Het weerbericht zag er alles behalve gunstig uit. Heel de dag regen en veel wind vanuit het westen. Ik heb geen regen gezien en tijdens de loopproef kwam de zon in die mate opzetten dat mijn schouderbladen wat verbrand zijn (ik heb dan ook niet veel nodig om te verbranden). De wind was we van de partij en deze kwam eerder uit het noordwesten dan west.

ZWEMMEN:

Dit jaar heb ik al zeer mooie resultaten gehaald in de zwemproef. In Sint-Laureins en Brugge slaagde ik er in om steeds vooraan te eindigen. Tijdens de zwemproef in Antwerpen had ik echter niet zo'n goed gevoel. In het begin was ik rustig gestart en zat goed in mijn tempo. Ik zat wel helemaal alleen. Rechts en links 10 meter van mij zag ik nog enkele groene badmutsen. Ik keek vooruit en zag de boei voor mij en ben blijven doorzwemmen op mijn lijn.
Bij het naderen van de 2de boei kwamen twee atleten mij voorbij. Ik dacht in hun voeten te gaan zwemmen maar dit lukte niet. Ik was steeds hun lijn kwijt en slaagde er niet in bij hen te blijven. Daar ging bij mij ook de rust. Ik begon om te 2 slagen te ademen en had geen goed gevoel meer.
Mijn tijd was ook een minuut minder dan vorig jaar. Achteraf bleek bij iedereen de tijd meer te zijn dan vorig jaar. Toch had ik de 11de zwemtijd in mijn reeks wat niet slecht is in dit 'internationaal gezelschap'.

FIETSEN:

Het fietsen begon met een tragische gebeurtenis. Toen ik richting Waaslandtunnel reed werd ik voorbij gestoken door 3 politiemotoren gevold door een ziekenwagen. Aan de ingang van de tunnel moest die ziekenwagen daar draaien wat tot enige vertraging leidde bij de fietsers. Ik begon mij al wat druk te maken. Toen we onderaan in de tunnel aankwamen stond daar de ziekenwagen. De zwaantjes lieten ons bijna stoppen. Nog meer vloeken. Daar ging mijn aanloop voor de helling. Ik moest vertrekken van quasi stilstand.
Toen ik de gevallen atleet daar zag liggen en bij het buiten rijden van de tunnel de MUG zag binnenrijden realiseerde ik mij de ernst van de situatie. Mijn gedachten gaan dan ook vooral naar de familie en vrienden van de jonge atleet Arthur.

Bij de eerste spooroverweg ben ik mijn dirkbus verloren. Ik dacht enkele atleten voorbij te steken naast de matten. Hierdoor vloog mijn bus uit z'n houder. Ik ben teruggedraaid omdat ik in het verleden slechte ervaringen heb gehad met dit niet te doen.
Ik had gehoopt dat de wind vooral langs de zijkant zou komen maar dit was echter niet zo. Richting haven stond de wind al schuin van voor. De lus die we 3 keer moesten afleggen was helemaal de hel. Er waren stukken waar het verschil tussen heen en terug meer dan 20km/h schol. Heen tegen 25 à 27km/h terug tegen 48km/h. Ook de combinatie wind en bruggen was zwaar. Op één van die bruggen reed ik nog 22km/h. Er waren er echter die nog veel trager die bruggen opkropen.
Toch had ik het gevoel dat ik goed bezig was. Ik haalde heel te tijd mensen van vorige reeksen in. Het voordeel van 3 lussen te rijden op zo'n brede wegen is dat je je clubgenoten goed in het oog kunt houden. Zo zag ik ook dat ik iets sneller reed dan Kris. Wat toch een goede fietser is. Ik was dus goed bezig.
Mijn fietstijd was een kleine 6 minuten meer dan vorig jaar (dit zal vooral aan de wind liggen). Met een gemiddelde van net geen 35km/h en een 28ste fietstijd mag ik best tevreden zijn. Al die extra fietsarbeid hebben toch wat opgeleverd.

LOPEN:

De grote vraag van de dag. Gaat mijn kuit het uithouden? Door de laatste 3 dagen voor de wedstrijd te rusten was de kuit toch weer wat stijf. Bij het lopen in de wisselzone 1 na het zwemmen had ik een slecht gevoel. Ik dacht nooit te kunnen uitlopen.
Bij de start van het lopen leek alles vrij goed te zitten. Met de adrenaline van de wedstrijd wou ik er gewoon voor gaan. Ik ging me niet inhouden. De eerste kilometer voelde de kuit nog wat onwennig aan. Maar misschien zat dit meer tussen mijn oren. De eerste ronde heb ik er een mooi tempo op nagehouden zonder echt te forceren. De eerste 3 km liep ik aan 4'11/km. Dit tempo heb ik wijselijk naar beneden gehaald. Vanaf het einde van ronde 2 begon het wat te minderen en merkte ik dat ik door de kwetsuur te weinig training loopkilometers heb gemaakt. Vooral de derde ronde was het afzien. Achteraf bekeken, aan mijn tijden, vond ik dat het verval nog mee viel.
 

25-07-2011 om 00:00 geschreven door Luk Tijsmans