Cupramontana, 11juli 2013

Ciao amici,

De zon herontdekte eindelijk Cupramontana en de regio Marche! Het moment dus om onze kapotte zonnebrillen te vervangen. Waarom niet eens onze eigen optieker proberen in Cupra? Een goede beslissing, zo bleek, we werden professioneel beraad, en konden kiezen tussen talrijke modellen, want niets zo belangrijker als een zonnebril in dit normaal zonovergoten land. Kregen bovendien ook nog een mooie korting, dit geldde voortaan ook voor onze gasten . We zijn nu trotse eigenaars van een Vogue en een Armani zonnebril aan zeer democratische prijzen.

Het festival van de gelato, waar we voor het eerst naar toe gingen, kende ook een behoorlijk succes. Aan de ingang kocht men een aantal bonnetjes die overeenkwamen met het aantal ijssmaken dat men wilde proeven. In de gemeente Agugliano stonden in verschillende straten verscheidene kraampjes uit heel Italië en andere landen met niet traditionele smaken zoals popcorn ijs, gorgonzola met peer en noten, lavendelchocolade. Vooral de gelatieri di una volta die nog op ambachtelijke wijze en met antieke apparatuur hun ijs klaarmaakten, trokken veel volk.

De scooters haalden we weer uit de stalling en benutten die volop voor uitstapjes. Onze gasten maakten hiervan ook dankbaar gebruik van. Zoals de verwoede Vesparijders uit Antwerpen, sommigen hadden hun eigen Vespa mee, anderen leenden dan onze scoters uit.

Aangezien de Italiaanse kinderen vanaf de 2de week van juni al vakantie hadden en dit tot midden september, vingen we ook ons nichtje en neef uit Umbrie op. Eerst Lena die ook door de fotografiemicrobe bleek aangetast te zijn zoals haar peettante, dus samen op fototour in de bossen met de eeuwenoude eiken , het magische klooster en natuurlijk ook paardrijden. Ze verraste de gasten met haar zelfgebakken pannenkoeken aan het ontbijt.

Haar broer kwam dan vooral voetballen, schaken, maar ook naar de oorlogstuigen in Mondavio kijken. Heel indrukwekkende middeleeuwse constructies in het noorden van de Marche. De raduni van de Fiat 500 die voorbij de Girandola passeerde, werden ook door hem toegejuicht.

Ons dierenduo Barbie en Bruno breidde zich uit, we haalden een poesje uit het asiel ,de ondeugende Katinka. Die absoluut niet bang was van de honden en die al snel over het hele dierenrijk regeerde. Wel was ze even zeer ziek geweest met een intermezzo in de dierenkliniek (warvan het gebouw beduidend moderner en nieuwer is dan het mensenhospitaal in Jesi ) Enkele dagen later ontdekte ons neefje in onze tuin een miauwende poes, een zeer verwaarloosde uitgehongerde en gewond katje. Hier ook mee naar de dierenkliniek waar ik deze maand langzamerhand een klantenkaart verdiende.

Maar Zorro maakt nu ook deel uit van onze beestenbestand, wordt steeds ondernemender en zijn angst tegenover de honden vermindert drastisch.

De bloementapijten na de 2de zondag van Pinksteren bleken weer de moeite waard te zijn voor onze gasten en de bewoners van Cupra. Zoas altijd onder een stralende zon, een gunstig voorteken voor de biomarkt? In mei afgeschaft vanwege het zeer slechte weer, dus we hoopten op beter. De kraampjes stonden er, het volk kwam ook, doch een uur na de opening werd het onheilspellend donker en brak er een fenomenaal onweer uit...de hemelsluizen overtroffen zichzelf en iedereen kon helaas weer naar huis.

De zomeraktiviteiten hernamen langzaamaan weer hun ritme, geleide wandelingen op woensdagnamiddag waarbij ik dan de tolk was voor de buitenlandse toeristen. Dit jaar boden we met onze vereniging zelfs een vast weekprogramma aan met bezoeken aan de wijnboeren, kruidenboerin, olijfoliemolen, Perugia en Assisi enz...

Onze collega organiseerde na 2 jaar afwezigheid, het muziekfestival musica la distesa. Ook dit jaar dreigde het evenement onder water te worden gelopen, doch op de belangrijskte momenten bleef het droog en op zondag zelfs zeer zomers.

Wij hadden een etentje met de organisatoren van het jaarlijkse dorpsfeest . Doch dit jaar bleef het spannent tot het laatste moment of het zou doorgaan want er waren veel zieke mensen, tja de meeste helpers behoorden niet meer bepaald tot de jongeren.

De fotoclub organiseerde nog een cursusje modelfotografie met schijnwerpers, verschillende achtergronden en een ervaren modelfotograaf. Ik kreeg de eer om met zijn fotoapparaat te trekken, wat een verschil met de mijne...en dan de planning van de jaarlijkse tentonstelling van onze fotoclub. deze keer mochten wij beginners ook enkele foto's leveren! Dat zou nog een heel gepuzzel worden, want in tegenstelling tot de ervaren clubleden bezaten wij helaas niet ontelbare mooie foto's .

zaterdag opende de tentoonstelling, doch rijdagvoormiddag bezatenw e nog geen enkele ontwikkelde foto. Niemand panikkerde echter, een fototentoonstelling zonder foto's zou best origineel zijn, maar gelukkig arriveerden ze nog op tijd en konden we 's avonds nog hard doorwerken om ze allemaal mooi op te hangen.

Als verrassing nog een onverwachts bezoek van een leraar uit het atheneum van Bensberg, van wie ik nog ooit Frans en Duits kreeg.

