|
Wat neem ik nu eigenlijk mee op een lange trektocht? Ook hier heb ik me laten inspireren door mensen die deze tocht al gedaan hebben. Niet te veel mee nemen, want het gewicht van kledij loopt al snel op.
Wandelschoenen: Eén paar van Timberland. Ik koos voor hetzelfde merk en maat van mijn oude paar die het vele jaren en veel kilometers hebben uitgehouden.
Wandelsokken: 3 paar van een goed merk. Eén paar aan de voeten, een paar in de waszak en één paar in de rugzak.
Sandalen: Voor 's avonds.
Op het lichaam het 3 laagjes systeem. De eerste laag (basislaag) dat nauw aansluit op het lichaam om vocht af te drijven naar de 2 andere lagen. Kies hier zeker niet voor katoen, maar wel voor polypropyleen, polyester, capilene, wol of zijde. De tweede laag is de isoleerlaag die het vocht moet afgeven naar de 3de laag en het lichaam isoleert. De derde laag uiteindelijk is de bescherming tegen inkomend vocht en wind. Het moet in staat zijn om het vocht, komende van de 2de laag, af te geven en inkomend vocht tegen te houden.
Basislaag: Twee T-shirts van Merinowol. (merinowol is koel als het warm is en warm als het fris is). Eén licht poloshirt van Patagonia dat ik als geschenk heb gekregen van de vrijwilligers Gezinsbond Gewest Hasselt! Verder heb ik nog een zeer licht shirt met lange mouwen voor als het 's morgens iets frisser is.
Middenlaag: Heel eenvoudig. Eén fleece van North Face.
Buitenlaag: Een softshell jas van B&C. Een softshell is natuurlijk niet voor 100% waterdicht. Het houdt de regen van een regenbui tegen, maar na langdurige regen zal het vocht toch doorsijpelen. Maar het voordeel is wel dat een softshell heel comfortabel om te dragen is en ook heel goed ademt. Voor voortdurende lange regenperiodes heb ik een stevige poncho die zowel mij als de rugzak bedekt.
Broeken: Twee afritsbare en zeer lichte en snel drogende wandelbroeken. Een grijze van Jack Wolfskin en een bruine van Ayacucho.
Zwembroek: Ik koos bewust voor een heel lichte atletiekbroek tot aan de dijen met mesh binnenbroekje. Heel licht, snel drogend en met dit broekje kan ik buiten rondwandelen en het dient perfect als zwembroek.
22-03-2016 om 00:00
geschreven door Luc Reinquin 
|
Deze morgen uit de jeugdherberg vertrokken rond 9.15u. Het weer is goed. Grijs met veel wind en af en toe wat prutsregen, maar af en toe ook een streepje zon. Vandaag gaat de tocht de hele tijd langs de Maas via de Ravel. Een prachtige en heel mooie wandeling. De avond voor mijn vertrek heb ik naar de Abdij van Leffe gebeld om een plaats te reserveren in de abdij. Het is Paaszondag en er zijn niet veel winkels open. Gelukkig vind ik nog een tankstation waar ik een snack kan eten en koffie uit een automaat. Het uur veranderde vorige nacht ook van winter- naar zomeruur en alhoewel ik er op gelet had, stond mijn uurwerk nog op wintertijd. In de abdij van Leffe werd ik hartelijk ontvangen door Broeder Bruno. Hij leidde me rond in de abdij en toonde waar de slaapzalen voor pelgrims waren. Geen douches, maar wel een wasbak met koud water. Meer hebben we niet nodig! In de slaapzaal ontmoet ik Béatrice uit Waver die ook naar Compostela gaat, maar dan via de GR - route. Ze was van plan om per dag stukjes van 10 km te lopen. Broeder Bruno nodigde me uit voor de Vespers om 18.30u en het avondmaal om 19u. Nog voldoende tijd om me te wassen en zelfs een pintje te drinken in het cafeetje recht tegenover de abdij. Om 18.30u stond ik klaar voor de Vespers, maar geen paters te bespeuren. En om 19u ga ik naar de refter voor het avondmaal, maar alweer was alles stil. Vreemd! Ik hoor stemmen achter een deur en ga binnen. Daar zitten Béatrice en wat jonge mensen, die op retraite zijn, en die net gedaan hadden met eten. Er waren nog wat restjes over voor mij ;-) Het was Béatrice die me attent maakte dat mijn uurwerk een uur achterliep. Ha, nu was het duidelijk... Ik stond nog op winteruur. Een geluk dat ik toch tijdig binnen was in de abdij, want je moet er aanmelden voor 18u. Ik was er om 16.50u volgens mijn uurwerk en dat is in de zomer dus 17.50u. Gelukkig ben ik in Dinant niet eerst een pintje gaan drinken. Redelijk vroeg onder de wol gegaan en slecht geslapen.
