Wel, het antwoord op de net gestelde vraag is eenvoudig. Sinds het recentste initiatief van Geert Bourgeois iedereen. Zijn brochure Migreren naar Vlaanderen, starterspakket voor familiemigranten[1], die op zijn initiatief is geschreven en in landen als Marokko wordt verspreid, is een schoolvoorbeeld van wereldvreemde bekrompenheid en geforceerd taalgebruik.
Wat me het eerst is opgevallen, is de taalkeuze. Een belangrijk punt van kritiek luidt dat de brochure neerbuigend en paternalistisch zou zijn[2]. De Eerste Burger van Izegem weerlegt deze opmerkingen door erop te wijzen dat de doelgroep niet uit reeds ingeburgerde migranten bestaat, maar uit laagopgeleide vreemdelingen. Velen onder hen kennen geen Nederlands. Mag ik dan vragen waarom de brochure in het Nederlands is opgesteld? Daar zullen ze niet al te veel aan hebben. Niet de nota geen andere talen bevat, hoor. De volledige tekst staat er ook in het Engels in. Alleen spreken ze in Marokko geen Engels, maar Frans. Waarom kiest Geert de Natiebouwer dan voor het Engels? Wil hij de franskiljons in de rand rond Brussel eens duidelijk tonen wat de tweede landstaal van Vlaanderen zou moeten zijn? Beseft hij niet eens dat Engels hier binnen honderd jaar de eerste landstaal zal zijn en dat het Nederlands tegen dan een status vergelijkbaar met het Cornish of het Manx zal genieten?
Maar het kan nog erger. De brochure bevat heel wat punten waar nieuwe migranten op moeten letten. Sommige zijn nog vrij zinvol. De oproep huisvuil te sorteren, is niet ongepast aangezien veel migranten uit landen komen zonder enige huisvuilreglementering[3]. Andere punten overschrijden echter probleemloos de grenzen van de belachelijkheid.
Laten we eens een voorbeeld bekijken: Voeding: De Vlaamse keuken is erg beïnvloed door wat mensen in andere culturen eten. Er is dus veel keuze. Vlamingen eten kip, vis, rundsvlees en varkensvlees. Sommige Vlamingen eten bewust vegetarisch. Vlamingen eten ook fruit en groenten, aardappelen, pasta en rijst. En Vlaanderen is in heel de wereld bekend om zijn lekker bier, zijn chocolade en zijn wafels.
Dus, we eten, met uitzondering van de vermelde vegetariërs, kip, vis, rundsvlees en varkensvlees. Maar daar blijft het niet bij! Neen, ook fruit, groenten, aardappelen, pasta en rijst sieren ons menu! De gemiddelde migrant moet nu wel stomverbaasd van zijn stoel vallen. Zeker als hij leest dat Vlaanderen bekend is om zijn bier, chocolade en wafels. Wie maakt dan die beroemde Belgian chocolate waarover hij al heel zijn leven leest? En hoe zit het met die beroemde Zeeuwse mosselen, de paardenbiefstuk en het wildseizoen? En zijn de bekendste wafels dan toch niet de Brusselse en de Luikse? En hoe zit het nu eigenlijk met zuivelproducten? Zijn eieren of melk dan illegaal verklaard? Hadden de kippen misschien geen papieren?
Dit is werkelijk de meest onhandige en meest belachelijk geformuleerde omschrijving ooit om mensen uit een bepaalde cultuur duidelijk te maken dat het eten van varkens hier niet als onrein wordt beschouwd. Is dit nu de elegantste oplossing om dat punt te maken? Geweldig niveau. Als we nu nog niet wereldwijd worden uitgelachen, is dat enkel omdat niemand enige aandacht voor onze brochures heeft. Laten we maar onopvallend een regiootje van een klein land blijven. Stel u voor dat Vlaanderen ooit onafhankelijk zou worden en een vertegenwoordiger van dit niveau naar de algemene vergadering van de Verenigde Naties zou moeten sturen.
De oplichtersorganisatie Sabam, vertegenwoordiger van artiesten als performer Suzi Wan en DJ Ken Wood, heeft weer een nieuwe stunt bedacht om de eigen kassa en bijgevolg de zakken van de eigen managers, bestuurders en grote aandeelhouders te vullen.
Enkele dagen geleden hebben heel wat Belgische DJs een brief ontvangen waarin hen wordt gevraagd elk jaar 292 euro op te hoesten voor een download- en kopielicentie. Op die manier tracht Sabam natuurlijk een graantje mee te pikken van de toenemende trend muziek gewoon van een site te downloaden of op een harde schijf te kopiëren.
Helaas slaat Sabam hiermee natuurlijk andermaal de bal mis. Laten we eerst eens kijken wat er zoal in die brief staat:
Als dj staan jullie op de voorgrond in het hedendaagse muzieklandschap. Ook de tijd staat bij jullie niet stil, getuige de vele softwarepakketten en bijbehorende besturingssystemen die de laatste jaren op de markt verschijnen en die de dj helpen om kwalitatief hoogstaande mixen te realiseren. Dit gaat gepaard met een alsmaar toenemende digitalisering van de muziekcollectie en het overschakelen op het downloaden van de gewenste nummers.
En juist hier wringt het schoentje voor vele dj's ten aanzien van SABAM en Simim. Immers, in principe mag een dj voor zijn professionele activiteiten geen kopieën van geluidsdragers en muziekbestanden gebruiken. Het gebruik van reproducties buiten de familiekring hangt niet af van een beslissing van SABAM of Simim, maar is wettelijk geregeld
Wel, in de eerste plaats heeft Sabam er al voor kunnen zorgen dat de prijs van lege cd-roms de hoogte is ingegaan. Daarnaast zijn er ondertussen heel wat sites waar mensen legaal muziek kunnen beluisteren en downloaden. Een gedeelte van het geld dat ze daarvoor betalen, moet officieel naar de artiesten gaan. Bovendien is een kopie altijd van een origineel afkomstig. Dat een DJ een kopie meeneemt, betekent niet dat hij thuis niet over de originele geluidsdrager beschikt en als hij die legaal heeft gekocht, heeft hij daarop natuurlijk ook de auteursrechtenbijdrage betaald.
Maar dat is eigenlijk allemaal het ergste nog niet. Sabam heeft deze brief digitaal verstuurd, in de vorm van een e-mail, naar alle DJs waarvan ze het mailadres hebben weten te bemachtigen. Ik ben al jarenlang als DJ ingeschreven. Sabam is daarvan zelfs op de hoogte. Ik heb jaren geleden namelijk een brief gekregen met de vraag auteursrechten te betalen op de muziek die in mijn kantoor draai. Bij gebrek aan kantoor heb ik dat zootje idioten[1] dan maar laten weten dat ze niet op een cent hoefden te rekenen. In elk geval heb ik deze nieuwe mail helemaal niet ontvangen.
Volgens sommige bronnen zou Sabam de mailadressen van al deze DJs gewoon van community platforms hebben gehaald. Dit betekent onder meer dat deze rijkelijk gefinancierde organisatie niet eens in staat is een werkbare database van zijn eigen aangesloten leden bij te houden. Dit betekent ook dat ze zich mailadressen hebben toegeëigend die hen niet uit vrije wil zijn meegedeeld en die ze vervolgens voor commerciële mailings gebruiken. We mogen immers niet uit het oog verliezen dat Sabam gewoon een privébedrijf als een ander is. In mijn ogen is dit spam en ik ben niet de enige die er zo over denkt. In welke mate spamming in dit land echt wordt bestraft, is niet heel duidelijk, maar het kan zeker geen kwaad de internetprovider van het bedrijfje van hun discutabele praktijken op de hoogte te brengen.
DJs die de mail wel hebben ontvangen, kunnen klagen over het misbruik van hun mailadres voor ongevraagde commerciële mailings door Sabam door middel van een e-mail naar
abuse@skynet.be en naar dnsmaster@skynet.be .
Ach ja, voor ik het vergeet: ik ben niet van plan die licentie te betalen. Ik heb trouwens geen zakelijke relatie met Sabam en als het hen niet aanstaat, mogen ze mij altijd dagvaarden. Ik heb geen enkele garantie dat ik die zaak zou winnen, maar ja, Sabam eigenlijk ook niet. Volgens Sabam is het niet toegelaten muziek zonder toestemming van de rechthebbende te kopiëren. Wel, Sabam mag beginnen met me eens te tonen waar dat juist staat en waarom dit zou betekenen dat ik daarom net met dit specifiek bedrijf in zee zou moeten gaan. Sabam zal natuurlijk opwerpen dat ik me eventueel bij een andere auteursrechtenvereniging kan aansluiten, maar dat ik er dan toch eentje moet uitkiezen. Mij niet gelaten, maar Sabam heeft niets met mijn relaties en contracten met andere privébedrijven te maken en ik zie niet in waarom ik hun controleurs enige inzage in mijn papieren zou moeten geven. De controleurs van Sabam zijn geen ambtenaren of politieagenten. Het zijn werknemers van een bedrijf en ze hebben, strikt juridisch bekeken, dezelfde officiële status als een kassierster van de Aldi.
[1]Ja, idioten. Ze zijn blijkbaar niet eens in staat eerst de vraag te stellen of een nieuw ingeschreven zelfstandige (al dan niet in bijberoep) wel degelijk beschikt over een kantoor waar hij klanten of andere buitenstaanders ontvangt. Ze sturen onmiddellijk een rekening en moeten dan maar ontdekken dat ze eigenlijk geen recht op dat geld hebben.
Elk jaar vieren de Britten op 5 november Guy Fawkes Night, ter herdenking van het complot van een aantal katholieken tegen een protestantse koning oftewel van een poging van een aantal religieus geïnspireerde would-be onderdrukkers om een andere religieus geïnspireerde onderdrukker te vermoorden. Alleen wordt Fawkes niet overal en door iedereen als een bommenleggende terrorist beschouwd. Velen gebruiken het bekende masker[1] met zijn beeltenis zelfs als symbool van verzet tegen elk onderdrukkend systeem.
Nu vraag ik me af of we geen nood hebben aan nieuwe soortgelijke feestdagen. De Gunpowder Conspiracy dateert immers al van 1605 en er zijn toch wel wat recentere voorbeelden van al dan niet geslaagde politieke aanslagen te vinden. Hieronder een paar suggesties.
30 maart: Hinckley Day: Bijna niemand herinnert zich John Hinckley jr., de volledige naam van de man die volgens de onnavolgbare Matt Cale missed sainthood by an inch. OK, hij was zo gek als een deur en hij trachtte Ronald Reagan enkel te vermoorden omdat hij wilde dat Jodie Foster hem als het equivalent van Travis Bickle in de echte wereld zou beschouwen, maar hij heeft toch maar getracht de wereld van een van de ergste misdadigers van zijn generatie te bevrijden. Een masker lijkt me niet aangewezen, want niemand zou het herkennen[2]. Mensen die deze dag willen vieren, kunnen s ochtends hun haar bijscheren en bij een taxibedrijf gaan solliciteren.