En mijn boek slaat goed aan bij onze gasten, want velen wilden ons Italiaans avontuur best in details lezen!

De zomer deed haar intrede en hiermee de pizza avonden, toevallig deze keer tegelijkertijd met jarige gasten. De pizza Nutella flankeerde dan ook menige verjaardagstaarten en zelfs een nieuwe creatie pizza crème caramel en chocolade !!!

Naast de nieuwe gasten verwelkomden we de zussen Blanquarts met hun kinderen, een mooie gelegenheid om samen naar zee te gaan en ook eindelijk eens de Piano Grande in het Sibillini gebergte te bezichtigen tijdens de fioritura. Normaal gezien stond deze hoogvlakte midden juni in bloei, dit jaar bleek de natuur vertraagd en kon men de prachtige bloemenweelde nu eens in de zomer bekijken.

La notte del Verdicchio telde dankzij het mooie weer een groot aantal bezoekers met als primeur de goede samenwerking tussen de verschillende wijnproducenten en de opvoering van 19de eeuwse dansen.

De zomerse feesten gaan nu in augustus verder, Erik bracht zelfs een kleine aardbeving teweer in de organisaties van het toerisme, maar dat is voor volgende nieuwsbrief.

Buone vacanze aan iedereen!

Isabelle en Erik

Ps:

-de bioaankoopgoep hield een informele vergadering over een mogelijke kruidenworkshop volgend jaar. Normaal gezien vergaderden we in de bibliotheek, doch de bib sloot de deuren. Dan maar verder discussieren op een andere plek in het gementehuis, de raadszaal leek ons minder gezellig, waarom niet op de trappen in de gang. Alle gemeentepersoneelsleden keken raar op, iedereen stelde ons een lokaal voor maar wij vonden het te gezellig op de trap. Sommigen kwamen er dan bij zitten om te luisteren en te praten , maar niemand die er ook maar aan dacht om ons weg te jagen...

- met onze vrienden naar de outlet van 2 sportwinkels geweest. Vorige week betaalde men de kleren met roze prijskaartjes aan de roze kassa en de gele aan de gele kassa. Nu sorteerden we alvast alle kleren, doch aan de kassa aangekomen, bleek maar 1 personeelslid aanwezig, dus mocht alles te samen worden aangerekend. Totdat er een 2de kassierster opdaagde waarbij we nu de gele kaartjes aan de roze kassa moesten betalen en de roze aan de gele kassa...

- voor een tijdelijke tentoonstelling die gedeeltelijk in de VVV ruimte zou plaatsvinden , haalden de organisatoren onverwachts het hele VVV kantoor leeg. De vrijwilligster van het VVV keek dan ook raar op toen ze in een VVV ruimte stapte met nog slechts 1 stoel en tafel . Een boze Erik kon gelukkig de burgemeester duidelijk maken dat dit niet kon, een VVV zonder infomateriaal...

02-08-2013 om 17:33 geschreven door babelle  

Cupramontana 3 juni 2013,

Cari amici,

Woonden we nu in Ierland of stond de Girandola toch in Italië ? Aan de vijftig tinten groen van het landschap tipte ik eerder voor het groene eiland Ierland... Regebuien wisselden regelmatig de krachtige zonnestralen af, de bloemen bloeiden nog nooit zo mooi. Alleen de toerist stond wat te balen natuurlijk.

Maar de meeste activiteiten gingen gewoon door en af en toe waren de weergoden de organisatoren gunstig gezind. De palio van Jesi verliep de eerste dagen onder de zon. Wij gingen naar de historische optocht en de zwaardgevechten kijken. Vervolgens stemden we onze magen goed gezind in één van de provisorische tavernes , opgesteld in de talrijke middeleeuwse wijnkelders. Leuk gedaan, zitten op strobalen en louter historische menu's zonder tomaten, paprika's e.d.

Een uitstapje naar het kruidenmuseum weliswaar in Toscane meer bepaald in San Sepolcro, kon mijn schoonouders meteen bekoren. Zo herinnerden wij ons het museum , een festijn voor alle zintuigen !

Eindelijk arriveerden de bestelde boeken van le notizie vanop een Italiaanse heuvel.Ik kon er meteen opsturen en de rest legden we in de ontbijtzaal voor onze toekomstige gasten. Onverwachts kregen we een telefoontje van een journalist voor een artikel in de Grande reismagazine, niet alleen over onze B&B maar blijkbaar was mijn boek al ergens bekend geraakt. We houden jullie op de hoogte.

Mei was niet zoals de andere jaren een drukke maand voor ons, maar gelukkig vonden enkele onze Girandola toch nog : een van mijn humaniora klasgenoten en dat na 33 jaar , een blij weerzien. Belgische gasten die de scooters huurden en prachtige tochten maakten en dan 5 Italiaanse motards die een tussenstop bij ons maakten op weg naar de rest van het schiereiland. Elke dag brachten ze verslag uit aan hun lokale radio Radio Cortina en zo hoorden we ons op die zender dan ook enthousiast vernoemd ! De zaterdagwandelingen schitterden door de mooie flora, de meeste bergflanken stonden gekleurd door alle wilde bloemen, orchideeën, wild uien, narcissen enz... De akkers daarentegen kleurden gelukkig op vele plekken nog rood door de klaprozen. Weinig pesticiden gebruik dus.

