De Engelbegroeting is een zeer beknopte samenvatting van alles wat de Katholieke theologie leert over de Heilige Maagd. Het is verdeeld in twee delen, dat van lofprijzing en dat van smeekbede. Het eerste deel toont alles wat Maria's grootheid vormt; en het tweede deel, alles wat we haar moeten vragen, en alles wat we mogen verwachten te ontvangen door haar goedheid.

De Allerheiligste Drie-eenheid heeft ons het eerste deel ervan geopenbaard. De H. Elizabeth, geïnspireerd door de Heilige Geest, voegde het tweede deel toe; en de Kerk gaf ons het besluit in het jaar 430 toen ze de Nestoriaanse ketterij veroordeelde op het Concilie van Efeze en definieerde dat de Heilige Maagd werkelijk de Moeder van God is. Op dat moment beval ze ons om tot OLVrouw te bidden onder deze glorierijke titel door te zeggen: "Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood."

45 De grootste gebeurtenis in de hele geschiedenis van de wereld was de Menswording van het eeuwige Woord waardoor de wereld werd verlost en de vrede tussen God en de mensen werd hersteld. OLVrouw werd gekozen als Zijn instrument voor deze geweldige gebeurtenis, en het werd in werking gezet toen ze werd begroet met de Engelengroet. De H. Aartsengel Gabriël, één van de leidende vorsten van het Hemelse hof, werd gekozen als ambassadeur om deze blijde tijding te brengen.

In de Engelbegroeting is het geloof en de hoop van de Aartsvaders, de Profeten en de Apostelen te zien.

Bovendien geeft het aan Martelaren hun onwankelbare standvastigheid en kracht, het is de wijsheid van de Kerkleraren, het doorzettingsvermogen van de Heilige biechtvaders en het leven van alle Religieuzen (zalige Alanus). Het is de nieuwe hymne van de wet van genade, de vreugde van Engelen en mensen, en de hymne die duivels angst aanjaagt en beschaamt.

Door de Engelbegroeting werd God Mens, een Maagd werd de Moeder van God, de zielen van de rechtvaardigen werden verlost van het Voorgeborchte, de lege tronen in de Hemel werden gevuld, de zonde werd vergeven, genade werd ons geschonken, de zieken werden genezen, doden werden weer tot leven gebracht, ballingen naar huis gebracht, de Heilige Drie-eenheid werd gekalmeerd en de mensen hebben het Eeuwige leven verkregen.

Ten slotte is de Engelbegroeting de regenboog aan de Hemel, een teken van de barmhartigheid en genade die God aan de wereld heeft gegeven (zalige Alanus).

Zestiende roos

46 Ook al is er niets zo groot als Gods majesteit en niets zo laag als de mens voor zover hij een zondaar is, veracht de Almachtige God onze armzalige gebeden niet. Integendeel, Hij is blij als we Zijn lof bezingen.

En de groet van de Engel aan OLVrouw is één van de mooiste hymnen die we kunnen zingen tot eer van de Allerhoogste. "Voor U zal ik een nieuw lied zingen." (Psalm 143:9) Deze nieuwe hymne, waarvan David voorspelde dat die gezongen zou worden bij de komst van de Messias, is niets anders dan de Engelengroet.

Er is een oude hymne en een nieuwe hymne: de eerste is die welke de Joden zongen uit dankbaarheid jegens God omdat Hij ze had geschapen en in stand had gehouden, omdat Hij ze uit gevangenschap had bevrijd en ze veilig door de Rode Zee had geleid, omdat Hij ze manna te eten had gegeven, en voor al Zijn andere zegeningen.

De nieuwe hymne is die welke Christenen zingen in dankzegging voor de genaden van de Menswording en Verlossing. Zoals deze wonderen tot stand werden gebracht door de Engelbegroeting, herhalen we dezelfde begroeting om de Allerheiligste Drie-eenheid te bedanken voor de onmetelijke goedheid die ons werd betoond.

We prijzen God de Vader omdat Hij de wereld zo liefhad dat Hij ons zijn enige Zoon als onze Verlosser gaf (Johannes 3:16). We zegenen de Zoon omdat Hij Zich verwaardigde de Hemel te verlaten en naar de aarde te komen, omdat Hij mens is geworden en ons heeft verlost. We verheerlijken de Heilige Geest omdat Hij het zuivere Lichaam van onze Heer heeft gevormd in de schoot van OLVrouw, dat Lichaam dat het slachtoffer werd van onze zonden. In deze geest van diepe dankbaarheid moeten we dan altijd het Weesgegroet bidden, akten van geloof, hoop, liefde en dankzegging bidden voor het onschatbare geschenk van onze Verlossing.

47 Hoewel deze nieuwe hymne ter ere van de Moeder van God is en rechtstreeks voor haar wordt gezongen, is ze niettemin zeer glorierijk voor de Heilige Drie-eenheid, want elke eer die we aan OLVrouw betuigen, keert onvermijdelijk terug naar God, de Bron van al haar volmaaktheden en deugden. God de Vader wordt verheerlijkt als we de meest volmaakte van Zijn schepselen eren; God de Zoon wordt verheerlijkt als we Zijn allerzuiverste Moeder loven; de Heilige Geest wordt verheerlijkt wanneer we in bewondering zijn voor de genaden waarmee Hij Zijn bruid heeft vervuld.