6 mei: Volkertdag. De moordenaar van Pim Fortuyn verdient meer dan een cel. We hoeven daarvoor natuurlijk geen aangepast masker[3] te dragen. Een stukje roodgeverfd asfalt aan een halsketting volstaat. De Nederlanders maken zich al klaar om hem na zijn eventuele vervroegde vrijlating op te jagen en af te maken. De aldus bekomen martelaarsstatus zou de herdenkingsvieringen van zijn nobele daad natuurlijk nog wat meer elan geven.
13 mei: Agçadag. Deze dag vieren we religieuze gekken van extreemrechtse signatuur die proberen een andere religieuze fanaticus te vermoorden, daarin falen en zich later zowaar tot de eerst verfoeide godsdienst van de vijand bekeren. Johannes-Paulus II was natuurlijk de ondemocratisch verkozen dictator van een natie met indoctrinatie als enig exportproduct, maar zijn kandidaat-moordenaar was blijkbaar nog halver gaar dan hij. Een masker kan[4], vooral op het Sint-Pietersplein in Rome waar het bejaarde Poolse pilaarbijtsters een hartaanval zou kunnen bezorgen.
20 mei: Mariodag. Mario Moretti was zelf natuurlijk een fanaticus met een bedenkelijk toekomstideaal voor ogen, maar Aldo Moro kunnen we ook missen als kiespijn. Er is geen god en bijgevolg ook geen bestaansreden voor christendemocraten. Een masker kan, maar als ik op de fotos[5] mag afgaan, lijkt een overmaatse valse snor te volstaan.
12 oktober: Roy Walsh Day. De man die de beruchte Brighton Bomb installeerde, heet eigenlijk Patrick Magee, maar het is onder deze valse naam dat hij zich in het hotel inschreef. Zijn bom heeft 34 slachtoffers gemaakt, maar Margaret Thatcher, een van de meest kwaadaardige mensen die ooit de planeet hebben bewandeld, heeft de aanslag overleefd en heeft onze samenleving nog jarenlang kunnen blijven vergiftigen. Gezien s mans fysiek[6] zouden maskers allicht niet goed verkopen. Een alternatief zou eruit kunnen bestaan massaal onder een valse naam een populaire badstad te bezoeken.
14 november: Journée Michel Strée. Het rijmt zelfs een beetje. Geen slachtoffers ditmaal, maar iemand die oprecht een betere wereld wilde. Dat is natuurlijk niet toegelaten. De mensen aan de top vinden deze wereld overigens helemaal zo slecht nog niet. Maskers zijn een optie, zeker in combinatie met een bezoekje aan de kapper om zijn fotogenieke look[7] te imiteren, maar echte fans moeten natuurlijk die dag een bezoek aan het gebouw van de openbare omroep organiseren.
Misschien vul ik deze lijst nog eens aan, maar voorlopig wil ik enkel nog in herinnering brengen dat politiek oorlog is, maar dan met andere middelen.
[1]Zie onder meer http://nl.wikipedia.org/wiki/Guy_Fawkesmasker . Ik raad echter niemand aan er eentje te kopen. Time Warner heeft blijkbaar de rechten op de afbeelding in handen gekregen en krijgt dus een percentje van elke naïeve demonstrant die denkt met dit masker de val van het kapitalisme te bespoedigen.
1 mei 2012: geen politiek zonder electorale tactiek
De meeste artikelen, opiniestukken, lezersbrieven en andere bijdragen van en in onze media over de 1-meivieringen gaan traditioneel over de toespraken van allerlei kopstukken, de sociale (on-)vrede, de economie, de tewerkstelling en nog wat van die stokpaardjes waarvan onze journalisten en opiniemakers veronderstellen dat ze de arbeidersklasse bezighouden. Ik wil het echter over iets anders hebben.
Een punt waarop ik de laatste tijd vaak wordt aangesproken, is het dreigement van Louis T. uit H. om in Leuven een sluitingsuur voor de horeca in te voeren. Wie totaal uit de lucht valt, verwijs ik naar http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120426_161 , een artikel waarin de situatie nog eens bondig wordt toegelicht.
Aangezien ik niet zeker ben dat iedereen er onmiddellijk de belangrijkste zin in dit artikel weet uit te pikken, zal ik hem even citeren. Samengevat, komt het erop neer dat er heel wat overlast is, dat de horeca heel wat crapuul aantrekt en dat de situatie steeds meer uit de hand loopt. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf een oplossing moeten zoeken. Anders staat het volgende schepencollege voor een moeilijke beslissing.
Ik wil het hier niet over de al dan niet zeer ernstige feiten hebben. Vroeger waren er ook mensen die op stap gingen enkel en alleen om ruzie te zoeken, meisjes lastig te vallen, portefeuilles te stelen, toiletten te beschadigen of op andere manieren anderen op de zenuwen te werken. Blijkbaar is vooral de tolerantie gedaald. Wie vroeger over vechtpartijen kloeg, vond nergens gehoor. Een gebroken neus bloedde in 1985 nochtans even erg als in 2011. Wie vroeger over diefstallen kloeg, kreeg te horen dat hij maar beter moest opletten. Et cetera. Wie denkt dat de horeca ooit een mooie, lieve en probleemloze wereld was, is in de eerste plaats vreselijk naïef.
Wat me vooral boeit, is het zinnetje dat het volgende schepencollege misschien een moeilijke beslissing zal moeten nemen. De burgemeester weet goed genoeg dat een sluitingsuur nergens een populaire maatregel is. Hij stelt gewoon de mogelijkheid in het vooruitzicht dat deze beslissing toch zou kunnen worden genomen. De vraag is vooral waarom dat een beslissing van het volgend college van burgemeester en schepenen zou zijn. Indien hij echt een sluitingsuur wil, waarom voert hij het als oppermachtig heerser dan niet nu of binnen enkele maanden al in?
Het antwoord situeert zich natuurlijk in oktober 2012 en de verkiezingscampagnes zijn al een hele tijd aan de gang. Een van de sleutelelementen van een geslaagde campagne bestaat erin de agenda te bepalen. De persoon die kan bepalen over welke onderwerpen de debatten in de media en de discussies op straat gaan, heeft de beste kans de verkiezingen te winnen. Dit betekent niet enkel dat een kandidaat, zoals de Leuvense burgemeester die blijkbaar het record van Kamiel Huysmans wil breken, ervoor wil en moet zorgen dat zijn eigen prioriteiten veel aan bod komen. Dit betekent ook dat hij ervoor moet zorgen dat hij de potentiële onderwerpen van zijn uitdagers moet inpikken.
Ook een burgemeester die veel stemmen haalt, heeft vijanden. Er zijn er genoeg die Louis van zijn troon willen stoten. De Open Vld heeft van pure ellende gewezen minister en wijnboer Rik Daems weer naar Leuven gehaald. De man staat niet bekend om zijn altruïsme en zijn gebrek aan ambitie. Bij CD&V staat Carl Devlies aan het einde van zijn parlementaire carrière. Een terugkeer in schoonheid naar de eigen provinciestad zou voor hem een mooie afsluiter betekenen. De N-VA wil overal van haar nationale populariteit profiteren en een doorbraak in de stad waar het Vlaams Belang nooit de marginaliteit is ontstegen, zou een grote psychologische overwinning betekenen. Als de reeds vermelde Louis zijn tegenstanders het kaas van hun spreekwoordelijke brood wil eten en wil vermijden dat zij erin slagen zelf themas aan te halen die de kiezer misschien aanspreken, moet hij die themas zelf in eigen naam naar voren brengen.
En dat is dus ook met betrekking tot de overlast in het uitgaansleven gebeurd. Die ene zin in het artikel zegt alles. Er staat helemaal niet dat er zeker een sluitingsuur komt. Er staat ook niet dat hij als burgemeester die beslissing zal nemen. Er staat zelfs niet wanneer die beslissing precies zou moeten worden genomen. De horeca krijgt nog enkele maanden, maar de aantrede van het nieuwe college is pas voor 1 januari 2013, een datum die nog bijna acht maanden van ons verwijderd is.
Er staat wel dat er een oplossing moet komen. Het tegendeel zou ons natuurlijk verbazen. We kunnen moeilijk verwachten dat een burgemeester een probleem aankaart en vervolgens stelt dat het niet moet worden opgelost. Er staat dat de plaatselijke middenstand een oplossing moet zoeken. Dit kan even goed worden gelezen als een pleidooi om de plaatselijke politie meer geld te geven omdat ze het nu niet aan kan. Er staat dat het niet te lang meer mag duren. Wel, het is mijn ervaring dat de middenstand pas beweegt als ze een deadline krijgt. Zonder deadline is er binnen tien jaar nog niet eens een vrijblijvende suggestie uit voortgekomen.
Dit is een tactische zet. Nu ligt de bal in andermans kamp. De burgemeester heeft er alvast voor gezorgd dat niemand hem kan verwijten het probleem te negeren of geen mogelijke oplossing in gedachten te hebben. Zijn voorlopig doel is bereikt. Nu moeten we er alleen nog eens voor zorgen dat onze politici hun beslissingen en hun voornemens niet in de eerste plaats op de data van de komende verkiezingen afstemmen, maar dat is een heel andere discussie.
Mijn conclusie is in elk geval dat er nog lang geen sluitingsuur is. Er is nog geen reden tot paniek. Toch zal ik een dezer eens de moeite nemen alle argumenten pro en contra uitvoerig uit te werken, zodat eenieder ze tijdens toekomstige discussies kan gebruiken.
Lounge: âeen ruimte waar men tot rust kan komenâ[1]
Kent u die mop over die loungebar in Leuven? Neen? Ze is nochtans heel goed.
Van 16 tot en met 31 maart 2012 loopt in Leuven het Afrikaans Filmfestival[2]. Traditiegetrouw nodigt de organisatie allerlei Afrikaanse film- en documentairemakers uit om hun eigen werk of dat van anderen te duiden, te becommentariëren, te loven of te bekritiseren.
Het festival begon ook dit jaar met een receptie, waarop cocktails werden geserveerd en mensen uit allerlei landen, België inbegrepen, elkaar leerden kennen. Na de receptie besloten enkele aanwezigen, een gemengd groepje van Afrikanen en Belgen, voor wat bijkomende drankjes naar de trendy loungebar Louvain Louvain[3] af te zakken.
