|
2. Gelukkig zijn degenen die lijden met en om Hem
Toen hij voelde dat zijn
eigen dood naderde, schreef Broeder Laurentius op 17 november 1690 een brief
aan een lijdende non:
Ik zal God niet vragen je
van je beproevingen te verlossen, maar ik zal Hem oprecht vragen je het geduld
en de kracht te geven die nodig is om te lijden zolang Hij dat wenst. Vind
troost in Hem die je aan het Kruis vasthoudt; Hij zal je vrijlaten wanneer Hij
dat passend acht. Gelukkig zijn zij die met Hem lijden. Wen aan lijden en vraag
Hem om de kracht om te lijden zoals Hij wil, en zolang Hij dat nodig acht. De
wereldse mensen begrijpen deze waarheden niet en het verbaast me niet; de reden
is dat ze lijden als burgers van deze wereld en niet als Christenen. (...)
Ik wou dat je ervan
overtuigd was dat God in tijden van ziekte en lijden vaak dichter bij ons is
dan wanneer we een perfecte gezondheid hebben. Zoek geen andere dokter dan Hem.
Ik denk dat Hij je alleen wil genezen. Stel al uw vertrouwen in Hem, en u zult
spoedig de voordelen ervaren die we ophouden meer te vertrouwen in [medische]
middelen dan in God.
Welke remedies u ook gebruikt, ze zullen alleen werken voor zover Hij dat
toestaat. Als het lijden van God komt, kan alleen Hij het genezen en laat Hij
ons vaak met lichamelijke ziekten achter om onze geestelijke ziekte te genezen.
Vind troost in de soevereine Dokter van lichaam en ziel. (
)
Wees tevreden met de staat
waarin God je heeft geplaatst; hoe gelukkig je ook denkt dat ik ben, ik benijd
je. Zulke pijnen en lijden zouden voor mij een paradijs zijn als ik met God zou
kunnen lijden, en de grootste genoegens zouden de hel zijn, als ik er zonder Hem
van zou genieten. Al mijn troost ligt in iets voor Hem te lijden.
Ik ben dicht bij het punt gekomen
om God te zien; ik wil hem rekenschap gaan geven. Want als ik God zelfs maar
één moment kon zien, zouden de kwellingen van het vagevuur zoet voor me zijn
als ze tot het einde van de wereld zouden voortduren. Wat mij troost in dit leven is dat ik God door geloof zie. En ik
zie Hem op zo'n manier dat ik soms kan zeggen: Ik geloof niet meer, ik begrijp
het, want ik ervaar wat geloof leert. Met deze zekerheid en door deze
geloofspraktijk zal ik met Hem leven en sterven.
Houd altijd vast aan God, die de enige troost is in je lijden. Ik zal tot Hem
bidden om je gezelschap te houden. (Brief 11)
Pr. Didier-Joseph Caullery, ocd Klooster van Avon,
Frankrijk
Heilige maandag 6/4
Maria nam een kruikje kostbare, zuivere nardusolie,
zalfde de voeten van Jezus en droogde ze af met haar haar. De geur van de olie trok door het hele
huis. Johannes 12:3
In Gods wegen zijn
gedachten weinig van tel, terwijl liefde voor alles telt. (Wegen 10)
Maria zorgde voor het
lichaam van Christus. Tegenwoordig is Zijn lichaam de Eucharistie, de Kerk, het
leven van mijn naaste en mijn eigen leven. Op welke manieren kan ik voor het
lichaam van Christus zorgen?
Heilige dinsdag 7/4
Toen
sprak de Heer, die mij al in de moederschoot gevormd heeft tot zijn dienaar om
Jakob naar hem terug te brengen, om Israël rond hem te verzamelen dat ik
aanzien zou genieten bij de Heer end at mijn God mijn sterkte zou zijn.
