Ik ben Luk Tijsmans, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Luke T-Iceman.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Instructeur initiële opleiding Doel 34.
Ik ben geboren op 02/02/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, muziek (saxofoon).
TRIATLON - Luk Tijsmans
Een sporter die den hoop vergroot!
10-06-2012
Wat moest gedaan worden is gedaan!
Na vele maanden zwoegen en zweten zitten mijn grote blokken trainingsarbeid er op. Afgesloten met een week van 21 uur trainen: 12.1km gezwommen, 373.8 km gefietst en 49.3 km gelopen. Nu een iets rustigere week en dan richting Nice. Het werd tijd dat het gedaan was. Vooral de uren fietsen beginnen me wat tegen te steken. Het weer zat de laatste maanden ook niet echt mee. Maar er is hoop in Nice geven ze 26°C en geen wind! Super. Nog een weekje knoeften op D3 en dan richting zuiden.
'k Hoor net dat de Lance niet mag meedoen ... mijn kansen stijgen weeral!
Na een week alles laten bezinken en terug in de trainingen te vliegen zie ik het zitten om een verslagje te schrijven over Leuven. Pech, stommiteiten en niet 100%. Of het één het andere heeft beïnvloed weet ik niet. Mijn verslag.
ZWEMMEN: 2500m Al bij al stond ik rustig aan de start. Het was een trainingswedstrijd weet je wel ... Bij het zwemmen werd er op het strand gestart. De beach-start was redelijk hectisch. Na de start werd er dadelijk goed doorgezwommen. Op een gegeven moment heb ik tegen mezelf moeten zeggen: Luk 't is geen 1/4 en heb ik iets geminderd. Dit zal ik in Nice ook in mijn hoofd moeten houden. Het water vond ik al bij al toch niet zo warm. Vooral handen en voeten voelde koud aan. In Leuven worden er 2 driehoeken afgelegd. Bij elke boei was het een gevecht met steeds dezelfde atleten. Onderweg was het altijd knokken voor je plaatsje en tussen boei 5 en 6 zat er een atleet achter mij die om de drie slagen mijn voeten aantikte: OM ZOT VAN TE WORDEN! Zo kwam ik na 37'54 uit het water. Als we de tijden met vorig jaar vergelijken was het zeker 2500m. Boei nummer 2 lag duidelijk verder dan vorig jaar.
WISSEL: Na het gesukkel vorige week in Geel toch een beetje over nagedacht. Het uittrekken van de wetsuit ging weer niet echt vlot. Dit moet ik toch eens bekijken of inoefenen bij het open water zwemmen met BrTC.
FIETSEN: 82km Hier begon de miserie. Ik had het met Paul (EBL) nog over het aantrekken van de fietsschoenen gehad voor de start. Na de mat waar we mochten opspringen moesten we nog een stukje door bosjes over een mat richting de baan. Ik had beter met mijn schoenen gewacht tot op de rijbaan. Maar ik zag mijn linkerschoen mooi open staan dus ik dacht ik ga er hier al in. Gevolg: ik verlies mijn evenwicht geraak van de mat af in het gras en knal in de nadarhekken. Nadar omver, fiets tegen de grond, scheef stuur en shifter, bus tussen mijn bars liep leeg over mijn fiets, kap in de vinger ... en vooral aangedaan. Ik stond terug recht zette ik mijn stuur en shifters terug recht. Toen zag ik dat ik een schoen kwijt was. Gelukkig kwam er een vriendelijke scheidsrechter met mijn schoen aan. Alles terug in orde, de fiets op. Toen zag ik pas dat mijn ketting er ook nog af lag. Al trappend kreeg ik ze er niet terug op ... terug van de fiets om de ketting er op te leggen. En dan eindelijk weg. Na de aanloopstrook kwam ik toch in mijn ritme en de eerste lokale ronde ging goed. Bij het begin van de tweede ronde kwam de pech weer opzetten. Lek achteraan. Dit is de eerste keer dat ik dit meemaak in mijn 10-jarige traitlon carrière. Aan de kant wiel er uit en een nieuw bandje steken. Hoeveel tijd je hiermee verliest kan ik niet zeggen. Mijn polar was weer niet goed gestart dus aan de HR kan ik het niet afleiden. Nadien terug vertrokken. Ik merkte na enige tijd dat het minder vlot ging. Af en toe hoorde ik iets aan mijn fiets, had mijn achterrem al open gezet maar wist niet waar dat geluid vandaan kwam. Met een TT helm waar de oren mee in zitten en de wind allemaal niet simpel. Er waren een aantal atleten die kwamen zeggen dat mijn rugnummer nog maar met 1 speld vast hing. Ik dacht dat het geluid van mijn flapperend rugnummer moest komen. Nog eens stoppen om naar mijn fiets te kijken (wat maar 10" duurt!) kwam niet in mij op. Dat ik minder snel reed kwam door al de tegenslag dacht ik.
