Vlaanderen is gezegend. Wij beschikken immers over niemand minder dan Kris Peeters, verdediger van het geloof in de goedheid der mensen en hun organisaties.

Op 20 maart 2012 heeft hij het gepresteerd in de Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden en Internationale Samenwerking van het Vlaams Parlement het volgende te verklaren:

“Ik geloof immers dat de activiteiten van buitenlandse bedrijven een positief effect op het democratiseringsproces hebben. Het is niet mogelijk buitenlandse bedrijven in een gesloten, niet-democratische omgeving binnen te halen.”

Ik zou hem graag eens in debat met Naomi Klein zien treden. Of met zowat eender welke Irakees. Of met een mijnwerker in Katanga. Het zou in elk geval de grappigste avond van het jaar worden.

21-03-2012 om 18:20 geschreven door Malcolm Nix  

Een kort en bondig vervolg: http://users.skynet.be/njsv/stoplinkseles/kruitkamer.html

Verdere commentaar is overbodig. Let vooral op het flitsende lichteffect als het woord 'revolutie' verschijnt. Probeer u ook in te leven in de doelgroep. Dit is bedoeld voor jongeren van pakweg 12 tot 18 jaar. Hans Van Themsche is niet ver.

16-03-2012 om 01:16 geschreven door Malcolm Nix  

Op donderdag 15 maart 2012 betoogt de NSV[1], oftewel Nationalistische Studentenvereniging, nog eens in Leuven[2] en natuurlijk zijn er weer allerlei tegenbetogingen[3] gepland. Mij niet gelaten. Voor mijn part schieten ze heel dat zootje overhoop, zoals ze eigenlijk in 1945 met hun grootvaders hadden moeten doen. De gemiddelde extreemrechtse militant vindt overigens dat met mij exact hetzelfde zou moeten gebeuren. Ik wil deze vervuiling van de Leuvense straten, overigens nog steeds de stad in Vlaanderen waar het Vlaams Belang zijn laagste scores haalt[4], gebruiken om even een ander punt aan te kaarten.

Officieel moet een nationalist, en dan zeker een volksnationalist die zich op het concept van een zich met vereende krachten tegen vreemde invloeden verzettende volksmassa baseert, zijn pijlen richten op al die krachten die zijn volk proberen te onderdrukken en dergelijke. Ik weet niet of iemand de programma’s en uitspraken van nationalistisch getinte partijen en politici al eens op die manier heeft gelezen of beluisterd.

De ergste vijand van de Vlaams-nationalist is niet de Waal, de anderstalige, de migrant of de Europese commissaris. Er wordt wel wat propaganda over luie Walen, corrupte Franstalige politici, criminele allochtonen of wereldvreemde eurocraten verspreid, maar we mogen ons niet op die sfeerschepperij blindstaren. De kern van de zaak bestaat immers uit de praktische voorstellen en oplossingen die deze nationalisten naar voren schuiven.

Laten we eens naar de afgelopen jaren kijken. Het enige voorstel van de Vlaamse nationalisten dat min of meer als anti-Waals of anti-Franstalig kan worden beschouwd, betreft de splitsing van de ondertussen beruchte kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. De pogingen om onze welvaartstaat te ondermijnen, lopen in de tientallen. Blijkbaar is dat voor hen belangrijker, hoewel ze dat officieel nooit zullen toegeven.

Het is met die nationalistische bewegingen altijd hetzelfde. Hun grootste vijand en hun prioritaire doelwit is niet de tegenpartij die het volk onderdrukt. De grootste vijand is steeds de interne oppositie binnen wat voor het eigen volk moet doorgaan. Nationalisten willen niet in de eerste plaats de buitenlanders, anderstaligen of koloniale bezetters verjagen. Ze willen er in de eerste plaats voor zorgen dat alle andere organisaties of spreekbuizen van hun eigen doelgroep worden geëlimineerd. Eerst moet het volk onder hun vaandel worden verenigd. Andere organisaties die namens datzelfde volk een andere richting uitwillen, moeten worden vernietigd. Nationalisten zijn nooit pluralisten. Zij willen het volk voor zich, om het vervolgens te gebruiken tegen anderen.

De Franstaligen moeten zich weinig zorgen maken. Zij zijn de vijand niet. De nationalisten gebruiken hen om een beeld te schetsen van een vijand waartegen de Vlamingen zich moeten verenigen. De linkse Vlamingen moeten zich zorgen maken. Zij zijn de echte vijand van de Vlaamse nationalisten. Zo lang er in Vlaanderen linkse elementen rondlopen, kunnen de nationalisten van de Vlamingen, wie dat dan ook mogen zijn, geen blinde gehoorzaamheid verwachten.

Ik hoop dat iedereen goed beseft dat nationalisten nooit stoppen. Ze gaan door tot elke afwijking van de voor hen heilige eenheid en conformiteit is vernietigd[5]. Nu is het wachten op die ene studie van een psycholoog die eindelijk zal aantonen dat nationalisme een afwijking is, gebaseerd op het onvermogen met variatie en non-conformiteit om te gaan. Wie graag achter een nationaal vaandel stapt en de wereld op die manier in vlekken op de landkaart wil indelen, heeft een aangepaste therapie nodig. Ik hoop dat onze samenleving nog voldoende verstandig is om voor een dergelijk onderzoek een beurs vrij te maken, wat niet betekent dat minder op academisch onderzoek ingestelde mensen de eerste alinea niet mogen herlezen.

13-03-2012 om 16:35 geschreven door Malcolm Nix  

Elk jaar vieren de vrouwen op 8 maart hun gedeeltelijke bevrijding van slavernij, onderdrukking, mishandeling en misprijzen. Tegelijkertijd roepen ze de minderheid die de rest van de wereldbevolking vormt op verder werk te maken van gelijke rechten, gelijke behandeling en eigenlijk simpelweg wat appreciatie.

Gelukkig hebben we nog het Vlaams Belang om ons erop te wijzen hoe de Echte Blanke Vlaming zich tegenover dergelijke kleinzerige protesten van het zwakste aller geslachten moet gedragen.

Onderstaand citaat is een uitspraak van een Vlaams volksvertegenwoordiger uit de vergadering van de Commissie voor Onderwijs en Gelijke Kansen van donderdag 8 maart 2012. Verantwoordelijke is de heer Wim Wienen, een man wiens ouders blijkbaar een voorkeur voor een bepaalde klinker hebben.

Misschien kunnen we er binnen enkele jaren om lachen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het binnen enkele jaren niet meer toegelaten is te lachen. De hardwerkende Vlaming lacht niet. Hij werkt. De profeet lachte trouwens ook nooit. Hij bad. Humor vergt een open geest en die worden zeldzaam.

“Ik heb het daarnet gehad over de segregatie die de holebi-gemeenschap niet enkel in het onderwijs, maar in het algemeen voor zichzelf creëert. Op een bepaald ogenblik zullen we zo veel aandacht aan het holebi-zijn en aan de gelijke rechten besteden, dat we de perceptie creëren dat dit toch iets speciaals is. Hetzelfde geldt voor de aanpak van de genderproblematiek. De gelijkheid tussen man en vrouw en dergelijke moeten in het onderwijs aan bod komen. Op den duur is echter alles behalve de blanke heteroseksuele man zeer speciaal. Die is maar doorsnee. Ik heb die opmerking daarnet gemaakt precies om dat te vermijden.”

Ik zou graag leven in een wereld waarin iedereen zichzelf als speciaal beschouwt. Blijkbaar is dat voor sommigen een nachtmerrieachtige idee. Ik zal me dan maar troosten dat ikzelf tenminste tegelijkertijd blank, heteroseksueel en speciaal ben. Normaal hebben ze mij in elk geval nog nooit genoemd.

08-03-2012 om 17:20 geschreven door Malcolm Nix  

Laten we beginnen met een grappige website: http://www.decolff.be/ .

Niet zo grappig als een cartoon, een bizarre fotomontage of een hilarische homemade video? Wel voor de mensen die jarenlang de aanwezigheid van een bende primaten en wandelende tegenvoorbeelden van de evolutie als voortgang der soorten moesten tolereren.

