Januari: Met de wandelgroep naar Finland. Februari: Een speciale kerk tijdens 1 van onze wandelingen. Maart: Het historisch theater van Macerata, 1 van de honderden in de Marche. April: Mooie zonsopgang aan onze kust. Mei: De palio in Jesi Juni: De infiorata in Cupramontana. Juli: Pizza avond op de Girandola Augustus: Pasta workshop met de Tiny Chef. September: Het middeleeuwse diner in Poggio Cupro Oktober: Het wijnfeest in Cupramontana November: Mooi uitzicht vanuit de olijfboom tijdens de pluk. December: Castiglioni, het kerststallendorp
Olijven plukken in Cupramontana, ergens in de Marche
Cupramontana, 12 december 2013.
Cari amici,
Nog nooit plukte ik zoveel en zo
lang olijven ! Het startschot gebeurde op 27 oktober en de
allerlaatste kist raakte gevuld op 8 december. Niet dat er geen
olijven meer geoogst konden worden, doch het aantal helpers daalde
aanzienlijk, het weer speelde ook niet altijd even enthousiast mee,
dus oordeelden we FINITO ! Een extreem goed jaar wat het aantal
betreft,iets minder qua rendement. Het plukken zelf bracht veel
afwisseling met de diverse eigenaars, de verschillende olijvensoorten
(de mignola die klein en hard to get is, of de ascolana met
reusachtige afmetingen) en de verschillende plantages, grote
eeuwenoude klimbomen, jonge lage bomen, vlakke terreinen of steile
hellingen, het was telkens anders. Steeds in gezelschap, talrijke
gesprekken in de bomen en dan 's middags de panino tot pasta lunch
buiten !
Erik, die allesbehalve de passie van
olijvenplukken deelde , kon dan eindelijk op zijn gemak de laatste
kant van ons huis bezetten, alles in de winterberging doen en
talrijke vergaderingen bijwonen i.v.m. het toerisme, waarbij vooral
de boodschap van samenwerking uitgebracht werd.
Niet dat ik non stop plukte, alleen
bij droog weer werd geoogst, de week waarbij de rivieren over hun
oevers liepen en zelfs het stuwmeer over de dam stroomde en talrijk
aandrijfhout aan de kust spoelde, was het noodgedwongen pauze. Idem
bij de aangekondigde komst van het koufront Attila uit Siberië met
wel 40cm. sneeuw. Of als de eigenaars hun olijven naar de molen
brachten , kon ik ook weer eens meewandelen met de groep. Vooral de
sneeuwwandeling bleek de moeite.
Werd er helemaal niet gefeest deze
maand ?Toch de merenda ( tussendoortje) voor alle vrijwilligers van
het middeleeuwse feest...maar zelfs een merenda kon zo uitgebreid
zijn dat je 's avonds absoluut niet meer hoefde te eten ! Bovendien
vierden we ook het 5-jarig bestaan van de wandelclub ! Niet te
geloven en zoals onze gids het zei, een groep zonder voorzitter,
zonder clubkaart, zonder verplichtingen die al 5 jaar bestond !
De fotoclub
die 2 uitstappen organiseerde, aan de kust en in een middeleeuws
dorp ! Een ideale gelegenheid om mooie foto's te nemen en
tegelijkertijd om goede tips te krijgen van de leerkrachten !
In november
onthaalden we ook Belgische gasten die een vakantiehuis kochten dat
nog verbouwd moest worden, maar de olijven konden wel al geplukt
worden . Voor hen een leuke bezigheid met een interessante oogst van
bijna 500kg !!!
De feestdagen
staan langzaam voor de deur, de Girandola moet nog versierd worden,
zullen we een witte kerst meemaken of worden het eerder temperaturen
van rond de 20 graden ? We houden jullie op de hoogte !
tanti saluti
cari
Isabelle en
Erik
PS:
Eén van de olijfpluk adressen was een plantage bij Belgen die
net het domein gekocht hadden. Ze waren hier 4 dagen om hun olijven
te plukken. Zelf zou ik hen dan ook tonen hoe de oogst gebeurde. Hun
Italiaanse/Albanese buurvrouw wilde ook meehelpen. Na een dag plukken
zouden we allemaal samen avondeten. Voor de buurvrouw op een zeer
eigenaardig tijdstip tegen 18uur. (hier eten ze pas tegen 20.30) De
Belgische gastvrouw had pasta klaargemaakt doch op Belgische wijze ,
de pasta en de saus apart opgediend. Dat snapte de buurvrouw niet en
aangezien ik de tolk was....Isabelle ze moeten de saus en de pasta
mengen anders plakt alles.
Ja dat weet ik wel , ik haar, doch zo wordt nu eenmaal in Belgie
pasta gegeten. Dat kan niet, dat kan niet, schudde ze haar hoofd.
Dat zou ik mijn Italiaanse man nooit kunnen voorschotelen ! en je
moet hen dat vertalen !
Toen ze de saus zag , viel ze helemaal achterover, een
tomatensaus vol vlees, groenten e.d. ??? ja legde ik uit , bij ons is
de pastamaaltijd nu eenmaal de hoofdmaaltijd en niet zoals hier een
primo dat nog gevolgd wordt door groenten en vlees. Dus moet de saus
zwaar zijn.
Dat zou haar man ook niet eten want volgens haar was dat geen
saus maar een soep, una minestra. Het moet gezegd ze at het allemaal
op maar wel onder het voortdurende kopschudden en commentaar è una
minestra, è una minestra...Hoe kun je in godsnaam soep bij de pasta
mengen ????
Het
wijnfeest anno 2013 zouden we ons als koud en nat herinneren, vooral
nat. Weliswaar een vochtigheid niet veroorzaakt door de overheerlijke
Verdicchiowijn maar meer bepaald door het water dat uit de
hemelsuizen naar beneden denderde ...Onze Belgische gasten die
speciaal voor dit feest bij ons logeerden, maakten er het beste van ,
alsook de talrijke fans van de Italiaanse zanger Caposella die
zaterdag avond optrad. De diehards lieten zich niet kisten door de
regen maar gewapend met paraplu's en gekleed met vuilniszakken
zorgden ze voor een ware ambiance! Het was zelfs zo koud, dat wij
spontaan besloten om in ons kraampje vin brulé of glühwijn
te verkopen !!!
Maar
gelukkig sloten midden oktober de hemelpoorten en genoten we van
ongelooflijk zonnig herfstweer. De prachtige herfstkleuren rood, geel
en bruin begeleidden de wandelingen met de podisti.
Allerlei
tuinactiviteiten stonden op het programma , waaronder ook
tulpenbollen bestellen. De zus van Erik was nl. bevriend met
eigenaars van een tulpenbollenkwekerij in Nederland . Bij hen had ik
al verschillende keren bollen gekocht met grote tevredenheid. Onze
Italiaanse vrienden waren er best jaloers op, dus ging ik na of de
kwekerij ook niet exporteerde ? Geen probleem en zo startte ik in
Cupra een tulpenbollen actie. Het enthousiasme was denderend, velen
wensten Nederlandse tulpen in de tuin. Uiteindelijk bestelde ik 1800
tulpen, die binnen de week geleverd werden. Een heel karwei om al die
bollen te verdelen over het aantal bestellers, de distributie ervan
gebeurde met begeleiding van allerlei instructies qua planten, en
verzorgen. Jammer dat de lente nog niet in zicht was.
