieuwe regel invoeren dat enkel mensen met een managementfunctie dat mogen opkuisen.

06-02-2012 om 13:48 geschreven door Malcolm Nix  

We hebben een regering. Ik zou hier heel wat bladzijden kunnen vullen met bedenkingen over de lange looptijd der onderhandelingen of over de houding van bepaalde partijen ten aanzien van het voortbestaan van de Belgische staat, maar dat doen anderen al meer dan voldoende. Ik zou me hier kunnen concentreren op de inhoudelijke pro’s en contra’s van het akkoord dat uiteindelijk uit de bus is gekomen, maar ook dat zal elders wel aan bod komen, zij het niet steeds op eenzelfde objectieve manier. Ondanks de bevestiging van Pieter De Crem in de functie van onrechtstreekse oorzaak van weduwen en wezen, wil ik het zelfs niet over de postjesverdeling hebben.

Ik wil het hier hebben over een punt dat slechts weinigen nu al durven te contempleren, met name de interne samenhang van de nieuwe ploeg. Het is natuurlijk de taak van de oppositie de regering te bekritiseren. Dat hoort bij het politieke spel en het is nooit anders geweest. Als de oppositie de regering ten val kan brengen, heeft ze, vanuit speltechnisch oogpunt, haar werk goed gedaan. De vraag is alleen of de oppositiepartijen de enige fracties in het parlement zijn die de val van deze regering goed nieuws zouden vinden.

Laat ons even overlopen welke partijen in de nieuwe federale regering zetelen en welke redenen zij al dan niet hebben om deze regering overeind te houden of desgevallend vervroegd ten val te brengen.

CD&V

De tjeven hebben alles te verliezen. De grootste partij van het land zijn ze langs geen kanten meer en zelfs in Vlaanderen zijn ze van hun voetstuk geduwd. Als deze regering een complete flop zou worden en er vervroegde verkiezingen zouden komen, zouden hun kiezers weleens in ongeziene massa’s naar de N-VA kunnen overlopen. Een goede reden om te blijven, zou hen in elk geval niet worden geboden. De tjeven kunnen maar beter hopen dat Di Rupo I gedurende de hele legislatuur het vertrouwen kan behouden.

sp.a

In tegenstelling tot hun Franstalige kameraden en gezellinnen, gaat het niet goed met de ‘sociaal-progressieven anders’ of hoe ze nu ook weer mogen heten. Geplaagd door interne ruzies, dubieuze erfenissen uit nepotistische verledens en een algemeen onvermogen een coherente visie te formuleren, laat staan met overtuiging over te brengen, zakken ze verkiezing na verkiezing. Aangezien een radicale koerswijziging niet de voorkeur van het bestuur wegdraagt, kan de sp.a maar beter hopen dat er zo weinig mogelijk verkiezingen volgen. Deze regering overeind houden, kan alvast een vervroegd stemmenverlies voorkomen.

Open Vld

Belaagd langs de rechterzijde en ingeperkt door de eigen coalitiepartners zou de Open Vld liever een andere regering zien. Alleen is dat enkel mogelijk als de N-VA en de Franstaligen een communautaire vrede sluiten. Nu is dat onmogelijk, maar na de in het regeerakkoord aangekondigde staatshervorming zouden de gemoederen wel eens kunnen bedaren en zou het de liberalen wel eens beter kunnen uitkomen het schip te laten zinken. Als er dan vervroegde verkiezingen komen en de resultaten weer wat rechtser dan voordien blijken, zou dit hen een gedroomde startpositie voor nieuwe onderhandelingen opleveren.

PS

De Franstalige socialisten hebben hemel, aarde en zowat elke ster van het firmament bewogen om eindelijk eens een premier te mogen leveren en als grootste partij eens de stempel op de regeringsvorming te mogen drukken. Het heeft hen tientallen compromissen en antisociale akkoorden gekost, maar ze hebben hun doel bereikt. Deze regering nu laten mislukken, zou enkel voordeel kunnen opleveren indien ze merken dat de kiezer in het algemeen naar links evolueert. In dat geval zouden vervroegde verkiezingen hen in een toekomstige regering een zelfs nog voordeliger machtspositie bezorgen. Alleen is het maar de vraag of dat zal gebeuren. De arrogantie en hebzucht van de banken speelt in hun voordeel, maar nu en dan zullen er wel weer lijken uit een plaatselijke corruptiekast vallen die hun geloofwaardigheid weer in evenredige mate naar beneden trekken.