De site is offline omdat de eigenaars het blijkbaar niet kunnen opbrengen hun eigen versie van de feiten uit te schrijven. Misschien zijn ze daar niet toe in staat. De jarenlange gewoonte enkel euro’s te tellen, nieuwe glazen ter vervanging van de gesneuvelde exemplaren te bestellen en de kuisploeg te vragen de kotsvlekken af te vegen, heeft misschien tot een verschrompeling van hun taalvaardigheid geleid. Misschien vragen ze zich nog steeds af wat ze verkeerd hebben gedaan en waarom hun oude bondgenoten zich nu plots tegen hen keren.

De Colff was gedurende jaren[1] het café bij uitstek waar al het crapuul uit de weide omtrek zich verzamelde. Het café draaide om rechtse praat[2], machogedrag, testosterongedreven paringsrituelen[3] en een algemene overheersing van agressie als het enige beschikbare middel om eender welk meningsverschil of misverstand op te lossen.

Ik schrijf dit stukje natuurlijk niet zonder enig leedvermaak. Gedurende jaren hebben de opeenvolgende stadsbesturen, de lokale politie, een groot gedeelte van de pers en een al even groot gedeelte van de mensen van middelbare en hogere leeftijd in onze stad hun pijlen op gericht op alles wat er alternatief uitzag. Cafés, jeugdhuizen en aanverwanten als de Nix, Bacho, Q104, Sojo, Clockwork, Charlatan, ISOL en Den Tube werden scheef bekeken. Daar zat het vol drugsgebruikers, vandalen, leeglopers, criminelen, dealers, relschoppers, vechtersbazen en foutparkeerders. Daar kon een weldenkend ouderkoppel zoon of dochter niet heen laten gaan zonder eerst een preek over gevaar, zonde en de onbezonnenheid der jeugd af te steken. Daar kon geen flik passeren zonder de decibelmeter boven te halen of een paar fietsen te laten wegslepen. Daar kon geen bejaarde passeren zonder de in het zwart gehulde cafégangers uitschot en marginalen te noemen. De Colff, daarentegen, was gewoon een café. Daar gingen mensen heen om plezier te maken. Daar draaiden ze tenminste normale muziek. Daar zagen de mensen er tenminste normaal uit.

Wel, blijkbaar heeft de rest van de wereld nu eindelijk door wat mensen als ik al decennia weten. De Colff zat vol tuig, erger dan eender welk jeugdhuis en minstens even erg als eender welk ander café op de Oude Markt. Nu, 25 jaar na de eerste feiten, heeft de burgemeester het ook door. Nu, nadat eerst tientallen onschuldigen in elkaar zijn gemept, tientallen meisjes het slachtoffer van handtastelijkheden zijn geworden, extreem-rechtse partijen ongehinderd hun propaganda hebben verspreid en waar para’s met een avondje verlof zich konden voorbereiden op een nachtje studentenmeppen, hebben ze in het stadhuis door waar het echte probleem in het Leuvense nachtleven zit.

Mij kan men op dat vlak niets meer wijsmaken. Natuurlijk weet een cafébaas nooit alles en kan hij nooit garanderen dat iedereen die zijn zaak betreedt enkel goede bedoelingen heeft. Maar we praten hier wel over honderden verschillende incidenten. Als een cafébaas merkt dat zijn publiek elk weekend opnieuw stijf van de speed, de Vodka-Red Bull en de agressie van een Yorkshire Terrier met rabies vechtend over de kasseien rolt, zou hij wel eens van zijn kassa mogen opkijken. We mogen immers niet vergeten dat De Colff constant allerlei publiciteitscampagnes heeft bedacht om net dit soort volk te lokken.

Nu is De Colff op bevel van de burgemeester voor één maand gesloten. Spijtig dat het niet langer duurt. De cafébaas kan zich ondertussen eens bezinnen over wat er is misgelopen. Of hij kan het zich gemakkelijk maken en het hier lezen.

Een café is geen liefdadigheidsinstelling. Er moet geld binnenkomen, al was het maar om de rekeningen te betalen. Een cafébaas mag gerust verwachten dat hij van de opbrengsten van zijn café kan leven. Als hij echter verwacht er ook rijk van te worden, moet hij echter een zo groot mogelijke hoeveelheid volk binnenhalen. Dat betekent helaas dat de probleemzoekers zeer snel ook de weg zullen vinden. Die mensen zoeken immers grote verzamelingen andere mensen. Men kan geen drugs verkopen in een leeg café. Men kan geen gevecht uitlokken met een lege kruk.

De oplossing bestaat volgens mij uit cafés en andere zaken die zich heel duidelijk tot een bepaalde groep mensen richten. Alles, van muziek tot interieur en van prijslijst tot openingsuren, staat in het teken van die doelgroep. Probleemzoekers zullen niet gauw langskomen, want zij maken geen deel van eender welke doelgroep uit. Wie op stap gaat om te vechten of te dealen, maakt het niet uit welke muziek erop staat of op welke manier de muren zijn versierd. Zij hebben gewoon het gezelschap nodig van anderen die bereid zijn op hun aanbod in te gaan. Als dat er niet is, zullen zij er ook niet zijn.

Voorbeelden zijn er genoeg. Hoe vaak wordt er gevochten in de Amedee? Hoeveel drugsdoden liggen er elke week in De Blauwe Kater? Hoeveel messteken krijgt men op een gemiddelde avond in de Libertad? Hoeveel meisjes worden elke namiddag verkracht in de toiletten van de Key West? OK, dat laatste is een beetje een strikvraag, maar de algemene teneur is duidelijk. Een cafébaas die voor een door hemzelf geselecteerde doelgroep kan werken, zal veel meer plezier in zijn werk vinden en zal door de bezoekers ook zodanig worden gerespecteerd dat ze zijn zaak niet kapotmaken.

De baas van De Colff heeft het niet begrepen. De vraag is of de samenleving moet tolereren dat mensen een beroep uitoefenen dat ze duidelijk niet aankunnen. Onze dokters en loodgieters mogen dat niet. Moet de lat achter de toog lager liggen?  

13-02-2012 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

Vorige week dinsdag, net na de aanvang van de eerste echte periode van vorst en ijskoude wind van het seizoen, heb ik weer iets typisch gezien. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die het heeft gezien, maar de meeste mensen stellen zich hier allicht zelfs geen vragen meer bij.

Ik wandelde voorbij het kantoor van Dexia op het De Becker Remyplein in Kessel-Lo en ik zag hoe de politie een oude dakloze uit de publiek toegankelijke ruimte met de selfbankingautomaten en dergelijke zette. De man zocht daar waarschijnlijk gewoon wat beschutting tegen diezelfde barre weersomstandigheden die mij ertoe hadden gedreven muts, sjaal, handschoenen, dikke pull en lange winterjas aan te trekken. Blijkbaar had iemand geklaagd of had de bewakingscamera opgevangen dat er een man het lokaal gebruikte voor andere doeleinden dan het verhogen van de omzetcijfers van de bank in kwestie. In elk geval was de politie vrij duidelijk en mocht de man daar niet blijven.

Nu vraag ik me af waarom die lokalen eigenlijk niet openstaan voor daklozen die nergens anders terechtkunnen. Het is tenslotte grotendeels de fout van de banken zelf dat het aantal daklozen in onze samenleving stijgt. Bovendien doen ze daar niemand kwaad. Om de sceptici ter wille te zijn, wil ik er trouwens nogmaals op wijzen dat er wel degelijk bewakingscamera’s hangen en dat mensen met criminele bedoelingen dus gemakkelijk kunnen worden geobserveerd.

Dat daklozen die ’s nachts met een volle blaas wakker worden zich tegen de automaten zouden ontlasten, kan ik enkel als een bonus beschouwen. Enfin, toch als we de nieuwe regel invoeren dat enkel mensen met een managementfunctie dat mogen opkuisen.

06-02-2012 om 13:48 geschreven door Malcolm Nix  

We hebben een regering. Ik zou hier heel wat bladzijden kunnen vullen met bedenkingen over de lange looptijd der onderhandelingen of over de houding van bepaalde partijen ten aanzien van het voortbestaan van de Belgische staat, maar dat doen anderen al meer dan voldoende. Ik zou me hier kunnen concentreren op de inhoudelijke pro’s en contra’s van het akkoord dat uiteindelijk uit de bus is gekomen, maar ook dat zal elders wel aan bod komen, zij het niet steeds op eenzelfde objectieve manier. Ondanks de bevestiging van Pieter De Crem in de functie van onrechtstreekse oorzaak van weduwen en wezen, wil ik het zelfs niet over de postjesverdeling hebben.