Onze culinaire activiteiten stonden deze maand absoluut niet stil, alle helpers van het wijnfeest werden getrakteerd in een agriturismo. Heerlijke pastagerechten smulden we er.. Dan volgde de pizza avond ter ere van het 10-jarig bestaan van de vereniging van B&B in Cupramontana. Wat ooit een samenwerking tussen 3 B&B's was, resulteerde een ajar later in 2003 in het stichten van de vereniging Cupramontana Accoglie. Speciaal hiervoor hielden ze de gemeenteraad 2 uurtjes vroeger zodat de burgemeester en de schepen van toerisme ook aanwezig waren. Erik maakte zelfs een geheugen bord waardoor we alle gerealiseerde activiteiten in 10 jaar tijd konden bekijken. Een nieuw restaurant in Cingoli uitgeprobeerd met al onze Engelse vrienden il maiale volante, het vliegend varken. Geen kaart maar uitslutiend 1 degustatiemenu per week met allerlei originele verwerkingen van de lokale ingrediënten.

De beheerster van de olijfoliemolen organiseerde in samenwerking met een Amerikaanse keukenchef (the tinychef) 2 kookavonden. De eerste avond zouden Amerikaanse gerechten worden klaargemaakt met Italiaanse producten. De 2de avond werd een vegetarische avond. De eerste avond hadden we achter de rug. Heel leerzaam en heel leuk. The tiny chef naam was niet gestolen, zo'n dunne keukenchef had ik nooit gezien, ze had talrijke kookcursussen in Italië gevolgd en kwam regelmatig naar hier om weer nieuwe kennis op te doen. We kregen bovendien een mooie schort en een interessante syllabus.

Ondanks alle activiteiten klusten we ook nog, de vensterluiken moesten toch weer dringend behandeld worden. Tijdens de regendagen ging deze activiteit in de hooischuur door. Erik bouwde een mooi muurtje als achterkant van het zwembad.

Cupramontana kende ook zijn eigen palio, de wedstrijd tussen de verschillende wijken bestond hier uit het wijntonnen rollen. Dit jaar wensten ze er een historische stoet erbij. Erik mocht weer edelman spelen en ik weer meelopen bij het gepeupel. De zon begeleid met felle noordenwind hield het lang uit, de regen kwam pas na de palio.

Waarschijnlijk duiken we dit jaar rechtstreeks de zomer in, zo zien de voorspellingen er toch uit en wie in de Marche op vakantie wilt komen kan vanaf nu eindelijk ook een Nederlandstalige gids kopen uitsluitend over de regio Marche, de ANWB heeft er een uitgegeven.

Voor ons is het seizoen begonnen en we verheugen ons op alle gasten die we op de Girandola kunnen verwelkomen.

Tot volgende keer.

Cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Erik was al talrijke keren naar de ijzerhandelaar geweest om de grasmaaier te laten repareren. Een oud ding maar als hij het deed , dan wel nog perfect. Deze keer startte de grasmaaier nog maar met moeite . Dus Erik naar de handelaar , nu wilde hij echt een nieuwe kopen. Zo beu om altijd tijd te verliezen bij het starten. Doch alle nieuwe grasmaaiers waren uitverkocht. Tja met die regen , iedereen deed niets anders dan grasmaaien. Kom morgen maar terug. Erik kwam overmorgen terug doch natuurlijk nog geen nieuwe grasmaaiers. Breng je maaier maar nog eens hier. Erik deed het en na enkele ingrepen was de maaier toch weer hersteld en nu doet hij het weer prima....

03-06-2013 om 18:19 geschreven door babelle  

03-06-2013 om 17:24 geschreven door babelle  

Cupramontana, 30 april 2013

Cari amici,

de lente besloot om begin april te voorschijn te komen, zodat we eindelijk met de buitenwerken konden starten. De tuinmeubelen konden terug in de tuin geplaatst worden, de olijfbomen gesnoeid, allerlei mooie muurtjes rond de bloembedden verder gemetseld en als mooiste beloning natuurlijk de 16kg tulpenbollen die zich nu op hun best vertoonden !!!

Erik voegde na enkele jaren pauze de laatste muren van ons huis. De zaterdagwandelingen konden al bijna in T-shirts afgelegd worden en de natuur ontwaakte zeer abrupt uit de winterslaap: 50 tinten groen !

Einde maart organiseerde de vereniging Fai weer de jaarlijkse open monumentendag. Deze keer reden we naar Macerata om het historisch theater te bezoeken en de eveneens met geschiedenis overladen universiteit. Prachtig theater, de regio Marken telt in bijna elke gemeente nog een theater waar regelmatig concerten of andere evenementen plaatsvinden. De universiteit zette haar deuren open en studenten mochten de bezoekers rondleiden. Mooie zalen met fresco's en eeuwenoude aula's waren de dagelijkse studeerplekken voor de hedendaagse studenten.

Eriks verjaardagsgeschenk bracht ons naar Milaan. Onlangs kwam de lijn Ancona-Milaan met de hogesnelheidstrein of de Frecciarossa tot stand. Ancona- Milaan in amper 3 uurtjes tijd ! Wel moesten we vroeg opstaan, doch om 9 uur konden we er al ontbijten in de hippe stationsbar. De rest van de dag slenterden we in deze mode-, handelsstad met natuurlijk de stijlvolle winkels en de grootste verrassing, de navigli of gekanaliseerde rivieren....hier overal terrasjes en restaurantjes waar we heerlijk lunchten ! Bovendien autovrij en heerlijke gezelligheid. De Dom bezochten we ook en we maakten een rit in de oude tram. Een mooie dag sporen . Vroegboekers konden deze afstand met minimaal 19 euro afleggen.