Alleen wil de uitbater van Louvain Louvain te allen prijze bewijzen dat zijn zaak enige standing heeft. Om te vermijden dat allerlei laagbijdegrondse creaturen het niveau omlaag halen, heeft hij een bedrijf ingehuurd om hem de nodige portiers te leveren en dat heeft ons gemengd groepje Afrikaanse filmmakers en Belgische filmliefhebbers mogen ondervinden.
Het is natuurlijk geen nieuw verhaal. De allochtonen mogen een zaak die op een financieel wat krachtiger publiek mikt niet binnen. In dit geval is het echter bijzonder grappig en dat niet enkel omdat een aantal van de geweigerden naar Leuven zijn gehaald om hun gefilmde aanklachten tegen racisme en de Westerse uitbuiting van de derde wereld te vertonen. Het is vooral grappig omdat twee autochtone aanwezigen de proef op de som hebben genomen en hebben geprobeerd de zaak binnen te geraken. Dat was natuurlijk weer geen probleem. Alleen was binnen hun eerste vaststelling dat de zaak zo goed als leeg was
Ik vind dat dus grappig. De uitbater van een loungebar denkt dat hij meer geld kan verdienen door zijn portiers te bevelen[4] allochtonen buiten te houden en weert op die manier zowat de enige mensen die op die bewuste avond geld in zijn zaak wilden uitgeven. Een lege zaak op de Oude Markt, op een vrijdagavond, in de lente, zonder vorst of andere slechte weersomstandigheden, zonder grote concurrerende evenementen om het volk weg te lokken en met een duurbetaalde portier[5] om een veiligheidsgevoel te creëren. De geur van een nakend faillissement stijgt op. Ik stel voor dat er eens een Namibische regisseur naar Leuven afzakt om de teloorgang van het uitgaansleven op pellicule vast te leggen. Misschien wint hij er nog een prijs mee op het Sundance Film Festival.
[1]Dat is toch de definitie die op Wikipedia te vinden is. Volgens Van Dale slaat de term enkel op de hal van een hotel.
De naïefste minister-president van heel de wereld.
Vlaanderen is gezegend. Wij beschikken immers over niemand minder dan Kris Peeters, verdediger van het geloof in de goedheid der mensen en hun organisaties.
Op 20 maart 2012 heeft hij het gepresteerd in de Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden en Internationale Samenwerking van het Vlaams Parlement het volgende te verklaren:
Ik geloof immers dat de activiteiten van buitenlandse bedrijven een positief effect op het democratiseringsproces hebben. Het is niet mogelijk buitenlandse bedrijven in een gesloten, niet-democratische omgeving binnen te halen.
Ik zou hem graag eens in debat met Naomi Klein zien treden. Of met zowat eender welke Irakees. Of met een mijnwerker in Katanga. Het zou in elk geval de grappigste avond van het jaar worden.
Verdere commentaar is overbodig. Let
vooral op het flitsende lichteffect als het woord 'revolutie'
verschijnt. Probeer u ook in te leven in de doelgroep. Dit is bedoeld
voor jongeren van pakweg 12 tot 18 jaar. Hans Van Themsche is niet
ver.
Op donderdag 15 maart 2012 betoogt de NSV[1], oftewel Nationalistische Studentenvereniging, nog eens in Leuven[2] en natuurlijk zijn er weer allerlei tegenbetogingen[3] gepland. Mij niet gelaten. Voor mijn part schieten ze heel dat zootje overhoop, zoals ze eigenlijk in 1945 met hun grootvaders hadden moeten doen. De gemiddelde extreemrechtse militant vindt overigens dat met mij exact hetzelfde zou moeten gebeuren. Ik wil deze vervuiling van de Leuvense straten, overigens nog steeds de stad in Vlaanderen waar het Vlaams Belang zijn laagste scores haalt[4], gebruiken om even een ander punt aan te kaarten.
Officieel moet een nationalist, en dan zeker een volksnationalist die zich op het concept van een zich met vereende krachten tegen vreemde invloeden verzettende volksmassa baseert, zijn pijlen richten op al die krachten die zijn volk proberen te onderdrukken en dergelijke. Ik weet niet of iemand de programmas en uitspraken van nationalistisch getinte partijen en politici al eens op die manier heeft gelezen of beluisterd.
De ergste vijand van de Vlaams-nationalist is niet de Waal, de anderstalige, de migrant of de Europese commissaris. Er wordt wel wat propaganda over luie Walen, corrupte Franstalige politici, criminele allochtonen of wereldvreemde eurocraten verspreid, maar we mogen ons niet op die sfeerschepperij blindstaren. De kern van de zaak bestaat immers uit de praktische voorstellen en oplossingen die deze nationalisten naar voren schuiven.
Laten we eens naar de afgelopen jaren kijken. Het enige voorstel van de Vlaamse nationalisten dat min of meer als anti-Waals of anti-Franstalig kan worden beschouwd, betreft de splitsing van de ondertussen beruchte kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. De pogingen om onze welvaartstaat te ondermijnen, lopen in de tientallen. Blijkbaar is dat voor hen belangrijker, hoewel ze dat officieel nooit zullen toegeven.
Het is met die nationalistische bewegingen altijd hetzelfde. Hun grootste vijand en hun prioritaire doelwit is niet de tegenpartij die het volk onderdrukt. De grootste vijand is steeds de interne oppositie binnen wat voor het eigen volk moet doorgaan. Nationalisten willen niet in de eerste plaats de buitenlanders, anderstaligen of koloniale bezetters verjagen. Ze willen er in de eerste plaats voor zorgen dat alle andere organisaties of spreekbuizen van hun eigen doelgroep worden geëlimineerd. Eerst moet het volk onder hun vaandel worden verenigd. Andere organisaties die namens datzelfde volk een andere richting uitwillen, moeten worden vernietigd. Nationalisten zijn nooit pluralisten. Zij willen het volk voor zich, om het vervolgens te gebruiken tegen anderen.
De Franstaligen moeten zich weinig zorgen maken. Zij zijn de vijand niet. De nationalisten gebruiken hen om een beeld te schetsen van een vijand waartegen de Vlamingen zich moeten verenigen. De linkse Vlamingen moeten zich zorgen maken. Zij zijn de echte vijand van de Vlaamse nationalisten. Zo lang er in Vlaanderen linkse elementen rondlopen, kunnen de nationalisten van de Vlamingen, wie dat dan ook mogen zijn, geen blinde gehoorzaamheid verwachten.
Ik hoop dat iedereen goed beseft dat nationalisten nooit stoppen. Ze gaan door tot elke afwijking van de voor hen heilige eenheid en conformiteit is vernietigd[5]. Nu is het wachten op die ene studie van een psycholoog die eindelijk zal aantonen dat nationalisme een afwijking is, gebaseerd op het onvermogen met variatie en non-conformiteit om te gaan. Wie graag achter een nationaal vaandel stapt en de wereld op die manier in vlekken op de landkaart wil indelen, heeft een aangepaste therapie nodig. Ik hoop dat onze samenleving nog voldoende verstandig is om voor een dergelijk onderzoek een beurs vrij te maken, wat niet betekent dat minder op academisch onderzoek ingestelde mensen de eerste alinea niet mogen herlezen.
[1]Ik vraag me eigenlijk af waarom we het vroeger altijd over het NSV hadden. Het is toch niet het vereniging?
[2]Kijk zelf maar: http://www.nsv.be/ . Er is zelfs een busdienst. Mensen die die avond gratis van Roeselare naar Leuven willen, kunnen zich nog snel inschrijven. Een treinticket van de NMBS is zeker duurder.
[4]Tot nu toe toch. In principe kunnen de komende gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen mijn stelling totaal ongeldig maken, maar ik denk niet dat het zon vaart zal lopen. De kans is zelfs groot dat het Vlaams Belang ook in Leuven een serieuze klap zal krijgen. Maar dat is voer voor een andere keer.
[5]Lees er de geschiedenisboekjes maar op na. Elke nationalistisch getinte revolutie gaat gepaard met een interne zuivering. Niet elk nationalistisch regime wil de eigen grenzen veranderen, buurlanden binnenvallen of buitenlandse oorlogen beginnen. Maar elk nationalistisch regime kiest ervoor elke vorm van binnenlandse oppositie uit te schakelen. Het staat eenieder vrij me op tegenvoorbeelden te wijzen, maar ik ben er vrij gerust in dat ik er geen zal krijgen.
Elk jaar vieren de vrouwen op 8 maart hun gedeeltelijke bevrijding van slavernij, onderdrukking, mishandeling en misprijzen. Tegelijkertijd roepen ze de minderheid die de rest van de wereldbevolking vormt op verder werk te maken van gelijke rechten, gelijke behandeling en eigenlijk simpelweg wat appreciatie.
Gelukkig hebben we nog het Vlaams Belang om ons erop te wijzen hoe de Echte Blanke Vlaming zich tegenover dergelijke kleinzerige protesten van het zwakste aller geslachten moet gedragen.
Onderstaand citaat is een uitspraak van een Vlaams volksvertegenwoordiger uit de vergadering van de Commissie voor Onderwijs en Gelijke Kansen van donderdag 8 maart 2012. Verantwoordelijke is de heer Wim Wienen, een man wiens ouders blijkbaar een voorkeur voor een bepaalde klinker hebben.
Misschien kunnen we er binnen enkele jaren om lachen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het binnen enkele jaren niet meer toegelaten is te lachen. De hardwerkende Vlaming lacht niet. Hij werkt. De profeet lachte trouwens ook nooit. Hij bad. Humor vergt een open geest en die worden zeldzaam.
Ik heb het daarnet gehad over de segregatie die de holebi-gemeenschap niet enkel in het onderwijs, maar in het algemeen voor zichzelf creëert. Op een bepaald ogenblik zullen we zo veel aandacht aan het holebi-zijn en aan de gelijke rechten besteden, dat we de perceptie creëren dat dit toch iets speciaals is. Hetzelfde geldt voor de aanpak van de genderproblematiek. De gelijkheid tussen man en vrouw en dergelijke moeten in het onderwijs aan bod komen. Op den duur is echter alles behalve de blanke heteroseksuele man zeer speciaal. Die is maar doorsnee. Ik heb die opmerking daarnet gemaakt precies om dat te vermijden.
Ik zou graag leven in een wereld waarin iedereen zichzelf als speciaal beschouwt. Blijkbaar is dat voor sommigen een nachtmerrieachtige idee. Ik zal me dan maar troosten dat ikzelf tenminste tegelijkertijd blank, heteroseksueel en speciaal ben. Normaal hebben ze mij in elk geval nog nooit genoemd.