LOPEN: 20km Ik stapte behoorlijk vermoeid van mijn fiets. Kwam het door de trainingen deze week of zat Geel nog in de benen of was er nog iets anders?... Het loopparcours in Leuven is behoorlijk zwaar er zit een enorm steile klim in en halfweg moet je een baan onderdoor via een voet/fietstunnel. Op die trapjes heb ik heel wat atleten gezien met krampen. Uiteindelijk kwam ik zo na 1u33 over de streep met een totaaltijd van 4u45. Niet echt tevreden, zeg maar ontgoocheld. Je weet nooit hoeveel tijd je moet rekenen voor die val en de platte band. Mijn collega Paul trachtte me wat op te beuren na de aankomst en alles wat in de juiste context te plaatsen. Maar als het diep zit ...
Samen met Paul ging ik mijn fiets terug oppikken. Toen stelde ik vast dat mijn achterwiel tegen mijn kader sleepte en als je er een zwaait met je hand aan gaf dat het wiel na 1 toer al terug stilstond. 'k Heb dus 50km met extra weerstand gereden. Langs de ene kant kon dit helpen om veel te verklaren: minder snel rijden en extra vermoeid na het fietsen. Aan de ander kant is dit wel gigantisch dom. De les: na het vervangen van een wiel test even of het wiel wel vrij zit en als je twijfelt stop dan even i.p.v. verder te rijden. In de HU wetenschap is de term hiervoor "veronderstellingen valideren" als HU-coach zou ik dit moeten weten
De eerste triathlon van het seizoen is een feit. Deze middag deelgenomen in Geel. Na lang in spanning wachten kwam deze ochtend het verlossende bericht dat er zou gezwommen worden. Het water bleek zelfs 16°C te zijn en was best aangenaam. Toen ik aankwam in Geel gaf mijn wagen 13°C aan, niet echt warm. Uiteindelijk zou het 19°C worden. Een aangenaam weertje voor een triathlon.
ZWEMMEN 23'13 Het parcour was dit jaar anders. Deze keer werd er 1500m in lijn gezwommen. Andere jaren moesten we op het einde nog een lus maken van 250m. De veteranen startte samen met de dames. Zonder senioren heb je het voordeel dat als je vooraan wil starten dat dit geen probleem is. Na het startschot even doorgetrokken zodat ik goed weg was. Ik zag dat er een 2tal atleten echt afstand namen daarachter vormde zich een groepje. Na enige tijd kreeg ik door dat ik achter de eerste dames aan het zwemmen was. Er lagen 2x 3dames naast elkaar ik heb me er lekker achter gelegd. Na 2/3de wedstrijd trok het pak even open en heb ik geprobeerd om er voorbij te zwemmen maar dat kostte duidelijk meer moeite dus heb ik me terug achteraan genesteld. Zo kwam ik als 2de veteraan uit het water. Mijn tijd van 23'13 vond ik eerst niet zo goed maar gezien mijn positie denk ik dat het zeker 1500m was.