Ik wil het hier hebben over een punt dat slechts weinigen nu al durven te contempleren, met name de interne samenhang van de nieuwe ploeg. Het is natuurlijk de taak van de oppositie de regering te bekritiseren. Dat hoort bij het politieke spel en het is nooit anders geweest. Als de oppositie de regering ten val kan brengen, heeft ze, vanuit speltechnisch oogpunt, haar werk goed gedaan. De vraag is alleen of de oppositiepartijen de enige fracties in het parlement zijn die de val van deze regering goed nieuws zouden vinden.

Laat ons even overlopen welke partijen in de nieuwe federale regering zetelen en welke redenen zij al dan niet hebben om deze regering overeind te houden of desgevallend vervroegd ten val te brengen.

CD&V

De tjeven hebben alles te verliezen. De grootste partij van het land zijn ze langs geen kanten meer en zelfs in Vlaanderen zijn ze van hun voetstuk geduwd. Als deze regering een complete flop zou worden en er vervroegde verkiezingen zouden komen, zouden hun kiezers weleens in ongeziene massa’s naar de N-VA kunnen overlopen. Een goede reden om te blijven, zou hen in elk geval niet worden geboden. De tjeven kunnen maar beter hopen dat Di Rupo I gedurende de hele legislatuur het vertrouwen kan behouden.

sp.a

In tegenstelling tot hun Franstalige kameraden en gezellinnen, gaat het niet goed met de ‘sociaal-progressieven anders’ of hoe ze nu ook weer mogen heten. Geplaagd door interne ruzies, dubieuze erfenissen uit nepotistische verledens en een algemeen onvermogen een coherente visie te formuleren, laat staan met overtuiging over te brengen, zakken ze verkiezing na verkiezing. Aangezien een radicale koerswijziging niet de voorkeur van het bestuur wegdraagt, kan de sp.a maar beter hopen dat er zo weinig mogelijk verkiezingen volgen. Deze regering overeind houden, kan alvast een vervroegd stemmenverlies voorkomen.

Open Vld

Belaagd langs de rechterzijde en ingeperkt door de eigen coalitiepartners zou de Open Vld liever een andere regering zien. Alleen is dat enkel mogelijk als de N-VA en de Franstaligen een communautaire vrede sluiten. Nu is dat onmogelijk, maar na de in het regeerakkoord aangekondigde staatshervorming zouden de gemoederen wel eens kunnen bedaren en zou het de liberalen wel eens beter kunnen uitkomen het schip te laten zinken. Als er dan vervroegde verkiezingen komen en de resultaten weer wat rechtser dan voordien blijken, zou dit hen een gedroomde startpositie voor nieuwe onderhandelingen opleveren.

PS

De Franstalige socialisten hebben hemel, aarde en zowat elke ster van het firmament bewogen om eindelijk eens een premier te mogen leveren en als grootste partij eens de stempel op de regeringsvorming te mogen drukken. Het heeft hen tientallen compromissen en antisociale akkoorden gekost, maar ze hebben hun doel bereikt. Deze regering nu laten mislukken, zou enkel voordeel kunnen opleveren indien ze merken dat de kiezer in het algemeen naar links evolueert. In dat geval zouden vervroegde verkiezingen hen in een toekomstige regering een zelfs nog voordeliger machtspositie bezorgen. Alleen is het maar de vraag of dat zal gebeuren. De arrogantie en hebzucht van de banken speelt in hun voordeel, maar nu en dan zullen er wel weer lijken uit een plaatselijke corruptiekast vallen die hun geloofwaardigheid weer in evenredige mate naar beneden trekken.

MR

De machtshonger van Didier Reynders kent geen grenzen en zijn vermogen als een slang naar het centrum der gebeurtenissen te kronkelen, is stilaan legendarisch. Als het hem goed uitkomt, zal de regering vallen casu quo blijven voortbestaan. Hij kan natuurlijk door andere ambitieuzen uit de eigen rangen worden geliquideerd, maar voorlopig heeft hij nog een mandaat om zijn eigen belangen voor die van eender wie te plaatsen. Om minister te kunnen blijven, moest de FdF eraan en moest BHV worden gesplitst. Als het hem plots beter zou uitkomen uit de regering te stappen om zijn eigen positie te versterken, mag Di Rupo binnen het uur met slecht nieuws naar het paleis. Reynders is onbetrouwbaar en zal dat ook altijd blijven. Met hem aan boord is niemand zeker van de slaagkansen van deze regering, maar gelukkig beseft iedereen ondertussen dat een volgende regering met hem erin exact dezelfde onzekerheid staat te wachten.

CdH

De Franstalige christendemocraten zijn en blijven moeilijk in te schatten. Hun grootste hoop en ambitie is uiteraard ooit opnieuw een even belangrijke politieke factor te worden als tijdens, pakweg, de jaren zestig en zeventig van de laatste eeuw van het vorig millennium. Om dat doel te bereiken, mogen ze zeker geen kiezers verliezen en moeten ze handig inspelen op de fouten van hun grootste concurrenten. Normaal gezien, zullen ze deze regering enkel laten vallen als ze voor de volle 100 percent zeker zijn daar op niet al te lange termijn enig voordeel uit te halen. Er is echter een tweede mogelijkheid. Als binnen de meerderheid een communautair conflict ontstaat en de andere Franstalige partijen het hard spelen, zullen ze hier zeker in meegaan. Als het opportuun lijkt net iets verder dan de andere twee betrokkenen te gaan, zouden ze er misschien toe te bewegen zijn Di Rupo c.s. te laten vallen. Op zeer korte termijn is dit punt echter niet aan de orde.

Men kan zich natuurlijk afvragen in welke mate bovenstaande beschouwingen relevant zijn. Ik ben er echter zeker van dat een vroegtijdige val van deze regering de wankele cohesie van ons land gevaarlijk over de rand van de separatistische afgrond zou laten hellen. Nationalisme is een epidemie en elke mogelijkheid om besmettingen te voorkomen, kan in mijn ogen beter worden aangegrepen.

Lezers die me liever in een meer destructieve bui zien, mogen trouwens gerust zijn. Pieter De Crem is nog steeds minister. Ik hoop dat Herman Van Molle nog wat kotszakjes over heeft.

08-12-2011 om 17:27 geschreven door Malcolm Nix  

Naar aanleiding van de zoveelste vechtpartij, de zoveelste klacht en de zoveelste avond vol ongezelligheid is burgemeester Louis T. het meer dan beu. Aangezien hij niets beters weet te verzinnen, haalt hij dan maar weer het aloude dreigement van een sluitingsuur voor de horeca van stal.

Samengevat, komt het erop neer dat de cafés in de binnenstad en dan in het bijzonder op de Oude Markt vanaf een bepaald uur enkel of bijna enkel nog worden bezocht door uitschot dat zich aan allerlei feiten schuldig maakt. Diefstallen, vechtpartijen, aanrandingen en andere vormen van overlast zijn schering in inslag. De politie is niet bij machte de situatie onder controle te brengen en de cafébazen ondernemen blijkbaar ook niets. Zij krijgen nu een jaar om het tij te keren of ze kunnen vanaf 2 uur ’s nachts de deuren sluiten.

Zoals te verwachten viel, heb ik natuurlijk weer een berg kritische bemerkingen. Ik wil echter niet dat er enig misverstand ontstaat. Ik beweer absoluut niet dat er geen probleem is, dat de klachten overdreven zijn of dat het niet de taak van een burgemeester is zich dit alles aan te trekken. Alleen denk ik dat de betrokkenen het zich te gemakkelijk maken en nooit eens nadenken over de vraag hoe de vork werkelijk in de steel zit.

Ten eerste, de problemen worden zogezegd veroorzaakt door bepaalde klanten, die zich in groep of als individu misdragen, etc. Ik vraag me af wat die klanten naar de Oude Markt lokt. Volgens mij kan dit enkel indien die klanten daar ook iets vinden wat hen aanstaat. In het lokaal van vzw Amedee heb ik er in elk geval nog niet veel van gemerkt. Misschien moeten bepaalde cafébazen zich eens bezinnen over het profiel van hun etablissement en over de uitstraling die ze bij die minder gewenste mensen hebben.