Niet zo grappig als een cartoon, een bizarre fotomontage of een hilarische homemade video? Wel voor de mensen die jarenlang de aanwezigheid van een bende primaten en wandelende tegenvoorbeelden van de evolutie als voortgang der soorten moesten tolereren.
De site is offline omdat de eigenaars het blijkbaar niet kunnen opbrengen hun eigen versie van de feiten uit te schrijven. Misschien zijn ze daar niet toe in staat. De jarenlange gewoonte enkel euros te tellen, nieuwe glazen ter vervanging van de gesneuvelde exemplaren te bestellen en de kuisploeg te vragen de kotsvlekken af te vegen, heeft misschien tot een verschrompeling van hun taalvaardigheid geleid. Misschien vragen ze zich nog steeds af wat ze verkeerd hebben gedaan en waarom hun oude bondgenoten zich nu plots tegen hen keren.
De Colff was gedurende jaren[1] het café bij uitstek waar al het crapuul uit de weide omtrek zich verzamelde. Het café draaide om rechtse praat[2], machogedrag, testosterongedreven paringsrituelen[3] en een algemene overheersing van agressie als het enige beschikbare middel om eender welk meningsverschil of misverstand op te lossen.
Ik schrijf dit stukje natuurlijk niet zonder enig leedvermaak. Gedurende jaren hebben de opeenvolgende stadsbesturen, de lokale politie, een groot gedeelte van de pers en een al even groot gedeelte van de mensen van middelbare en hogere leeftijd in onze stad hun pijlen op gericht op alles wat er alternatief uitzag. Cafés, jeugdhuizen en aanverwanten als de Nix, Bacho, Q104, Sojo, Clockwork, Charlatan, ISOL en Den Tube werden scheef bekeken. Daar zat het vol drugsgebruikers, vandalen, leeglopers, criminelen, dealers, relschoppers, vechtersbazen en foutparkeerders. Daar kon een weldenkend ouderkoppel zoon of dochter niet heen laten gaan zonder eerst een preek over gevaar, zonde en de onbezonnenheid der jeugd af te steken. Daar kon geen flik passeren zonder de decibelmeter boven te halen of een paar fietsen te laten wegslepen. Daar kon geen bejaarde passeren zonder de in het zwart gehulde cafégangers uitschot en marginalen te noemen. De Colff, daarentegen, was gewoon een café. Daar gingen mensen heen om plezier te maken. Daar draaiden ze tenminste normale muziek. Daar zagen de mensen er tenminste normaal uit.
Wel, blijkbaar heeft de rest van de wereld nu eindelijk door wat mensen als ik al decennia weten. De Colff zat vol tuig, erger dan eender welk jeugdhuis en minstens even erg als eender welk ander café op de Oude Markt. Nu, 25 jaar na de eerste feiten, heeft de burgemeester het ook door. Nu, nadat eerst tientallen onschuldigen in elkaar zijn gemept, tientallen meisjes het slachtoffer van handtastelijkheden zijn geworden, extreem-rechtse partijen ongehinderd hun propaganda hebben verspreid en waar paras met een avondje verlof zich konden voorbereiden op een nachtje studentenmeppen, hebben ze in het stadhuis door waar het echte probleem in het Leuvense nachtleven zit.
Mij kan men op dat vlak niets meer wijsmaken. Natuurlijk weet een cafébaas nooit alles en kan hij nooit garanderen dat iedereen die zijn zaak betreedt enkel goede bedoelingen heeft. Maar we praten hier wel over honderden verschillende incidenten. Als een cafébaas merkt dat zijn publiek elk weekend opnieuw stijf van de speed, de Vodka-Red Bull en de agressie van een Yorkshire Terrier met rabies vechtend over de kasseien rolt, zou hij wel eens van zijn kassa mogen opkijken. We mogen immers niet vergeten dat De Colff constant allerlei publiciteitscampagnes heeft bedacht om net dit soort volk te lokken.
Nu is De Colff op bevel van de burgemeester voor één maand gesloten. Spijtig dat het niet langer duurt. De cafébaas kan zich ondertussen eens bezinnen over wat er is misgelopen. Of hij kan het zich gemakkelijk maken en het hier lezen.
Een café is geen liefdadigheidsinstelling. Er moet geld binnenkomen, al was het maar om de rekeningen te betalen. Een cafébaas mag gerust verwachten dat hij van de opbrengsten van zijn café kan leven. Als hij echter verwacht er ook rijk van te worden, moet hij echter een zo groot mogelijke hoeveelheid volk binnenhalen. Dat betekent helaas dat de probleemzoekers zeer snel ook de weg zullen vinden. Die mensen zoeken immers grote verzamelingen andere mensen. Men kan geen drugs verkopen in een leeg café. Men kan geen gevecht uitlokken met een lege kruk.
De oplossing bestaat volgens mij uit cafés en andere zaken die zich heel duidelijk tot een bepaalde groep mensen richten. Alles, van muziek tot interieur en van prijslijst tot openingsuren, staat in het teken van die doelgroep. Probleemzoekers zullen niet gauw langskomen, want zij maken geen deel van eender welke doelgroep uit. Wie op stap gaat om te vechten of te dealen, maakt het niet uit welke muziek erop staat of op welke manier de muren zijn versierd. Zij hebben gewoon het gezelschap nodig van anderen die bereid zijn op hun aanbod in te gaan. Als dat er niet is, zullen zij er ook niet zijn.
Voorbeelden zijn er genoeg. Hoe vaak wordt er gevochten in de Amedee? Hoeveel drugsdoden liggen er elke week in De Blauwe Kater? Hoeveel messteken krijgt men op een gemiddelde avond in de Libertad? Hoeveel meisjes worden elke namiddag verkracht in de toiletten van de Key West? OK, dat laatste is een beetje een strikvraag, maar de algemene teneur is duidelijk. Een cafébaas die voor een door hemzelf geselecteerde doelgroep kan werken, zal veel meer plezier in zijn werk vinden en zal door de bezoekers ook zodanig worden gerespecteerd dat ze zijn zaak niet kapotmaken.
De baas van De Colff heeft het niet begrepen. De vraag is of de samenleving moet tolereren dat mensen een beroep uitoefenen dat ze duidelijk niet aankunnen. Onze dokters en loodgieters mogen dat niet. Moet de lat achter de toog lager liggen?
[1]Van de periode voor 1987 weet ik niet veel. Het is pas sindsdien dat ik persoonlijk zicht heb op wat er zich zoal op de Oude Markt afspeelt. Daarentegen denk ik wel dat 24 jaar volstaat om een gefundeerd oordeel op de wereld los te laten. Oude sokken die hier voordien al rondliepen, mogen mijn standpunt trouwens altijd aanvullen. Ik denk eigenlijk niet dat ik me aan veel tegenspraak moet verwachten.
[3]Het is mogelijk dat ik me vergis, maar volgens mij is het hele concept van het domme blondje uitgevonden door een socioloog met een drankprobleem die toevallig s zomers op het terras van De Colff was terechtgekomen.
Vorige week dinsdag, net na de aanvang van de eerste echte periode van vorst en ijskoude wind van het seizoen, heb ik weer iets typisch gezien. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die het heeft gezien, maar de meeste mensen stellen zich hier allicht zelfs geen vragen meer bij.
Ik wandelde voorbij het kantoor van Dexia op het De Becker Remyplein in Kessel-Lo en ik zag hoe de politie een oude dakloze uit de publiek toegankelijke ruimte met de selfbankingautomaten en dergelijke zette. De man zocht daar waarschijnlijk gewoon wat beschutting tegen diezelfde barre weersomstandigheden die mij ertoe hadden gedreven muts, sjaal, handschoenen, dikke pull en lange winterjas aan te trekken. Blijkbaar had iemand geklaagd of had de bewakingscamera opgevangen dat er een man het lokaal gebruikte voor andere doeleinden dan het verhogen van de omzetcijfers van de bank in kwestie. In elk geval was de politie vrij duidelijk en mocht de man daar niet blijven.
Nu vraag ik me af waarom die lokalen eigenlijk niet openstaan voor daklozen die nergens anders terechtkunnen. Het is tenslotte grotendeels de fout van de banken zelf dat het aantal daklozen in onze samenleving stijgt. Bovendien doen ze daar niemand kwaad. Om de sceptici ter wille te zijn, wil ik er trouwens nogmaals op wijzen dat er wel degelijk bewakingscameras hangen en dat mensen met criminele bedoelingen dus gemakkelijk kunnen worden geobserveerd.
Dat daklozen die s nachts met een volle blaas wakker worden zich tegen de automaten zouden ontlasten, kan ik enkel als een bonus beschouwen. Enfin, toch als we de nieuwe regel invoeren dat enkel mensen met een managementfunctie dat mogen opkuisen.
Ik heb er lang over nagedacht en uiteindelijk toch besloten iets over de aangekondigde algemene staking van de openbare diensten te schrijven. Ik besef maar al te goed dat deze actie olie op het vuur zal werpen en de samenleving nog meer zal verdelen in twee kampen, de mensen die zich door de geplande maatregelen van de nieuwe federale regering tekort gedaan voelen en de mensen die vinden dat de vakbonden te veel noten op hun zang hebben, dat de loonkosten hier sowieso al te hoog liggen en dat de werkende mens de tering wat meer naar de internationale economische nering moet zetten. Dat heeft echter niets te maken met mijn eigen punt van kritiek.
Ik vraag me af wat de vakbonden met dit eisenpakket trachten te bereiken. Ze vinden dat Vincent Van Quickenborne onvoldoende respect voor het aloude overlegmodel toont. Die opmerking is allicht terecht[1], maar enkel daarom een actie van dergelijke omvang opzetten, lijkt me wat overdreven. Ze vinden dat niet aan allerlei pensioenregelingen mag worden geraakt. De vraag is alleen of de federale regering daar zelf nog enige macht over heeft. De Europese Commissie eist allerlei structurele ingrepen en de internationale financiële markten chanteren onze en andere overheden tot ze zich, op de rand van het bankroet balancerend, eindelijk akkoord verklaren de welvaartstaat af te bouwen en alle burgers die geen wezenlijke bijdrage tot de economische groei leveren zonder mededogen af te stoten in de richting van de sloppenwijken die we binnen enkele jaren in de slechte buurten van onze Europese steden zullen zien ontstaan.
Ik stel me vragen bij het doelwit waar de vakbonden hun pijlen nu op richten. Kunnen we deze en vorige regeringen allerlei verwijten naar het hoofd slingeren? Hebben onze politici een gebrek aan visie aan de dag gelegd? Hebben de partij te veel aandacht aan de eigen electorale prognoses gehecht? Hebben populistische oneliners het inhoudelijk debat ondermijnd? Zitten onze parlementaire gremia vol juristen met een systemisch tekort aan voeling met de realiteit van de arbeider, de werkzoekende, de gehandicapte, de jongere en de oudere? Het antwoord op al deze vragen is ja, maar dat wil niet zeggen dat de regering ook daadwerkelijk de ontstane wantoestanden weer uit de wereld kan helpen.
