Naar aanleiding van de zoveelste vechtpartij, de zoveelste klacht en de zoveelste avond vol ongezelligheid is burgemeester Louis T. het meer dan beu. Aangezien hij niets beters weet te verzinnen, haalt hij dan maar weer het aloude dreigement van een sluitingsuur voor de horeca van stal.

Samengevat, komt het erop neer dat de cafés in de binnenstad en dan in het bijzonder op de Oude Markt vanaf een bepaald uur enkel of bijna enkel nog worden bezocht door uitschot dat zich aan allerlei feiten schuldig maakt. Diefstallen, vechtpartijen, aanrandingen en andere vormen van overlast zijn schering in inslag. De politie is niet bij machte de situatie onder controle te brengen en de cafébazen ondernemen blijkbaar ook niets. Zij krijgen nu een jaar om het tij te keren of ze kunnen vanaf 2 uur ’s nachts de deuren sluiten.

Zoals te verwachten viel, heb ik natuurlijk weer een berg kritische bemerkingen. Ik wil echter niet dat er enig misverstand ontstaat. Ik beweer absoluut niet dat er geen probleem is, dat de klachten overdreven zijn of dat het niet de taak van een burgemeester is zich dit alles aan te trekken. Alleen denk ik dat de betrokkenen het zich te gemakkelijk maken en nooit eens nadenken over de vraag hoe de vork werkelijk in de steel zit.

Ten eerste, de problemen worden zogezegd veroorzaakt door bepaalde klanten, die zich in groep of als individu misdragen, etc. Ik vraag me af wat die klanten naar de Oude Markt lokt. Volgens mij kan dit enkel indien die klanten daar ook iets vinden wat hen aanstaat. In het lokaal van vzw Amedee heb ik er in elk geval nog niet veel van gemerkt. Misschien moeten bepaalde cafébazen zich eens bezinnen over het profiel van hun etablissement en over de uitstraling die ze bij die minder gewenste mensen hebben.

Ten tweede, de problemen situeren zich haast altijd in of nabij dezelfde cafés. Misschien zit daar wel een concentratie aan schadelijk volk. Misschien zou het dan ook beter zijn de inspanningen op die zaken te richten. Zoals al gezegd, valt er in heel wat cafés, gaande van de conceptueel nogal sterk afgelijnde vzw Amedee tot een doodgewone volkscafeetjes van Kessel-Lo of Wijgmaal, niet veel van te merken. Alleen zou een sluitingsuur natuurlijk voor heel het grondgebied gelden. Wie geen problemen veroorzaakt, wordt mee gestraft.

Ten derde, een sluitingsuur is een zeer drastische maatregel die enkel verraadt dat de autoriteiten voor het overige machteloos staan. Ik vraag me af of de overheid wel de juiste middelen gebruikt. Natuurlijk kan de politie een proces-verbaal opstellen en kan het parket een opgepakte aanrander of geweldpleger vervolgen. Alleen wordt daarbij nooit de juiste sanctie opgelegd. Boetes en dergelijke zullen dit niet oplossen. Mij lijkt het doeltreffender bepaalde mensen een uitgangsverbod op te leggen, waardoor ze op bepaalde uren niet meer op bepaalde plaatsen mogen en kunnen zijn. Dat lijkt me al een stuk doelmatiger.

Ten vierde, cafés hebben geld nodig. De huurprijzen en de andere kosten liggen zo hoog dat de meeste uitbaters wanhopig overal euro’s zoeken. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf wat selectiever moeten zijn en de lastige klanten zelf moeten weren. Dat is niet zo eenvoudig in een situatie van financiële afhankelijkheid. Misschien moet een bevolking die al meer dan tien jaar massaal op de socialisten stemt eindelijk krijgen wat ze wilt en vraagt, namelijk een daling van de prijzen op de immobiliënmarkt en van bepaalde andere onzinnig hoge kosten.

Ten vijfde, als de kosten dan toch zo hoog liggen, is het niet meer dan logisch dat niet iedereen nog een zaak kan openen of openhouden. Wie nu nog een zaak op de Oude Markt kan openen, doet dat niet omdat hij graag een café wil hebben. Enkel de ondernemers die al meerdere zaken hebben, beschikken over voldoende kapitaal om een nieuwe zaak te openen of over te nemen. Op hen hoeven we niet te rekenen. Hebzucht is hun enige drijfveer en klanten weigeren, gaat in tegen elke vezel van hun karakter. De vraag om zelfregulering is zinloos en zal niets opleveren.

Ten zesde, portiers zouden kunnen helpen bepaalde ongewenste gevallen buiten te houden. Alleen zijn portiers vaak zelf ruziestokers en zijn velen onder hen niet onbesproken in gerechtelijke kringen. Bovendien zou hun aanwezigheid aan de deuren van de cafés enkel betekenen dat de geweigerde gevallen buiten problemen kunnen veroorzaken. De klanten binnen zijn dan wel veilig[1], maar dat geldt niet voor alles en iedereen die zich buiten die bewaakte vesting bevindt.