Mijn wissel zwemmen/fietsen was echt een ramp. Al goed dat ik 2 wedstrijden voor Nice doe om dit wat te oefenen. Niet dat in Nice daar het verschil gemaakt wordt maar zo staan sukkelen is het ook niet. Om te beginnen vond ik mijn fiets niet terug. Ik had nummer 351 en was aan het zoeken bij 251 totdat Mirco (BrTC) mij er op wees dat de mannen 50m verder staan. Daar aangekomen had ik de klassieke problemen om mijn pak uit te krijgen en nadien was het vooral mijn TT helm en bril die me parten speelden. Dit oefen ik elke ochtend voor een wedstrijd. Toch heb ik hem 2x terug moeten af- en terug opzetten ... moet beter!
FIETSEN 1u06 Mijn werkpunt voor Nice. En dat was er aan te merken vandaag en dit niet in de positieve zin. Ik ben, met het oog op Nice, heel deze week blijven doortrainen. Vooral tijdens het fietsen voelde ik dit. Mijn bovenbenen deden pijn. Duidelijk niet 100% fris. De laatste 6km heb ik het tempo wat moeten laten zakken. Tijdens het fietsen ben ik voorbijgereden door een 7-tal atleten. Normaal kan ik dan bij de niet al te snelle jongens aanpikken. Hier had ik vandaag duidelijk de benen niet voor en wou niet het risico op een gele kaart lopen. Daarom ben ik voor mijn eigen wedstrijd gegaan. Met het oog op Leuven volgende week ga ik het deze week tijdens het fietsen echt rustig aan doen want als ik met deze benen 90km moet rijden? Uitendelijk had ik een gemiddelde van 37km/h gezien de omstandigheden al bij al OK, meer niet.
LOPEN 36'54 Tijdens het lopen merkte ik dan weer de positieve kant van al die trainingsarbeid. Ik kon onmiddellijk in een snel tempo vertrekken en heb dit gans de wedstrijd kunnen volhouden. Normaal kon ik nog wat sneller maar ik voelde in mijn linkerbeen wat overbelasting van al dat trainen en heb geen risico willen nemen. Mijn tijd 36'54 voor 9.7km, dat is 15.7km/h! Ik ben door 1 atleet voorbij gestoken en heb zelf 2 ander ingehaald. Dit gaf mij een eindtijd van 2u06'07 eindresultaat van 8ste bij de veteranen. Voor zo'n goed bezette wedstrijd een zeer mooi resultaat.
Conclusie: Geslaagde trainingswedstrijd. Nu maar hopen dat ik morgen niet te stijf ben. Deze week wat rustig trainen en herstellen voor volgende zondag in Leuven.
Dit weekend beginnen we er echt aan. Onze eerste triathlon. Naar traditie die van Geel. Ook al enkele jaren traditie: wordt het een traithlon (al dan niet met ingekorte zwemproef) of een duathlon. De temperatuur van het water is namelijk nog niet zo hoog. Laat ons toch maar op het zwemmen hopen want in een duathlon heb ik geen zin. Ook te risicovol voor mogelijke kwetsuren. Dit jaar bekijk ik Geel wel echt als een training. Ik train heel de week nog gewoon door. Zo heb ik gisteren nog 140km gefietst en 's avonds nog een zwemtraining van 3000m afgewerkt. Volgende week is ook nog Leuven. Hier zou ik toch minstens 1 dag voordien willen rusten en de vrijdag enkel wat zwemmen. De eerste 4 dagen van volgende week train ik gewoon door. Hoe zit het momenteel met de conditie:
ZWEMMEN: dit zal wel geen probleem zijn denk ik. In april heb ik mijn 30' test nog eens hernomen. 1966m dat is 50m meer en minder moe dan die van januari. Vanaf volgende week starten we met het open water zwemmen met BrTC. Dat is nog een extra zwemtraining die er bij komt.