Ten tweede, de problemen situeren zich haast altijd in of nabij dezelfde cafés. Misschien zit daar wel een concentratie aan schadelijk volk. Misschien zou het dan ook beter zijn de inspanningen op die zaken te richten. Zoals al gezegd, valt er in heel wat cafés, gaande van de conceptueel nogal sterk afgelijnde vzw Amedee tot een doodgewone volkscafeetjes van Kessel-Lo of Wijgmaal, niet veel van te merken. Alleen zou een sluitingsuur natuurlijk voor heel het grondgebied gelden. Wie geen problemen veroorzaakt, wordt mee gestraft.

Ten derde, een sluitingsuur is een zeer drastische maatregel die enkel verraadt dat de autoriteiten voor het overige machteloos staan. Ik vraag me af of de overheid wel de juiste middelen gebruikt. Natuurlijk kan de politie een proces-verbaal opstellen en kan het parket een opgepakte aanrander of geweldpleger vervolgen. Alleen wordt daarbij nooit de juiste sanctie opgelegd. Boetes en dergelijke zullen dit niet oplossen. Mij lijkt het doeltreffender bepaalde mensen een uitgangsverbod op te leggen, waardoor ze op bepaalde uren niet meer op bepaalde plaatsen mogen en kunnen zijn. Dat lijkt me al een stuk doelmatiger.

Ten vierde, cafés hebben geld nodig. De huurprijzen en de andere kosten liggen zo hoog dat de meeste uitbaters wanhopig overal euro’s zoeken. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf wat selectiever moeten zijn en de lastige klanten zelf moeten weren. Dat is niet zo eenvoudig in een situatie van financiële afhankelijkheid. Misschien moet een bevolking die al meer dan tien jaar massaal op de socialisten stemt eindelijk krijgen wat ze wilt en vraagt, namelijk een daling van de prijzen op de immobiliënmarkt en van bepaalde andere onzinnig hoge kosten.

Ten vijfde, als de kosten dan toch zo hoog liggen, is het niet meer dan logisch dat niet iedereen nog een zaak kan openen of openhouden. Wie nu nog een zaak op de Oude Markt kan openen, doet dat niet omdat hij graag een café wil hebben. Enkel de ondernemers die al meerdere zaken hebben, beschikken over voldoende kapitaal om een nieuwe zaak te openen of over te nemen. Op hen hoeven we niet te rekenen. Hebzucht is hun enige drijfveer en klanten weigeren, gaat in tegen elke vezel van hun karakter. De vraag om zelfregulering is zinloos en zal niets opleveren.

Ten zesde, portiers zouden kunnen helpen bepaalde ongewenste gevallen buiten te houden. Alleen zijn portiers vaak zelf ruziestokers en zijn velen onder hen niet onbesproken in gerechtelijke kringen. Bovendien zou hun aanwezigheid aan de deuren van de cafés enkel betekenen dat de geweigerde gevallen buiten problemen kunnen veroorzaken. De klanten binnen zijn dan wel veilig[1], maar dat geldt niet voor alles en iedereen die zich buiten die bewaakte vesting bevindt.

Ten zevende, de schuld wordt vaak in de schoenen geschoven van ‘de jeugd’, een trendy verzamelnaam voor slecht opgevoede, hypermaterialistische en ongemanierde drugsgebruikers en relschoppers. Als die jongeren dan toch zo slecht zijn, vraag ik me af wie daarvoor zoal de verantwoordelijkheid draagt. Waar komt dat materialisme vandaan? Misschien hebben ze dat wel opgepikt uit de alomtegenwoordige reclame, waarin materiële bezittingen als het hoogste goed worden gepropageerd. Wie heeft die reclame gemaakt? Juist, volwassenen die al even materialistisch zijn. Van hypocrisie gesproken.

Tot slot vind ik het nogal ongepast dat de burgemeester de cafébazen in november 2011 een jaar tijd geeft. Dat betekent dat de eventuele uitvoering van het dreigement pas vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zou volgen. Dat is pure Realpolitik. Het punt wordt netjes uitgesteld tot de stemmen zijn geteld. Wie protesteert of hier een campagnepunt van wil maken, zal te horen krijgen dat er nog niets is beslist. Als Tobback niet wordt herverkozen, heeft hij nog tot de machtswissel op 1 januari 2012 de tijd om zijn dreigement al dan niet uit te voeren. Als Tobback wel wordt herverkozen, is dat allicht gedeeltelijk door mensen die tegen een sluitingsuur zijn, maar die kunnen hem dan niet meer tegenhouden want zijn mandaat is voor zes jaar verlengd.

Het zijn stuk voor stuk vaststellingen en bemerkingen. Voorlopig is er nog geen reden tot paniek en bovendien trek ik meestal pas conclusies als ik in de wandelgangen wat insiders heb gesproken. Ik kan het echter niet verhelpen terug te denken aan een hele reeks teksten over het aangekondigd rookverbod die ik vorig jaar heb neergepend. Ik hoop dat het ditmaal beter zal aflopen. Veel blijft er alvast niet meer over waarmee ze ons kunnen bedreigen. Stukje bij beetje wordt elke vorm van plezier in overeenstemming gebracht met de verwachtingen van de mensen die ons een gestroomlijnde normaliteit opdringen. Als zij hun zin krijgen, zal het menselijk ras uitsterven. Niet ten gevolge van vervuiling, ziekte of oorlog, maar gewoon van verveling.

24-11-2011 om 15:12 geschreven door Malcolm Nix  

Zoals gebruikelijk hebben de Fransen ons weer duchtig gerold en draaien wij voor de kosten op. Ditmaal gaat het niet om Electrabel, maar om Dexia en de gevolgen zijn niet dat de gemiddelde inwoner van ons land te veel voor zijn elektriciteit betaalt, maar dat ons hele samenlevingsmodel wordt ondermijnd.

Aangezien wij met de ongezonde financiële papieren zijn blijven zitten, is de almachtige lobby van de internationale bankiers en beleggers van mening dat de Belgische staat vanaf nu een hogere interest op zijn leningen moet betalen. Ik zou hier een lange tekst kunnen schrijven, vol beschouwingen over de machtsverhoudingen in onze postmoderne wereld, over de belangenvermenging bij de ratingbureaus of over de onmacht van onze politici, die elk door het volk toegekend mandaat negeren als een internationaal topmanager hen met een simpele vingerwijzing laat weten dat ze zich koest moeten houden. Aangezien al die elementen elders ook wel uitgebreid aan zullen komen, beperk ik me hier tot een vaststelling.

De stijgende rente kan ons gemakkelijk in een spiraal terechtbrengen die met de recente evoluties in Griekenland, Spanje, Portugal en met de waarschijnlijke evolutie van de Italiaanse staat te vergelijken valt. Gedaan met de sociale zekerheid, de goedkope gezondheidszorg, de werkloosheidsuitkeringen, het pensioen op 60 jaar, het zeer goedkoop basisonderwijs, het vrij goedkoop secundair onderwijs, het betaalbaar hoger onderwijs en zowat alles wat ons land een positief tintje gaf. Daar komt de vrije markt en dat zullen we geweten hebben. Wie nog wil studeren, zal de rest van zijn beroepsleven een studielening van tienduizenden euro’s mogen afbetalen. Wie ergens met de bus heen wil, zal moeten bidden tot de god der private maatschappijen dat de niet al te lucratieve lijn in zijn buurt niet wordt opgeheven. Als iets dan al eens goedkoper zou blijken, zal dit vooral ten koste van het betrokken personeel gaan, dat de zweep van de manager en de kettingen van de hypotheek zal voelen.

Zodra hij werk- en dakloos is, zal ik de modale Vlaming eens gaan vragen waarom hij eigenlijk al die tijd voor een economisch rechts beleid heeft gestemd. Ze krijgen wat ze verdienen en, belangijker nog, wat ze al die tijd hebben gevraagd. Wie niet horen wil, moet voelen. Mij kunnen ze enkel verwijten dat ik me te vaak tot woorden heb beperkt en nooit echt een bomaanslag heb gepleegd. Voor de echt fundamentele verwijten moeten ze in de spiegel kijken die ze de week voordien uit noodzaak naar Het Spit hebben gebracht.

23-11-2011 om 18:57 geschreven door Malcolm Nix  

In Spanje heeft de bevolking, die het beu is enkel te horen dat er zwaar moet worden bespaard, massaal gestemd voor de postfascistische Partida Popular, een partij die vooral zware besparingen wil doorvoeren. Ben ik nu de enige die hier een denkfout ontwaart?