Ten zevende, de schuld wordt vaak in de schoenen geschoven van ‘de jeugd’, een trendy verzamelnaam voor slecht opgevoede, hypermaterialistische en ongemanierde drugsgebruikers en relschoppers. Als die jongeren dan toch zo slecht zijn, vraag ik me af wie daarvoor zoal de verantwoordelijkheid draagt. Waar komt dat materialisme vandaan? Misschien hebben ze dat wel opgepikt uit de alomtegenwoordige reclame, waarin materiële bezittingen als het hoogste goed worden gepropageerd. Wie heeft die reclame gemaakt? Juist, volwassenen die al even materialistisch zijn. Van hypocrisie gesproken.

Tot slot vind ik het nogal ongepast dat de burgemeester de cafébazen in november 2011 een jaar tijd geeft. Dat betekent dat de eventuele uitvoering van het dreigement pas vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zou volgen. Dat is pure Realpolitik. Het punt wordt netjes uitgesteld tot de stemmen zijn geteld. Wie protesteert of hier een campagnepunt van wil maken, zal te horen krijgen dat er nog niets is beslist. Als Tobback niet wordt herverkozen, heeft hij nog tot de machtswissel op 1 januari 2012 de tijd om zijn dreigement al dan niet uit te voeren. Als Tobback wel wordt herverkozen, is dat allicht gedeeltelijk door mensen die tegen een sluitingsuur zijn, maar die kunnen hem dan niet meer tegenhouden want zijn mandaat is voor zes jaar verlengd.

Het zijn stuk voor stuk vaststellingen en bemerkingen. Voorlopig is er nog geen reden tot paniek en bovendien trek ik meestal pas conclusies als ik in de wandelgangen wat insiders heb gesproken. Ik kan het echter niet verhelpen terug te denken aan een hele reeks teksten over het aangekondigd rookverbod die ik vorig jaar heb neergepend. Ik hoop dat het ditmaal beter zal aflopen. Veel blijft er alvast niet meer over waarmee ze ons kunnen bedreigen. Stukje bij beetje wordt elke vorm van plezier in overeenstemming gebracht met de verwachtingen van de mensen die ons een gestroomlijnde normaliteit opdringen. Als zij hun zin krijgen, zal het menselijk ras uitsterven. Niet ten gevolge van vervuiling, ziekte of oorlog, maar gewoon van verveling.

24-11-2011 om 15:12 geschreven door Malcolm Nix  

Zoals gebruikelijk hebben de Fransen ons weer duchtig gerold en draaien wij voor de kosten op. Ditmaal gaat het niet om Electrabel, maar om Dexia en de gevolgen zijn niet dat de gemiddelde inwoner van ons land te veel voor zijn elektriciteit betaalt, maar dat ons hele samenlevingsmodel wordt ondermijnd.

Aangezien wij met de ongezonde financiële papieren zijn blijven zitten, is de almachtige lobby van de internationale bankiers en beleggers van mening dat de Belgische staat vanaf nu een hogere interest op zijn leningen moet betalen. Ik zou hier een lange tekst kunnen schrijven, vol beschouwingen over de machtsverhoudingen in onze postmoderne wereld, over de belangenvermenging bij de ratingbureaus of over de onmacht van onze politici, die elk door het volk toegekend mandaat negeren als een internationaal topmanager hen met een simpele vingerwijzing laat weten dat ze zich koest moeten houden. Aangezien al die elementen elders ook wel uitgebreid aan zullen komen, beperk ik me hier tot een vaststelling.

De stijgende rente kan ons gemakkelijk in een spiraal terechtbrengen die met de recente evoluties in Griekenland, Spanje, Portugal en met de waarschijnlijke evolutie van de Italiaanse staat te vergelijken valt. Gedaan met de sociale zekerheid, de goedkope gezondheidszorg, de werkloosheidsuitkeringen, het pensioen op 60 jaar, het zeer goedkoop basisonderwijs, het vrij goedkoop secundair onderwijs, het betaalbaar hoger onderwijs en zowat alles wat ons land een positief tintje gaf. Daar komt de vrije markt en dat zullen we geweten hebben. Wie nog wil studeren, zal de rest van zijn beroepsleven een studielening van tienduizenden euro’s mogen afbetalen. Wie ergens met de bus heen wil, zal moeten bidden tot de god der private maatschappijen dat de niet al te lucratieve lijn in zijn buurt niet wordt opgeheven. Als iets dan al eens goedkoper zou blijken, zal dit vooral ten koste van het betrokken personeel gaan, dat de zweep van de manager en de kettingen van de hypotheek zal voelen.