De
geplande 3daagse met de buitenlandse touroperators en journalisten
werd een groot succes; hun eerste overnachtingsplaats de Girandola en
andere leden van Cupramontana-accoglie. Een ontvangst bij de
burgemeester, een bezoek aan het wijnetikettenmuseum, het avondeten
bij een lokaal restaurant.' s Anderendaags weigerde de zon totaal van
de partij te zijn, alle bezoeken aan de verschillende abdijen,
kloosters, dorpjes gebeurden dan ook helaas in de mist en in de
regen. Gelukkig presenteerden 's avonds de gidsen van het natuurpark
een mooie slideshow met foto's van de landschappen.
De
laatste dag bleek het gezegde na regen komt zonneschijn waar
te zijn; de uitgenodigden genoten volop van de zonovergoten en
adembenemende panorama's , na de rondleidingen in het fiets-, papier-
en pianomuseum van Fabriano. ' Avonds nog een workshop met de
verschillende structuren van de verschillende verenigingen en een
lekkere avondmaal als afsluiter. Erik bedankte dan ook hartelijk alle
deelnemers in zijn eindspeech.
Een
van de journalisten zal dan ook een mooi artikel publiceren over deze
regio in het Nederlands kunsttijdschrift Villa D'Arte, in het
nummer van half december .
Langzamerhand
beginnen de studies van sociale en culturele agogiek die Erik ooit
volgde hun vruchten af te werpen, meer en meer wordt hij de signore
die je moet hebben wat betreft plaatselijk toerisme. De burgemeester
nodigde hem dan ook uit om een woordje te doen over dat onderwerp
tijdens het regionale zaterdagprogramma op de Italiaanse tv. Elke
Marchigiaanse gemeente werd er in de kijker gezet en nu was
Cupramontana aan de beurt. In zijn beste Italiaans gaf hij een
interview aan de journalist over de B&B vereniging en zijn visie
voor toerisme in de toekomst.
De
volgende dagen klampte velen hen aan, want iedereen had de uitzending
wel gezien ! Hier stopte het niet, volgende maand bericht ik jullie
verder over eventuele toeristische acties voor volgend jaar.
Was
de druivenpluk later begonnen, dat gold natuurlijk ook voor de
olijven. De meeste waren nog redelijk groen, dus nog onrijp en weinig
olie bevattend, doch lang wachten bracht risico met zich mee dat
mogelijke herfststormen vele olijven zouden wegblazen en op de grond
zouden laten vallen. Dan maar wat onrijp plukken en minder olie..
Zoals altijd bood ik mijn plukdiensten aan en kon zo het startschot
geven bij Duitse vrienden van ons. Zij bezaten hier een vakantiehuis
met olijfbomen en konden alleen nu afkomen. De Italiaanse buurman
vond het maar niets plukken met de handen, je hebt daar nu toch
machines voor en nu was het ook veel te vroeg. Maar ja niet iedereen
kan verlof nemen als hij wilt...
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Tijdens het wijnfeest kregen we een telefoontje, een boeking
misschien ? Nee, de volgende vraag: Ben ik in Cupramontana? Woont u
daar ? Ja . Wat is het weer bij jullie ? Wisselvallig, af en toe
regent het, af en toe droog. Oh dan komt er niemand zeker naar het
feest ? Waarschijnlijk toch want vanavond treedt Caposella op en er
zijn verschillende bussen met fans al besteld die naar hier
komen...oh dan moeten we misschien toch komen ? Tja dat moet u weten.
Ja want we wonen in Senigallia (ca. 45km van hier) en we dachten als
het er regent gaan we niet naar het wijnfeest want dan gaat het niet
door, maar als u nu zegt dat alles doorgaat. Ja hoor....Dan zien we
wel wat we doen.
Zijn we al het weerbericht geworden...
Ging ik naar onze boekhoudster i.v.m. een rekening, was het
daar stampvol. Ook zij had het tv optreden gezien van Erik en gehoord
van de workshop e.d. met de touroperators...Jullie doen wel veel
voor het toerisme was haar commentaar. Ja ja maar het is ook nodig.
De anderen begonnen zich te moeien , ah ja hebt u soms een
agriturismo ?Nee een B&B, ah ! Waar ? En dan mengde zich een
jonge gast oh kan u de website geven want ik organiseer fietstochten
e.d. voor individuele Russen en ik wil de Marche daar bekend
maken.. Sergei is mijn naam ! Zo gezegd zo gedaan. Even bij de
boekhoudster en de pr ging aan het rollen.
Op weg naar de dierenarts in Jesi , botste ik per ongeluk met
onze zijspiegel van het busje tegen de zijspiegel van een andere
auto. Onze had niets, maar de andere was gewoon totaal loss
...helaas. De inzittende was niet al te blij. Dus gegevens
uitgewisseld. Hij : ik woon in Cupra en u ?. Oh ik ook, meer bepaald
in Poggio . Oh antwoordde de man ,ik ook , bleken we bijna
overburen. Dat kalmeerde de gemoederen, maakte het administratief
ook allemaal simpeler alhoewel de uiteindelijke kosten toch gepeperd
waren.
Bots dan nooit tegen een BMW X5, een Fiat zou beter zijn
geweest....
De zon herontdekte eindelijk Cupramontana en de regio
Marche! Het moment dus om onze kapotte zonnebrillen te vervangen.
Waarom niet eens onze eigen optieker proberen in Cupra? Een goede
beslissing, zo bleek, we werden professioneel beraad, en konden
kiezen tussen talrijke modellen, want niets zo belangrijker als een
zonnebril in dit normaal zonovergoten land. Kregen bovendien ook nog
een mooie korting, dit geldde voortaan ook voor onze gasten . We zijn
nu trotse eigenaars van een Vogue en een Armani zonnebril aan zeer
democratische prijzen.
Het festival van de gelato, waar we voor het eerst
naar toe gingen, kende ook een behoorlijk succes. Aan de ingang
kocht men een aantal bonnetjes die overeenkwamen met het aantal
ijssmaken dat men wilde proeven. In degemeente
Agugliano stonden in verschillende stratenverscheidenekraampjes
uit heel Italië
en andere
landen met niettraditionele
smaken zoals
popcorn ijs, gorgonzola met peer en noten, lavendelchocolade. Vooral
de gelatieri di una volta die nog op ambachtelijke wijze en met
antieke apparatuur hun ijs klaarmaakten, trokken veel volk.
De scooters haalden we weer uit de stalling en
benutten die volop voor uitstapjes. Onze gasten maakten hiervan ook
dankbaar gebruik van. Zoals de verwoede Vesparijders uit Antwerpen,
sommigen hadden hun eigen Vespa mee, anderen leenden dan onze scoters
uit.
