Voor de eerste keer dit jaar ben ik in staat om jullie via deze blog op de hoogte te houden van onze huidige trip. Het is hier net 2100 uur gepasseerd en sindsdien hebben we al heel wat te verwerken gekregen. Niks dramatisch, maar toch ... 

Here we go !

Ons vertrek verliep normaal. Taxi een uurtje vroeger besteld wegens de dreiging op Amerikaanse instellingen. Tijdig Zaventem bereikt en de nodige procedures vlot doorlopen. Geen bliepje te horen bij de security-check.

Boarding liep al een half uur uit. Was voorzien om 1000 uur, opstijgen om 1105. 

Het wegduwen van de gate duurde iets te lang om de gezelligheid van de aanstaande reis te onderhouden. Hetgeen even later bevestigd werd door de cockpit. 

Twee veiligheidsmeldingen in het computersysteem zorgden ervoor dat een team van onderhoudsmensen moest opgetrommeld worden om dit euvel te herstellen. En daar zit je dan ... een ijskoude vliegtuigcabine en aanhoudende meldingen dat alles in orde komt en dat men er alles aan doet om ons zo snel mogelijk in de lucht te krijgen ... Je zou beginnen denken dat dit vliegtuig één van de doelwitten was !

Enfin, een half uur werd een uur en uiteindelijk kon men ons wegduwen van de gate. 

Prachtig nieuw vliegtuig de lucht in en onze vlucht van 9 uur en 10 minuten rechtstreeks naar Atlanta was onderweg. Over de problemen van de mensen met aansluitende vluchten in Atlanta wil ik het zelfs niet hebben. Wij waren dolgelukkig dat dit onze eindbestemming was.

In-flight entertainment was gewoonweg SUPER !!! Nieuwste films, klassiekers, docu's, TV-series, CD's, games ... Voor elk wat wils in zijn of haar persoonlijke in-seat-monitor. (O ja, er was ook gratis bier en wijn ...)

De maaltijden op deze vlucht waren echt erbarmelijk slecht. We hadden keuze uit een stukje kartonnen kipfilet met extra zoute paprikasaus of vegetarische pasta met extra zoute groenten (paprika) of een superzoute chickensalad met brood. De namiddagsnack was zo mogelijk nog meer weerzinwekkend : een wrap met tomatenpasta en kikkererwten vergezeld van een Dame-Blanche die nooit in een fatsoenlijke crèmerie familie heeft gehad ...

De landing was OK. Het weer bij aankomst eveneens.

Eénmaal uit het vliegtuig stond ons de passage door "Immigration" nog te wachten. De wandeling tevoet naar de betrokken terminal duurde ongeveer 20 minuten. Geen probleem : onze bagage zou zo goed als klaarliggen wanneer we door deze controle waren.

Dit had voor ons de realiteit kunnen zijn, moesten wij niet buiten onze oude Afro-Amerikaanse waard gerekend hebben; dit keer in de vorm van een oude Afro-American waarvan ik denk dat het zijn laatste shift was vooraleer op zijn welverdiende pensioen te gaan.

Wij zijn al vele malen door de administratieve molen van de immigratiecontrole gehaald, maar dit tartte alle verbeelding. Mensen werden van de ene lijn naar de andere verschoven. Controleurs gingen plots hun break nemen, sloten gewoon hun loket of deden er 20 minuten over om een Chinees door te laten ... Wij hadden natuurlijk 4 Chinezen voor ons in de rij ...

Dit ging ook voorbij en we konden eindelijk onze eenzame bagage van de transportband halen. 

De shuttle naar de Alamoterminal voor ons huurwagentje (Jeep Grand Cherokee met 5000km op de teller) en weg waren wij !!!