Zodra hij werk- en dakloos is, zal ik de modale Vlaming eens gaan vragen waarom hij eigenlijk al die tijd voor een economisch rechts beleid heeft gestemd. Ze krijgen wat ze verdienen en, belangijker nog, wat ze al die tijd hebben gevraagd. Wie niet horen wil, moet voelen. Mij kunnen ze enkel verwijten dat ik me te vaak tot woorden heb beperkt en nooit echt een bomaanslag heb gepleegd. Voor de echt fundamentele verwijten moeten ze in de spiegel kijken die ze de week voordien uit noodzaak naar Het Spit hebben gebracht.

23-11-2011 om 18:57 geschreven door Malcolm Nix  

In Spanje heeft de bevolking, die het beu is enkel te horen dat er zwaar moet worden bespaard, massaal gestemd voor de postfascistische Partida Popular, een partij die vooral zware besparingen wil doorvoeren. Ben ik nu de enige die hier een denkfout ontwaart?

In de Verenigde Staten blijken alle, maar dan ook alle potentiële presidentskandidaten van de Republican Party compleet knettergek te zijn. Romney beweert dat god de VS heeft geschapen om de wereld de juiste weg te tonen. Bachmann vindt dat Irak een substantiële schadevergoeding moet betalen voor elke ginds gestorven Amerikaanse soldaat. Cain vindt dat al wie arm is dat enkel aan zichzelf te danken heeft. Perry wil het ministerie van Onderwijs afschaffen en letterlijk elke vorm van overheidscontrole op onderwijsinstellingen laten verdwijnen. Op zich klinkt dit allemaal onrealistisch, maar niemand weet hoe fanatiek de Bible Belt op deze nieuwe uiting van wereldvreemdheid zal reageren.

In Nederland heeft premier Rutte voorgesteld deelnemers van de Occupy-beweging het recht op een uitkering te ontzeggen. Ambtenaren zouden ter plekke identiteitscontroles moeten uitvoeren. De redenering is dat wie geen baan heeft permanent beschikbaar voor de arbeidsmarkt moet zijn en dit is nu eenmaal niet compatibel met de deelname aan een of andere protestactie. Van succesvol lobbywerk door de financiële sector gesproken. Dit trucje hebben ze zelfs in New York of in Oakland niet uitgeprobeerd.

In eigen land heeft formateur Di Rupo zijn ontslag ingediend. Blijkbaar raken de PS en de Open Vld het niet eens over de meest wenselijke sociaal-economische agenda. Op zich is die vaststelling natuurlijk niet vreemd, maar erger is dat de N-VA nu plots klaar staat om een zogenaamde “rechtse noodregering” samen te stellen om de door de Europese Commissie aanbevolen besparingen in de sociale zekerheid door te voeren. De splitsing van BHV en de voor, tijdens en na de verkiezingen met luider stemme geëiste constitutionele hervormingen mogen hiervoor zelfs worden uitgesteld. De maskers vallen eindelijk af. Het gaat de N-VA niet om het lot van Vlaanderen, maar om het lot van de rijkere Vlamingen. De rest is ballast en vanaf nu mag dat ook geweten zijn. Wie niet werkt, maakt de elite niet rijker en moet bijgevolg met alle mogelijke drukkingsmiddelen tot productiviteit worden gedwongen.

Als iemand de voorbije dagen nog ergens goed nieuws heeft gelezen of gehoord, mag hij of zij me dat altijd laten weten. Ik ben er in elk geval geen vrolijker mens van geworden. Hoog tijd dat ze Volkert Van der Graaff vrijlaten.

22-11-2011 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

Laat ons beginnen met link naar een kort, maar toch eigenaardig artikel dat meer over onze stad zegt dan de oppervlakkige lezer op het eerste gezicht zou vermoeden.

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleID=RA3IAIRJ&_section=62142098&utm_source=nieuwsblad&utm_medium=newsletter&utm_campaign=regio-nb

Voor de mensen die om een of andere reden niet in staat zouden zijn om de originele tekst op hun scherm te krijgen, vat ik het artikel even punctueel samen.

- De vestiging van Pizzahut aan de Oude Markt verdwijnt. Pizzahut wil liever een filiaal in de buurt van een lokale supermarkt openen.

- Twee cafébazen, meer bepaald de mensen achter L’Alegria en Louvain Louvain, willen het pand in een nieuw café omvormen.

- Het stadsbestuur van Leuven zou op dit plein liever een mengeling van dag- en avondzaken zien.

- De schepen van Handel, Els Van Hoof, heeft zelfs een voorbeeld klaar. Volgens haar zou hier een dagbladhandel kunnen komen.

- De vzw Oude Markt vindt het een goede zaak dat er nog mensen in de Oude Markt willen investeren. De secretaris van deze vzw voegt hier nog het volgende aan toe: “Bijkomende diensten in dit gedeelte van de stad: dat zou pas echt voor een mix kunnen zorgen”.