Na veel heen en weer geloop, gediscussieer en georganiseer was de toeristische folder van Cupramotnana eindelijk gedrukt ! Geïnteresseerden kunnen het downloaden vanaf onze website:

www.lagirandola.eu

Met de lente openden we ons toeristisch seizoen en net als verleden jaar startten we met een Italiaanse groep vrienden. De stad Ancona hield dit jaar een speciale plantenmarkt met plantenkwekers van speciale rozen, hosta's e.d. misschien een kans om eens iets anders dan de gebruikelijke geraniums te kopen ? Waarom dan meteen niet een vrouwenuitstap maken ? Ons busje was zò vol en met nog een extra auto reden we al kwebbelend naar de hoofdstad van de Marche. We vonden meteen parkeerplaats bij het gebeuren. Het bleek de moeite waard voor de plantenliefhebbers die we waren; niet zo groot maar genoeg keuze ! Nu bleek het busje het ideale vervoersmiddel, alle gekochte bloemen en planten pasten moeiteloos in de kofferruimte.. Tevreden reden we dan terug , via onze lievelingsgelateria, chocolaterie enz. La Dolce Vita waar we heerlijke gelato en taarten aten. Een mooie afsluiter !

Een eerste prijs winnen in la Bella Italia is altijd een ware belevenis. Zo ook mijn eerste prijs in de fotografie. Tijdens de fotocursus werd immers een wedstrijd georganiseerd met als thema olijven. Bleek dat ik die won. Hoofdprijs een vismenu voor 2 personen in een plaatselijk restaurant. Daar aangekomen gaf ik de bon af aan de dienster. Deze bracht het naar de keuken, waar de kok meteen uit de keuken kwam en mij uitgebreid feliciteerde. Hij zou er een lekkere maaltijd van maken. Dat werd het ook, het ene lekkere gerecht na het andere verscheen op tafel, met bovendien een speciale wijn uitgezocht door de kok himself. Zo voelde men zich meteen winnaar !!!

Elke donderdag kwam de fotoclub bijeen en af en toe ging ik er naar toe. Met de lente startten de foto-uitstappen, waaronder eentje naar de zonsopgang aan de kliffenkust. Een hele opgave voor mij als nachtuil, maar om 5u. stonden we allen paraat met statief en camera aan het strand. Een mooie gewaarwording, het stille geruis van de branding en de golven, de dusiternis die langzaam plaats ruimde voor het licht en dan de ultieme beloning de gouden bal aan de horizon. Hiervoor zou men vaker vroeg uit de veren komen. !

Onze Girandola ontving opnieuw 2 awards, een Italiaanse en een Nederlandse. Dit dankzij de positieve evaluaties van onze gasten.

De lente startte laat dit jaar, dus gebruikte ik de winter om op vraag van velen ons Italiaans avontuur in boekvorm uit te geven in eigen beheer. Wie het wilt lezen kan het rechtstreeks bij ons bestellen of via http://www.lulu.com/shop/isabelle-blanquart/le-notizie-vanop-een-italiaanse-heuvel/paperback/product-20942984.html

De meimaand kondigde zoals altijd de start van allerlei evenementen in de regio, iedereen welkom , laat de feesten maar beginnen !

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

Ps:

– tijdens één van de zaterdagwandelingen merkte een wandelaarster op dat ze die morgen wel moeite had gehad om vroeg op te staan. Ze had immers nachtdienst gehad tot 2 uur 's morgens. Oh vroeg ik haar, ben je verpleegster ? Nee hoor , ik werk in een callcenter voor waarzegsters.

– Tijdens de open monumentendag bleken we de enige bezoekers in het historisch theater. Ideaal om foto's te nemen, doch daar kwam plots vanuit het niets een mijnheer aangestormd om te zeggen dat het verboden was om foto's te trekken. Oh antwoordde ik maar dat staat nergens vermeld.

Ja maar toch was het verboden. Nu geen probleem, ik had er zeker al een 50-tal gemaakt...

05-05-2013 om 15:22 geschreven door babelle  

15-03-2013 om 17:22 geschreven door babelle  

06-03-2013 om 15:51 geschreven door babelle  

Cupramontana 5 maart 2013,

Cari amici,

De meteo van deze maand kan kort samengevat worden: grijs, koud en af en toe sneeuw. Met zo'n weer verhuisden onze activiteiten binnenshuis achter de computer. De gemeente wenste immers een mooie toeristische folder van Cupramontana om op beurzen, of andere plaatsen te verspreiden. Erik zorgde voor de lay-out, de bibliothecaressen van de stad voor de teksten, een Engelse collega van ons voor de Engelse vertaling en de fotoclub voor de foto's. Gelukkig selecteerde ik samen met deze laatste de afbeeldingen, want de kunstfoto's die zij soms uitkozen , zouden de toeristen eerder afschrikken; een close-up van de bloedende tenen van de Jezusfiguur bijvoorbeeld, of het klooster tijdens een sneeuwbui. Vakantiegangers wilden immers zon zien en vrolijke taferelen !

Bovendien mocht Erik de regionale krant uitleggen waarom het de moeite waard was om Cupramontana te bezoeken. De streefdatum om de folders in de handen te houden: einde maart.

Met enkele collega's bezocht ik de kruidenboerderij la Battinebbia. Een Belgische vrouw getrouwd met onze dierenarts kweekte al geruime tijd lavendel, rozemarijn, salie en tijm. Deze distilleerde ze tot essentiële oliën om die dan te laten verwerken tot zeep, shampoo en andere verzorgingsproducten. Een biologische wijngaard en een oude boomgaard omringden de kruidenvelden. We discussieerden over een mogelijke samenwerking voor onze gasten. Zo ontstond het idee om samen met de gasten enkele kruiden te oogsten, die te distilleren , zodat de gasten uiteindelijk hun eigen kruidenolie als souvenir mee konden nemen.