Dit betekent natuurlijk niet dat kritiek op onze politici niet toegelaten is. Voorlopig geeft de burger nog steeds de voorkeur aan idioten die eenvoudigweg niet de intelligentie hebben om eender welk probleem aan te pakken. Een recent citaat uit de begrotingsbesprekingen in het Vlaams Parlement[2]: Er raast een verschrikkelijke storm door Europa. Die is ontstaan omdat iets gebeurd is, wat niemand ooit had voorspeld, namelijk dat er tegen landen zou gespeculeerd worden, nadat die landen zich nota bene kwetsbaar hadden opgesteld omdat ze banken gered hebben. Als onze politici zo naïef blijven, heeft het geen zin hen of hun zogenaamde oplossingen enig vertrouwen te schenken.
Ik zou graag eens een algemene staking met een ander eisenpakket zien. Het heeft geen enkele zin nu van een enkele nationale overheid te eisen dat ze allerlei sociale voordelen blijft toekennen of behouden als de internationale financiële markt en de dominantie van de ultraliberale ideologie in ondernemerskringen ongemoeid worden gelaten. Op den duur moet dit wel onbetaalbaar worden. De vakbonden zouden zich beter eens over hun echte vijanden bezinnen.
Om doelen te kunnen bereiken die een werkelijke impact op onze samenleving hebben, zullen de vakbonden zich weer moeten herinneren dat ze deel uitmaken van de internationale strijd van de arbeidersklasse, ook al moeten we die tegenwoordig veeleer dienstenklasse-met-hier-en-daar-nog-een-productie-eenheid noemen. Vakbonden die zich nu nog opstellen als de verdedigers van de belangen van enkel hun eigen leden of enkel de economie van hun eigen land of regio hebben geen slaagkansen en bijgevolg ook geen toekomst.
Wanneer volgt er een Europese internationale algemene staking met als eisenpakket de verregaande regulering van de financiële markten, de invoering van de Tobin-taks, de afschaffing van de short-selling, de plaffonering van de toplonen in de managersklasse en vooral de invoering van een wereldmunt die toekomstige speculaties tegen eender welke nationale economie onmogelijk maakt? De werknemer die zich niet achter een dergelijk eisenpakket kan scharen, verdient het hongerloon dat hij binnen een decennium waarschijnlijk zal krijgen.
[1]Het is dan ook een onuistaanbare etter. Dat mag ook wel eens worden gezegd. En herhaald. En meermaals herhaald. Tot het doordringt tot in de verste uithoeken van zijn electorale basis, een maatschappelijke groep waarvoor ik met de beste wil van de wereld amper respect kan opbrengen. Aangezien ik nog niet eens de beste wil van de wereld heb, valt het resultaat voor dat zootje door een gebrek aan logica verblinde kleine en middelgrote ondernemers behoorlijk tegen.
[2]Ludwig Caluwé, voorzitter van de CD&V-fractie in het Vlaams Parlement en lid van de gemeenteraad van Antwerpen, 20 december 2011
We hebben een regering. Ik zou hier heel wat bladzijden kunnen vullen met bedenkingen over de lange looptijd der onderhandelingen of over de houding van bepaalde partijen ten aanzien van het voortbestaan van de Belgische staat, maar dat doen anderen al meer dan voldoende. Ik zou me hier kunnen concentreren op de inhoudelijke pros en contras van het akkoord dat uiteindelijk uit de bus is gekomen, maar ook dat zal elders wel aan bod komen, zij het niet steeds op eenzelfde objectieve manier. Ondanks de bevestiging van Pieter De Crem in de functie van onrechtstreekse oorzaak van weduwen en wezen, wil ik het zelfs niet over de postjesverdeling hebben.
Ik wil het hier hebben over een punt dat slechts weinigen nu al durven te contempleren, met name de interne samenhang van de nieuwe ploeg. Het is natuurlijk de taak van de oppositie de regering te bekritiseren. Dat hoort bij het politieke spel en het is nooit anders geweest. Als de oppositie de regering ten val kan brengen, heeft ze, vanuit speltechnisch oogpunt, haar werk goed gedaan. De vraag is alleen of de oppositiepartijen de enige fracties in het parlement zijn die de val van deze regering goed nieuws zouden vinden.
Laat ons even overlopen welke partijen in de nieuwe federale regering zetelen en welke redenen zij al dan niet hebben om deze regering overeind te houden of desgevallend vervroegd ten val te brengen.
CD&V
De tjeven hebben alles te verliezen. De grootste partij van het land zijn ze langs geen kanten meer en zelfs in Vlaanderen zijn ze van hun voetstuk geduwd. Als deze regering een complete flop zou worden en er vervroegde verkiezingen zouden komen, zouden hun kiezers weleens in ongeziene massas naar de N-VA kunnen overlopen. Een goede reden om te blijven, zou hen in elk geval niet worden geboden. De tjeven kunnen maar beter hopen dat Di Rupo I gedurende de hele legislatuur het vertrouwen kan behouden.
sp.a
In tegenstelling tot hun Franstalige kameraden en gezellinnen, gaat het niet goed met de sociaal-progressieven anders of hoe ze nu ook weer mogen heten. Geplaagd door interne ruzies, dubieuze erfenissen uit nepotistische verledens en een algemeen onvermogen een coherente visie te formuleren, laat staan met overtuiging over te brengen, zakken ze verkiezing na verkiezing. Aangezien een radicale koerswijziging niet de voorkeur van het bestuur wegdraagt, kan de sp.a maar beter hopen dat er zo weinig mogelijk verkiezingen volgen. Deze regering overeind houden, kan alvast een vervroegd stemmenverlies voorkomen.
Open Vld
Belaagd langs de rechterzijde en ingeperkt door de eigen coalitiepartners zou de Open Vld liever een andere regering zien. Alleen is dat enkel mogelijk als de N-VA en de Franstaligen een communautaire vrede sluiten. Nu is dat onmogelijk, maar na de in het regeerakkoord aangekondigde staatshervorming zouden de gemoederen wel eens kunnen bedaren en zou het de liberalen wel eens beter kunnen uitkomen het schip te laten zinken. Als er dan vervroegde verkiezingen komen en de resultaten weer wat rechtser dan voordien blijken, zou dit hen een gedroomde startpositie voor nieuwe onderhandelingen opleveren.
PS
De Franstalige socialisten hebben hemel, aarde en zowat elke ster van het firmament bewogen om eindelijk eens een premier te mogen leveren en als grootste partij eens de stempel op de regeringsvorming te mogen drukken. Het heeft hen tientallen compromissen en antisociale akkoorden gekost, maar ze hebben hun doel bereikt. Deze regering nu laten mislukken, zou enkel voordeel kunnen opleveren indien ze merken dat de kiezer in het algemeen naar links evolueert. In dat geval zouden vervroegde verkiezingen hen in een toekomstige regering een zelfs nog voordeliger machtspositie bezorgen. Alleen is het maar de vraag of dat zal gebeuren. De arrogantie en hebzucht van de banken speelt in hun voordeel, maar nu en dan zullen er wel weer lijken uit een plaatselijke corruptiekast vallen die hun geloofwaardigheid weer in evenredige mate naar beneden trekken.
MR
De machtshonger van Didier Reynders kent geen grenzen en zijn vermogen als een slang naar het centrum der gebeurtenissen te kronkelen, is stilaan legendarisch. Als het hem goed uitkomt, zal de regering vallen casu quo blijven voortbestaan. Hij kan natuurlijk door andere ambitieuzen uit de eigen rangen worden geliquideerd, maar voorlopig heeft hij nog een mandaat om zijn eigen belangen voor die van eender wie te plaatsen. Om minister te kunnen blijven, moest de FdF eraan en moest BHV worden gesplitst. Als het hem plots beter zou uitkomen uit de regering te stappen om zijn eigen positie te versterken, mag Di Rupo binnen het uur met slecht nieuws naar het paleis. Reynders is onbetrouwbaar en zal dat ook altijd blijven. Met hem aan boord is niemand zeker van de slaagkansen van deze regering, maar gelukkig beseft iedereen ondertussen dat een volgende regering met hem erin exact dezelfde onzekerheid staat te wachten.
CdH
De Franstalige christendemocraten zijn en blijven moeilijk in te schatten. Hun grootste hoop en ambitie is uiteraard ooit opnieuw een even belangrijke politieke factor te worden als tijdens, pakweg, de jaren zestig en zeventig van de laatste eeuw van het vorig millennium. Om dat doel te bereiken, mogen ze zeker geen kiezers verliezen en moeten ze handig inspelen op de fouten van hun grootste concurrenten. Normaal gezien, zullen ze deze regering enkel laten vallen als ze voor de volle 100 percent zeker zijn daar op niet al te lange termijn enig voordeel uit te halen. Er is echter een tweede mogelijkheid. Als binnen de meerderheid een communautair conflict ontstaat en de andere Franstalige partijen het hard spelen, zullen ze hier zeker in meegaan. Als het opportuun lijkt net iets verder dan de andere twee betrokkenen te gaan, zouden ze er misschien toe te bewegen zijn Di Rupo c.s. te laten vallen. Op zeer korte termijn is dit punt echter niet aan de orde.
Men kan zich natuurlijk afvragen in welke mate bovenstaande beschouwingen relevant zijn. Ik ben er echter zeker van dat een vroegtijdige val van deze regering de wankele cohesie van ons land gevaarlijk over de rand van de separatistische afgrond zou laten hellen. Nationalisme is een epidemie en elke mogelijkheid om besmettingen te voorkomen, kan in mijn ogen beter worden aangegrepen.
Lezers die me liever in een meer destructieve bui zien, mogen trouwens gerust zijn. Pieter De Crem is nog steeds minister. Ik hoop dat Herman Van Molle nog wat kotszakjes over heeft.
Naar aanleiding van de zoveelste vechtpartij, de zoveelste klacht en de zoveelste avond vol ongezelligheid is burgemeester Louis T. het meer dan beu. Aangezien hij niets beters weet te verzinnen, haalt hij dan maar weer het aloude dreigement van een sluitingsuur voor de horeca van stal.
Samengevat, komt het erop neer dat de cafés in de binnenstad en dan in het bijzonder op de Oude Markt vanaf een bepaald uur enkel of bijna enkel nog worden bezocht door uitschot dat zich aan allerlei feiten schuldig maakt. Diefstallen, vechtpartijen, aanrandingen en andere vormen van overlast zijn schering in inslag. De politie is niet bij machte de situatie onder controle te brengen en de cafébazen ondernemen blijkbaar ook niets. Zij krijgen nu een jaar om het tij te keren of ze kunnen vanaf 2 uur s nachts de deuren sluiten.