In de Verenigde Staten blijken alle, maar dan ook alle potentiële presidentskandidaten van de Republican Party compleet knettergek te zijn. Romney beweert dat god de VS heeft geschapen om de wereld de juiste weg te tonen. Bachmann vindt dat Irak een substantiële schadevergoeding moet betalen voor elke ginds gestorven Amerikaanse soldaat. Cain vindt dat al wie arm is dat enkel aan zichzelf te danken heeft. Perry wil het ministerie van Onderwijs afschaffen en letterlijk elke vorm van overheidscontrole op onderwijsinstellingen laten verdwijnen. Op zich klinkt dit allemaal onrealistisch, maar niemand weet hoe fanatiek de Bible Belt op deze nieuwe uiting van wereldvreemdheid zal reageren.

In Nederland heeft premier Rutte voorgesteld deelnemers van de Occupy-beweging het recht op een uitkering te ontzeggen. Ambtenaren zouden ter plekke identiteitscontroles moeten uitvoeren. De redenering is dat wie geen baan heeft permanent beschikbaar voor de arbeidsmarkt moet zijn en dit is nu eenmaal niet compatibel met de deelname aan een of andere protestactie. Van succesvol lobbywerk door de financiële sector gesproken. Dit trucje hebben ze zelfs in New York of in Oakland niet uitgeprobeerd.

In eigen land heeft formateur Di Rupo zijn ontslag ingediend. Blijkbaar raken de PS en de Open Vld het niet eens over de meest wenselijke sociaal-economische agenda. Op zich is die vaststelling natuurlijk niet vreemd, maar erger is dat de N-VA nu plots klaar staat om een zogenaamde “rechtse noodregering” samen te stellen om de door de Europese Commissie aanbevolen besparingen in de sociale zekerheid door te voeren. De splitsing van BHV en de voor, tijdens en na de verkiezingen met luider stemme geëiste constitutionele hervormingen mogen hiervoor zelfs worden uitgesteld. De maskers vallen eindelijk af. Het gaat de N-VA niet om het lot van Vlaanderen, maar om het lot van de rijkere Vlamingen. De rest is ballast en vanaf nu mag dat ook geweten zijn. Wie niet werkt, maakt de elite niet rijker en moet bijgevolg met alle mogelijke drukkingsmiddelen tot productiviteit worden gedwongen.

Als iemand de voorbije dagen nog ergens goed nieuws heeft gelezen of gehoord, mag hij of zij me dat altijd laten weten. Ik ben er in elk geval geen vrolijker mens van geworden. Hoog tijd dat ze Volkert Van der Graaff vrijlaten.

22-11-2011 om 00:00 geschreven door Malcolm Nix  

Laat ons beginnen met link naar een kort, maar toch eigenaardig artikel dat meer over onze stad zegt dan de oppervlakkige lezer op het eerste gezicht zou vermoeden.

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleID=RA3IAIRJ&_section=62142098&utm_source=nieuwsblad&utm_medium=newsletter&utm_campaign=regio-nb

Voor de mensen die om een of andere reden niet in staat zouden zijn om de originele tekst op hun scherm te krijgen, vat ik het artikel even punctueel samen.

- De vestiging van Pizzahut aan de Oude Markt verdwijnt. Pizzahut wil liever een filiaal in de buurt van een lokale supermarkt openen.

- Twee cafébazen, meer bepaald de mensen achter L’Alegria en Louvain Louvain, willen het pand in een nieuw café omvormen.

- Het stadsbestuur van Leuven zou op dit plein liever een mengeling van dag- en avondzaken zien.

- De schepen van Handel, Els Van Hoof, heeft zelfs een voorbeeld klaar. Volgens haar zou hier een dagbladhandel kunnen komen.

- De vzw Oude Markt vindt het een goede zaak dat er nog mensen in de Oude Markt willen investeren. De secretaris van deze vzw voegt hier nog het volgende aan toe: “Bijkomende diensten in dit gedeelte van de stad: dat zou pas echt voor een mix kunnen zorgen”.

Wat moeten we hiervan denken? Ik waag het enkele conclusies te trekken.

Ten eerste, zelfs een bedrijf als Pizzahut heeft geen vertrouwen in het potentieel van het nachtleven meer. De Oude Markt wordt wel eens de langste toog ter wereld genoemd en trekt jaarlijks niet enkel veel inboorlingen, maar ook massa’s toeristen aan. Toch vestigt Pizzahut zich liever in de buurt van een doorsnee supermarkt. Dat een eventuele toekomstige sluiting van die ene supermarkt een gigantische streep door de rekening zou vormen, weegt blijkbaar niet op tegen de voordelen van de huidige vestigingsplaats.

Ten tweede, de enige mensen die nog in een café in het centrum van Leuven willen investeren, zijn op dit moment al cafébaas. De kosten zijn zo hoog opgelopen dat er gewoon geen ruimte meer is voor nieuwkomers. Enkel zij die al jaren in de sector zitten, beschikken nog over de mogelijkheden om een nieuwe zaak te openen. Dat op die manier ongezonde concentraties ontstaan, stoort blijkbaar zo goed als niemand. Op een alternatief voor het bestaande aanbod hoeven we in elk geval niet te hopen. In L’Alegria is werkelijk iedereen welkom zo lang hij of zij er maar geld spendeert. Er wordt zo goed als zonder pauze gestolen, gedeald en gevochten, maar de omzet is hoog. In Louvain Louvain is bijna niemand welkom. Dit is de zaak voor mensen die op het publiek van L’Alegria neerkijken maar tegelijkertijd de kassa van net dezelfde mensen spijzen.

Ten derde, het stadsbestuur ziet liever een gevarieerder aanbod aan handelszaken. Op zich klinkt dit verdedigbaar, maar kan het stadsbestuur er dan ook voor zorgen dat die panden eindelijk weer betaalbaar worden? Welke winkelier kan het zich permitteren een derdelijk pand op een dergelijke locatie te huren? Indien het geen café zou worden, blijven enkel de grote ketens over om het huurcontract te ondertekenen en maandelijks allicht 3000 tot 4000 euro aan zuivere huur neer te tellen. Als het stadsbestuur een mengeling wil, moet het zelf eerst voor economische leefbaarheid zorgen. Nu is het zinloos op een echte mix te hopen[1].

Ten vierde, de schepen van Handel is dom. Een krantenwinkel in de huidige vestiging van Pizzahut? Heeft mevrouw Van Hoof er enig idee van hoeveel kranten en weekbladen er in een gemiddelde krantenwinkel liggen? Wat zouden de nieuwe uitbaters volgens haar moeten doen met de hectares vrije ruimte die ze niet voor hun loterijformuliertjes nodig hebben? En hoe worden diezelfde uitbaters verwacht met een winstmarge van minder dan een euro per verkocht item hun ongetwijfeld wurgende lening af te lossen?

Ten vijfde, de vzw Oude Markt, een organisatie die ik in het verleden nochtans al vaak heb beschimpt, heeft in mijn ogen ditmaal zowaar een punt. Ik vind al jaren dat er meer dienstverlenende organisaties en entiteiten in het stadscentrum moeten komen[2]. Dit is trouwens mijn belangrijkste en fundamenteelste twistpunt met het huidige stadsbestuur.

Volgens de heer Tobback c.s. dient een stadscentrum om in te wonen en horen de diensten in de rand thuis. Volgens mij dient een stadscentrum als verzamelpunt voor alle diensten en moeten de mensen daarrond wonen. Zijn visie heeft het voordeel dat de diensten zich niet aan de ruimtelijke beperkingen in een binnenstad moeten houden. Mijn visie heeft het voordeel dat de diensten voor iedereen ever ver gelegen zijn en voor iedereen even vlot[3] bereikbaar zijn. Zijn visie heeft het nadeel dat heel het centrum een geriatrische woonwijk wordt, waar enkel oude mensen en toevallig gefortuneerde jongere mensen zich een woning kunnen permitteren. Mijn visie heeft het nadeel dat sommige iets verder gelegen wijken dood zullen bloeden, aangezien alle dynamische of ondernemende mensen zullen proberen zo dicht mogelijk bij het centrum te wonen.

In elk geval toont dit korte en op het eerste gezicht onschuldige artikel aan wie er in Leuven enige invloed op de ruimtelijke invulling heeft. Dat is niet het stadsbestuur, niet de burger en zelfs niet een vereniging van plaatselijke handelaars. Enkel de financieel echt slagkrachtige ondernemers en bedrijven spelen mee. De rest mag afwachten wat hun beslissing is.