MR

De machtshonger van Didier Reynders kent geen grenzen en zijn vermogen als een slang naar het centrum der gebeurtenissen te kronkelen, is stilaan legendarisch. Als het hem goed uitkomt, zal de regering vallen casu quo blijven voortbestaan. Hij kan natuurlijk door andere ambitieuzen uit de eigen rangen worden geliquideerd, maar voorlopig heeft hij nog een mandaat om zijn eigen belangen voor die van eender wie te plaatsen. Om minister te kunnen blijven, moest de FdF eraan en moest BHV worden gesplitst. Als het hem plots beter zou uitkomen uit de regering te stappen om zijn eigen positie te versterken, mag Di Rupo binnen het uur met slecht nieuws naar het paleis. Reynders is onbetrouwbaar en zal dat ook altijd blijven. Met hem aan boord is niemand zeker van de slaagkansen van deze regering, maar gelukkig beseft iedereen ondertussen dat een volgende regering met hem erin exact dezelfde onzekerheid staat te wachten.

CdH

De Franstalige christendemocraten zijn en blijven moeilijk in te schatten. Hun grootste hoop en ambitie is uiteraard ooit opnieuw een even belangrijke politieke factor te worden als tijdens, pakweg, de jaren zestig en zeventig van de laatste eeuw van het vorig millennium. Om dat doel te bereiken, mogen ze zeker geen kiezers verliezen en moeten ze handig inspelen op de fouten van hun grootste concurrenten. Normaal gezien, zullen ze deze regering enkel laten vallen als ze voor de volle 100 percent zeker zijn daar op niet al te lange termijn enig voordeel uit te halen. Er is echter een tweede mogelijkheid. Als binnen de meerderheid een communautair conflict ontstaat en de andere Franstalige partijen het hard spelen, zullen ze hier zeker in meegaan. Als het opportuun lijkt net iets verder dan de andere twee betrokkenen te gaan, zouden ze er misschien toe te bewegen zijn Di Rupo c.s. te laten vallen. Op zeer korte termijn is dit punt echter niet aan de orde.

Men kan zich natuurlijk afvragen in welke mate bovenstaande beschouwingen relevant zijn. Ik ben er echter zeker van dat een vroegtijdige val van deze regering de wankele cohesie van ons land gevaarlijk over de rand van de separatistische afgrond zou laten hellen. Nationalisme is een epidemie en elke mogelijkheid om besmettingen te voorkomen, kan in mijn ogen beter worden aangegrepen.

Lezers die me liever in een meer destructieve bui zien, mogen trouwens gerust zijn. Pieter De Crem is nog steeds minister. Ik hoop dat Herman Van Molle nog wat kotszakjes over heeft.

08-12-2011 om 17:27 geschreven door Malcolm Nix  

Naar aanleiding van de zoveelste vechtpartij, de zoveelste klacht en de zoveelste avond vol ongezelligheid is burgemeester Louis T. het meer dan beu. Aangezien hij niets beters weet te verzinnen, haalt hij dan maar weer het aloude dreigement van een sluitingsuur voor de horeca van stal.

Samengevat, komt het erop neer dat de cafés in de binnenstad en dan in het bijzonder op de Oude Markt vanaf een bepaald uur enkel of bijna enkel nog worden bezocht door uitschot dat zich aan allerlei feiten schuldig maakt. Diefstallen, vechtpartijen, aanrandingen en andere vormen van overlast zijn schering in inslag. De politie is niet bij machte de situatie onder controle te brengen en de cafébazen ondernemen blijkbaar ook niets. Zij krijgen nu een jaar om het tij te keren of ze kunnen vanaf 2 uur ’s nachts de deuren sluiten.