Zoals te verwachten viel, heb ik natuurlijk weer een berg kritische bemerkingen. Ik wil echter niet dat er enig misverstand ontstaat. Ik beweer absoluut niet dat er geen probleem is, dat de klachten overdreven zijn of dat het niet de taak van een burgemeester is zich dit alles aan te trekken. Alleen denk ik dat de betrokkenen het zich te gemakkelijk maken en nooit eens nadenken over de vraag hoe de vork werkelijk in de steel zit.
Ten eerste, de problemen worden zogezegd veroorzaakt door bepaalde klanten, die zich in groep of als individu misdragen, etc. Ik vraag me af wat die klanten naar de Oude Markt lokt. Volgens mij kan dit enkel indien die klanten daar ook iets vinden wat hen aanstaat. In het lokaal van vzw Amedee heb ik er in elk geval nog niet veel van gemerkt. Misschien moeten bepaalde cafébazen zich eens bezinnen over het profiel van hun etablissement en over de uitstraling die ze bij die minder gewenste mensen hebben.
Ten tweede, de problemen situeren zich haast altijd in of nabij dezelfde cafés. Misschien zit daar wel een concentratie aan schadelijk volk. Misschien zou het dan ook beter zijn de inspanningen op die zaken te richten. Zoals al gezegd, valt er in heel wat cafés, gaande van de conceptueel nogal sterk afgelijnde vzw Amedee tot een doodgewone volkscafeetjes van Kessel-Lo of Wijgmaal, niet veel van te merken. Alleen zou een sluitingsuur natuurlijk voor heel het grondgebied gelden. Wie geen problemen veroorzaakt, wordt mee gestraft.
Ten derde, een sluitingsuur is een zeer drastische maatregel die enkel verraadt dat de autoriteiten voor het overige machteloos staan. Ik vraag me af of de overheid wel de juiste middelen gebruikt. Natuurlijk kan de politie een proces-verbaal opstellen en kan het parket een opgepakte aanrander of geweldpleger vervolgen. Alleen wordt daarbij nooit de juiste sanctie opgelegd. Boetes en dergelijke zullen dit niet oplossen. Mij lijkt het doeltreffender bepaalde mensen een uitgangsverbod op te leggen, waardoor ze op bepaalde uren niet meer op bepaalde plaatsen mogen en kunnen zijn. Dat lijkt me al een stuk doelmatiger.
Ten vierde, cafés hebben geld nodig. De huurprijzen en de andere kosten liggen zo hoog dat de meeste uitbaters wanhopig overal euros zoeken. De burgemeester vindt dat de cafébazen zelf wat selectiever moeten zijn en de lastige klanten zelf moeten weren. Dat is niet zo eenvoudig in een situatie van financiële afhankelijkheid. Misschien moet een bevolking die al meer dan tien jaar massaal op de socialisten stemt eindelijk krijgen wat ze wilt en vraagt, namelijk een daling van de prijzen op de immobiliënmarkt en van bepaalde andere onzinnig hoge kosten.
Ten vijfde, als de kosten dan toch zo hoog liggen, is het niet meer dan logisch dat niet iedereen nog een zaak kan openen of openhouden. Wie nu nog een zaak op de Oude Markt kan openen, doet dat niet omdat hij graag een café wil hebben. Enkel de ondernemers die al meerdere zaken hebben, beschikken over voldoende kapitaal om een nieuwe zaak te openen of over te nemen. Op hen hoeven we niet te rekenen. Hebzucht is hun enige drijfveer en klanten weigeren, gaat in tegen elke vezel van hun karakter. De vraag om zelfregulering is zinloos en zal niets opleveren.
Ten zesde, portiers zouden kunnen helpen bepaalde ongewenste gevallen buiten te houden. Alleen zijn portiers vaak zelf ruziestokers en zijn velen onder hen niet onbesproken in gerechtelijke kringen. Bovendien zou hun aanwezigheid aan de deuren van de cafés enkel betekenen dat de geweigerde gevallen buiten problemen kunnen veroorzaken. De klanten binnen zijn dan wel veilig[1], maar dat geldt niet voor alles en iedereen die zich buiten die bewaakte vesting bevindt.
Ten zevende, de schuld wordt vaak in de schoenen geschoven van de jeugd, een trendy verzamelnaam voor slecht opgevoede, hypermaterialistische en ongemanierde drugsgebruikers en relschoppers. Als die jongeren dan toch zo slecht zijn, vraag ik me af wie daarvoor zoal de verantwoordelijkheid draagt. Waar komt dat materialisme vandaan? Misschien hebben ze dat wel opgepikt uit de alomtegenwoordige reclame, waarin materiële bezittingen als het hoogste goed worden gepropageerd. Wie heeft die reclame gemaakt? Juist, volwassenen die al even materialistisch zijn. Van hypocrisie gesproken.
Tot slot vind ik het nogal ongepast dat de burgemeester de cafébazen in november 2011 een jaar tijd geeft. Dat betekent dat de eventuele uitvoering van het dreigement pas vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 zou volgen. Dat is pure Realpolitik. Het punt wordt netjes uitgesteld tot de stemmen zijn geteld. Wie protesteert of hier een campagnepunt van wil maken, zal te horen krijgen dat er nog niets is beslist. Als Tobback niet wordt herverkozen, heeft hij nog tot de machtswissel op 1 januari 2012 de tijd om zijn dreigement al dan niet uit te voeren. Als Tobback wel wordt herverkozen, is dat allicht gedeeltelijk door mensen die tegen een sluitingsuur zijn, maar die kunnen hem dan niet meer tegenhouden want zijn mandaat is voor zes jaar verlengd.
Het zijn stuk voor stuk vaststellingen en bemerkingen. Voorlopig is er nog geen reden tot paniek en bovendien trek ik meestal pas conclusies als ik in de wandelgangen wat insiders heb gesproken. Ik kan het echter niet verhelpen terug te denken aan een hele reeks teksten over het aangekondigd rookverbod die ik vorig jaar heb neergepend. Ik hoop dat het ditmaal beter zal aflopen. Veel blijft er alvast niet meer over waarmee ze ons kunnen bedreigen. Stukje bij beetje wordt elke vorm van plezier in overeenstemming gebracht met de verwachtingen van de mensen die ons een gestroomlijnde normaliteit opdringen. Als zij hun zin krijgen, zal het menselijk ras uitsterven. Niet ten gevolge van vervuiling, ziekte of oorlog, maar gewoon van verveling.
Zoals gebruikelijk hebben de Fransen ons weer duchtig gerold en draaien wij voor de kosten op. Ditmaal gaat het niet om Electrabel, maar om Dexia en de gevolgen zijn niet dat de gemiddelde inwoner van ons land te veel voor zijn elektriciteit betaalt, maar dat ons hele samenlevingsmodel wordt ondermijnd.
Aangezien wij met de ongezonde financiële papieren zijn blijven zitten, is de almachtige lobby van de internationale bankiers en beleggers van mening dat de Belgische staat vanaf nu een hogere interest op zijn leningen moet betalen. Ik zou hier een lange tekst kunnen schrijven, vol beschouwingen over de machtsverhoudingen in onze postmoderne wereld, over de belangenvermenging bij de ratingbureaus of over de onmacht van onze politici, die elk door het volk toegekend mandaat negeren als een internationaal topmanager hen met een simpele vingerwijzing laat weten dat ze zich koest moeten houden. Aangezien al die elementen elders ook wel uitgebreid aan zullen komen, beperk ik me hier tot een vaststelling.
De stijgende rente kan ons gemakkelijk in een spiraal terechtbrengen die met de recente evoluties in Griekenland, Spanje, Portugal en met de waarschijnlijke evolutie van de Italiaanse staat te vergelijken valt. Gedaan met de sociale zekerheid, de goedkope gezondheidszorg, de werkloosheidsuitkeringen, het pensioen op 60 jaar, het zeer goedkoop basisonderwijs, het vrij goedkoop secundair onderwijs, het betaalbaar hoger onderwijs en zowat alles wat ons land een positief tintje gaf. Daar komt de vrije markt en dat zullen we geweten hebben. Wie nog wil studeren, zal de rest van zijn beroepsleven een studielening van tienduizenden euros mogen afbetalen. Wie ergens met de bus heen wil, zal moeten bidden tot de god der private maatschappijen dat de niet al te lucratieve lijn in zijn buurt niet wordt opgeheven. Als iets dan al eens goedkoper zou blijken, zal dit vooral ten koste van het betrokken personeel gaan, dat de zweep van de manager en de kettingen van de hypotheek zal voelen.
Zodra hij werk- en dakloos is, zal ik de modale Vlaming eens gaan vragen waarom hij eigenlijk al die tijd voor een economisch rechts beleid heeft gestemd. Ze krijgen wat ze verdienen en, belangijker nog, wat ze al die tijd hebben gevraagd. Wie niet horen wil, moet voelen. Mij kunnen ze enkel verwijten dat ik me te vaak tot woorden heb beperkt en nooit echt een bomaanslag heb gepleegd. Voor de echt fundamentele verwijten moeten ze in de spiegel kijken die ze de week voordien uit noodzaak naar Het Spit hebben gebracht.
In Spanje heeft de bevolking, die het beu is enkel te horen dat er zwaar moet worden bespaard, massaal gestemd voor de postfascistische Partida Popular, een partij die vooral zware besparingen wil doorvoeren. Ben ik nu de enige die hier een denkfout ontwaart?
In de Verenigde Staten blijken alle, maar dan ook alle potentiële presidentskandidaten van de Republican Party compleet knettergek te zijn. Romney beweert dat god de VS heeft geschapen om de wereld de juiste weg te tonen. Bachmann vindt dat Irak een substantiële schadevergoeding moet betalen voor elke ginds gestorven Amerikaanse soldaat. Cain vindt dat al wie arm is dat enkel aan zichzelf te danken heeft. Perry wil het ministerie van Onderwijs afschaffen en letterlijk elke vorm van overheidscontrole op onderwijsinstellingen laten verdwijnen. Op zich klinkt dit allemaal onrealistisch, maar niemand weet hoe fanatiek de Bible Belt op deze nieuwe uiting van wereldvreemdheid zal reageren.