16-11-2011 om 14:21 geschreven door Malcolm Nix  

Naar jaarlijkse traditie en niet in het minst omdat deze blog in eerste instantie is ontstaan als een kanaal om opmerkingen over de allereerste editie te uiten, volgt hier een overzichtje van het programma van Sinner’s Day 2011, uiteraard aangevuld met mijn eigen meningen en uitweidingen.

Wie informatie over de praktische facetten van het festivalbezoek, zoals aanvangsuur, kostprijs of reisroute, zoekt, kan terecht op de site www.sinnersday.com . Ik denk niet dat ik mijn eigen tekst een of andere meerwaarde zou geven door dat hier allemaal nog eens netjes te herhalen.

Het programma telt dit jaar dertien bands en performers, verspreid over twee podia. Hieronder volgt een alfabetisch overzicht[1], vergezeld van wat opmerkingen en suggesties.

Karl Bartos

Volgens de organisatoren: “Bartos is 1/4th of what is nowadays considered as the classic line-up of Kraftwerk”

Volgens Malcolm: Aan zijn soloplaten te horen, was hij minimaal een vierde van het talent van Krafwerk, wat Schneider ook moge beweren. Aan diezelfde platen te horen, was hij helaas ook maximaal een derde van het talent van Kraftwerk. De geluiden zullen aangenaam zijn, maar niemand weet of er ook voldoende songstructuur in zal zitten om voor voldoende variatie te zorgen.

Blancmange

Volgens de organisatoren[2]: “The duo gets a performance in ‘Top Of The Pops’, but the sentence ‘Up The Bloody Tree’ has to be replaced by ‘Up The Cuckoo Tree’”.

Volgens Malcolm: …zegt bovenstaande zin genoeg.

The Cult

Volgens de organisatoren: “The band combines Led Zeppelin’s hard rock with The Doors’ mystique and The Cure’s dark new wave.”

Volgens Malcolm: Al vanaf de eerste release overroepen ensemble dat stuurloos tussen de internationaal bekende pathos van rocksterren en een streven naar hopeloos ver te zoeken street credibility laveert. Een paar beluisterbare nummers maken geen grote groep, maar blijkbaar hebben ze in de loop der jaren genoeg plaatjes verkocht om hier bovenaan de affiche te mogen prijken.

The Exploited

Volgens de organisatoren: “They play much better and the solos are better developed, but apart from that The Exploited have barely changed over the past 30 years”

Volgens Malcolm: Waar haalt iemand het eigenlijk in zijn hoofd te stellen dat ze nu beter spelen of dat de solo’s beter ontwikkeld zijn? Het primitieve gehak en gebeuk is vervangen door derderangsmetal waar mensen enkel op afkomen om hun stoere tattoos te showen. Het ideale moment om eens aan de voedselstands aan te schuiven.

John Foxx and The Maths

Volgens de organisatoren: “He creates book covers for big names such as Salman Rushdie and Jeanette Winterson”

Volgens Malcolm: Het bovenstaande wist allicht niemand. De site van Sinner’s Day kan zowaar nog leerrijk zijn. Foxx zelf raakte elke roos in de eerste versie van Ultravox en tilt Bowie-achtige nummers als ‘I want to be a machine’ ver boven het niveau van Bowie himself uit. Daarna ging het bergaf. Niemand weet wat hij op Sinner’s Day zoal zal brengen en bijgevolg is het moeilijk dit concert aan of af te raden.

Front 242

Volgens de organisatoren: “Front242, an unpredictable band, surprises the old and new audiences - while continuing to make the link with today’s music... with no concessions to their integrity”

Volgens Malcolm: Helemaal mee eens. Alleen zullen veel echte liefhebbers allicht BIMFest boven de Ethias Arena verkiezen.

Diamanda Galas

Volgens de organisatoren: “The singer’s music has never been punk or new wave, but her look and thoughts are.”

Volgens Malcolm: Het bovenstaande klopt als een Hutu op een Tutsi. Als de organisatoren van Sinner’s Day 2011 moeten worden gefeliciteerd, is het wel omdat ze het lef hebben deze dame aan hun affiche toe te voegen. Niemand weet welke liederen ze zal brengen, maar toegankelijk, commercieel, poppy of hitgevoelig zullen niet de woorden zijn die we nadien in recensies zullen lezen. Galas heeft nog nooit op een zo grote affiche gestaan en nog nooit zo dicht bij mensen uit de (bijna-)mainstream mogen vertoeven. Dat ze haar nu maar goed behandelen ook, want zij is consequenter dan veel gitaarzwierende rebelletjes samen.

Gene loves Jezebel

Volgens de organisatoren: “De bekendste nummers zijn ‘Bruises’, ‘Desire’ en ‘Jealous’, dat de eerste plaats haalt in de categorie Alternative Songs van de Amerikaanse Billboard Hot 100.”

Volgens Malcolm: Er staan in de Billboard Hot 100 wel eens vaker nummers waar hier nog niemand van heeft gehoord. Of wil horen. Of twee keer wil horen.

KMFDM

Volgens de organisatoren: “KMFDM moves from Germany to the US to make Industrial big”

Volgens Malcolm: Geen mening. Tenslotte zijn ze bekend in de VS en niet in België. Opvallend detail in de biografie op de site is dat ze blijkbaar “in line with their DIY philosophy” blijven en op de cd met de, eh, soundtrack van Mortal Combat staan. Hoe ze die twee elementen met elkaar kunnen verenigen, is niet heel duidelijk.

The Mission

Volgens de organisatoren: “The band that gave Gothic a face”

Volgens Malcolm: Een afsplitsing van een geniale band levert niet automatisch een nieuwe geniale band op. Met momenten schitterend, maar minstens even vaak langdradig en soms elk gevoel voor diepgang verliezend.

Patti Smith & Band

Volgens de organisatoren: “She is Rimbaud with a Marshall amp”

Volgens Malcolm: Ouder wordend idool van de tegencultuur dat alle vroeger gebruikte adjectieven waard is, maar niet kan verbergen dat het niet langer mogelijk is op het podium nog het energiepeil uit pakweg 1976 te bereiken.

Recoil

Volgens de organisatoren: “He is the kind of musical director who gives songs the right touch”

Volgens Malcolm: De vraag is of het live wel allemaal de moeite is. Een andere vraag is uit welke periode van zijn gevarieerde oeuvre de man in Hasselt wil putten.

Visage

Volgens de organisatoren: “The band is pretty successful but quits in 1985”

Volgens Malcolm: ‘Fade to grey’ is meer dan een hit. Het is een van de definiërende momenten van een genre en een generatie. De groep heeft ook andere nummers gemaakt. Zet iemand ze ooit op?

27-10-2011 om 17:37 geschreven door Malcolm Nix  

Morgen, donderdag 27 oktober 2011, vindt voor het eerst een Leuvense versie[1] plaats van het ondertussen internationaal bekende protestfenomeen Occupy ‘x’, waarbij u het kruisje mag vervangen door een straat, wijk of stad naar keuze. Zo lang er ter plekke doelwitten te vinden zijn die rechtstreeks of onrechtstreeks een band met de bankencrisis, financiële uitbuiting, kapitalistisch profitariaat of andere mattheüseffecten te vinden is, is er voldoende reden om tot een symbolische bezetting over te gaan.

Nu is het niet mijn bedoeling hier een intentieproces te maken. De organisatoren van dit evenement moeten zelf maar verklaren waar ze voor staan en wat ze willen bereiken. Ze moeten zelf maar nagaan of een tijdelijke symbolische bezetting al dan niet een voldoende krachtig signaal vormt.

Ik wil hier enkel opmerken dat ik de kracht van deze organisatie met eigen ogen heb mogen aanschouwen. Afgelopen zaterdag heb ik puur toevallig enkele betrokkenen ontmoet. Een voor een bleken ze vrouwelijk, tussen 20 en 35 jaar oud, normaal gekleed, zoals we het voor het gemak maar zullen noemen, en geheel verstoken van slogans die hen door anderen zijn opgedrongen. Zij spraken enkel over manieren om nog meer volk te kunnen lokken. Dit zijn geen machtsbeluste beroepspolitici die de bestaande elite door henzelf willen vervangen of ontevreden krakers uit pand De Vuile Toiletten die van protesteren hun bestaansreden hebben gemaakt. Deze mensen hebben soms kinderen, soms een diploma en altijd de wens van een echte toekomst te mogen genieten.