Wat moeten we hiervan denken? Ik waag het enkele conclusies te trekken.

Ten eerste, zelfs een bedrijf als Pizzahut heeft geen vertrouwen in het potentieel van het nachtleven meer. De Oude Markt wordt wel eens de langste toog ter wereld genoemd en trekt jaarlijks niet enkel veel inboorlingen, maar ook massa’s toeristen aan. Toch vestigt Pizzahut zich liever in de buurt van een doorsnee supermarkt. Dat een eventuele toekomstige sluiting van die ene supermarkt een gigantische streep door de rekening zou vormen, weegt blijkbaar niet op tegen de voordelen van de huidige vestigingsplaats.

Ten tweede, de enige mensen die nog in een café in het centrum van Leuven willen investeren, zijn op dit moment al cafébaas. De kosten zijn zo hoog opgelopen dat er gewoon geen ruimte meer is voor nieuwkomers. Enkel zij die al jaren in de sector zitten, beschikken nog over de mogelijkheden om een nieuwe zaak te openen. Dat op die manier ongezonde concentraties ontstaan, stoort blijkbaar zo goed als niemand. Op een alternatief voor het bestaande aanbod hoeven we in elk geval niet te hopen. In L’Alegria is werkelijk iedereen welkom zo lang hij of zij er maar geld spendeert. Er wordt zo goed als zonder pauze gestolen, gedeald en gevochten, maar de omzet is hoog. In Louvain Louvain is bijna niemand welkom. Dit is de zaak voor mensen die op het publiek van L’Alegria neerkijken maar tegelijkertijd de kassa van net dezelfde mensen spijzen.

Ten derde, het stadsbestuur ziet liever een gevarieerder aanbod aan handelszaken. Op zich klinkt dit verdedigbaar, maar kan het stadsbestuur er dan ook voor zorgen dat die panden eindelijk weer betaalbaar worden? Welke winkelier kan het zich permitteren een derdelijk pand op een dergelijke locatie te huren? Indien het geen café zou worden, blijven enkel de grote ketens over om het huurcontract te ondertekenen en maandelijks allicht 3000 tot 4000 euro aan zuivere huur neer te tellen. Als het stadsbestuur een mengeling wil, moet het zelf eerst voor economische leefbaarheid zorgen. Nu is het zinloos op een echte mix te hopen[1].

Ten vierde, de schepen van Handel is dom. Een krantenwinkel in de huidige vestiging van Pizzahut? Heeft mevrouw Van Hoof er enig idee van hoeveel kranten en weekbladen er in een gemiddelde krantenwinkel liggen? Wat zouden de nieuwe uitbaters volgens haar moeten doen met de hectares vrije ruimte die ze niet voor hun loterijformuliertjes nodig hebben? En hoe worden diezelfde uitbaters verwacht met een winstmarge van minder dan een euro per verkocht item hun ongetwijfeld wurgende lening af te lossen?

Ten vijfde, de vzw Oude Markt, een organisatie die ik in het verleden nochtans al vaak heb beschimpt, heeft in mijn ogen ditmaal zowaar een punt. Ik vind al jaren dat er meer dienstverlenende organisaties en entiteiten in het stadscentrum moeten komen[2]. Dit is trouwens mijn belangrijkste en fundamenteelste twistpunt met het huidige stadsbestuur.

Volgens de heer Tobback c.s. dient een stadscentrum om in te wonen en horen de diensten in de rand thuis. Volgens mij dient een stadscentrum als verzamelpunt voor alle diensten en moeten de mensen daarrond wonen. Zijn visie heeft het voordeel dat de diensten zich niet aan de ruimtelijke beperkingen in een binnenstad moeten houden. Mijn visie heeft het voordeel dat de diensten voor iedereen ever ver gelegen zijn en voor iedereen even vlot[3] bereikbaar zijn. Zijn visie heeft het nadeel dat heel het centrum een geriatrische woonwijk wordt, waar enkel oude mensen en toevallig gefortuneerde jongere mensen zich een woning kunnen permitteren. Mijn visie heeft het nadeel dat sommige iets verder gelegen wijken dood zullen bloeden, aangezien alle dynamische of ondernemende mensen zullen proberen zo dicht mogelijk bij het centrum te wonen.

In elk geval toont dit korte en op het eerste gezicht onschuldige artikel aan wie er in Leuven enige invloed op de ruimtelijke invulling heeft. Dat is niet het stadsbestuur, niet de burger en zelfs niet een vereniging van plaatselijke handelaars. Enkel de financieel echt slagkrachtige ondernemers en bedrijven spelen mee. De rest mag afwachten wat hun beslissing is.

16-11-2011 om 14:21 geschreven door Malcolm Nix