Februari was mijn verjaardagsmaand, dit jaar verwende Erik mij met geschenken voor mijn hobby's: een mooie takkenschaar en een statief om te fotograferen ! Die probeerde ik meteen uit tijdens onze uitstap naar de Monte Catria, een 1700m hoge berg waar men ook skiën kan. Daarna daalden we af naar het mooie stadje Cagli, waar we een mooi restaurant vonden in de gewelfde kelder van het historische palazzo.

Ondanks het grijze weer gonsde het van het leven op de laatste marktdag van de maand, overal groepjes oude mannen heftig pratend over de verkiezingen. Om 15 uur sloten de stembureaus hun deuren en dan met spanning afwachten.... Het resultaat kennen we allemaal , nu is het afwachten hoe de toekomstige regering eruit zal zien...

Tot de volgende keer.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik.

PS:

• Erik kwam aangelopen om te zeggen dat ik in november een heel zak tulpen had vergeten te planten...hij vond die nl. in de struiken aan de straatkant. Dat leek me vreemd dat ik die niet eerder opgemerkt had. Ik zag het direct, geen tulpenbollen maar uienbollen. Waarschijnlijk had iemand die maanden geleden op zijn veld laten liggen, want de bollen liepen al uit. Met de laatste storm waaide de zak waarschijnlijk tot bij ons. Kon ik meteen weer kilo's uien planten...

• In het restaurant van Cagli geraakten we aan de praat met de eigenaar ervan. Bleek hij nog in Belgisch Limburg geboren te zijn meer bepaald in Eisden !!! Zijn vader had er een aantal jaren in de mijnen gewerkt.

05-03-2013 om 17:34 geschreven door babelle  

10-02-2013 om 16:08 geschreven door babelle  

Cupramontana, 3 februari 2013,

Cari amici,

het nieuwe jaar is ondertussen alweer een maand oud en de winter al voor de helft voorbij ! We kunnen tot nu toe niet klagen, een klein beetje sneeuw, geheel verwaarloosbaar vergeleken met de hoeveelheid van vorig jaar en af en toe al primaverile temperaturen. Sommige middagen aten we zelfs al buiten. Erik profiteerde ervan om allerlei mooie muurtjes en borders te metselen rond de plantenbeddingen. Zelf snoeide ik al ijverig de fruitbomen.

De feestdagen vierden we o.a. in Umbrië en dit jaar bezochten we in de Marche de kerststallen in Castiglioni van Arcevia. Een klein dorp waar de bewoners zich elk jaar uitleven in het maken en tentoonstellen van kerststallen. Elk materiaal is goed: pasta, wol, hout , de fantasie is onbegrensd. Het resultaat bewondert men al wandelend door de steegjes van het stadje. Bovendien weerklinkt mooie kerstmuziek uit luidsprekers.

Op befanadag of Driekoningen nodigde de chocoalefabriek Perugina in Perugia haar personeel en ook anderen uit om de komst van de befana of de goede heks te vieren. De zenuwachtigheid die dan heerst bij de kinderen valt goed vergelijken met die tijdens de komst van Sinterklaas bij ons.

In afwachting dat de goede heks verscheen , traden er enkele circusartiesten op. Waaronder ook ons nichtje van 11 jaar, dat 2x per week de circusschool volgt. Het optreden was heel leuk en natuurlijk ontvingen we allemaal van de peruginafabriek drank en gebak en chocolade !!!

Mijn nichtje verbaasde ons echt met haar optreden aan de trapeze, ze was echt goed (ook al is dit de peettante die aan het woord is). Te zien op dit filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=8PWDkJBqeEA

De zaterdagwandelingen kenden weer leuke verrassingen: de steen van het paard van San Romualdo. Hier bleef volgens de legende het paard van de heilige stokstijf staan en knielde neer. De afdrukken van de knieën van het paard waren nog altijd duidelijk in de steen te zien. We passeerden tevens langs een gerestaureerde oude watermolen die nog altijd graan en mais maalt tot meel.

Doch de reis naar Finland was uiteindelijk het grootste gebeuren deze maand. De wandelgroep die ooit begon als een kleine groep vrienden die elke zaterdag ging wandelen, groeide spontaan uit tot een wandelgroep , waaruit zich allerlei activiteiten ontwikkelden die niet allen iets met wandelen te maken hadden: , Engelse les, yoga, breien, pizza avonden en ook mooie reizen. Naar Nederland, naar het Zwarte Woud en Londen, altijd georganiseerd door enkele wandelleden respectievelijk afkomstig uit die landen. Dit jaar planden onze Finse medewandelaars een wandelreis naar Finland . Waar in Finland ? Het vakantieresort http://www.himoslomat.fi/, van een Fins koppel , dat een vakantiehuis bezat in Cupramontana, onze eerste Finse gasten ooit. Dus werd er veel heen en weer geregeld tot19 januari de vertrekdag .

Onze groep bestond uit ca. 40 deelnemers waarbij we vertrokken van uit vliegveld Ancona om via een tussenstop in München door te reizen naar Helsinki. Daar aangekomen bracht een bus ons 250 km verder naar het merengebied. Natuurlijk lag heel Finland onder een dik pak sneeuw .

We overnachtten in kleine groepjes in enkele huisjes die uitstekend geïsoleerd en verwarmd waren en heel gezellig ingericht, allemaal hout natuurlijk en ook allemaal een eigen sauna.