Dit is geen marginaal groepje. Alleen staan hun tegenstanders al met de beschuldigende vinger klaar. Dit artikel: http://www.politics.be/persmededelingen/30557/ is een goed voorbeeld. Volgens het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond[2] (KVHV) gaat het eens te meer om neomarxisten en moet het kapitalisme worden verdedigd. Mij niet gelaten, maar dit gaat niet om systemen of ideologieën. Dit gaat om mensen die hun zakken vullen ten koste van andere mensen.

Ik roep iedereen op eindelijk eens te stoppen met mensen in ideologische vakjes te stoppen. Het lijkt me veel belangrijker en eerlijker[3] iedereen in een karakterieel vakje te stoppen. Wie zijn de hebzuchtige individuen? Wie maakt zich schuldig aan machtsmisbruik? Mij maakt het niet uit op welke stoel ze zitten, zolang er maar iemand aan de poten zaagt.

26-10-2011 om 17:45 geschreven door Malcolm Nix  

Laten we beginnen bij de aankondiging. Aangezien ik een gewezen vrijgestelde van Kringraad ben, heeft een schimmige organisatie, genaamd LOKO Alumni, me uitgenodigd om op 4 november 2011 een feestelijke avond bij te wonen die geheel in het teken van het 25-jarig bestaan van de Leuvense Overkoepelende Kringenorganisatie[1] staat. Geïnteresseerden kunnen het volledig programma vinden op www.loko25.be . Ik wil het echter over een heel andere boeg gooien.

Mij interesseert het niet of LOKO zijn jubileum wil vieren met een receptie, een galadiner, een fuif, een concertenreeks, een cantus of een wedstrijdje nordic walking. Mij interesseert het zelfs niet of LOKO een significant gedeelte van zijn werkingsmiddelen wil uittrekken om een viering te organiseren die de eigenlijke basisdoelstellingen van de organisatie niet dient. Het interesseert me zelfs niet of LOKO vindt dat een dergelijke viering nu eenmaal een conventie is. Iedereen viert allerlei verjaardagen, dus onze studentenvertegenwoordigers mogen dat ook.

Mij interesseert enkel de vraag wat er nu precies te vieren valt. Wie een viering organiseert, vindt impliciet dat het voortbestaan van zijn organisatie de moeite waard is. Een jubileumviering is niet enkel een hulde aan het verleden, maar ook een statement over het voornemen ook in de toekomst te blijven bestaan.

LOKO is amper gekend. Niet-studenten weten zelden tot nooit wat deze organisatie eigenlijk inhoudt en zelfs de studenten zelf lijken amper met hun eigen vertegenwoordiging op suprafacultair niveau begaan.

LOKO mag volgens zijn eigen statuten geen politieke standpunten innemen. De vraag is maar hoe iemand, bijvoorbeeld, het onderwijsbeleid kritisch kan bekijken indien hij niet eens het recht heeft zich kritisch over de bevoegde minister uit te laten.

LOKO organiseert enkel massa-evenementen die bij nader inzien gewoon een uitbreiding van de kringwerking van het VRG, Ekonomika en aanverwanten zijn. Betogingen of andere, zelfs totaal vreedzame, acties zijn er niet bij. Het blijft bij cantussen en bierfestijnen. Op zich is er niks mis met een grenzeloos gezuip. De vraag is enkel of we daarvoor een gesubsidieerde koepelorganisatie nodig hebben.

LOKO dient vooral als springplank voor carrièregerichte jongelingen die de diverse vergaderingen met professoren, decanen en de rector gebruiken om nuttige connecties te leggen. De meesten komen uit of komen terecht in de christendemocratische zuil, maar er zijn ook Vlaams-nationalistische en zelfs conservatief-liberale uitzonderingen.

LOKO zou representatief moeten zijn voor wat leeft bij de studenten van tegenwoordig. Nooit wordt eens onderzocht of dit effectief het geval is. Het gaat hier nochtans om de enige organisatie die decretaal bevoegd is om de belangen van diezelfde studenten te vertegenwoordigen. LOKO gedraagt zich tijdens allerlei vergaderingen wel als een echte sociale partner, maar heeft geen enkele rechtstreekse band met de eigen, louter hypothetische, achterban. Niet dat het veel uitmaakt. De standpunten van LOKO zijn meestal gewoon de standpunten van de praesides van de belangrijkste kringen.

Wat blijft er dan nog over? Juist, een hulde aan het verleden. Ik zou liever de toekomst vieren, maar daarvoor zal ik van dit LOKO niet snel een uitnodiging krijgen.

19-10-2011 om 19:31 geschreven door Malcolm Nix  

Zoals de titel al enigszins laat vermoeden, gaat het om T-shirts en, meer bepaald, om de opdruk die ze het dragen waard maakt. Aangezien beelden in een geval als dit meer zeggen dan woorden, voeg ik de eerste ontwerpen als bijlage toe. Het is overigens de bedoeling om in de toekomst nog andere ontwerpen op de helaas veel te kleine markt der nadenkenden te brengen.

Aangezien de lettertjes bij de tekeningen misschien niet zo goed leesbaar zijn, herhaal ik hier nog even het belangrijkste. De T-shirts voor mannen en wat door voor moet doorgaan, zijn te krijgen in de maten small, medium, large en extralarge. De T-shirts voor vrouwen, meisjes en aanverwanten zijn te krijgen in de maten small, medium en large. Blijkbaar gaat Allied Merch ervan uit dat mannen zwaarlijviger dan vrouwen worden. De mensen die zich hieraan ergeren, moeten maar een facebookgroep opstarten om dit aan te klagen. In elk geval kosten alle shirts hetzelfde, met name 9 euro.

Iedereen kan T-shirts bestellen door middel van een mail naar s.joosten@telenet.be . Wie in het Leuvense woont, kan zeker een afspraak regelen. Wie verder woont of deze regio nooit bezoekt, zal helaas een verzending moeten betalen. De prijs hiervan is uiteraard afhankelijk van de omvang van de bestelling. Bovendien heb ik daar niets mee te maken en moeten ze zelf maar zeggen hoeveel dat eventueel zou kosten. Mij gaat het er enkel om dit schitterend initiatief zo veel mogelijk onder de aandacht te brengen.

Ter aanvulling van dit laatste punt kan ik nog melden dat ik het meeste linkse¹ ontwerp op de afbeelding heb gekocht. Aangezien ik dit T-shirt ook regelmatig draag, kan ik iedereen verzekeren dat het niet onopgemerkt blijft. De starende blikken van gelovigen en de spontane steun van wildvreemde ongelovigen sterken mij in de overtuiging dat dit veel zinvoller is dan het zoveelste shirt van een of andere band die zich alternatief voelt omdat de gitaren luid staan.

Bijlagen:
flyer[1].jpg (174.5 KB)   

Mij gaat het veeleer om de reactie van ontslagnemend premier Leterme op haar vertrek. Ik citeer: “Van topvakbondsvrouw over de toppolitiek naar een zeer belangrijke job in de zorgsector.”¹

Als voorzitter van het dagelijks bestuur van vzw Emmaüs, een organisatie die zich voornamelijk met rust- en verzorgingstehuizen bezighoudt, zou mevrouw Vervotte ongeveer 6000 personeelsleden onder zich hebben. Nu is ze nog minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven. Hieronder ressorteren onder meer de NMBS, B-Post, Infrabel en tal van andere grote werkgevers. In totaal gaat het om tienduizenden mensen.²

Blijkbaar wordt de verantwoordelijkheid voor 6000 mensen als een promotie gezien na eerder voor tienduizenden mensen te hebben ingestaan. Blijkbaar vindt 'premier' Leterme, de man die zelf het ene populistische cliché op het andere heeft gestapeld om Verhofstadt van de troon te kunnen stoten en de christen-democratische almacht te herstellen, een ministerambt niet eens zo belangrijk. Een ministerpost is blijkbaar niet een van de hoogste vormen van eer die een burger in dit land te beurt kan vallen. Deelname aan de belangrijkste vergaderingen en een stem in de belangrijkste beslissingen wegen blijkbaar niet op tegen een bestuurspostje in de privésector. Dat is niet mijn mening. Dat is de mening van Yves Leterme, de man die de ernst in de politiek weer zou herstellen, de man die de kiezer bedankte voor het grote vertrouwen dat door middel van honderdduizenden voorkeurstemmen in hem was gesteld.