Leuke verrassing 's morgens. Een briefje van Manu en Sophie op de keukentafel met gelukwensen en een "neem maar wat je nodig hebt" bericht. Ik heb het briefje aangevuld met mijn bedanking voor hun gastvrijheid. Ik had zelf eten voorzien en ben dus uit de ijskast gebleven, maar aan een lekker bakje Senseo koffie kon ik niet weerstaan. Om 7.30u was ik al op stap. Het zou een lange en pittige dag worden, want het was de zaterdag voor Paaszondag en daarom wilde ik wel in Namen aankomen om zeker proviand in te doen. Het had gevrozen tijdens de nacht en het was dus best wel fris. Maar de lucht was blauw. De tocht naar Lens liep door natuurgebied. Zaaalig! Ik moest wel wat opschieten omdat ik ongeveer een 45 km voor de boeg had en daarom keek ik niet verder meer naar mijn boekje Via Limburgica, maar nam kordaat de rechte, saaie en vooral drukke wegen. De kadans dreef ik een beetje op en voor de lunch heb ik amper 15 minuten uitgetrokken. Het zonnetje scheen, maar het bleef hardnekkig fris door de ijzige wind die over de plateaus raasde. Geen idee hoeveel kilometer ik gekapt heb. Het werd al snel 15u en toen besloot ik om toch maar op een bus te springen om tijdig in Namen te geraken. Snel contact genomen met de jeugdherberg en ja, er was nog één plaatsje vrij. Ik moest me dus reppen. Om 17u pil stond ik aan de balie van de jeugdherberg. Oef.... Ook even contact genomen met de paters van Leffe om te zien of ik op paaszondag kon opdagen. En "yes", hier was dus ook nog een plaatsje vrij. Morgen terug een pittige dag. Ongeveer 32 km....
Nat, nat, nat... Al bij het opstaan zie ik dat het goed aan het regenen is. Constant regen tot iets na de middag met veel wind. Een echte maartse bui. Rond 9u vertrokken in Borgloon en dan de grote weg genomen naar Heers. Op ongeveer 2u tijd was ik in Heers. In de Proxy wat eten voor de middag gaan halen. Rugzak, wandelstokken en kleddernatte poncho in het winkelkarretje wat toch fijne reacties van klanten en personeel tot gevolg had die me vroegen waar ik in godsnaam naar toe ging. Na het inkopen snel wat gegeten onder de luifel van de Proxy en dan verder op stap naar Opheers. Vanaf hier was het gedaan met grote en drukke wegen. De weg van Heers naar Opheers is een aaneenschakeling van kleine wegen met weinig verkeer. Iets na Opheers verlaat ik Vlaanderen. Ook de regen was gestopt. De tocht naar Waremme ging door landbouwvelden met als gevolg dat hele klompen klei zich aan de schoenen hechtten, alsof ze een gratis tripje Compostela wilden mee pikken. In principe wilde ik in Waremme op zoek gaan naar een slaapplaats, maar het was wel nog wat vroeg en ik had nog wat reserve over om verder te stappen. Door de Haspengouwse velden ben ik verder gestapt naar Hollogne-sur-Geer, waar ik overnachting vond bij Manu en Sophie Pirson. Een jong koppel dat in een hoeve van 200 jaar oud woonde. Manu gaf me onmiddellijk de sleutels van het plaatselijk scoutslokaal boven de schuur. Ik was blij genoeg met het onderdak, inclusief keuken en toiletten. Mijn matje en slaapzak heb ik dan ook zeer snel klaargezet. Toen kwam Sophie aankloppen en zei dat ik mocht verkassen naar het gebouw waar ze wonen. Ik kreeg een logeerkamer en mocht de badkamer gebruiken. 
Zalig. Om 19u vertrokken Manu en Sophie voor een etentje en daar zat ik dan moederziel alleen in de grote hoeve. Wat een vertrouwen zeg... Wat boterhammekes gegeten en dan het beddeke in.