De 5 dagen die erop volgden ondervonden we een VIP behandeling. We deden van alles, zwemmen in het ijskoude water met speciale pakken aan, curling en sleetje rijden. Finse sauna met de moedigen onder ons een onderdompeling in het ijskoude water van het meer (het moet gezegd Erik en vele andere anderen deden het, zelf sprintte ik van de sneeuw in de warme jacuzzi !!!)

Sneeuwscooteren, sleeën met husky's, wandelen met sneeuwschoenen, bezoeken aan een kunstenaar , viltwinkels, elandenfarm. en proeverij bij bessenwijnen. Skiën en, langlaufen behoorden tevens tot de mogelijkheden. Ook teambuilding activiteiten met spelletjes, waarbij wij en vooral de Italianen er met veel plezier aan mee deden. De Finnen genoten ook, geen gezeur of geklaag van onze groep maar veel enthousiasme en gelach .

Erik bekeek met de eigenaar wat de mogelijkheden i.v.m. samenwerking betreffende het toerisme zou zijn met Cupramontana. Je wist maar nooit!

De temperatuur lagen hoger dan normaal voor de tijd van het jaar tussen de -4 en -14 graden en we brachten zelfs 3 dagen zon mee, onbestaande normaal in januari en februari.

Met veel spijt in ons hart namen we afscheid van een heel mooie streek. Finland magisch in de winter , misschien eens een alternatief voor wintervakantie in Oostenrijk ?

Meer foto's: http://www.castiglionidiarcevia.it/cupra/

Terug thuis mocht Erik niet luieren, want de burgemeester liet hem meteen naar het gemeentehuis komen. Of Erik niet de coördinator toerisme wilde worden van Cupramontana in het 10 gemeenten project. Geen probleem. Meteen sprak Erik over de Finse contacten en over de ideeën opgedaan in het Finse VVV. Samen met de fotoclub van Cupra zouden we eindelijk voor mooie postkaartjes zorgen voor Cupramontana.

Wat de fotoclub betrof, de fotocursus was beëindigd en het getuigschrift mocht ontvangen worden. Bovendien kreeg ik te horen dat ik de1ste prijs in de fotowedstrijd gewonnen had met het thema olijf.

Een leuke verrassing.

In afwachting van het nieuwe toeristisch seizoen genoeg te doen dus !

Tot volgende maand.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

• Bij het circusoptreden brachten we mijn nichtje tegen 15 uur bij de Perugina fabriek. De portier wist niets van een circus af, maar we mochten toch binnen. Waarschijnlijk zou het tegen 16.30 starten. In afwachting brachten we ons neefje naar een verjaardagsfeest. Om kwart na vier arriveerden we terug aan de poort, waar nu een heel lange rij auto's stond aan te schuiven doch de poort bleef toe. Half vijf, de portier weigerde de poort te openen, zijn instructies luiden kwart voor vijf, zeer onitaliaans....de circusartiesten die hier niets van afwisten maakten zich bezorgd, waar bleef al het volk of ging er niemand komen? Iemand van hen kwam poolshoogte nemen aan de poort, gelukkig er was volk !

Om klokslagen kwart voor vijf opende de portier dan eindelijk de poort...

04-02-2013 om 10:04 geschreven door babelle  

December 2012:

De reusachtige kerstboom in Gubbio:

Mooi december uitzicht:

Buone Feste !!!

Isabelle , Erik , Barbie en Bruno

30-12-2012 om 16:21 geschreven door babelle  

Januari 2012:

Het feest van de 40-jarige:

City trip naar Amsterdam:

Februari 2012:

Bijna anderhalve meter sneeuw:

Viering van een 50-jarige:

Maart 2012:

Les over fruitbomen snoeien:

Weer een mooie wandeling met de wandelgroep:

April 2012:

Olijfbomen snoeien:

Gnocchi leren maken:

Mei 2012:

Viering 10 jaar B&B la Girandola:

Eindelijk de scooter :

Juni2012:

L'infiorata in Cupramontana:

Juli 2012:

Zelfs onze gasten wandelen mee met de wandelgroep:

Augustus 2012:

Het dorpsfeest is weer een succes:

De pizza avonden op de Girandola ook:

September 2012:

Het middeleeuwse feest:

Reünie met collega's in Tervuren:

Surprisefeest voor een vriendin op de Girandola:

Oktober 2012:

Het wijnfeest:

November 2012:

Olijvenoogst:

De wandelgroep viert 1700 km lange wandeling :

30-12-2012 om 16:17 geschreven door babelle  

26-12-2012 om 10:52 geschreven door babelle  

26-12-2012 om 10:44 geschreven door babelle  

Cupramontana 2 december 2012,

Cari amici,

deze maand stond hoofdzakelijk in het teken van de olijven; eerst oogsten en dan wachten in de olijfoliemolen op het kostbare vloeibare groene goud !

Maar eerst bezochten we samen met onze Belgische neef Romain de hoofdstad Rome , hij leerde nl. over de Romeinen, en de eeuwige stad moest zeker bezocht worden. Helaas kozen we een totaal verkeerde dag, want het regende er pijpenstelen, een zeldzaamheid voor Roma. Het Colosseum, het Forum Romanum, de catacomben èn het poezenopvangcentrum kwamen allemaal aan bod.

Daarna een namiddag naar de show van Cirque du Soleil in een groot sportpaleis in Pesaro, aan de kust. Een fantastische belevenis, alleen eindigde het ietwat in mineur, een zwaar verstuikte voet. Nee niet omdat ik perse één van de kunstjes wilde nadoen, maar een domme val over een trede dat ik niet gezien had. Het olijvenplukken moest even gestaakt worden.