FIETSEN: het grote vraagteken voor NICE. Momenteel train ik ongeveer 300km per week. Ik merk dat de uithouding geen probleem is (hier op onze vlakke wegen). Hopelijk valt de snelheid nu zondag niet te hard tegen. Echt fris zal ik zondag niet aan de start staan. Volgende week ga ik Leuven zeker verkennen. Beetje bergop rijden. Vanaf de week daarna ga ik proberen nog enkele keren naar de Ardennen te gaan om wat extra klimkilomers te trainen.
LOPEN: dit zit ook wel snor. Mijn hartslagen dalen nog terwijl mijn snelheid toeneemt. Iets wat ik bij het aanbreken van het goede weer elke jaar vaststel. (en het moet nog echt goed weer worden!) Ook mijn nieuw record op de 10miles geeft me hoop. Het lopen in NICE zal vooral van de verwerking van het fietsen en de temperatuur op de Promenade des Angles afhangen. Aan de voorbereiding zal het niet liggen.
Zondag 22/4 meegelopen met de 10 Miles. Eerste grote test van het seizoen. Eens kijken of al die uren LSD wat hebben opgebracht. 'k Had heel de week gewoon doorgetraind. Iets wat ik andere jaren niet deed. Dan nam ik toch meestal 2 dagen rust. Dit kon ik dit jaar met het oog op de IM van Nice niet doen. Ik had wel geluk dat het deze week een 'relatieve' herstelweek was. Ik had me voorgenomen om het als een intensieve training te bezien. Dit wil zeggen hartslag tussen de 165 en 175 houden. Na de start ben ik er wel onmiddellijk ingevlogen om zo snel mogelijk in deze zone te zitten. Heel de wedstrijd heb ik mij er netjes aan kunnen houden. In het begin nog iets ingehouden maar naar het einde toe ben ik er toch echt voor gegaan. Toen ik bij het uitkomen van de waaslandtunnel zag dat ik onder de 1u04 kon lopen heb ik er nog alles uitgehaald. Ik drukte zelf af en had een tijd van 1u04'00. Maandagochtend was ik toch een beetje ontgoocheld dat er in de krant 1u04'01 stond. 'k Had liever 1u03'59 gezien. Maar al bij al een geslaagde test. Maandag gaan loslopen met de club. Toch behoorlijk stijve beentjes. Dinsdag nog stijver uit bed gekomen (2de dag is altijd erger). Nu verder trainen naar het volgende doel: 1/4 Geel.
Ondertussen zijn we vrijdag en beentjes terug hersteld van afgelopen zondag. Klaar voor een goed gevuld trainingsweekend.
Vorige week een nieuwe lactaat veldtest gedaan bij Christian in Belsele. Best tevreden over het resultaat. Al dat LSD geloop levert toch wat op. Mijn LT waarde is nu 150 en mijn intensieve zone ligt iets hoger en wat verder 165-173. In bij lage mijn resultaten.
De eerste maanden bij 3-COACH was ik even in paniek wat mijn hartslagzones betreft. Ik moest zeer veel lopen aan LSD (< HR 130). Dit was zeer moeilijk voor mij. Ik kwam amper vooruit (10km/h). Vorig weekend heb ik in Zele met 3-COACH een veldtest gedaan. Vandaag heb ik mijn nieuwe harslagzones gekregen en deze zien mij er al veel aangenamer uit. +/- 10 slagen meer per zone gaat me iets meer comfort geven. Ik zal ook iets sneller mogen/kunnen lopen.
Na een extra sportonderzoek bij Nottebohm heb ik medisch groen licht gekegen om deel te nemen aan Nice. Ik heb mij nu ingeschreven en kan dus niet meer terug. De test op zich was goed. Mijn fietsen is zoals verwacht toch iets gebeterd t.o.v. vorig jaar. 600W zal ik wel nooit kunnen trappen maar mijn VO2 max begint toch in de buurt te komen van mijn loopprestaties. Ik train nu ook met de trainingen van 3COACH. Dit motiveert wel. Ik combineer deze uiteraard met de trainingen van BrTC.