In Nederland heeft premier Rutte voorgesteld deelnemers van de Occupy-beweging het recht op een uitkering te ontzeggen. Ambtenaren zouden ter plekke identiteitscontroles moeten uitvoeren. De redenering is dat wie geen baan heeft permanent beschikbaar voor de arbeidsmarkt moet zijn en dit is nu eenmaal niet compatibel met de deelname aan een of andere protestactie. Van succesvol lobbywerk door de financiële sector gesproken. Dit trucje hebben ze zelfs in New York of in Oakland niet uitgeprobeerd.
In eigen land heeft formateur Di Rupo zijn ontslag ingediend. Blijkbaar raken de PS en de Open Vld het niet eens over de meest wenselijke sociaal-economische agenda. Op zich is die vaststelling natuurlijk niet vreemd, maar erger is dat de N-VA nu plots klaar staat om een zogenaamde rechtse noodregering samen te stellen om de door de Europese Commissie aanbevolen besparingen in de sociale zekerheid door te voeren. De splitsing van BHV en de voor, tijdens en na de verkiezingen met luider stemme geëiste constitutionele hervormingen mogen hiervoor zelfs worden uitgesteld. De maskers vallen eindelijk af. Het gaat de N-VA niet om het lot van Vlaanderen, maar om het lot van de rijkere Vlamingen. De rest is ballast en vanaf nu mag dat ook geweten zijn. Wie niet werkt, maakt de elite niet rijker en moet bijgevolg met alle mogelijke drukkingsmiddelen tot productiviteit worden gedwongen.
Als iemand de voorbije dagen nog ergens goed nieuws heeft gelezen of gehoord, mag hij of zij me dat altijd laten weten. Ik ben er in elk geval geen vrolijker mens van geworden. Hoog tijd dat ze Volkert Van der Graaff vrijlaten.
Laat ons beginnen met link naar een kort, maar toch eigenaardig artikel dat meer over onze stad zegt dan de oppervlakkige lezer op het eerste gezicht zou vermoeden.
Voor de mensen die om een of andere reden niet in staat zouden zijn om de originele tekst op hun scherm te krijgen, vat ik het artikel even punctueel samen.
- De vestiging van Pizzahut aan de Oude Markt verdwijnt. Pizzahut wil liever een filiaal in de buurt van een lokale supermarkt openen.
- Twee cafébazen, meer bepaald de mensen achter LAlegria en Louvain Louvain, willen het pand in een nieuw café omvormen.
- Het stadsbestuur van Leuven zou op dit plein liever een mengeling van dag- en avondzaken zien.
- De schepen van Handel, Els Van Hoof, heeft zelfs een voorbeeld klaar. Volgens haar zou hier een dagbladhandel kunnen komen.
- De vzw Oude Markt vindt het een goede zaak dat er nog mensen in de Oude Markt willen investeren. De secretaris van deze vzw voegt hier nog het volgende aan toe: Bijkomende diensten in dit gedeelte van de stad: dat zou pas echt voor een mix kunnen zorgen.
Wat moeten we hiervan denken? Ik waag het enkele conclusies te trekken.
Ten eerste, zelfs een bedrijf als Pizzahut heeft geen vertrouwen in het potentieel van het nachtleven meer. De Oude Markt wordt wel eens de langste toog ter wereld genoemd en trekt jaarlijks niet enkel veel inboorlingen, maar ook massas toeristen aan. Toch vestigt Pizzahut zich liever in de buurt van een doorsnee supermarkt. Dat een eventuele toekomstige sluiting van die ene supermarkt een gigantische streep door de rekening zou vormen, weegt blijkbaar niet op tegen de voordelen van de huidige vestigingsplaats.
Ten tweede, de enige mensen die nog in een café in het centrum van Leuven willen investeren, zijn op dit moment al cafébaas. De kosten zijn zo hoog opgelopen dat er gewoon geen ruimte meer is voor nieuwkomers. Enkel zij die al jaren in de sector zitten, beschikken nog over de mogelijkheden om een nieuwe zaak te openen. Dat op die manier ongezonde concentraties ontstaan, stoort blijkbaar zo goed als niemand. Op een alternatief voor het bestaande aanbod hoeven we in elk geval niet te hopen. In LAlegria is werkelijk iedereen welkom zo lang hij of zij er maar geld spendeert. Er wordt zo goed als zonder pauze gestolen, gedeald en gevochten, maar de omzet is hoog. In Louvain Louvain is bijna niemand welkom. Dit is de zaak voor mensen die op het publiek van LAlegria neerkijken maar tegelijkertijd de kassa van net dezelfde mensen spijzen.
Ten derde, het stadsbestuur ziet liever een gevarieerder aanbod aan handelszaken. Op zich klinkt dit verdedigbaar, maar kan het stadsbestuur er dan ook voor zorgen dat die panden eindelijk weer betaalbaar worden? Welke winkelier kan het zich permitteren een derdelijk pand op een dergelijke locatie te huren? Indien het geen café zou worden, blijven enkel de grote ketens over om het huurcontract te ondertekenen en maandelijks allicht 3000 tot 4000 euro aan zuivere huur neer te tellen. Als het stadsbestuur een mengeling wil, moet het zelf eerst voor economische leefbaarheid zorgen. Nu is het zinloos op een echte mix te hopen[1].
Ten vierde, de schepen van Handel is dom. Een krantenwinkel in de huidige vestiging van Pizzahut? Heeft mevrouw Van Hoof er enig idee van hoeveel kranten en weekbladen er in een gemiddelde krantenwinkel liggen? Wat zouden de nieuwe uitbaters volgens haar moeten doen met de hectares vrije ruimte die ze niet voor hun loterijformuliertjes nodig hebben? En hoe worden diezelfde uitbaters verwacht met een winstmarge van minder dan een euro per verkocht item hun ongetwijfeld wurgende lening af te lossen?
Ten vijfde, de vzw Oude Markt, een organisatie die ik in het verleden nochtans al vaak heb beschimpt, heeft in mijn ogen ditmaal zowaar een punt. Ik vind al jaren dat er meer dienstverlenende organisaties en entiteiten in het stadscentrum moeten komen[2]. Dit is trouwens mijn belangrijkste en fundamenteelste twistpunt met het huidige stadsbestuur.
Volgens de heer Tobback c.s. dient een stadscentrum om in te wonen en horen de diensten in de rand thuis. Volgens mij dient een stadscentrum als verzamelpunt voor alle diensten en moeten de mensen daarrond wonen. Zijn visie heeft het voordeel dat de diensten zich niet aan de ruimtelijke beperkingen in een binnenstad moeten houden. Mijn visie heeft het voordeel dat de diensten voor iedereen ever ver gelegen zijn en voor iedereen even vlot[3] bereikbaar zijn. Zijn visie heeft het nadeel dat heel het centrum een geriatrische woonwijk wordt, waar enkel oude mensen en toevallig gefortuneerde jongere mensen zich een woning kunnen permitteren. Mijn visie heeft het nadeel dat sommige iets verder gelegen wijken dood zullen bloeden, aangezien alle dynamische of ondernemende mensen zullen proberen zo dicht mogelijk bij het centrum te wonen.
In elk geval toont dit korte en op het eerste gezicht onschuldige artikel aan wie er in Leuven enige invloed op de ruimtelijke invulling heeft. Dat is niet het stadsbestuur, niet de burger en zelfs niet een vereniging van plaatselijke handelaars. Enkel de financieel echt slagkrachtige ondernemers en bedrijven spelen mee. De rest mag afwachten wat hun beslissing is.
[1]Zoals de zogenaamde telecomwinkel op de hoek van de Naamsestraat en de Muntstraat binnen enkele maanden allicht zal bewijzen.
[2] of blijven, want het aanbod daalt zelfs stelselmatig.
[3] of even moeilijk, maar er is tenminste een zekere gelijkheid.
Naar jaarlijkse traditie en niet in het minst omdat deze blog in eerste instantie is ontstaan als een kanaal om opmerkingen over de allereerste editie te uiten, volgt hier een overzichtje van het programma van Sinners Day 2011, uiteraard aangevuld met mijn eigen meningen en uitweidingen.
Wie informatie over de praktische facetten van het festivalbezoek, zoals aanvangsuur, kostprijs of reisroute, zoekt, kan terecht op de site www.sinnersday.com . Ik denk niet dat ik mijn eigen tekst een of andere meerwaarde zou geven door dat hier allemaal nog eens netjes te herhalen.
Het programma telt dit jaar dertien bands en performers, verspreid over twee podia. Hieronder volgt een alfabetisch overzicht[1], vergezeld van wat opmerkingen en suggesties.
Karl Bartos
Volgens de organisatoren: Bartos is 1/4th of what is nowadays considered as the classic line-up of Kraftwerk
Volgens Malcolm: Aan zijn soloplaten te horen, was hij minimaal een vierde van het talent van Krafwerk, wat Schneider ook moge beweren. Aan diezelfde platen te horen, was hij helaas ook maximaal een derde van het talent van Kraftwerk. De geluiden zullen aangenaam zijn, maar niemand weet of er ook voldoende songstructuur in zal zitten om voor voldoende variatie te zorgen.
Blancmange
Volgens de organisatoren[2]: The duo gets a performance in Top Of The Pops, but the sentence Up The Bloody Tree has to be replaced by Up The Cuckoo Tree.
Volgens Malcolm: zegt bovenstaande zin genoeg.
The Cult
Volgens de organisatoren: The band combines Led Zeppelins hard rock with The Doors mystique and The Cures dark new wave.
Volgens Malcolm: Al vanaf de eerste release overroepen ensemble dat stuurloos tussen de internationaal bekende pathos van rocksterren en een streven naar hopeloos ver te zoeken street credibility laveert. Een paar beluisterbare nummers maken geen grote groep, maar blijkbaar hebben ze in de loop der jaren genoeg plaatjes verkocht om hier bovenaan de affiche te mogen prijken.
The Exploited
Volgens de organisatoren: They play much better and the solos are better developed, but apart from that The Exploited have barely changed over the past 30 years
Volgens Malcolm: Waar haalt iemand het eigenlijk in zijn hoofd te stellen dat ze nu beter spelen of dat de solos beter ontwikkeld zijn? Het primitieve gehak en gebeuk is vervangen door derderangsmetal waar mensen enkel op afkomen om hun stoere tattoos te showen. Het ideale moment om eens aan de voedselstands aan te schuiven.
John Foxx and The Maths
Volgens de organisatoren: He creates book covers for big names such as Salman Rushdie and Jeanette Winterson
Volgens Malcolm: Het bovenstaande wist allicht niemand. De site van Sinners Day kan zowaar nog leerrijk zijn. Foxx zelf raakte elke roos in de eerste versie van Ultravox en tilt Bowie-achtige nummers als I want to be a machine ver boven het niveau van Bowie himself uit. Daarna ging het bergaf. Niemand weet wat hij op Sinners Day zoal zal brengen en bijgevolg is het moeilijk dit concert aan of af te raden.
