De vraag die ik me stelde was of ik alleen zou wandelen of toch liever met een stapmaatje. Ik denk dat je stapmaatje echt iemand moet zijn waar je je goed bij voelt. Het moet ook iemand zijn die zich ook iets meer dan 3 maanden kan vrijmaken en die bereid is om, samen met jou, lief en leed wil delen. Aan de andere kant denk ik ook dat het iets gemakkelijker zal zijn om onderweg een logement te vinden als je alleen bent. Ik verkies om de tocht alleen te doen. Just me and myself! Toch zal ik 3 weken niet alleen zijn. Mijn jongste broer Pol wil een stuk mee stappen. Gezien hij nog werkt, kan hij natuurlijk geen + 3 maanden vrij nemen. Hij zal me begin mei vervoegen en stapt dan 3 weken mee. Dan moet hij me terug verlaten om te gaan werken. Juni is altijd een drukke maand voor hem. Dat zijn einddoel niet Compostela is, vindt hij niet zo erg. Hij vindt het belangrijker om 3 weken met zijn oudere broer mee te stappen. Ik kijk er dus naar uit om hem, ergens in Frankrijk, op te pikken en samen met hem te stappen. Ik denk wel dat het voor mij een moeilijk moment zal zijn als hij na 3 weken terug vertrekt en ik alleen verder moet.
Ok, ik ga naar Compostela. Eerst en vooral eens kijken welke volgweg ik ga nemen en van waar ik ga vertrek. Gelukkig bestaat er zoiets als Google. Al snel kwam ik uit bij de website van het Vlaams Genootschap. Daar vind je al een pak informatie. Er zijn verschillende wegen die naar Compostela leiden. Het leek mij het eenvoudigste om het stuk in Spanje te doen. Via de Camino Francès of de Camino Norte. Automatisch kwam ik ook Vézelay tegen. Een knooppunt van Pelgrimswegen in Frankrijk. Leek ook interessant om vandaar te beginnen. Of starten vanaf de grens België - Frankrijk? Of toch beginnen in Namen? Wel, dan kan ik toch ook gewoon van thuis uit starten. Gelukkig zag ik op de website van het Genootschap dat de afdeling Limburg een BBQ hield in het Kliniekske in Genk. Vlak bij mij thuis en de plaats waar we met de Gezinsbond Genk een bureeltje hebben. Ik nam contact met de organisator en er was geen probleem dat ik er ook bij zou zijn. Daar heb ik dan voldoende tijd gehad om met 'ervaringsdeskundigen' te spreken. Vooral het verhaal van Guido boeide me. Guido was net terug van zijn Camino. Zijn website www.guidodriesen.be werd de basis voor mijn planning. Mijn besluit stond vast. Ik ga thuis in Genk vertrekken en ga via Borgloon en Waremme naar Namen, dan naar Dinant en Givet om dan via Rocroi en Reims naar Vézelay te gaan en dan verder naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Net zoals Guido ga ik dan naar Hendaye/Irun en neem de Camino Norte of de Kustweg. Via de Camino Primitivo zet ik dan de reis verder naar Compostela.
Sinds 2010 wandel ik jaarlijks met de Pilgerschaft - St-Josef uit Rheydt de pelgrimstocht naar de Matthias Kirche in Trier. Niet dat ik zo religieus ben, maar ik hou van wandeltochten, ik hou van de Eifel, de groep is ongelofelijk leuk en als natuurgids kon ik de deelnemers wat meer vertellen over de schitterende natuur van de Eifel. Heel wat mensen uit de groep hadden al de Camino gelopen en sommigen waren van plan om het te doen, maar wat opviel is dat iedereen er zeer enthousiast over sprak. Mijn interesse was gewekt. Thuis zeiden ze dat ik het beter nu zou doen en niet later, want nu was ik nog fit genoeg om zo'n tocht aan te vatten. En zo begon ik informatie in te winnen via websites, boeken en ook bij mensen die de tocht al ooit gedaan hadden. Stap voor stap vielen de kleine, losse informaties samen tot een concreet plan. In 2016 ga ik de hele afstand afleggen, van bij ons thuis in Genk tot in Santiago. Vertrekken doe ik in maart en in principe zal ik aankomen in Santiago begin juli. Ik heb er al helemaal zin in. Jammer dat ik dan dit jaar niet met de Pilgerschaft mee kan. Dat gaat elk jaar eind april/ begin mei door. Maar ik geef hen wel een seintje om hen veel plezier toe te wensen.
De vraag die ik me stelde was of ik alleen zou wandelen of toch liever met een stapmaatje. Ik denk dat je stapmaatje echt iemand moet zijn waar je je goed bij voelt. Het moet ook iemand zijn die zich ook iets meer dan 3 maanden kan vrijmaken en die bereid is om, samen met jou, lief en leed wil delen. Aan de andere kant denk ik ook dat het iets gemakkelijker zal zijn om onderweg een logement te vinden als je alleen bent. Ik verkies om de tocht alleen te doen. Just me and myself! Toch zal ik 3 weken niet alleen zijn. Mijn jongste broer Pol wil een stuk mee stappen. Gezien hij nog werkt, kan hij natuurlijk geen + 3 maanden vrij nemen. Hij zal me begin mei vervoegen en stapt dan 3 weken mee. Dan moet hij me terug verlaten om te gaan werken. Juni is altijd een drukke maand voor hem. Dat zijn einddoel niet Compostela is, vindt hij niet zo erg. Hij vindt het belangrijker om 3 weken met zijn oudere broer mee te stappen. Ik kijk er dus naar uit om hem, ergens in Frankrijk, op te pikken en samen met hem te stappen. Ik denk wel dat het voor mij een moeilijk moment zal zijn als hij na 3 weken terug vertrekt en ik alleen verder moet.