Ondertussen hebben we een appartementje gevonden in NICE. Van 19 tot 26 juni kan je ons vinden in Riviera 17, rue de Rivoli-06000 NICE. Een klein knus plektje met een garage voor de wagen, ne kelder om mijn fiets te stallen en af te stellen en een terras om wat te relaxen. Dit alles 250m van de zee en 1000m van de start van de Ironman van Nice. 's Ochtens moet dit lukken en 's avonds moet Els me maar naar daar dragen. http://coeurdenice.weebly.com/index.html
In het begin van het seizoen had ik via SHOP2RUN mijn wetsuit binnengedaan voor een herstelling. Zij hadden het pak opgestuurd naar de leverancier en mooi voor een vervangpak gezorgd zodat ik zonder zorgen het seizoen verder kon. Nu bleek na enige tijd dat mijn pak bij de leverancier zoek was geraakt. Deze week mag ik een nieuw pak gaan afhalen.
Langs deze weg wil ik Koen en Sylvie van SHOP2RUN bedanken voor hun inzet en service.
Het weerbericht zag er alles behalve gunstig uit. Heel de dag regen en veel wind vanuit het westen. Ik heb geen regen gezien en tijdens de loopproef kwam de zon in die mate opzetten dat mijn schouderbladen wat verbrand zijn (ik heb dan ook niet veel nodig om te verbranden). De wind was we van de partij en deze kwam eerder uit het noordwesten dan west.
ZWEMMEN:
Dit jaar heb ik al zeer mooie resultaten gehaald in de zwemproef. In Sint-Laureins en Brugge slaagde ik er in om steeds vooraan te eindigen. Tijdens de zwemproef in Antwerpen had ik echter niet zo'n goed gevoel. In het begin was ik rustig gestart en zat goed in mijn tempo. Ik zat wel helemaal alleen. Rechts en links 10 meter van mij zag ik nog enkele groene badmutsen. Ik keek vooruit en zag de boei voor mij en ben blijven doorzwemmen op mijn lijn. Bij het naderen van de 2de boei kwamen twee atleten mij voorbij. Ik dacht in hun voeten te gaan zwemmen maar dit lukte niet. Ik was steeds hun lijn kwijt en slaagde er niet in bij hen te blijven. Daar ging bij mij ook de rust. Ik begon om te 2 slagen te ademen en had geen goed gevoel meer. Mijn tijd was ook een minuut minder dan vorig jaar. Achteraf bleek bij iedereen de tijd meer te zijn dan vorig jaar. Toch had ik de 11de zwemtijd in mijn reeks wat niet slecht is in dit 'internationaal gezelschap'.
FIETSEN:
Het fietsen begon met een tragische gebeurtenis. Toen ik richting Waaslandtunnel reed werd ik voorbij gestoken door 3 politiemotoren gevold door een ziekenwagen. Aan de ingang van de tunnel moest die ziekenwagen daar draaien wat tot enige vertraging leidde bij de fietsers. Ik begon mij al wat druk te maken. Toen we onderaan in de tunnel aankwamen stond daar de ziekenwagen. De zwaantjes lieten ons bijna stoppen. Nog meer vloeken. Daar ging mijn aanloop voor de helling. Ik moest vertrekken van quasi stilstand. Toen ik de gevallen atleet daar zag liggen en bij het buiten rijden van de tunnel de MUG zag binnenrijden realiseerde ik mij de ernst van de situatie. Mijn gedachten gaan dan ook vooral naar de familie en vrienden van de jonge atleet Arthur.