Front 242
Volgens de organisatoren: Front242, an unpredictable band, surprises the old and new audiences - while continuing to make the link with todays music... with no concessions to their integrity
Volgens Malcolm: Helemaal mee eens. Alleen zullen veel echte liefhebbers allicht BIMFest boven de Ethias Arena verkiezen.
Diamanda Galas
Volgens de organisatoren: The singers music has never been punk or new wave, but her look and thoughts are.
Volgens Malcolm: Het bovenstaande klopt als een Hutu op een Tutsi. Als de organisatoren van Sinners Day 2011 moeten worden gefeliciteerd, is het wel omdat ze het lef hebben deze dame aan hun affiche toe te voegen. Niemand weet welke liederen ze zal brengen, maar toegankelijk, commercieel, poppy of hitgevoelig zullen niet de woorden zijn die we nadien in recensies zullen lezen. Galas heeft nog nooit op een zo grote affiche gestaan en nog nooit zo dicht bij mensen uit de (bijna-)mainstream mogen vertoeven. Dat ze haar nu maar goed behandelen ook, want zij is consequenter dan veel gitaarzwierende rebelletjes samen.
Gene loves Jezebel
Volgens de organisatoren: De bekendste nummers zijn Bruises, Desire en Jealous, dat de eerste plaats haalt in de categorie Alternative Songs van de Amerikaanse Billboard Hot 100.
Volgens Malcolm: Er staan in de Billboard Hot 100 wel eens vaker nummers waar hier nog niemand van heeft gehoord. Of wil horen. Of twee keer wil horen.
KMFDM
Volgens de organisatoren: KMFDM moves from Germany to the US to make Industrial big
Volgens Malcolm: Geen mening. Tenslotte zijn ze bekend in de VS en niet in België. Opvallend detail in de biografie op de site is dat ze blijkbaar in line with their DIY philosophy blijven en op de cd met de, eh, soundtrack van Mortal Combat staan. Hoe ze die twee elementen met elkaar kunnen verenigen, is niet heel duidelijk.
The Mission
Volgens de organisatoren: The band that gave Gothic a face
Volgens Malcolm: Een afsplitsing van een geniale band levert niet automatisch een nieuwe geniale band op. Met momenten schitterend, maar minstens even vaak langdradig en soms elk gevoel voor diepgang verliezend.
Patti Smith & Band
Volgens de organisatoren: She is Rimbaud with a Marshall amp
Volgens Malcolm: Ouder wordend idool van de tegencultuur dat alle vroeger gebruikte adjectieven waard is, maar niet kan verbergen dat het niet langer mogelijk is op het podium nog het energiepeil uit pakweg 1976 te bereiken.
Recoil
Volgens de organisatoren: He is the kind of musical director who gives songs the right touch
Volgens Malcolm: De vraag is of het live wel allemaal de moeite is. Een andere vraag is uit welke periode van zijn gevarieerde oeuvre de man in Hasselt wil putten.
Visage
Volgens de organisatoren: The band is pretty successful but quits in 1985
Volgens Malcolm: Fade to grey is meer dan een hit. Het is een van de definiërende momenten van een genre en een generatie. De groep heeft ook andere nummers gemaakt. Zet iemand ze ooit op?
[1]Voor diegenen die het programma, op de site of elders, al een tijdje niet meer hebben bekeken, merk ik hier nog op dat The Psychedelic Furs hebben afgezegd.
[2]Al deze citaten zijn afkomstig van de site, waar de line-up van het festival omstandig wordt toegelicht.
Occupy Leuven, aflevering 1 in een reeks met voorlopig onbekende lengte
Morgen, donderdag 27 oktober 2011, vindt voor het eerst een Leuvense versie[1] plaats van het ondertussen internationaal bekende protestfenomeen Occupy x, waarbij u het kruisje mag vervangen door een straat, wijk of stad naar keuze. Zo lang er ter plekke doelwitten te vinden zijn die rechtstreeks of onrechtstreeks een band met de bankencrisis, financiële uitbuiting, kapitalistisch profitariaat of andere mattheüseffecten te vinden is, is er voldoende reden om tot een symbolische bezetting over te gaan.
Nu is het niet mijn bedoeling hier een intentieproces te maken. De organisatoren van dit evenement moeten zelf maar verklaren waar ze voor staan en wat ze willen bereiken. Ze moeten zelf maar nagaan of een tijdelijke symbolische bezetting al dan niet een voldoende krachtig signaal vormt.
Ik wil hier enkel opmerken dat ik de kracht van deze organisatie met eigen ogen heb mogen aanschouwen. Afgelopen zaterdag heb ik puur toevallig enkele betrokkenen ontmoet. Een voor een bleken ze vrouwelijk, tussen 20 en 35 jaar oud, normaal gekleed, zoals we het voor het gemak maar zullen noemen, en geheel verstoken van slogans die hen door anderen zijn opgedrongen. Zij spraken enkel over manieren om nog meer volk te kunnen lokken. Dit zijn geen machtsbeluste beroepspolitici die de bestaande elite door henzelf willen vervangen of ontevreden krakers uit pand De Vuile Toiletten die van protesteren hun bestaansreden hebben gemaakt. Deze mensen hebben soms kinderen, soms een diploma en altijd de wens van een echte toekomst te mogen genieten.
Dit is geen marginaal groepje. Alleen staan hun tegenstanders al met de beschuldigende vinger klaar. Dit artikel: http://www.politics.be/persmededelingen/30557/ is een goed voorbeeld. Volgens het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond[2] (KVHV) gaat het eens te meer om neomarxisten en moet het kapitalisme worden verdedigd. Mij niet gelaten, maar dit gaat niet om systemen of ideologieën. Dit gaat om mensen die hun zakken vullen ten koste van andere mensen.
Ik roep iedereen op eindelijk eens te stoppen met mensen in ideologische vakjes te stoppen. Het lijkt me veel belangrijker en eerlijker[3] iedereen in een karakterieel vakje te stoppen. Wie zijn de hebzuchtige individuen? Wie maakt zich schuldig aan machtsmisbruik? Mij maakt het niet uit op welke stoel ze zitten, zolang er maar iemand aan de poten zaagt.
[1]De precieze locatie wordt om evidente redenen nog even stil gehouden. Wie meer info wil, moet maar op zoek naar de Facebook-pagina van Occupy Leuven. Het beginuur is in elk geval 16.00 uur.
[2]Wat is eigenlijk een hoogstudent? En wat is, in afgeleide, een laagstudent? Kan de praeses me dat eens uitleggen? Of heeft hij het te druk met zijn hagiografie in vier delen van baron Woeste?
[3]En potentieel gevaarlijker ook, maar ik vind het mijn taak nu en dan eens provocerend uit de hoek te komen. Dit kan een nieuwe heksenjacht worden. Maar is die dan nog niet aan de gang? Hoe zit het met de manier waarop bepaalde partijen de Walen, de doppers, de OCMWers, de migranten en alle anderen behandelen die zich niet aan hun geïdealiseerde beeld van de maatschappij aanpassen?
Laten we beginnen bij de aankondiging. Aangezien ik een gewezen vrijgestelde van Kringraad ben, heeft een schimmige organisatie, genaamd LOKO Alumni, me uitgenodigd om op 4 november 2011 een feestelijke avond bij te wonen die geheel in het teken van het 25-jarig bestaan van de Leuvense Overkoepelende Kringenorganisatie[1] staat. Geïnteresseerden kunnen het volledig programma vinden op www.loko25.be . Ik wil het echter over een heel andere boeg gooien.
Mij interesseert het niet of LOKO zijn jubileum wil vieren met een receptie, een galadiner, een fuif, een concertenreeks, een cantus of een wedstrijdje nordic walking. Mij interesseert het zelfs niet of LOKO een significant gedeelte van zijn werkingsmiddelen wil uittrekken om een viering te organiseren die de eigenlijke basisdoelstellingen van de organisatie niet dient. Het interesseert me zelfs niet of LOKO vindt dat een dergelijke viering nu eenmaal een conventie is. Iedereen viert allerlei verjaardagen, dus onze studentenvertegenwoordigers mogen dat ook.
Mij interesseert enkel de vraag wat er nu precies te vieren valt. Wie een viering organiseert, vindt impliciet dat het voortbestaan van zijn organisatie de moeite waard is. Een jubileumviering is niet enkel een hulde aan het verleden, maar ook een statement over het voornemen ook in de toekomst te blijven bestaan.
LOKO is amper gekend. Niet-studenten weten zelden tot nooit wat deze organisatie eigenlijk inhoudt en zelfs de studenten zelf lijken amper met hun eigen vertegenwoordiging op suprafacultair niveau begaan.
LOKO mag volgens zijn eigen statuten geen politieke standpunten innemen. De vraag is maar hoe iemand, bijvoorbeeld, het onderwijsbeleid kritisch kan bekijken indien hij niet eens het recht heeft zich kritisch over de bevoegde minister uit te laten.
LOKO organiseert enkel massa-evenementen die bij nader inzien gewoon een uitbreiding van de kringwerking van het VRG, Ekonomika en aanverwanten zijn. Betogingen of andere, zelfs totaal vreedzame, acties zijn er niet bij. Het blijft bij cantussen en bierfestijnen. Op zich is er niks mis met een grenzeloos gezuip. De vraag is enkel of we daarvoor een gesubsidieerde koepelorganisatie nodig hebben.
LOKO dient vooral als springplank voor carrièregerichte jongelingen die de diverse vergaderingen met professoren, decanen en de rector gebruiken om nuttige connecties te leggen. De meesten komen uit of komen terecht in de christendemocratische zuil, maar er zijn ook Vlaams-nationalistische en zelfs conservatief-liberale uitzonderingen.
LOKO zou representatief moeten zijn voor wat leeft bij de studenten van tegenwoordig. Nooit wordt eens onderzocht of dit effectief het geval is. Het gaat hier nochtans om de enige organisatie die decretaal bevoegd is om de belangen van diezelfde studenten te vertegenwoordigen. LOKO gedraagt zich tijdens allerlei vergaderingen wel als een echte sociale partner, maar heeft geen enkele rechtstreekse band met de eigen, louter hypothetische, achterban. Niet dat het veel uitmaakt. De standpunten van LOKO zijn meestal gewoon de standpunten van de praesides van de belangrijkste kringen.
Wat blijft er dan nog over? Juist, een hulde aan het verleden. Ik zou liever de toekomst vieren, maar daarvoor zal ik van dit LOKO niet snel een uitnodiging krijgen.
[1]Nu weten de oningewijden ook waar de afkorting voor staat. Dit kan handig zijn als ze de rest van dit stukje ook willen lezen.