Als we OLVrouw loven en zegenen door de Engelbegroeting te bidden, verwijst ze deze lofprijzingen altijd naar God, op dezelfde manier als ze deed toen ze werd geprezen door de H. Elizabeth. Deze zegende haar in haar hoge waardigheid als Moeder van God en OLVrouw bracht deze lofprijzingen onmiddellijk terug aan God in haar prachtige Magnificat.

48 Net zoals de Engelbegroeting de Heilige Drie-eenheid eer gaf, is het ook de allerhoogste lof die we aan Maria kunnen geven.

Op een dag, toen de H. Mechtildis van Helfta aan het bidden was en probeerde te bedenken hoe ze haar liefde voor de Heilige Maagd beter dan voorheen kon uiten, raakte ze in extase. OLVrouw verscheen aan haar met de Engelbegroeting geschreven in gouden letters op haar borst en zei tegen haar: "Mijn dochter, ik wil dat je weet dat niemand mij meer aangenaam is dan door de groet te zeggen die de meest aanbiddelijke Drie-eenheid mij aanbood en waardoor ik werd verheven tot de waardigheid van de Moeder van God.

Door het woord Ave, wat de naam is van Eva, leerde ik dat God mij in Zijn oneindige macht had behoed voor alle zonde en de daarmee gepaard gaande ellende waaraan de eerste vrouw werd onderworpen.

De naam Maria, wat 'Vrouwe van het licht' betekent, laat zien dat God mij heeft gevuld met wijsheid en licht, als een stralende ster, om Hemel en aarde te verlichten.

De woorden, vol van genade, herinneren me eraan dat de Heilige Geest zoveel genaden over mij heeft uitgestort dat ik deze genaden in overvloed kan geven aan degenen die erom vragen door mijn bemiddeling.

Wanneer mensen zeggen: De Heer is met u, hernieuwen ze de onbeschrijflijke vreugde die ik had toen het eeuwige Woord in mijn schoot werd belichaamd.

Als mensen tegen mij zeggen: Gezegend zijt Gij onder alle vrouwen, dan prijs ik de barmhartigheid van God die mij tot deze verheven graad van geluk heeft verheven.

En bij de woorden: Gezegend is de vrucht van uw lichaam, Jezus, dan verheugt de hele Hemel zich met mij om mijn Zoon Jezus aanbeden en verheerlijkt te zien omdat Hij de mensheid heeft gered."

Zeventiende roos

49 De zalige Alanus de la Roche, die zo diep toegewijd was aan de Heilige Maagd, kreeg veel openbaringen van haar, en we weten dat hij de waarheid van deze openbaringen heeft bevestigd door een plechtige eed.

Drie waarheden werden speciaal benadrukt: de eerste, dat als mensen het Weesgegroet, dat de wereld heeft gered, niet bidden uit onvoorzichtigheid, of omdat ze lauw zijn, of omdat ze het haten, dit een teken is dat ze waarschijnlijk zullen worden veroordeeld tot eeuwige straf.

De tweede waarheid is dat degenen die van deze Goddelijke begroeting houden, het zeer speciale stempel van predestinatie dragen. De derde waarheid is dat degenen aan wie God deze gunst heeft gegeven om OLVrouw lief te hebben en haar uit liefde te dienen, zeer grote zorg moeten besteden om van haar te blijven houden en haar te dienen tot het moment waarop zij door haar Zoon in de Hemel geplaatst zullen worden, in de mate van glorie die ze hebben verdiend (zalige Alanus)

50 Ketters, die allen kinderen van de duivel zijn en duidelijk het teken van Gods verwerping dragen, hebben een afschuw van het Weesgegroet. Ze bidden nog steeds het Onze Vader, maar nooit het Weesgegroet; ze zouden liever een giftige slang bij zich dragen dan een Rozenkrans.

Onder Katholieken, die het merkteken van Gods verwerping dragen, hebben het niet hoog op met de Rozenkrans. Ze verzuimen het te bidden of bidden het alleen snel en op een lauwe manier.

Zelfs als ik niet zou geloven wat aan de zalige Alanus de la Roche werd geopenbaard, dan zou mijn eigen ervaring voldoende zijn om me van deze verschrikkelijke maar troostrijke waarheid te overtuigen. Ik weet niet, en zie ook niet duidelijk, hoe het kan dat een devotie die zo klein lijkt, het onfeilbare teken van eeuwige redding kan zijn, en hoe de afwezigheid ervan het teken kan zijn van Gods eeuwig ongenoegen. Maar niettemin zou niets meer waar kunnen zijn.

In onze tijd zien we dat mensen die nieuwe leerstellingen aanhangen die door de Kerk zijn veroordeeld, met al hun zogenaamde vroomheid, de toewijding aan de Rozenkrans negeren en hun kennissen er vaak van weerhouden om ze te bidden onder allerlei mooie voorwendsels. Ze zijn erg voorzichtig om de Rozenkrans en het bruine Scapulier niet te veroordelen, zoals de calvinisten doen, maar de manier waarop ze deze aanvallen is des te dodelijker omdat het des te sluwer is.