De vraag die ik me stelde was of ik alleen zou wandelen of toch liever met een stapmaatje. Ik denk dat je stapmaatje echt iemand moet zijn waar je je goed bij voelt. Het moet ook iemand zijn die zich ook iets meer dan 3 maanden kan vrijmaken en die bereid is om, samen met jou, lief en leed wil delen. Aan de andere kant denk ik ook dat het iets gemakkelijker zal zijn om onderweg een logement te vinden als je alleen bent. Ik verkies om de tocht alleen te doen. Just me and myself! Toch zal ik 3 weken niet alleen zijn. Mijn jongste broer Pol wil een stuk mee stappen. Gezien hij nog werkt, kan hij natuurlijk geen + 3 maanden vrij nemen. Hij zal me begin mei vervoegen en stapt dan 3 weken mee. Dan moet hij me terug verlaten om te gaan werken. Juni is altijd een drukke maand voor hem. Dat zijn einddoel niet Compostela is, vindt hij niet zo erg. Hij vindt het belangrijker om 3 weken met zijn oudere broer mee te stappen. Ik kijk er dus naar uit om hem, ergens in Frankrijk, op te pikken en samen met hem te stappen. Ik denk wel dat het voor mij een moeilijk moment zal zijn als hij na 3 weken terug vertrekt en ik alleen verder moet.