Na een week rust, ging ik toch weer plukken, want het is gewoon een te fijne bezigheid, in de open lucht , soms tussen en in eeuwenoude bomen en met verschillende mensen. Plukken bij Italiaanse vrienden stopte altijd met een grote lunch zeker als de Italiaanse mama speciaal hiervoor was afgekomen uit Milaan. Ondanks de protesten van dochter en ons dat met een zware maag het toch wel moeilijk oogsten is, moesten we plaats nemen aan een goed gevulde tafel met pasta enz..

Door de grote droogte en hitte van deze zomer waren er minder olijven, de kwaliteit van de olie bleek gelukkig supergoed maar het percentage olie die men verkreeg uit de olijven spectaculair laag In de molen maakten ze nog nooit zo'n slechte percentages mee.. Dit jaar bedroeg de wachttijd slechts een uur voordat het hele maalproces van onze oogst startte. Nadia van de molen maakte ondertussen bruschetta klaar met versgeperste olijfolie !

Erik vertrok voor een weekje Belgenland en zou een lading bestelde bloembollen terug meebrengen. Via mijn schoonzus waren er connecties met een Nederlandse bloembollenkweker . Zij stuurde me een foto op van de hoeveelheid die ik voor 50 euro had besteld...Nooit gedacht dat men voor dat bedrag zoveel bloembollen kreeg...en het gewicht ervan 16 kg! Ryan air heeft als limiet 15kg per koffer.. Gelukkig was mijn moeder even in België en mijn neefjes kwamen ook even over naar la Bella Italië, zo zou Erik toch niet alle bloembollen alleen mee moeten nemen. Aan de controle keken ze even raar op, doch mijn moeder antwoordde snel dat het de beste tulpen uit Amsterdam waren !!!

Met onze wandelgroep beleefden we wat speciaals. Een Nederlander met een vakantiehuis in Cupra , die bovendien regelmatig met ons meewandelde , vertrok op 18 augustus te voet uit Nederland om de 1700km tot Cupra te wandelen. De laatste kilometers wilden we echter samen met hem afleggen. De timing was prefect. Om precies 9.30 ontmoetten we hem op een bruggetje en klommen we samen terug naar Cupra , onderweg wilden we al wat van zijn avonturen horen. Aangekomen trakteerde hij ons in de bar , waar de burgemeester himself hem al stond op te wachten om hem te feliciteren met zijn prestatie.

Het weer in november was zeer wisselvallig, van bijna 20 graden en zon tot mistig en regen. Toch maar alles in de winterberging plaatsen. Erik voorzag het huisje van een tegelvloer, dit werd waarschijnlijk een mooie plek voor allerlei cursussen. Nu de ideale overwinteringsplaats voor de geraniums en andere tropische planten . De tuinmeubelen kwamen terecht in onze hooischuur, de winter kon nu afkomen.

Alvorens in de hooischuur wat te stapelen, moesten we natuurlijk weer wat rommel opruimen, hiervoor bood nu een nieuw containerpark de oplossing. Alles sorteren op karren en die dan in de bijbehorende containers gedaan. Alles wat nog goed was, werd dan verkocht in een kringloopwinkeltje.

Vanavond zal in Cupramontana de kerstberlichting worden aangestoken en maakt iedereen zich langzaamaan klaar voor de feestdagen. Dat wordt dus nog kerstkransen knutselen voor het goede doel, de kerstmarkten bezoeken om einde december het nieuwe jaar in te luiden.

A la prossima volta

Tanti saluti cari

Isabelle en eroik

PS:

• mijn zus had weer een leuk verhaal van een collega gids uit Umbrië. Die moest een groep rondleiden met een zeer enthousiaste en hyperactieve reisbegeleidster. Bij het uitstappen uit de bus viel ze en mocht ze al naar de spoed waar haar arm gebroken bleek.

De volgende dag stond de reisbegeleidster weer present met een arm in het gips, maar dat kon volgens haar de pret niet bederven, vooruit wat stond er vandaag op het programma ?. Doch mevrouw was weer even te heftig bezig, weer een val en ja hoor nu was haar been gebroken. Helaas voor haar moest ze nu wel terug naar huis....

– een wijnproducent ontving een heel groep klanten uit Toscane. 3 koppels ervan zouden bij ons overnachten. De 3 kamers waren gereed, doch zoals altijd met Italiaanse gasten die wilde niet bij die enz...kortom de 3 sleutels werden afgegeven en 's anderendaags aan het ontbijt zouden we wel merken wie er überhaupt was blijven slapen : 3 koppels, 2 of misschien niemand ????

08-12-2012 om 16:00 geschreven door babelle  

10-11-2012 om 17:10 geschreven door babelle  

Cupramontana, 30 oktober 2012,

Cari amici,

Een prachtige nazomer, dat maakten we nu opnieuw mee; af en toe een regenbuitje steeds gevolgd door veel zon en temperaturen boven de 20 graden. Geen wonder dat het wijnfeest dit jaar één van de meest geslaagde werd. Prachtig weer, goede bands die optraden, een verrassende sound and lichtshow geprojecteerd op het gemeentehuis, heel veel volk, amper incidenten...kortom una bella festa dell'uva. Opnieuw volop werk in de stand van de Cherubini waar we al zeker 10 jaar meehielpen. Zij vierden zelfs al 20 jaar stand op het feest waarbij t het evenement toen slechts 1 dag duurde. Tegenwoordig start men al op donderdag, de dag voor de cuprensers zelf met gratis inkom, de vrijdag en de zaterdag zijn concerten met optredens van in Italia bekende groepen en de palio van de pigiatura of de wedstrijd van het vertrappen van de druiven met de voeten. De zondag is de dag voor de families met de grote druivencorso, dit jaar heel moeilijk voor de jury om te bepalen wie de mooiste kar had gemaakt.