AangeziendeItaliaansekinderenvanaf
de 2de week van juni
al vakantie hadden en dit tot midden september, vingen we ook ons
nichtje en neef uit Umbrie op. Eerst Lena die ook door de
fotografiemicrobe bleek aangetast te zijn zoals haar peettante, dus
samen op fototour in de bossen met de eeuwenoude eiken , het
magische klooster en natuurlijk ook paardrijden. Ze verraste de
gasten met haar zelfgebakken pannenkoeken aan het ontbijt.
Haar broer kwam dan vooral voetballen, schaken, maar
ook naar de oorlogstuigen in Mondavio kijken. Heel indrukwekkende
middeleeuwse constructies in het noorden van de Marche. De raduni van
de Fiat 500 die voorbij de Girandola passeerde, werden ook door hem
toegejuicht.
Ons dierenduo Barbie en Bruno breidde zich uit, we
haalden een poesje uit het asiel ,de ondeugende Katinka. Die
absoluut niet bang was van de honden en die al snel over het hele
dierenrijk regeerde. Wel was ze even zeer ziek geweest met een
intermezzo in de dierenkliniek (warvan het gebouw beduidend moderner
en nieuwer is dan het mensenhospitaal in Jesi ) Enkele dagen later
ontdekte ons neefje in onze tuin een miauwende poes, een zeer
verwaarloosde uitgehongerde en gewond katje. Hier ook mee naar de
dierenkliniek waar ik deze maand langzamerhand een klantenkaart
verdiende.
Maar Zorro maakt nu ook deel uit van onze
beestenbestand, wordt steeds ondernemender en zijn angst tegenover de
honden vermindert drastisch.
De bloementapijten na de 2de zondag van Pinksteren
bleken weer de moeite waard te zijn voor onze gasten en de bewoners
van Cupra. Zoas altijd onder een stralende zon, een gunstig voorteken
voor de biomarkt? In mei afgeschaft vanwege het zeer slechte weer,
dus we hoopten op beter. De kraampjes stonden er, het volk kwam ook,
doch een uur na de opening werd het onheilspellend donker en brak er
een fenomenaal onweer uit...de hemelsluizen overtroffen zichzelf en
iedereen kon helaas weer naar huis.
De zomeraktiviteiten hernamen langzaamaan weer hun
ritme, geleide wandelingen op woensdagnamiddag waarbij ik dan de tolk
was voor de buitenlandse toeristen. Dit jaar boden we met onze
vereniging zelfs een vast weekprogramma aan met bezoeken aan de
wijnboeren, kruidenboerin, olijfoliemolen, Perugia en Assisi enz...
Onze collega organiseerde na 2 jaar afwezigheid, het
muziekfestival musica la distesa. Ook dit jaar dreigde het evenement
onder water te worden gelopen, doch op de belangrijskte momenten
bleef het droog en op zondag zelfs zeer zomers.
Wij hadden een etentje met de organisatoren van het
jaarlijkse dorpsfeest . Doch dit jaar bleef het spannent tot het
laatste moment of het zou doorgaan want er waren veel zieke mensen,
tja de meeste helpers behoorden niet meer bepaald tot de jongeren.
De fotoclub organiseerde nog een cursusje
modelfotografie met schijnwerpers, verschillende achtergronden en een
ervaren modelfotograaf. Ik kreeg de eer om met zijn fotoapparaat te
trekken, wat een verschil met de mijne...en dan de planning van de
jaarlijkse tentonstelling van onze fotoclub. deze keer mochten wij
beginners ook enkele foto's leveren! Dat zou nog een heel gepuzzel
worden, want in tegenstelling tot de ervaren clubleden bezaten wij
helaas niet ontelbare mooie foto's .
zaterdag opende de tentoonstelling, doch
rijdagvoormiddag bezatenw e nog geen enkele ontwikkelde foto. Niemand
panikkerde echter, een fototentoonstelling zonder foto's zou best
origineel zijn, maar gelukkig arriveerden ze nog op tijd en konden we
's avonds nog hard doorwerken om ze allemaal mooi op te hangen.
Als verrassing nog een onverwachts bezoek van een
leraar uit het atheneum van Bensberg, van wie ik nog ooit Frans en
Duits kreeg.
En mijn boek slaat goed aan bij onze gasten, want
velen wilden ons Italiaans avontuur best in details lezen!
De zomer deed haar intrede en hiermee de pizza
avonden, toevallig deze keer tegelijkertijd met jarige gasten. De
pizza Nutella flankeerde dan ook menige verjaardagstaarten en zelfs
een nieuwe creatie pizza crème caramel en chocolade !!!
Naast de nieuwe gasten verwelkomden we de zussen
Blanquarts met hun kinderen, een mooie gelegenheid om samen naar zee
te gaan en ook eindelijk eens de Piano Grande in het Sibillini
gebergte te bezichtigen tijdens de fioritura. Normaal gezien stond
deze hoogvlakte midden juni in bloei, dit jaar bleek de natuur
vertraagd en kon men de prachtige bloemenweelde nu eens in de zomer
bekijken.
La notte del Verdicchio telde dankzij het mooie weer
een groot aantal bezoekers met als primeur de goede samenwerking
tussen de verschillende wijnproducenten en de opvoering van 19de
eeuwse dansen.
De zomerse feesten gaan nu in augustus verder, Erik
bracht zelfs een kleine aardbeving teweer in de organisaties van het
toerisme, maar dat is voor volgende nieuwsbrief.
Buone vacanze aan iedereen!
Isabelle en Erik
Ps:
-de bioaankoopgoep hield
een informele vergadering over een mogelijke kruidenworkshop volgend
jaar. Normaal gezien vergaderden we in de bibliotheek, doch de bib
sloot de deuren. Dan maar verder discussieren op een andere plek in
het gementehuis, de raadszaal leek ons minder gezellig, waarom niet
op de trappen in de gang. Alle gemeentepersoneelsleden keken raar op,
iedereen stelde ons een lokaal voor maar wij vonden het te gezellig
op de trap. Sommigen kwamen er dan bij zitten om te luisteren en te
praten , maar niemand die er ook maar aan dacht om ons weg te
jagen...
- met onze vrienden naar de outlet van 2
sportwinkels geweest. Vorige week betaalde men de kleren met roze
prijskaartjes aan de roze kassa en de gele aan de gele kassa. Nu
sorteerden we alvast alle kleren, doch aan de kassa aangekomen, bleek
maar 1 personeelslid aanwezig, dus mocht alles te samen worden
aangerekend. Totdat er een 2de kassierster opdaagde waarbij we nu de
gele kaartjes aan de roze kassa moesten betalen en de roze aan de
gele kassa...
- voor een tijdelijke tentoonstelling die
gedeeltelijk in de VVV ruimte zou plaatsvinden , haalden de
organisatoren onverwachts het hele VVV kantoor leeg. De
vrijwilligster van het VVV keek dan ook raar op toen ze in een VVV
ruimte stapte met nog slechts 1 stoel en tafel . Een boze Erik kon
gelukkig de burgemeester duidelijk maken dat dit niet kon, een VVV
zonder infomateriaal...