Zoals te verwachten viel, heb ik natuurlijk weer een berg kritische bemerkingen. Ik wil echter niet dat er enig misverstand ontstaat. Ik beweer absoluut niet dat er geen probleem is, dat de klachten overdreven zijn of dat het niet de taak van een burgemeester is zich dit alles aan te trekken. Alleen denk ik dat de betrokkenen het zich te gemakkelijk maken en nooit eens nadenken over de vraag hoe de vork werkelijk in de steel zit.

Ten eerste, de problemen worden zogezegd veroorzaakt door bepaalde klanten, die zich in groep of als individu misdragen, etc. Ik vraag me af wat die klanten naar de Oude Markt lokt. Volgens mij kan dit enkel indien die klanten daar ook iets vinden wat hen aanstaat. In het lokaal van vzw Amedee heb ik er in elk geval nog niet veel van gemerkt. Misschien moeten bepaalde cafébazen zich eens bezinnen over het profiel van hun etablissement en over de uitstraling die ze bij die minder gewenste mensen hebben.

Ten tweede, de problemen situeren zich haast altijd in of nabij dezelfde cafés. Misschien zit daar wel een concentratie aan schadelijk volk. Misschien zou het dan ook beter zijn de inspanningen op die zaken te richten. Zoals al gezegd, valt er in heel wat cafés, gaande van de conceptueel nogal sterk afgelijnde vzw Amedee tot een doodgewone volkscafeetjes van Kessel-Lo of Wijgmaal, niet veel van te merken. Alleen zou een sluitingsuur natuurlijk voor heel het grondgebied gelden. Wie geen problemen veroorzaakt, wordt mee gestraft.

Ten derde, een sluitingsuur is een zeer drastische maatregel die enkel verraadt dat de autoriteiten voor het overige machteloos staan. Ik vraag me af of de overheid wel de juiste middelen gebruikt. Natuurlijk kan de politie een proces-verbaal opstellen en kan het parket een opgepakte aanrander of geweldpleger vervolgen. Alleen wordt daarbij nooit de juiste sanctie opgelegd. Boetes en dergelijke zullen dit niet oplossen. Mij lijkt het doeltreffender bepaalde mensen een uitgangsverbod op te leggen, waardoor ze op bepaalde uren niet meer op bepaalde plaatsen mogen en kunnen zijn. Dat lijkt me al een stuk doelmatiger.

Ten vierde, cafés hebben geld nodig. De huurprijzen en de andere kosten liggen zo hoog dat de meeste uitbaters wanhopig overal euro’s zoeken. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf wat selectiever moeten zijn en de lastige klanten zelf moeten weren. Dat is niet zo eenvoudig in een situatie van financiële afhankelijkheid. Misschien moet een bevolking die al meer dan tien jaar massaal op de socialisten stemt eindelijk krijgen wat ze wilt en vraagt, namelijk een daling van de prijzen op de immobiliënmarkt en van bepaalde andere onzinnig hoge kosten.

Ten vijfde, als de kosten dan toch zo hoog liggen, is het niet meer dan logisch dat niet iedereen nog een zaak kan openen of openhouden. Wie nu nog een zaak op de Oude Markt kan openen, doet dat niet omdat hij graag een café wil hebben. Enkel de ondernemers die al meerdere zaken hebben, beschikken over voldoende kapitaal om een nieuwe zaak te openen of over te nemen. Op hen hoeven we niet te rekenen. Hebzucht is hun enige drijfveer en klanten weigeren, gaat in tegen elke vezel van hun karakter. De vraag om zelfregulering is zinloos en zal niets opleveren.

Ten zesde, portiers zouden kunnen helpen bepaalde ongewenste gevallen buiten te houden. Alleen zijn portiers vaak zelf ruziestokers en zijn velen onder hen niet onbesproken in gerechtelijke kringen. Bovendien zou hun aanwezigheid aan de deuren van de cafés enkel betekenen dat de geweigerde gevallen buiten problemen kunnen veroorzaken. De klanten binnen zijn dan wel veilig[1], maar dat geldt niet voor alles en iedereen die zich buiten die bewaakte vesting bevindt.