Jesaja 49:5
We moeten ons volledig aan
God geven in het tijdelijke en geestelijke rijk, en vreugde vinden in het
uitvoeren van Zijn wil, of Hij ons nu leidt door middel van lijden of troost,
want het is allemaal hetzelfde voor iemand die volledig in de steek wordt
gelaten. (Gesprekken 5)
Door 'amen' te zeggen,
drukken we tegelijk ons geloof en ons vertrouwen in God uit. Ik probeer
aandacht te schenken aan het 'amen' dat ik tijdens de H. Mis en in mijn gebed zeg.
Heilige woensdag
8/4
Onderweg
zei Jezus tegen hen: Jullie zullen Mij deze nacht allemaal afvallen, want er
staat geschreven: Ik zal de herder doden, en de schapen van zijn kudde zullen
uiteengedreven worden. Maar nadat Ik uit de dood ben opgewekt, zal Ik jullie
voorgaan naar Galilea. Matteüs 26:31-32
In het spirituele leven is
geen vooruitgang boeken, achteruitgaan. (Brief 1)
Is Jezus een struikelblok
voor mij? Vandaag zal ik aandacht besteden aan Zijn verzoeken en aan mijn eigen
reactie. Heer, Zoon van de levende God, ontferm U over mij, een zondaar.
Witte Donderdag 9/4
Want
wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In
de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam Hij een brood, sprak het
dankgebed uit, brak het brood en zei: Dit is Mijn lichaam voor jullie. Doe
dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken. Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker,
en Hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond dat door Mijn Bloed gesloten
wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om Mij te gedenken. Dus
altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood van
de Heer, totdat Hij komt. 1 Korintiërs 11:23-26
De aanwezigheid van God
is dan het leven en de voeding van de ziel, die verkregen kan worden door de
genade van de Heer. (Spirituele uitspraken 26)
Onze zielen hebben voedsel
nodig. Ik maak een uitgebalanceerd menu voor de gezondheid van mijn ziel: de Sacramenten,
Bijbellezing, gebed, dienst aan de Kerk of mijn buurman...
Goede Vrijdag 10/4
Hoog
wil ik U prijzen, Heer, want U hebt mij gered en mijn vijand geen reden gegeven
tot vreugde. Heer, mijn God, ik riep tot U om hulp en U hebt mij genezen. Heer,
U trok mij uit het dodenrijk omhoog, ik daalde af in het graf, maar U hield mij
in leven. Psalm 30:2-4
Mijn rust is zo groot dat
ik nergens bang voor ben. Waar zou ik bang voor kunnen zijn als ik bij Hem ben?
Ik klamp me met al mijn kracht aan Hem vast. Moge Hij door iedereen gezegend
worden. Amen." (Brief 5)
Ik neem de tijd om bij het
Kruis van Jezus te blijven. Ik verzamel met zorg een van de laatste woorden of
een van de laatste daden van degene
die tot het einde van ons hield...
Stille Zaterdag 11/4
Ik ben inderdaad tevreden
met het vertrouwen dat je in God hebt; ik hoop dat Hij het steeds zal vermeerderen.
We kunnen niet teveel vertrouwen hebben in zo'n goede en trouwe Vriend, die ons
nooit zal teleurstellen in deze wereld of de volgende. (Brief 10)
Stille Zaterdag: stilte.
God zwijgt, hij heeft niets meer te zeggen. Dus ik kan me het bekende gedicht
herinneren over de voetafdrukken in het zand ... Als ik soms een groot gevoel
van eenzaamheid ervaar bij het zien van slechts één reeks voetafdrukken op de
grond, is het niet dat God me heeft verlaten, maar eerder dat hij me in zijn
armen draagt. Ik vertel hem nogmaals dat ik Hem volledig
vertrouw.
Voetsporen in het zand
K droomde eens en zie
Ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
Want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
En lieten in het zand,
Een spoor van stappen; twee aan twee,
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
En zag mijn levensloop,
In tijden van geluk en vreugde,
Van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
Zag ik langs heel de baan,
Daar waar het juist het moeilijkst was,
Maar één paar stappen staan.
Ik zei toen "Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
Juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
Op het zwaarste deel van mijn pad..."
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
En antwoordde op mijn vragen;
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
Toen heb ik jou gedragen..."
|