Misschien moet ik hetzelfde interview nog eens citeren: “Bovendien is het tweerichtingsverkeer tussen politiek en samenleving goed”. Ik zou Leterme graag eens vragen voor wie dat tweerichtingsverkeer dan wel goed is. Voor de samenleving? Voor de regering? Of voor de betrokkenen die hun welgevuld adressenboekje met bruikbare contactpersonen in de private sector kunnen verzilveren? Mij is het niet duidelijk wat hij bedoelt.

Met Vervotte vertrekt de laatste linksgetinte figuur met enige macht uit de CD&V. De samenzweringstheorieënbouwer in mij veronderstelt onmiddellijk dat Wouter Beke, die een regering met de PS ziet naderen, Inge Vervotte binnenskamers heeft meegedeeld dat ze beter een andere job kon zoeken want dat hij zich geen bedreiging in zijn rug kan permitteren eenmaal de confrontatie met de Waalse vakbonden losbarst.

In elk geval zal CD&V hier zelf het grootste slachtoffer van worden. De binding tussen het ACW en de conservatieven en flaminganten die de top van het partijbestuur bevolken, wordt stilaan zeer broos. Ik kijk grijnzend toe. Het is tenslotte mijn partij niet.

23-08-2011 om 20:51 geschreven door Malcolm Nix  

In 2011 ben ik nog niet zo veel verder geraakt, maar dat heeft ook zijn voordelen. Ik loop tenminste niet naast mijn schoenen zoals zovelen die menen dat het draaien van plaatjes van hen ook een creatief kunstenaar maakt. Een DJ is geen kunstenaar. Een DJ is een ambachtsman die de creaties van kunstenaars opzet.

Pas nu is het me opgevallen dat ik deze blog eigenlijk nog nooit heb aangewend om reclame te maken voor iets wat me na aan het hart ligt, namelijk mezelf. Daar breng ik nu verandering in. Men weet maar nooit wat het nog kan opleveren.

Malcolm Nix draait graag en, naar zijn eigen aanvoelen, op dit moment eigenlijk te weinig. De eisen liggen nochtans niet zo hoog. Hieronder volgt een kort overzichtje. Wie meer informatie wil, kan altijd op de site www.musiquesdepassees.be terecht.

Technische eisen:

• een stopcontact. Ja, zo simpel is het leven soms.

• Een tafel of ander plat oppervlak op een gebruiksvriendelijke hoogte van ongeveer 60 cm op 60 cm. Ik moet mijn spullen toch ergens kunnen zetten...

• aansluiting op een versterker met boxen, eventueel maar niet noodzakelijk via een mengpaneel. Ik kan ook zelf een versterker en boxen huren, maar ja, dat is natuurlijk niet gratis.

Bijgeleverde promotiekanalen:

• nieuwsbrieven naar iets meer dan 500 geabonneerden. Ik verzend nieuwsbrieven in functie van wat er zoal gebeurt, wat inhoudt dat er niet echt een vaste regelmaat is.

• Vermelding op de kalender van de site www.musiquesdepassees.be . Ik probeer mijn site altijd zo up-to-date mogelijk te houden en ik publiceer dan ook alle informatie die me bereikt zo snel mogelijk.

Financiële gevolgen¹:

• De kostprijs wordt bepaald door een aantal factoren. Hoe laat moet ik draaien? Hoe lang moet ik draaien? Waar is het te doen? Hoe geraak ik daar en weer weg? Hoeveel bedraagt de inkomprijs? Waar gaat de winst heen? Is het misschien een benefiet voor een goed doel waar ik zelf kan achterstaan? Moet ik zelf bijkomende apparatuur, zoals versterking of belichting, huren? Wie draait er voor de rest nog? Al bij al te veel factoren om een sluitende formule op papier te kunnen zetten. Er is echter geen reden tot paniek. Het blijft altijd goedkoop en volgens sommigen vraag ik te weinig. Ik ben dan ook niet hebzuchtig ingesteld.

• Aangezien ik zelfstandige in bijberoep ben, kan ik voor alle gemaakte onkosten facturen uitschrijven. Dit kan voor sommige organisatoren handig zijn. Sowieso heb ik het lastig met de hoeveelheid zwart werk en zwart geld in de horecasector en aanverwanten. Ik doe daar liever niet aan mee. Ik heb er immers persoonlijk geen problemen mee belastingen of socialezekerheidsbijdragen te betalen.

Ik hoop in elk geval jullie allen binnenkort vanachter een discobar te kunnen verwelkomen. Hoe men het ook draait of keert, muziek blijft zowat het gemakkelijkste middel om des avonds sfeer te creëren.

23-08-2011 om 20:49 geschreven door Malcolm Nix  

In elk geval heb ik ondertussen ontdekt dat de mogelijkheid om reacties op artikelen in te sturen verkeerd stond ingesteld. Vanaf heden kan dit wel degelijk en ik nodig iedereen uit van deze optie gebruik te maken. Als het inhoudelijk echt de spuigaten uitloopt, weten we tenminste dat we de goede richting uitgaan. Als het vormelijk de spuigaten uitloopt, kan ik me tenminste in de illusie van een grotere maturiteit wentelen.

Tot slot maak ik hier graag nog wat reclame voor de site www.musiquesdepassees.be , waarop ik nog steeds een kalender bijhoudt van alle activiteiten in en rond Leuven die me de moeite waard lijken. Organisatoren mogen nog steeds hun eigen info doorsturen. Wie me wil mailen, kan gewoon op 'contact' klikken. In tegenstelling tot de enkel via sms communicerende jeugd, heb ik tenminste nog de gewoonte mijn mailbox dagelijks te controleren.

23-08-2011 om 20:48 geschreven door Malcolm Nix  

Ongeveer een jaar na de officiële re-release van de cd Le disque d’or des Baudouins Morts is Weirdo Music zo vriendelijk geweest nog een volgende excursie naar de grenzen van de goede smaak van deze Leuvense cultformatie uit te brengen.

Ditmaal gaat het om een compilatie met nummers die grotendeels nooit officieel zijn  uitgebracht en nu voor het eerst verkrijgbaar voor het grote publiek worden gesteld. De cd bevat allerlei nummers en versies die niet op de ‘echte’ cd te vinden zijn. Dit overzicht omvat de volledige carrière van onze Leuvense sterren, gaande van het eerste nummer dat voor de proefopname van het radioprogramma De 60 Minuten van Sodom is geschreven en het allereerste live concert in de Democrazy tot enkele songs die vlak voor de onvermijdelijke split zijn gecomponeerd, maar door een samenloop van omstandigheden nooit het repetitielokaal in de Boekhandelstraat hebben verlaten.

Weirdo Music, een Nederlands internetlabel dat zich specialiseert in wat de naam laat vermoeden, heeft al deze nummers een plaatsje op hun website gegeven. Aan elk nummer is een Creative Commons license verbonden, wat inhoudt dat er geen copyright op moet worden betaald. Mits vermelding van de originele componist en tekstschrijver, mag iedereen deze nummers downloaden en in integrale en onaangepaste vorm verder verspreiden. Geld is nooit onze drijfveer geweest en er is geen reden daar nu verandering in te brengen.

De rest van de backcatalogue zal te gepasten tijde ook op deze site verschijnen. Er zijn nog verschillende concerten volledig opgenomen en er zijn nog diverse opnames van repetities en bijdragen voor radioprogramma’s beschikbaar. We kunnen echter niet van onze Hollandse handlangers verwachten dat ze hier al hun beschikbare tijd insteken. Ik ga ervan uit en hoop ergens ook dat ze wel wat beters te doen hebben dan oude cassettes uit de jaren 90 te recycleren. Het is, met andere woorden, vooral een kwestie van geduld.

De nummers en de bijbehorende commentaren van mijn eigen hand zijn sinds 16 juni 2011 te vinden op http://www.wmrecordings.com/free-downloads/wm120-les-baudouins-morts-les-encores-des-baudouins-morts/ . Mensen die de nummers graag op een cd branden, kunnen hier ook de nodige artwork voor het hoesje downloaden.

21-06-2011 om 12:35 geschreven door Malcolm Nix