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:bed and breakfast italie, bed and breakfast in le marche,overnachten italie, overnachten in marche, vakantie in marche
Tijdens de opendeurdagen bezoek aan het theater: Mooie zonsopgang in Portonovo: In Milaan: Mooie wandelingen en mooie flora: De palio in Jesi: Het kruidenmuseum in San Sepolcro:
de lente besloot om
begin april te voorschijn te komen, zodat we eindelijk met de
buitenwerken konden starten. De tuinmeubelen konden terug in de tuin
geplaatst worden, de olijfbomen gesnoeid, allerlei mooie muurtjes
rond de bloembedden verder gemetseld en als mooiste beloning
natuurlijk de 16kg tulpenbollen die zich nu op hun best vertoonden
!!!
Erik voegde na
enkele jaren pauze de laatste muren van ons huis. De
zaterdagwandelingen konden al bijna in T-shirts afgelegd worden en de
natuur ontwaakte zeer abrupt uit de winterslaap: 50 tinten groen !
Einde maart
organiseerde de vereniging Fai weer de jaarlijkse open monumentendag.
Deze keer reden we naar Macerata om het historisch theater te
bezoeken en de eveneens met geschiedenis overladen universiteit.
Prachtig theater, de regio Marken telt in bijna elke gemeente nog een
theater waar regelmatig concerten of andere evenementen plaatsvinden.
De universiteit zette haar deuren open en studenten mochten de
bezoekers rondleiden. Mooie zalen met fresco's en eeuwenoude aula's
waren de dagelijkse studeerplekken voor de hedendaagse studenten.
Eriks
verjaardagsgeschenk bracht ons naar Milaan. Onlangs kwam de lijn
Ancona-Milaan met de hogesnelheidstrein of de Frecciarossa tot stand.
Ancona- Milaan in amper 3 uurtjes tijd ! Wel moesten we vroeg
opstaan, doch om 9 uur konden we er al ontbijten in de hippe
stationsbar. De rest van de dag slenterden we in deze mode-,
handelsstad met natuurlijk de stijlvolle winkels en de grootste
verrassing, de navigli of gekanaliseerde rivieren....hier overal
terrasjes en restaurantjes waar we heerlijk lunchten ! Bovendien
autovrij en heerlijke gezelligheid. De Dom bezochten we ook en we
maakten een rit in de oude tram. Een mooie dag sporen . Vroegboekers
konden deze afstand met minimaal 19 euro afleggen.
Na veel heen en weer
geloop, gediscussieer en georganiseer was de toeristische folder van
Cupramotnana eindelijk gedrukt ! Geïnteresseerden kunnen het
downloaden vanaf onze website:
www.lagirandola.eu
Met de lente openden
we ons toeristisch seizoen en net als verleden jaar startten
we met een Italiaanse groep vrienden. De stad Ancona hield dit jaar een speciale plantenmarkt met
plantenkwekers van speciale rozen,
hosta's e.d. misschien een kans om eens iets anders dan de
gebruikelijke geraniums te kopen ? Waarom dan meteen niet een
vrouwenuitstap maken ? Ons busje was zò vol en met nog
een extra auto reden we al kwebbelend naar de
hoofdstad van de Marche. We vonden meteen parkeerplaats bij
het gebeuren. Het bleek de moeite waard
voor de plantenliefhebbers die we waren; niet zo groot maar genoeg
keuze ! Nu bleek het busje het ideale vervoersmiddel,
alle gekochte bloemen en plantenpasten
moeiteloos in de kofferruimte.. Tevreden reden
we dan terug , via onze lievelingsgelateria,
chocolaterie enz. La Dolce Vita waar we heerlijke gelato en taarten
aten. Een mooie afsluiter !
Een eerste prijs
winnen in la Bella Italia is altijd een ware belevenis. Zo ook mijn
eerste prijs in de fotografie. Tijdens de fotocursus werd immers een
wedstrijd georganiseerd met als thema olijven. Bleek dat ik die won.
Hoofdprijs een vismenu voor 2 personen in een plaatselijk
restaurant. Daar aangekomen gaf ik de bon af aan de dienster. Deze
bracht het naar de keuken, waar de kok meteen uit de keuken kwam en
mij uitgebreid feliciteerde. Hij zou er een lekkere maaltijd van
maken. Dat werd het ook, het ene lekkere gerecht na het andere
verscheen op tafel, met bovendien een speciale wijn uitgezocht door
de kok himself. Zo voelde men zich meteen winnaar !!!
Elke donderdag kwam
de fotoclub bijeen en af en toe ging ik er naar toe. Met de lente
startten de foto-uitstappen, waaronder eentje naar de zonsopgang aan
de kliffenkust. Een hele opgave voor mij als nachtuil, maar om 5u.
stonden we allen paraat met statief en camera aan het strand. Een
mooie gewaarwording, het stille geruis van de branding en de golven,
de dusiternis die langzaam plaats ruimde voor het licht en dan de
ultieme beloning de gouden bal aan de horizon. Hiervoor zou men vaker
vroeg uit de veren komen. !
Onze Girandola
ontving opnieuw 2 awards, een Italiaanse en een Nederlandse. Dit
dankzij de positieve evaluaties van onze gasten.
De lente startte
laat dit jaar, dus gebruikte ik de winter om op vraag van velen ons
Italiaans avontuur in boekvorm uit te geven in eigen beheer. Wie het
wilt lezen kan het rechtstreeks bij ons bestellen of via
http://www.lulu.com/shop/isabelle-blanquart/le-notizie-vanop-een-italiaanse-heuvel/paperback/product-20942984.html
De meimaand kondigde
zoals altijd de start van allerlei evenementen in de regio, iedereen
welkom , laat de feesten maar beginnen !
Tanti cari saluti
Isabelle en Erik
Ps:
tijdens één
van de zaterdagwandelingen merkte een wandelaarster op dat ze die
morgen wel moeite had gehad om vroeg op te staan. Ze had immers
nachtdienst gehad tot 2 uur 's morgens. Oh vroeg ik haar, ben je
verpleegster ? Nee hoor , ik werk in een callcenter voor
waarzegsters.
Tijdens de open
monumentendag bleken we de enige bezoekers in het historisch theater.
Ideaal om foto's te nemen, doch daar kwam plots vanuit het niets een
mijnheer aangestormd om te zeggen dat het verboden was om foto's te
trekken. Oh antwoordde ik maar dat staat nergens vermeld.
Ja maar toch was
het verboden. Nu geen probleem, ik had er zeker al een 50-tal
gemaakt...