Ten zevende, de schuld wordt vaak in de schoenen geschoven van ‘de jeugd’, een trendy verzamelnaam voor slecht opgevoede, hypermaterialistische en ongemanierde drugsgebruikers en relschoppers. Als die jongeren dan toch zo slecht zijn, vraag ik me af wie daarvoor zoal de verantwoordelijkheid draagt. Waar komt dat materialisme vandaan? Misschien hebben ze dat wel opgepikt uit de alomtegenwoordige reclame, waarin materiële bezittingen als het hoogste goed worden gepropageerd. Wie heeft die reclame gemaakt? Juist, volwassenen die al even materialistisch zijn. Van hypocrisie gesproken.

Tot slot vind ik het nogal ongepast dat de burgemeester de cafébazen in november 2011 een jaar tijd geeft. Dat betekent dat de eventuele uitvoering van het dreigement pas vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zou volgen. Dat is pure Realpolitik. Het punt wordt netjes uitgesteld tot de stemmen zijn geteld. Wie protesteert of hier een campagnepunt van wil maken, zal te horen krijgen dat er nog niets is beslist. Als Tobback niet wordt herverkozen, heeft hij nog tot de machtswissel op 1 januari 2012 de tijd om zijn dreigement al dan niet uit te voeren. Als Tobback wel wordt herverkozen, is dat allicht gedeeltelijk door mensen die tegen een sluitingsuur zijn, maar die kunnen hem dan niet meer tegenhouden want zijn mandaat is voor zes jaar verlengd.

Het zijn stuk voor stuk vaststellingen en bemerkingen. Voorlopig is er nog geen reden tot paniek en bovendien trek ik meestal pas conclusies als ik in de wandelgangen wat insiders heb gesproken. Ik kan het echter niet verhelpen terug te denken aan een hele reeks teksten over het aangekondigd rookverbod die ik vorig jaar heb neergepend. Ik hoop dat het ditmaal beter zal aflopen. Veel blijft er alvast niet meer over waarmee ze ons kunnen bedreigen. Stukje bij beetje wordt elke vorm van plezier in overeenstemming gebracht met de verwachtingen van de mensen die ons een gestroomlijnde normaliteit opdringen. Als zij hun zin krijgen, zal het menselijk ras uitsterven. Niet ten gevolge van vervuiling, ziekte of oorlog, maar gewoon van verveling.

24-11-2011 om 15:12 geschreven door Malcolm Nix  

Zoals gebruikelijk hebben de Fransen ons weer duchtig gerold en draaien wij voor de kosten op. Ditmaal gaat het niet om Electrabel, maar om Dexia en de gevolgen zijn niet dat de gemiddelde inwoner van ons land te veel voor zijn elektriciteit betaalt, maar dat ons hele samenlevingsmodel wordt ondermijnd.

Aangezien wij met de ongezonde financiële papieren zijn blijven zitten, is de almachtige lobby van de internationale bankiers en beleggers van mening dat de Belgische staat vanaf nu een hogere interest op zijn leningen moet betalen. Ik zou hier een lange tekst kunnen schrijven, vol beschouwingen over de machtsverhoudingen in onze postmoderne wereld, over de belangenvermenging bij de ratingbureaus of over de onmacht van onze politici, die elk door het volk toegekend mandaat negeren als een internationaal topmanager hen met een simpele vingerwijzing laat weten dat ze zich koest moeten houden. Aangezien al die elementen elders ook wel uitgebreid aan zullen komen, beperk ik me hier tot een vaststelling.

De stijgende rente kan ons gemakkelijk in een spiraal terechtbrengen die met de recente evoluties in Griekenland, Spanje, Portugal en met de waarschijnlijke evolutie van de Italiaanse staat te vergelijken valt. Gedaan met de sociale zekerheid, de goedkope gezondheidszorg, de werkloosheidsuitkeringen, het pensioen op 60 jaar, het zeer goedkoop basisonderwijs, het vrij goedkoop secundair onderwijs, het betaalbaar hoger onderwijs en zowat alles wat ons land een positief tintje gaf. Daar komt de vrije markt en dat zullen we geweten hebben. Wie nog wil studeren, zal de rest van zijn beroepsleven een studielening van tienduizenden euro’s mogen afbetalen. Wie ergens met de bus heen wil, zal moeten bidden tot de god der private maatschappijen dat de niet al te lucratieve lijn in zijn buurt niet wordt opgeheven. Als iets dan al eens goedkoper zou blijken, zal dit vooral ten koste van het betrokken personeel gaan, dat de zweep van de manager en de kettingen van de hypotheek zal voelen.

