Kom Heilige Drie-eenheid, Heilige Familie, en
de H. Michael als Beschermer van Gods woorden
26 oktober 2017, Feest van Onze Lieve Vrouw van
de overwinning [Senlis, Frankrijk]
Mijn geliefde zoon, dit is Jezus van Liefde en
Barmhartigheid. De tijd is gekomen en nu zullen jullie veel rampen zien
gebeuren buiten hetgeen de laatste paar weken is gebeurd. Jullie, volk van
Amerika, zijn zeer koppig en jullie hebben stenen harten. Zeer weinig mensen
veranderen en bekeren zich en jullie God moet zelfs nog hardere kastijdingen op
hen doen komen.
Dit zal een zeer harde winter zijn voor jullie land. Jij en
je gebedsgroep hebben reeds verschillende maanden gebeden voor goed weer maar
de tijd is gekomen dat heel je land zal rampen zien die jullie land tot op de
grond zullen doen beven. Bid veel want
Gods gerechtigheid komt over jullie en een groot deel van de wereld. Sorry,
mijn zoon, maar het moet zo.
Jullie Jezus van Liefde en Barmhartigheid
26 oktober: OLV
van Senlis (1225)
De Abt Orsini schreef: Inzegening van OLVrouw van de
Overwinning, bij Senlis, in het jaar 1225, door Guarin, Bisschop van Senlis, en
Kanselier van Frankrijk. Deze abdij werd gebouwd door Filip Augustus (Filips II
van Frankrijk), als dank voor de overwinning die hij behaalde over Keizer Otto
IV te Bouvines, in het jaar 1214.
Slag bij Bouvines, koning Filips II plaatst zijn kroon op het altaar
Slag bij Bouvines
(wikipedia): De Slag bij
Bouvines werd op 27 juli 1214 geleverd ten oosten van de rivier
de Marke, tussen Bouvines en Cysoing in het zuidelijk deel van
het graafschap Henegouwen, tussen enerzijds koning Filips II van Frankrijk en
anderzijds Ferrand van Portugal, de graaf van Vlaanderen, geallieerd met
koning Jan I van Engeland (Jan zonder Land), keizer Otto IV van
het Heilig Roomse Rijk, Hendrik I, hertog van Brabant en hun
bondgenoten. De Vlaamse alliantie werd, hoewel numeriek in de meerderheid,
verpletterend verslagen.
Voorbeschouwing : Ferrand
van Portugal, echtgenoot van Johanna van Constantinopel, de gravin van
Vlaanderen, wilde Ariën en Sint-Omaars, die hij pas aan de Franse koning had
verloren in 1212, terugwinnen. Hij brak daarom met zijn Franse leenheer en ging
een coalitie aan met de Duitse keizer Otto IV. Hij verplichtte ook hertog Hendrik
I van Brabant mee in de coalitie te stappen. Jan zonder Land, die zich
eveneens aansloot, zou landen in het zuiden van Frankrijk in een poging
om Aquitanië en Anjou te veroveren en dan naar Parijs op te
marcheren. Otto zou vanuit het noorden oprukken. Filips II versloeg de Engelsen
echter in 1214 waardoor hij grotere bewegingsvrijheid kreeg.
OLVrouw van Overwinning te Senlis: De Franse Koning Filips
ging naar de Mis met zijn troepen net voor de strijd. Zijn leger was kleiner
dan deze van de geallieerden. De Koning deed zijn kroon af en plaatste ze op
het altaar, en hij zei: Als iemand hier denkt dat hij deze kroon waardiger kan
dragen dan ik, laat hem dan naar voor treden en de kroon nemen.
De slag : De Franse koning
verzamelde 2400 ridders en 5000 man infanterie. Otto kon beschikken over
evenveel ridders en 7500 man infanterie. Filips August, die als eerste op het
slagveld aankwam, had alle tijd om zijn leger op te stellen in een 3 km lang
front van noord naar zuid, dwars over de Romeinse Weg tussen Doornik en
Bouvines. De rechtervleugel van de Fransen, opgesteld tegenover de troepen van
Ferrand, viel aan terwijl het centrum en de linkervleugel de reactie van de
vijand afwachtten. Na drie uur strijd werd Ferrands leger uiteengeslagen.
Daarna viel Otto aan in het centrum, en Vlamingen in zijn strijdmacht slaagden
erin de Franse koning uit het zadel te lichten, maar ze wisten hem niet
gevangen te nemen. Het was door de interventie van de H. Maagd Maria dat zijn
leven gespaard bleef.
De keizer vluchtte toen de
Fransen zijn aanval tot staan brachten. De rechtervleugel van de
coalitietroepen, onder leiding van Reinout van Dammartin, graaf van
Boulogne, hield stand maar geraakte geïsoleerd door de ineenstorting van het
centrum. Ferrand, en met hem Reinout van Dammartin, William Longespee (halfbroer
van Jan zonder Land), alsook Arnulf IV van Oudenaarde, de aanvoerder van
de Vlamingen, werden gevangengenomen.
Nabeschouwing :
- In 1220 werd Otto IV opgevolgd door keizer
Frederik II.
- William Longespee, graaf van Salisbury, werd al snel
omgewisseld voor een Frans edelman in Engelse gevangenschap.
- Ferrand werd, naar oud Romeins gebruik, vastgeketend
aan handen en voeten in een open draagstoel door Parijs gevoerd. Het
gepeupel van Parijs kom hem ongestoord bespuwen en uitjouwen. De Franse koning
reed te paard voorop. Ferrand bleef tot januari 1227, twaalf jaar later en
zes jaar voor zijn dood, in Frankrijk opgesloten. Hij kwam, als een
gebroken man, vrij door het sluiten van de Vrede van Melun.
- Reinoud van Dammartin pleegde zelfmoord in een
Franse kerker.
- Frankrijk werd voor het eerst machtiger dan
Vlaanderen dat meer en meer betrokken geraakte bij de Frans-Engelse
tegenstellingen en afhankelijker werd van de Franse kroon. Vlaanderen kwam
na de nederlaag onder bestuur van de jonge gravin Johanna van Constantinopel.
Zij moest een verdrag tekenen dat bepaalde dat de muren en vestingen van
de voornaamste Vlaamse steden zouden worden gesloopt. De gravin regeerde
voorlopig onder toezicht van het hoofd van de Franse partij, Jan van
Nesles. Op 11 april 1226 werd de ongunstige Vrede van Melun getekend
tussen Frankrijk en Vlaanderen. De Vlaamse adel en steden moesten
leenhulde brengen aan de Franse koning, in ruil waarvoor de
graaf-gemaal Ferrand van Portugal na twaalf jaar
krijgsgevangenschap vrijkwam.
- Koning Jan I van Engeland (Jan zonder Land), die
zijn bezittingen in Normandië, Maine, Anjou de la Touraine
en Bretagne kwijt was sedert 1206, beëindigde de
vijandelijkheden tegen Frankrijk en keerde terug naar Engeland. Om zijn
kroon te redden werd hij verplicht om in 1215 de Magna Carta ten
voordele van de barons te ondertekenen.
- Het lot van Arnulf IV van Oudenaarde is
onbekend.
Als dank voor zijn
overwinning stichtte Koning Filips II de abdij van Overwinning bij Senlis om de
Moeder van God te danken voor zijn overwinning.
|