La festa dell'uva of het wijnfeest in Cupramontana
Cupramontana, 30 oktober 2012,
Cari amici,
Een prachtige nazomer, dat maakten
we nu opnieuw mee; af en toe een regenbuitje steeds gevolgd door veel
zon en temperaturen boven de 20 graden. Geen wonder dat het wijnfeest
dit jaar één van de meest geslaagde werd. Prachtig weer, goede
bands die optraden, een verrassende sound and lichtshow geprojecteerd
op het gemeentehuis, heel veel volk, amper incidenten...kortom una
bella festa dell'uva. Opnieuw volop werk in de stand van de Cherubini
waar we al zeker 10 jaar meehielpen. Zij vierden zelfs al 20 jaar
stand op het feest waarbij t het evenement toen slechts 1 dag duurde.
Tegenwoordig start men al op donderdag, de dag voor de cuprensers
zelf met gratis inkom, de vrijdag en de zaterdag zijn concerten met
optredens van in Italia bekende groepen en de palio van de pigiatura
of de wedstrijd van het vertrappen van de druiven met de voeten. De
zondag is de dag voor de families met de grote druivencorso, dit jaar
heel moeilijk voor de jury om te bepalen wie de mooiste kar had
gemaakt.
Bij ons logeerden enkel gasten voor
het druivenfeest, konden we tenminste wat uitslapen, wel nodig als je
pas om 5 uur 's morgens in bed kruipt.
Voor de meeste wijnboeren luidde het
feest dit jaar uitzonderlijk het moment van het einde van de
druivenoogst. Het mooie en droge zomerweer liet de druiven immers
sneller rijpen ! Nu stond de olijvenoogst voor de deur, doch dit jaar
weinig olijven en weinig olie in de olijven door de zomerhitte. Einde
van deze maand hielp ik al vrienden met het oogsten doch de opbrengst
was mager, dan konden we beter nog een tijd wachten.
Terwijl Erik zijn klasgenoten op de
Girandola ontving , verbleef ik een week in belgenland bij mijn zus,
zodat ik toch 1 week van mijn nieuwe nichtje kon genieten: Chiara !
Maar wel koud in Belgie, minstens 10 graad minder, het was dus een
opluchting toen het vliegtuig terug op de Italiaanse bodem landde,
volop zon en warm, alle passagiers genoten van dit licht !!
Het einde van het wijnfeest luidt
meestal ook het einde van het toeristisch seizoen, nu zullen nog maar
sporadisch gasten in onze B&B overnachten. Tijd om te klussen
dus.
Het zwembad werd toegedekt, de
tuinmeubelen behandeld voordat ze in de winterberging belandden. Het
dak van de schuur moest versterkt worden, dit doordat de nieuwe
zonnepanelen extra gewicht vormden.
De oude regenput of waterreservoir
werd voorzien van een nieuw muurtje en terug met de regenpijp
verbonden, dus voortaan konden we regenwater opvangen.
Enkele amateurfotografen uit
cupramontana stichtten in juni een fotoclub, hielden tijdens het
wijnfeest een mooie tentoonstelling met foto's van de vroegere
wijnfeesten . Nu organiseerden ze een fotocursus voor beginners, met
een overrompeling van cursisten, ik zelf schreef me ook in . We
werden dan amar in 2 groepen verdeeld. De cursussen starten hier
altijd om 21 uur, doordat ze hier laat avvodneten en daar ze nooit
stipt starten....maar wel interessant !
De wandelgroep zorgde voor mooie
wandelingen, waarvan 1 vlakke (nooit meegemaakt) langs de rivier, op
één van de zeldzame fietspaden. Een der wandelingen begeleidde een
vrouw die de zus bleek van een arts die bij de eerste dodelijke
slachtoffers behoorde van de SARS ziekte in Azie.
En het hoogtepunt , de uitstap naar
Firenze, met zoveel deelnemers dat we een grote touringcar en een
kleiner busje huurden . De weergoden overgoten onze uitstap met veel
zon en 25 graden,en we kregen als gids een Cuprenser die tijdens
zijns studies in Firenze was blijven plakken. Hij liet ons dan ook
het meer onbekende Florence zien.
Sinds gisteren hebben we 's avonds
de kachel aan, de eerste herfststormen bezochten de Marche , maar
waarschijnlijk maar voor even, want voor einde van deze week
verwachten we opnieuw 20 graden. Goede vooruitzichten voor de
olijvenpluk !En alle herfstfeesten zoals de funghi porcini, de
truffels , Sint Maarten enz...
tanti saluti cari
Isabelle en Erik
PS:
een paar van de wandelgroep startten in Firenze een praatje met
bewoners van de bekende stad. we komen uit de Marche zeiden
ze tegen de firenzers. Zoiets vermoedden we al, we hoorden het
geluid van de bergen in jullie stem.
ik was weer eens getuige bij een voorlopig koopcontract van een
huis in de Marche. Nu moest er weer een nieuw papier ingevuld
worden: vanwaar men het geld had waarmee men het huis ging
kopen....bankoverval ? Loterijwinst ?
Ook moest er een verklaring worden ondertekend , dat men het
gekochte huis niet gebruikte om zijn geld wit te wassen !!!
middeleeuws feest, suprisefeest, allemaal feesten op de Girandola
Cupramontana, 30
september 2012.
Cari amici,
de maand september
bracht dan eindelijk de langverwachte regen, de natuur dronk gretig
van de vochtige rijkdom en de landbouwers ademden opgelucht op, het
zou toch nog een beetje goed komen met de druiven...
Onze gasten namen
het gelaten op, het was immers vakantie en de organisatoren van het
middeleeuws spektakel in Poggio improviseerden bescherming tegen de
mogelijke buien. Doch tijdens het feest bleven de weergoden ons goed
gezind en kon de viering plaatsvinden onder een droge hemel. Er
gingen welgeteld 3 vergaderingen aan het feest vooraf. Erik mocht
edelman spelen, er bleef precies 1 kostuum over voor een lange man en
ik schikte me bij het gepeupel. Dat laatste zou tijdens het festijn
moeten werken en opdienen, terwijl de adel zich te goed zou doen aan
het lekkere middeleeuwse banket. Van te voren waren de kaartjes al
verkocht en ook onze gasten zouden het allemaal mee mogen beleven.
Het werd weer een fantastisch gebeuren, ons middeleeuws dorpje Poggio
leent zich dan ook 100 % voor' zo'n evenement. De trommelaars en de
vendelzwaaiers vertrokken voorop in de stoet gevogld door de adel en
dan het boerenvolk. De gasten mochten dan al op de piazzetta
plaatsnemen aan grote tafels . Daarna kwam de adel binnen en het
feest kon beginnen. Het menu bestond weer louter uit gerechten die
historisch correct waren, dus geen tomaten of paprika's maar vooral
vlees, kaas, bonen , fazant en varkensvlees. Dit alles afgewisseld
met optredens van de vendelzwaaiers en de vuurkunstenaars. Wij van
het gepeupel konden alleen de restjes opeten, gelukkig bleef er
genoeg .Tegen 2 uur 's nachts was het feest afgelopen, iedereen had
ervan genoten.
Hierna nam ik het
vliegtuig richting belgenland, voor een miniweekend, vrijdag op en
maandag terug, lang leve Ryan air.
Het was dan
openmonumenten dag en het toeval wilde dat het kasteel Robiano in
Tervuren dan ook de deuren zou openen. Meer dan 20 jaar geleden
herbergde het nog een kinderopvangventrum waar ik er 7 jaar werkte.
De firma SAS die het kasteel toen opkocht , besloot er nu een
speciale dag van te maken, niet alleen de deuren openen voor
kijklustigen maar ook voor ex-medewerkers en ex-kinderen. Via
ex-gasten van ons die in Tervuren wonen kwam ik het te weten. Dus
meteen met vroegere collega's afgesproken voor die zondag. Maar eerst
de zaterdag bij vrienden in Leuven wat van het Belgische eten en
leven genieten, vol au vent eten met frieten, met de fiets naar
Leuven en dan na veel veel gezoek eindelijk een dame blanche kunnen
eten. De volgende dag naar Tervuren gereden waar ik met 2
oud-collega's en de dochter ervan op een terrasje weer veel kon
bijkletsen. Dan vol spanning naar het kasteel, dat natuurlijk
omgebouwd was. Waar ooit de slaapzalen en kleien douches e.d. stonden
zagen we alleen kantoren. Maar het onthaal was perfect, op
verschillende plaatsen projecties van oude foto's en het ex-personeel
en kinderen kregen zelfs een speciale ruimte met koffie en gebak à
volonté. Hier ontmoetten we nog andere collega's, het weerzien was
geweldig, zeker na al die jaren. We hadden elkaar dan ook veel te
vertellen . Gelukkig dat onze ex-poetsvrouw aanwezig was, ze bleek
een enorm geheugen te hebben voor gebeurtenissen en namen !!! De
kokkin uit het tehuis bezorgde ons de grootste verrassing met haar
aanwezigheid. In 1992 wensten we haar nog een gelukkig pensioen toe.
Als 80 -jarige was ze nu nog niets veranderd !!! En wat een weer,
het warmste wat ik ooit meemaakte in Belgenland ooit.
Na afloop spraken we
af om toch een reunie in Italië te houden .
Terug naar la Bella
Italië, want nu kwam het surprisefeest eraan dat de echtgenoot van
een vriendin van mij voor haar 50 jaar had georganiseerd. Zogezegd
zou ze dat weekend voor een congres mee moeten naar Milaan, maar
ondertussen zouden hun vrienden en hun dochter haar opwachten op het
vliegveld om bij ons te komen.
De verrassing was
geslaagd, alleen het weer speelde absoluut niet mee, waarschijnlijk
konden de weergoden de hemelsluizen niet meer toe houden, want de
neerslag viel met bakken naar beneden en dan nog de mist erbij. De
Italian experience zoals het project gedoopt was startte al aan de
luchthaven met het programmablad. Bij aankomst wachtte er naast het
Fiatbusje ook nog een Cinquecento op de jarige.
In elke kamer een
flesje olijfolie als welkom en dan meteen aan de Italiaanse lunch,
binnen weliswaar. Daarna met de heel bende gewapend met paraplu's
naar Fabriano om er het grappige fietsmuseum te bezoeken en dan op
zoek naar schoenen voor mijn vriendin want haar Milano outfit was
niet echt geschikt voor het onitaliaanse weer.
's Avonds kon de
avond met zelfgemaakte pizza's niet doorgaan wegens het koppige
verzet van de goden hierboven om de sluizen maar weer te
sluiten....Dan maar pizza's afgehaald en op de Girandola verder
gevierd.
's Anderendaags
scheen de zon gelukkig weer en wandelden we met zijn allen naar een
zeer mooi klooster tegen een kloofwand aangebouwd ! Na dit sportieve
uitje reden we richting kust , de mooie kliffenkust , waar een
heerlijke lunch op ons wachtte en dat op het strand !
Na een sportieve
klim terug naar de auto's om in Ancona te shoppen. De dames
shoppen de mannen droppen op een terrasje.
Mijn vriendin
slaagde opnieuw in haar winkeltje en we konden terug naar de
Girandola. We veranderden van outfit voor het gastronomische diner
in een naburig dorp. Hier stak de echtgenoot een mooie speech af,
opgelucht dat alle geheimdoenerij achter de rug was en er kwam nog
een mooier ring als geschenk.
Zondagmorgen namen
ze ontbijt op terras, genietend van het mooie uitzicht , maar daarna
was het weer naar de luchthaven, einde Italian experience.
Nu werd het wat
rustiger qua gasten, het gewone leven begon weer langzaam aan, de
yoga startte terug en de wandelingen op zaterdag kon ik ook weer
terug oppakken. De podisti hadden alweer veel leuke plannen : op
zondag 21 oktober een wandeling in Firenze door iemand van Cupra die
er woonde en de stad goed kende. Een twede plan: een reis naar
Finland volgend jaar in januari, georganiseerd door Finse wandelaars
en een Fins koppel dat een vakantieresort bezat in Finland en hier
een vakantiehuis ! Weer veel om naar uit te kijken.
Wij konden zelf ook
nog een dagje strand meepikken met een bezoek aan de oude
vissershuisjes in de rotswand van Ancona.
September
oogstmaand, de vijgen, de noten maar ook kilo's appels die ik
tijdens de wandelingen met onze honden plukte. Tevens oogstte ik
druiven van 3 verwaarloosde wijngaarden.
De wijnboeren
startten ook hun oogst, sommigen waren einde maan zelfs al klaar
door de hitte en de droogte waren ze veel vroeger begonnen dan andere
jaren.
Het wijnfeest van
volgende week zal dan ook eerder het einde van de wijnoogst dan het
begin inluiden. Het einde van de maand oktober zal dan weer de
olijvenpluk aankondigen. Maar eerst nog het oktoberfest georganiseerd
door onze Nieuw-Zeelandse vrienden !
Tot volgende keer.
Tanti cari saluti
Isabelle en Erik
PS:
tijdens het middeleeuwse feest werd het gepeupel even meegenomen
naar een broodjes kraam waar we even mochten pauzeren, de
organisatrice zei: - geef die mensen maar een panino en water-
water ? Wij wilden wijn !! dus begonnen we vino vino te roepen en we
kregen het ook meteen want stel je voor, oproer van het gepeupel
dat konden ze niet hebben...
de 1ste bijeenkomst voor de Finlandreis was gepland in een
bepaald lokaal. We kwamen elkaar allemaal tegen op straat, en
aangezien we elkaar al al lang niet meer gezien hadden, was er veel
bij te kletsen. Zo stonden we daar , de groep werd steeds groter ,
de straat steeds kleiner, tot grote onvrede van de automobilisten.
De bijeenkomst dan toch maar binnen laten doorgaan...
deze zomer kan ik
kort samenvatten, heet, heet, tropisch heet en grote droogte, op de
regenbui tijdens de Notte del Verdicchio na. Uitgerekend op die dag
openden de hemelsluizen zich en maakten de feestelijke nacht
aanzienlijk korter.
Ook bleven we niet
gespaard van bosbranden, onze collega's van de camping evacueerden op
bevel van de brandweer hun gasten en andere collega's hielpen we met
inpakken, want het vuur naderde hun B&B al op 220m. afstand.
Gelukkig blusten de helikopter en canadair dan uiteindelijk het hele
vuur.
Onze zonnepanelen
werden aangelegd op het dak van de hooischuur, doch zouden
uiteindelijk pas in september stroom beginnen te produceren.
Deze zomer ontvingen
we voor het eerst een Thaise gast en een Bulgaarse gaste. Weer nieuwe
talen in ons gastenboek !
Een Belgische
familie wier zoon in Italië afstudeerde , kwam af om het
bijbehorende feest mee te maken en zo hun zoon gelauwerd met
laurierkrans te kunnen fotograferen. De pizza avonden hielden we
wanneer de avonden wat koeler waren, met als uitschieter de muzikale
pizza avond onder begeleiding van onze Engelse vriend gitarist en 2
meisjes met blokfluit en dwarsfluit. De laatste pizza avond had ik
versterking van 3 kleuters die hun taak zeer ter harte namen en
serieus het pizza deeg kneedden. Hun pizza's aan de oven zelf werden
echte creaties.
Onze oude fietsen
die langzaam verroestten, kregen van een jonge gast een flinke
opknapbeurt zodat van de 5 weer 3 deugdelijke rijwielen gemaakt
werden. Zo konden de sportieve gasten gezamenlijk fietstochten
ondernemen èn het avonturenpark uitproberen..
De gebruikelijke
bezoeken aan de wijnproducenten kenden natuurlijk veel succes ,
alsook het interessante bezoek aan de olijfoliemolen, waar Nadia de
gasten uitvoerig uitleg gaf i.v.m. goede olijfolie en demonstreerde
hoe te proeven.
Ons busje vervoerde
onze gasten dikwijls naar de proeverijen of als de gasten het wilden
konden ze samen met chauffeur Erik een mooie tocht maken door de
Marche .
De jaarlijkse
scampagnata in Poggio had natuurlijk weer plaats, deze keer een hele
opgave om al die gnocchi's te bereiden in de hete barakken ! Maar we
waren dit jaar met een grote ploeg, dus de honderden kilo's
aardappelen werden snel tot gnocchi verwerkt !
We trakteerden ons
zelf nog op een fantastisch concert van Sting op het jazz festival in
Perugia, een leuk klein stadion met ca. 600 bezoekers, intieme sfeer
en wat een concert !!!!
Een negatieve noot,
de dood van onze 19-jarige poes Hummel die we ooit kregen van Gert
Steegmans, de huide wielrenner.... Een grote troost was haar goede en
fantastisch leven hier op de Girandola.
Gelukkig gevolgd
door wat beter nieuws, ons 20-jarig trouwfeest, meteen de afsluiter
van alle persoonlijke feesten van 2012 . Dit vierden we dan in
restaurant Erard, een mooi gastronomische eetgelegenheid, zeker in de
zomer, want hun terras kijkt uit op het stadspark.
Scootertochten
bleken ideaal bij deze hitte, gratis airco !!! Ofwel ondernamen onze
gasten een mooie tocht, of we reden er zelf mee en bezochten
Braccano , het dorp met de muurschilderingen op de huizen ooit
aangebracht door kunstacademies.
Elke woensdag konden
de gasten door Cupramontana rondgeleid worden, ik fungeerde als tolk
voor de buitenlandse toeristen.
Van het leuke
zomerseizoen namen we afscheid met een spaghetti vond en ijs toe met
alle gasten die er waren.
September stond nu
voor de deur met het middeleeuwse feest van Poggio waar we dit jaar
mee zouden helpen en we sprongen zomaar ook een nieuw cyberspace area
door de aanschaf van een Smartphone en tablet.....
De herfst kon
beginnen.
Tanti saluti cari
Isabelle en Erik
PS:
Op onze kaartjes online aangeschaft voor het concert van Sting,
stond dat het verboden was om tijdens het concert te fotograferen en
te filmen. Erik vond het dan ook beter om geen fotoapparaat me te
nemen. Doch we zijn in Italië, niet waar en natuurlijk krioelde het
van de fotoapparaten, van Gsm's met camera's enz... Alleen wij
hadden niets mee....en aan het begin van het concert werd toch nog
gevraagd om niet te fotograferen en te filmen....nog nooit zoveel
fotografen en filmers meegemaakt...
met vrienden wilden we het interessante kloostermuseum bezoeken.
Doch het bleek vooral vergane glorie te zijn, bijna altijd toe,
behalve tijdens de misuren op zondag.
Het interessante fietsmuseum in Fabriano wilden we nog eens
bezichtigen met vrienden. De gebruikelijke suppoost vergezelde ons
wetende dat wij Italiaans konden en dat wij eventueel konden
vertalen. Doch onverwachts moest hij terug naar de ingang want er
kwam een 2de groepje aan, Fransen...Ik stelde voor om ook voor hen
te vertalen. Doch na 2 minuten kwam er een andere suppoost naar ons
, met de mededeling aan zijn collega dat hij toch verantwoordelijk
was voor de Franstalige bezoekers. De 1ste suppoost werd kwaad en
stuurde hem meteen terug naar de ingang want wie zou anders de
nieuwe bezoekers verwelkomen ??? na 2 minuten stond de 2de suppoost
terug daar, want hij vond dat maar niets dat die signora (ik dus)
altijd moest vertalen, zo zou de rondleiding immers uuuuren
duren...hij werd weer stante pede teruggestuurd. Na 5 minuten stond
hij terug , nu heel triomfantelijk met de mededeling dat Maurizio
aangekomen was, dat de ingang nu bemand was en dat hij nu de
rondleiding in het Frans kon doen. Suppoost nummer 1 gaf toe, doch
onze vrienden en Erik en ik zouden wel met hem meegaan want wij
konden immers Italiaans
In de buurt was er een groot aquapark met allerlei glijbanen
toestanden. Een dag was het bewolkt en 25 graden. Onze gasten
stonden aan de ingang...doch men moest wachten op de toestemming van
de directie of men vandaag met dit frisse het zwembad ueberhaupt
konden openen ???? na een kwartier en nog steeds geen directie
trapten onze gasten het af. Misschien zou het morgen 30 graden
worden , zou het dan warm genoeg zijn om de deuren te openen ?
Elke dinsdag was er een Nederlandstaligen rondleiding in Perugia
verzorgd door mijn zus. Ook enkele gasten van ons wilden er naar toe
. Via de minimetro hadden we hen aangeraden, was het centrum het
gemakkelijkste te bereiken.. Doch de week van 15 augustus bleek de
minimetro toe voor onderhoud (!) en reed er een busje naar het
centrum. Ook goed, alleen bleef de bus maar rondrijden (wel 2 uur
lang) , stopte nooit en zo misten onze gasten hun gidsbeurt .
de natuur zucht
onder de 4de hittegolf van deze maand, de hoeveelheid water begint
ook kritiek te worden....de wisselvallige lente lijkt alweer een
tijdje achter de rug.
De wijncursus wijdde
Erik in de geheimen van de rode, witte en schuimwijnen. Zelf dompelde
ik me in de wereld van spontane planten en kruiden van onze regio.
2à 3 avonden theorie gedurende 4 weken , de praktijk tijdens mooie
wandelingen. Een boeiende cursus, waarbij de professor botanica ons,
bij de laatste les, beloonde met 2 fantastische flora boeken.
Midden mei en juni
altijd de mooiste wandelmaanden wat de natuur betreft, de hele
plantenwereld leek een competitie te houden voor de mooiste bloemen.
Onze zaterdagwandelingen overtroffen elkaar keer op keer. De Monte
Cipollara met zijn wilde bloeiende uien (cipolle de naam van de
berg verklapte het reeds). De pioenen op de Monte San Vicino...maar
de meest spectaculaire beleefden we bij de verkenning van de Fosso
Scuo of de donkere gracht. Een wandelpad verstopt in een bos bracht
ons uiteindelijk via veel geklauter in een indrukwekkende canyon.
Tijdens één van
onze pauzes in een dorpje maakten we kennis met een oud vrouwtje, 90
jaar werd ze die dag. Meteen een startsein voor de groep om te zingen
voor de jarige.
Dankzij het talent
van een van de wandelaarsters, een kunstlerares, wandelden we
voortaan in een mooi podisti outfit .
Natuurlijk het
drukke seizoen naderde , met meer en meer wisselingen van gasten op
zaterdag , dus konden we niet meer altijd mee.
Zelf ontving ik na
meer dan 30 jaar een ex-klasgenootje van de lagere school en Erik
van zijn middelbaar onderwijs.
Onze Limburgse
stamgasten zorgden zelfs voor een Limburgse specialiteiten
verrassing, we verheugden ons ook op ex-Schalkhovenaars, oude
dorpsgenoten dus.
De lerares
schilderkunsten bezocht ons met haar ouders waarvan haar vader ons
het recept onthulde voor de echte Hasseltse speculaas !
Recent een
ex-collega van mij van de VDAB uit Tongeren die nu weer collega
blijkt , want zijn vrouw en hij verhuren vakantieappartementen in
Tongeren.( www.heurwinning.com
)
Een groot evenement,
de Giro passeerde in de Marche, niet de eerste keer, maar nu wel
dichtbij onze deur. Een vriend van ons, een echte wielerfan toonde
ons een mooie toeschouwersplaats, waar we inderdaad de beklimming van
de wielrenners mooi konden volgen.
Cantamaagio kondigde
zich opnieuw aan; een oude traditie waarbij de muzikanten vroeger van
boerderij naar boerderij trokken om een concert te geven, en zo wat
bij te verdienen. De groep Damigiana wist ons te vinden doch zoals
elk jaar waren onze gasten de hort op. De groep besloot ons dan maar
een privéconcert te geven compleet met dansmuziek ! Onze gasten
misten zo wel een leuke namiddag.
De cantine aperte of
de opendeurdagen van de wijnproducenten stond ook op het programma,
de gasten in onze bus geladen en zo lekkere wijn gaan proeven.
De bloementapijten
sierden ook dit jaar de straten van Cupramontana onder de
traditionele stralende zon.
Eind mei ging Erik
voor het eerst in zijn leven onder het mes. Hij was in april
gevallen, had een knobbel eraan overgehouden op zijn schouder. Na 2
maanden besloot men toch foto's te laten nemen, bleek zijn schouder
uit de kom en een bot dat eruit stak. Een medisch wonder, want
normaal zou men vele pijn moeten hebben en niets meer kunnen bewegen.
. De operatie vond plaats in het Dus in het ziekenhuis van Jesi ,
waar Erik via een rollend tapijt op de operatietafel belandde . De
chirurg legde alles goed uit en na 4 uren was zijn schouder terug in
orde. Maar natuurlijk kon hij nu bijna niets meer doen. Toch moest
het snel genezen want Erik moest einde maand met 2 Amerikanen
rondtoeren. Dat lukte perfect en de 2 Amerikaanse toeristen waren nu
echte Marche liefhebbers geworden.
Het oogsten van
fruit startte nu ook, bij mijn buurvrouw de kersen geplukt en bij
ons zelf de visciola of wilde kersen voor de confituur. Mijn neefje
uit Umbrië die hier op sportkamp was, ontpopte zich tot een ware
kersenontpitter !
Elke begin van de
maand organiseerde de gemeente voortaan een kunst- en biomarkt wat
veel succes kende ! De prachtige kraampjes verrijkten onze piazza.
Het artikel van de
Smaak van Italië lag nu ook in de winkels en we kregen mooie
reacties.
Mijn scooterdroom
werd vervuld, een mooie Scarabeo Aprilia 50cc. Alleen bleek het
rijden erop minder gemakkelijk , toch zeker als men geen 18 meer is.
Maar tegenwoordig rijd ik er naar de bakker, en naar Moie en
naar....
De EK voetbal bracht
grote verrassingen: Nederland meteen uitgeschakeld en Italia warempel
tot in de finale. Daarmee had men hier niet gerekend , dus wie op het
einde nog een vlag wilde kopen,ving echt bot. Bar Rugggero weer de
beste plaats om de match te volgen, maar helaas geen groot feest
zoals in 2006 .
De gemeente
investeerde nu in gratis Wifi op bepaalde plaatsen voor de toeristen
en elk monument voorzag ze van een plakkat met de geschiedenis en QR
code.... Binnenkort de nacht van de Verdicchio, het dorpsfeest in
Poggio......het seizoen is weer gestart !
Tot de volgende keer
Tanti saluti cari
Isabelle en Erik
PS:
Een van de wijnproducenten vierde zijn 50-jarig bestaan. Wij
waren ook uitgenodigd .Van te voren moest men meedelen of men voor
de receptie en geleide wandeling kwam of voor het avondeten. We
meldden ons alleen aan voor de wandeling in de wijngaarden en de
receptie en namen onze gasten mee. Doch het begon te
stortregenen, oei daar ging de wandeling en de receptie, dan maar
meteen starten met het avondeten. Zo genoten wij van een heel diner
en wijn à volonté
Erik bezocht een restaurant met zijn 2 Amerikanen, waar we al een
tijdje niet meer gewest waren. Hingen er allemaal foto's van de
voetbalclub Manchester City en Ballotelli, het enfant terrible van
de Italiaanse voetbal. De kok in het restaurant was eigenlijk de kok
van die ploeg en als het zomerpauze was, kwam hij terug in zijn
restaurant hier in de Marche. Begon het voetbalseizoen weer, dan
reisde hij naar Engeland en kookte zijn moeder in zijn Marchigiaans
restaurant. Dit doordat de trainer van de ploeg afkomstig was uit
de Marche.
De operatietafel in het ziekenhuis van Jesi bleek niet echt
overeen te komen met Eriks lengte. Geen probleem zei de chirurg
tegen Erik, we zijn hier bij de afdeling orthopedie, een amputatie
van de voeten kan er nog bij. Ja ja zei Erik maar ik ben Hollander,
dus dat worden 2 operaties voor de prijs van 1 !
In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