Zodra hij werk- en dakloos is, zal ik de modale Vlaming eens gaan vragen waarom hij eigenlijk al die tijd voor een economisch rechts beleid heeft gestemd. Ze krijgen wat ze verdienen en, belangijker nog, wat ze al die tijd hebben gevraagd. Wie niet horen wil, moet voelen. Mij kunnen ze enkel verwijten dat ik me te vaak tot woorden heb beperkt en nooit echt een bomaanslag heb gepleegd. Voor de echt fundamentele verwijten moeten ze in de spiegel kijken die ze de week voordien uit noodzaak naar Het Spit hebben gebracht.

23-11-2011 om 18:57 geschreven door Malcolm Nix  

In Spanje heeft de bevolking, die het beu is enkel te horen dat er zwaar moet worden bespaard, massaal gestemd voor de postfascistische Partida Popular, een partij die vooral zware besparingen wil doorvoeren. Ben ik nu de enige die hier een denkfout ontwaart?

In de Verenigde Staten blijken alle, maar dan ook alle potentiële presidentskandidaten van de Republican Party compleet knettergek te zijn. Romney beweert dat god de VS heeft geschapen om de wereld de juiste weg te tonen. Bachmann vindt dat Irak een substantiële schadevergoeding moet betalen voor elke ginds gestorven Amerikaanse soldaat. Cain vindt dat al wie arm is dat enkel aan zichzelf te danken heeft. Perry wil het ministerie van Onderwijs afschaffen en letterlijk elke vorm van overheidscontrole op onderwijsinstellingen laten verdwijnen. Op zich klinkt dit allemaal onrealistisch, maar niemand weet hoe fanatiek de Bible Belt op deze nieuwe uiting van wereldvreemdheid zal reageren.

In Nederland heeft premier Rutte voorgesteld deelnemers van de Occupy-beweging het recht op een uitkering te ontzeggen. Ambtenaren zouden ter plekke identiteitscontroles moeten uitvoeren. De redenering is dat wie geen baan heeft permanent beschikbaar voor de arbeidsmarkt moet zijn en dit is nu eenmaal niet compatibel met de deelname aan een of andere protestactie. Van succesvol lobbywerk door de financiële sector gesproken. Dit trucje hebben ze zelfs in New York of in Oakland niet uitgeprobeerd.

In eigen land heeft formateur Di Rupo zijn ontslag ingediend. Blijkbaar raken de PS en de Open Vld het niet eens over de meest wenselijke sociaal-economische agenda. Op zich is die vaststelling natuurlijk niet vreemd, maar erger is dat de N-VA nu plots klaar staat om een zogenaamde “rechtse noodregering” samen te stellen om de door de Europese Commissie aanbevolen besparingen in de sociale zekerheid door te voeren. De splitsing van BHV en de voor, tijdens en na de verkiezingen met luider stemme geëiste constitutionele hervormingen mogen hiervoor zelfs worden uitgesteld. De maskers vallen eindelijk af. Het gaat de N-VA niet om het lot van Vlaanderen, maar om het lot van de rijkere Vlamingen. De rest is ballast en vanaf nu mag dat ook geweten zijn. Wie niet werkt, maakt de elite niet rijker en moet bijgevolg met alle mogelijke drukkingsmiddelen tot productiviteit worden gedwongen.

Als iemand de voorbije dagen nog ergens goed nieuws heeft gelezen of gehoord, mag hij of zij me dat altijd laten weten. Ik ben er in elk geval geen vrolijker mens van geworden. Hoog tijd dat ze Volkert Van der Graaff vrijlaten.

22-11-2011 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix