Deel 17 : De gelijkenis van 'De rijke dwaas'

Gebaseerd op : www.holyhome.nl van Simon J. Stamhuis, preek van Christian Cheong, voorganger

Lucas 12:16-21 :  En Hij zei hun deze gelijkenis: De akker van een rijk man had overvloedige oogst gedragen. Toen overlegde hij bij zichzelf, en sprak: Wat zal ik doen? Want ik kan mijn vruchten niet bergen. En hij zei: Dit zal ik doen. Ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen, en daar al mijn graan en goed verzamelen. Dan zal ik tot mijn ziel zeggen: Ziel, ge hebt veel goederen liggen, voor vele jaren; neem uw gemak, eet, drink, maak goede sier. Maar God sprak tot hem: Dwaas, deze nacht eist men uw ziel van u op; en wat ge verworven hebt, naar wie zal het heengaan? Zó gaat het hem, die schatten voor zichzelf belegt, maar die niet rijk is voor God.

Uitleg

Een man had zijn prioriteiten verkeerd gesteld en Jezus vertelde hem deze parabel om de zaak uit te leggen. Je kunt niets zondigs doen en toch niet op de goede weg zijn.

Kenmerken van de rijke landbouwer:

·        De landbouwer deed niets zondigs, maar toch was hij verkeerd bezig.

·        Hij werkte hard, was waarschijnlijk slim, organiseerde zijn landbouwbedrijf heel goed.

·        Hij is rijk, en dat bewijst in deze gelijkenis dat hij capabel is en het goed doet in zijn landbouwbedrijf.

·        De oogsten zijn goed en hij is van plan grotere schuren te bouwen om de oogst op te slaan.

·        Hij verwachtte nog goede oogsten. 

MAAR:

·        De landbouwer had alleen aardse bezittingen, maar geen Hemelse bezittingen.

·        Hij had enkel tijdelijke en vergankelijke goederen, maar geen eeuwige Hemelse beloning.

·        Hij was enkel bezorgd om zichzelf maar negeerde God. Wat wel belangrijk is, is een goede relatie met God en met de medemens. 

God sprak tot hem:

·        Hij noemde hem een dwaas omdat hij het leven gemakkelijk wilde leiden: eten, drinken en feesten. (en sparen voor zijn oude dag) Hij dacht dat hij alles voor elkaar had: een comfortabel leven. 

·        God openbaarde hem dat hij nog die nacht zou sterven. Het komt als een verrassing. Zijn mooie plannen vallen in het water. Ook wij kunnen onze tijd op aarde niet voorspellen. Dat is het probleem wij verwachten veel dingen niet. We denken dat we voor eeuwig gaan leven hier op aarde. We leven in een tredmolen en staan nooit stil of het zin heeft in die tredmolen te blijven draaien. We staan nooit stil bij de ware betekenis van het leven. We willen ook niet weten dat we geschapen werden door God. We willen God negeren, of uit ons leven. Eerlijk we verwachten niet dat Jezus komt, en nog minder dat Hij binnenkort komt in de Waarschuwing. Onze plannen zullen in de war worden gestuurd. We zijn er niet op voorbereid. We leiden ons leven met veel kleine zonden en ook grote zonden. We ‘vergeten’ ons te verzoenen met God, en beseffen niet dat Jezus de Weg, de Waarheid en vooral het Leven is. Door Jezus niet na te volgen, riskeren we geen eeuwig leven te krijgen. En het idee dat er geen leven meer is na de dood is een valse veronderstelling. 

Kijk maar naar de mensen die teruggestuurd werden en die het -gelukkig voor hen- nog kunnen vertellen dat er een Hel bestaat. We verwachten niet dat er een einde komt aan onze job, aan onze gezondheid, aan onze vrijheid, en aan ons leven hier op aarde. We staan er niet genoeg bij stil dat we de tijd niet in handen hebben en dat ons leven straks misschien gedaan is. We moeten erbij stilstaan dat al hetgeen wat tijdelijk en vergankelijk is, wat op deze wereld bestaat, niet van tel is in de Hemel. Het is NIET belangrijk.

Een overweging waard:

Een man was stervende thuis en lag in bed. Zijn familie bakte chocolade-koekjes. Hij kon de geur van zijn favoriete koekjes ruiken en wilde nog 1 koekje voor hij stierf. Met alle moeite liet hij zich uit bed vallen, ging trapje voor trapje langs de trap naar beneden, kroop naar de keuken, en reikte met zijn bevende hand om een laatste koekje te nemen. Iemand sloeg op zijn hand en zei: “Leg dat terug. Ze zijn voor de begrafenis.”

De landbouwer dacht: nog 1 oogst, nog 1 schuur, nog 1 koekje… Maar de nacht nam zijn leven af, hij moest alles achterlaten.

De les dat we uit deze gelijkenis kunnen trekken is: Stel je vertrouwen en je zekerheid in God, of in wereldse zaken? Ben je rijk in Hemelse zaken? Leef niet alsof je altijd een morgen zult hebben.

Als we iets bereiken of vergaren, dan geeft het ons een kick. Maar eens we het hebben, kijken we onmiddellijk verder naar het volgende om te bereiken of vergaren. En uiteindelijk laat het altijd een leegte na. De enige die de leegtes kan opvullen is God.

Wijze mensen bouwen hun leven rond hetgeen eeuwig is: GOD en onthechten zich van het tijdelijke en vergankelijke. En God niet alleen, maar ook de mensen rondom ons. We moeten mensen liefhebben en zorgen voor hun ziel. Bovendien vergeten mensen vlug wie je was als je dood bent, maar God vergeet jou nooit.