Ik ben Luk Tijsmans, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Luke T-Iceman.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Instructeur initiële opleiding Doel 34.
Ik ben geboren op 02/02/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, muziek (saxofoon).
TRIATLON - Luk Tijsmans
Een sporter die den hoop vergroot!
21-02-2010
HED3 voor uwe 40ste
Deze maand 40 geworden. Vaarwel senioren hop naar de veteranen. Ik weet niet of ik hier nu blij moet voor zijn of niet? Waar ik wel blij mee ben is mijn geschenk. Vorig jaar een nieuwe fiets (of toch de kader en groep). Er ontbraken enkel nog wat mooie en snelle wielen onder. Na lang studiewerk en vele pro's en contra's ben ik tot het besluit gekomen dat ik voor de HED3 ga. Ik heb nog lang getwijfeld tussen de Xentis Mark 1 en de HED's maar de doorslag was dan toch de prijs. De Xentis zijn stilaan toch wel wat duurder dan de HED's. Nu maar zien dat de benen in orde zijn en ik me niet al te belachelijk maak met mijn P2C met de HED's eronder. De wielen zijn besteld. Normaal een week of 3 wachten. (tot het goei weer wordt)
Mijn eerste halve triatlon. Het resultaat 88ste van de 500 deelnemers, waaronder 35 profs. Niet slecht vind ik zelf.
ZWEM
wissel
FIETS
wissel
LOOP
TOTAAL
39:45
1:57
2:07:00
1:43
1:29:22
4:19:48
WEDSTRIJDVERSLAG:
Na een ideale voorbereiding was het eindelijk D-day. Het weer zat absoluut mee, 27°C en geen wind. Ik had goed geslapen en niet te veel last van zenuwen.
Zwemmen:
De dag voor de wedstrijd was ik nog even naar het inzwemmen gaan 'kijken' (ik blijf bij mijn gewoonte om drie dagen voor een wedstrijd NIETS te doen). Het water was zaterdag 22.4°C, m.a.w. nog een dikke halve graad erbij en het zou zwemmen zijn zonder pak. Gelukkig was dit niet het geval. Het water was zondag ook net boven de 22°C, best warm met pak bleek later.
Ik had behoorlijk wat zwemkilometers achter de rug maar toch schrikte me de 2700m een beetje af. Ik had me dus voorgenomen om zeker niet te snel te vertrekken en het eerste onderdeel rustig aan te vatten. Vertrekken met 500 man heeft ook wel iets. We moesten zeker een 5-tal minuten watertrappen alvorens het startschot werd gegeven. Ik nam een tempo aan zodat ik steeds om de 3 slagen kon blijven ademen. Het zwemparcour bestond uit twee grote toeren, eigelijk twee hele lange rechte stukken met ertussen een 75m. Tijdens het eerste lange rechte stuk was ik in het gezelschap van 3 andere atleten die ongeveer evensnel zwommen. Omdat ik er niet van kon wegzwemmen heb ik me maar in de eerste zijn voeten geplaatst en hem gevolgd. In mijn voeten zat ook duidelijk een andere atleet want ik werd regelmatig aangetikt. Dit heb ik tot het laatste rechte stuk volgehouden. Dan ben ik iets sneller gaan zwemmen naar de wisselzone toe. Toen ik uit het water kwam voelde ik me redelijk goed. Ik was aangenaam verrast door de aanwezige supporters. Veel familie en vrienden. Hier had Els voor gezorgd.
Fietsen:
Mijn zwakste onderdeel. Toch behoorlijk meer getraind dan andere jaren en een nieuwe 'tijdritfiets'. Benieuwd wat dat ging geven. Na het buitenrijden van de wisselzone heb ik eerst de tijd genomen om wat te drinken en even te recuperen. Mijn teller gaf toch al 34 à 35 km/h aan. Ik voelde me goed. In de eerste kilometers werd ik voorbij gereden door enkele clubgenoten waar ik toch van verschoot dat ze na mij uit het water waren gekomen. Toch goed gezwommen. Ze reden voorop een grote groep waar ik ook mee kon aanpikken. Het was een niet stayerwedstrijd. Als er dan zo'n peleton van een man of 30 passeert is mijn tactiek steeds om een 10 tal meter achter deze groep te gaan hangen. De atleten vooraan zitten constant te wriemelen en wisselen van positie. Als het zoals vandaag windstil is heb je hier toch een bepaald winst van. Een bijkomend voordeel: de arbieters die langskomen laten mij met rust en schrijven de atleten vooraan op of geven ze een kaart, sneu! Het fietsen ging zeer goed. Een parcour zoals dat van Brasschaat is voor mij ideaal, vlakke wegen, niet veel bochten, geen hellingen en vandaag geen wind. We reden regelmatig boven de 40 km/h. Bovendien zakte mijn hartslag van 170 (vlak na de wissel) tot onder de 160 slagen. Enige probleem was het verlies van een drinkbus (met vloeibaar voedsel) op het einde van de tweede ronde. Nu zat ik toch al van het zwemmen met een iets overladen maag. De ochtend van de wedstrijd had ik meer gegeten dan voor een 1/4 wedstrijd. Dit had ik beter niet gedaan.
Lopen:
Na het fietsen heb ik even tijd genomen om te wisselen. Ik heb mijn wedstrijdbak genomen omgedraaid en ben gaan zitten om mijn loopschoenen aan te trekken. Dit had ik wel verdiend dacht ik. Als je achteraf bedenkt dat ik 19' achter Hank van onze club ben geëindigd zou dit hier wel eens kunnen inzitten maar dat weet je dan natuurlijk niet. De eerste van 4 ronden ben ik rustig vertrokken om zeker niets te forceren. Mijn bedoeling was om de laatste ronde alles nog uit te halen wat erin zat. Achteraf bleek uit de tijdopname dat de 1ste ronde de snelste was en ik nadien elke ronde 30'' à 45'' trager liep. Onderweg voelde dit niet zo aan. De laatste ronde zat ik er wel door. Tijdens het fietsen had mijn maag zich hersteld maar de laatste loopronde begon ik toch weer last te krijgen. Elke ronde nam ik 1 tot 2 gels. De laatste ronde wou ik nog 2 cola gels nemen maar deze kreeg ik niet meer binnen. Volgende keer blijf ik toch bij mijn origineel ontbijt!