Bij de eerste spooroverweg ben ik mijn dirkbus verloren. Ik dacht enkele atleten voorbij te steken naast de matten. Hierdoor vloog mijn bus uit z'n houder. Ik ben teruggedraaid omdat ik in het verleden slechte ervaringen heb gehad met dit niet te doen. Ik had gehoopt dat de wind vooral langs de zijkant zou komen maar dit was echter niet zo. Richting haven stond de wind al schuin van voor. De lus die we 3 keer moesten afleggen was helemaal de hel. Er waren stukken waar het verschil tussen heen en terug meer dan 20km/h schol. Heen tegen 25 à 27km/h terug tegen 48km/h. Ook de combinatie wind en bruggen was zwaar. Op één van die bruggen reed ik nog 22km/h. Er waren er echter die nog veel trager die bruggen opkropen. Toch had ik het gevoel dat ik goed bezig was. Ik haalde heel te tijd mensen van vorige reeksen in. Het voordeel van 3 lussen te rijden op zo'n brede wegen is dat je je clubgenoten goed in het oog kunt houden. Zo zag ik ook dat ik iets sneller reed dan Kris. Wat toch een goede fietser is. Ik was dus goed bezig. Mijn fietstijd was een kleine 6 minuten meer dan vorig jaar (dit zal vooral aan de wind liggen). Met een gemiddelde van net geen 35km/h en een 28ste fietstijd mag ik best tevreden zijn. Al die extra fietsarbeid hebben toch wat opgeleverd.
LOPEN:
De grote vraag van de dag. Gaat mijn kuit het uithouden? Door de laatste 3 dagen voor de wedstrijd te rusten was de kuit toch weer wat stijf. Bij het lopen in de wisselzone 1 na het zwemmen had ik een slecht gevoel. Ik dacht nooit te kunnen uitlopen. Bij de start van het lopen leek alles vrij goed te zitten. Met de adrenaline van de wedstrijd wou ik er gewoon voor gaan. Ik ging me niet inhouden. De eerste kilometer voelde de kuit nog wat onwennig aan. Maar misschien zat dit meer tussen mijn oren. De eerste ronde heb ik er een mooi tempo op nagehouden zonder echt te forceren. De eerste 3 km liep ik aan 4'11/km. Dit tempo heb ik wijselijk naar beneden gehaald. Vanaf het einde van ronde 2 begon het wat te minderen en merkte ik dat ik door de kwetsuur te weinig training loopkilometers heb gemaakt. Vooral de derde ronde was het afzien. Achteraf bekeken, aan mijn tijden, vond ik dat het verval nog mee viel.
1ste ronde
14,15 km/h
2de
13,68 km/h
3de
13,35 km/h
Met een gemiddelde van 13,68 km/h (wat even snel is als vorig jaar) ben ik gezien de omstandigheden best tevreden. Het leverde mij een 20ste looptijd op in mijn reeks.
Dit alles leverde mij een 130ste plaats overall en een 12de plaats in mijn reeks. Een schitterend resultaat! Wat had dit geweest als ik niet met mijn been ..... Neen Luk, niet zagen en tevreden zijn met de prestatie.
ZWEM
wissel
FIETS
wissel
LOOP
TOTAAL
1900
90
21
28:48
3:07
2:35:55
2:19
1:32:08
4:42:19
Ik was ook nog net (5 seconden) voor Paul. Een Doel collega en triatlon sparringpartner. Deze voorsprong heb ik te danken aan zijn schoonzus. Toen ik de laatste keer de Kaaien opliep dacht ik bij mezelf "Het is goed geweest Luk. Niet meer forceren en rustig binnenlopen". Ik passeerde Katleen die een kind op de arm had en zei tegen dit kind "Kijk daar, daar is Paul ..." Met mijn laatste krachten heb ik er nog een spurt uitgehaald (spurt versta: lichte versnelling) waardoor ik Paul nog net kon voorblijven. Afspraken zijn ondertussen gemaakt om volgend jaar samen met Paul naar Nice te trekken. Daar gaan we samen voor de volledige afstand. Bij deze is het doel voor 2012 gesteld.
en dan richting zuiden.
