6 Kardinaal Gerhard L. Müller

Gerhard Ludwig Müller (Mainz-Finthen, 31 december 1947) is een Duits geestelijke en een Kardinaal in de Katholieke Kerk.

Müller bezocht het Bischöfliches Willigis-Gymnasium in Mainz en studeerde vervolgens filosofie en theologie aan de Universiteit van Mainz, de Universiteit van München en de Universiteit van Freiburg. Hij werd op 11 februari 1978 Priester gewijd door Kardinaal Hermann Volk. Hij promoveerde vervolgens bij de latere Kardinaal Karl Lehmann in de dogmatiek, op het proefschrift Gemeinschaft und Verehrung der Heiligen en was daarna vanaf 1986 hoogleraar aan de Münchener universiteit.

Op 1 oktober 2002 werd Müller benoemd tot Bisschop van Regensburg. Hij werd op 24 november 2002 bisschop gewijd door Krdinaal Friedrich Wetter, Aartsbisschop van München en Freising.  Zijn wapenspreuk luidt Dominus Iesus (Jezus is de Heer). Hij werd in 2002 ook benoemd tot lid van de Congregatie voor de Geloofsleer, waar zijn vriend en geestverwant Joseph Ratzinger prefect was. Hij was een productief wetenschapper. Hij heeft meer dan vierhonderd publicaties op zijn naam staan, op het gebied van de dogmatiek, de oecumenische theologie en de Goddelijke Openbaring.

Benedictus vroeg Müller in 2007 of hij zich wilde belasten met de uitgave van Ratzingers verspreide geschriften. Mgr. Müller, instemmend met dit verzoek, richtte in 2008 het Institut Papst Benedikt XVI op, dat zich met de daadwerkelijke bezorging van de wetenschappelijke geschriften van Paus Benedictus bezighoudt. Müller is behalve de voornaamste uitgever, ook president van het curatorium van dit instituut.

Op 2 juli 2012 werd Müller benoemd tot pro-prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer met bijbehorende functies, als opvolger van William Levada. Tevens werd hij - ad personam - tot de waardigheid van Aartsbisschop verheven.

Müller werd tijdens het consistorie van 22 februari 2014 kardinaal gecreëerd. Hij kreeg de rang van kardinaal-diaken. Zijn titeldiakonie werd de Sant’Agnese in Agone.

Müller behoort, met de Nederlandse kardinaal Eijk, tot de conservatieve kardinalen die zich afzetten tegen de wijze waarop Paus Franciscus de Kerk bestuurt. Met name is het hem een doorn in het oog dat de Paus ruimte laat voor het toedienen van de H. Communie aan gescheidenen mensen die hertrouwd zijn. Ook vreest hij dat het Priesterlijk celibaat ter discussie komt als gevolg van de misbruikaffaires. Dat acht hij onjuist. Verder heeft hij zich gekant tegen het instellen van een commissie die de diakenwijding van vrouwen onderzoekt.

Müller maakt sinds zijn aftreden als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer geregeld gebruik van de conservatieve Amerikaanse krant National Catholic Register om zijn opvattingen over kerkelijke doctrine onder de aandacht te brengen. In zijn in februari 2019 gepubliceerde Manifesto of Faith stelt Müller dat veel christenen de basisleerstukken van het geloof niet langer kennen en dat er daardoor een groeiend gevaar is dat zij de weg naar het eeuwig leven missen. Een Franciscus-biograaf noemt Müller de belangrijkste oppositieleider tegen paus Franciscus uit de kring van emeritus-paus Benedictus.

Tekstfragmenten (uit Manifest van Geloof)

Tegenwoordig zijn veel Christenen zich niet eens meer bewust van de fundamentele leerstellingen van het geloof, dus er is een groeiend gevaar om het pad naar het eeuwige leven te missen. Het blijft echter het eigenlijke doel van de Kerk om de mensheid naar Jezus Christus, het licht van de naties, te leiden.

Velen vragen zich tegenwoordig af welk doel de Kerk nog heeft in haar bestaan, terwijl zelfs Bisschoppen liever politici zijn dan het evangelie te verkondigen als leraren van het geloof. De rol van de Kerk mag niet worden afgezwakt door trivialiteiten, maar haar juiste plaats moet worden aangepakt. Ieder mens heeft een onsterfelijke ziel, die bij de dood wordt gescheiden van het lichaam, in de hoop op de verrijzenis uit de dood.