Bij ons logeerden enkel gasten voor het druivenfeest, konden we tenminste wat uitslapen, wel nodig als je pas om 5 uur 's morgens in bed kruipt.

Voor de meeste wijnboeren luidde het feest dit jaar uitzonderlijk het moment van het einde van de druivenoogst. Het mooie en droge zomerweer liet de druiven immers sneller rijpen ! Nu stond de olijvenoogst voor de deur, doch dit jaar weinig olijven en weinig olie in de olijven door de zomerhitte. Einde van deze maand hielp ik al vrienden met het oogsten doch de opbrengst was mager, dan konden we beter nog een tijd wachten.

Terwijl Erik zijn klasgenoten op de Girandola ontving , verbleef ik een week in belgenland bij mijn zus, zodat ik toch 1 week van mijn nieuwe nichtje kon genieten: Chiara ! Maar wel koud in Belgie, minstens 10 graad minder, het was dus een opluchting toen het vliegtuig terug op de Italiaanse bodem landde, volop zon en warm, alle passagiers genoten van dit licht !!

Het einde van het wijnfeest luidt meestal ook het einde van het toeristisch seizoen, nu zullen nog maar sporadisch gasten in onze B&B overnachten. Tijd om te klussen dus.

Het zwembad werd toegedekt, de tuinmeubelen behandeld voordat ze in de winterberging belandden. Het dak van de schuur moest versterkt worden, dit doordat de nieuwe zonnepanelen extra gewicht vormden.

De oude regenput of waterreservoir werd voorzien van een nieuw muurtje en terug met de regenpijp verbonden, dus voortaan konden we regenwater opvangen.

Enkele amateurfotografen uit cupramontana stichtten in juni een fotoclub, hielden tijdens het wijnfeest een mooie tentoonstelling met foto's van de vroegere wijnfeesten . Nu organiseerden ze een fotocursus voor beginners, met een overrompeling van cursisten, ik zelf schreef me ook in . We werden dan amar in 2 groepen verdeeld. De cursussen starten hier altijd om 21 uur, doordat ze hier laat avvodneten en daar ze nooit stipt starten....maar wel interessant !

De wandelgroep zorgde voor mooie wandelingen, waarvan 1 vlakke (nooit meegemaakt) langs de rivier, op één van de zeldzame fietspaden. Een der wandelingen begeleidde een vrouw die de zus bleek van een arts die bij de eerste dodelijke slachtoffers behoorde van de SARS ziekte in Azie.

En het hoogtepunt , de uitstap naar Firenze, met zoveel deelnemers dat we een grote touringcar en een kleiner busje huurden . De weergoden overgoten onze uitstap met veel zon en 25 graden,en we kregen als gids een Cuprenser die tijdens zijns studies in Firenze was blijven plakken. Hij liet ons dan ook het meer onbekende Florence zien.

Sinds gisteren hebben we 's avonds de kachel aan, de eerste herfststormen bezochten de Marche , maar waarschijnlijk maar voor even, want voor einde van deze week verwachten we opnieuw 20 graden. Goede vooruitzichten voor de olijvenpluk !En alle herfstfeesten zoals de funghi porcini, de truffels , Sint Maarten enz...

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• een paar van de wandelgroep startten in Firenze een praatje met bewoners van de bekende stad. “ we komen uit de Marche” zeiden ze tegen de firenzers. “ Zoiets vermoedden we al, we hoorden het geluid van de bergen in jullie stem.”

• ik was weer eens getuige bij een voorlopig koopcontract van een huis in de Marche. Nu moest er weer een nieuw papier ingevuld worden: vanwaar men het geld had waarmee men het huis ging kopen....bankoverval ? Loterijwinst ?

• Ook moest er een verklaring worden ondertekend , dat men het gekochte huis niet gebruikte om zijn geld wit te wassen !!!

30-10-2012 om 17:36 geschreven door babelle  

29-10-2012 om 09:58 geschreven door babelle  

Cupramontana, 30 september 2012.

Cari amici,

de maand september bracht dan eindelijk de langverwachte regen, de natuur dronk gretig van de vochtige rijkdom en de landbouwers ademden opgelucht op, het zou toch nog een beetje goed komen met de druiven...

Onze gasten namen het gelaten op, het was immers vakantie en de organisatoren van het middeleeuws spektakel in Poggio improviseerden bescherming tegen de mogelijke buien. Doch tijdens het feest bleven de weergoden ons goed gezind en kon de viering plaatsvinden onder een droge hemel. Er gingen welgeteld 3 vergaderingen aan het feest vooraf. Erik mocht edelman spelen, er bleef precies 1 kostuum over voor een lange man en ik schikte me bij het gepeupel. Dat laatste zou tijdens het festijn moeten werken en opdienen, terwijl de adel zich te goed zou doen aan het lekkere middeleeuwse banket. Van te voren waren de kaartjes al verkocht en ook onze gasten zouden het allemaal mee mogen beleven. Het werd weer een fantastisch gebeuren, ons middeleeuws dorpje Poggio leent zich dan ook 100 % voor' zo'n evenement. De trommelaars en de vendelzwaaiers vertrokken voorop in de stoet gevogld door de adel en dan het boerenvolk. De gasten mochten dan al op de piazzetta plaatsnemen aan grote tafels . Daarna kwam de adel binnen en het feest kon beginnen. Het menu bestond weer louter uit gerechten die historisch correct waren, dus geen tomaten of paprika's maar vooral vlees, kaas, bonen , fazant en varkensvlees. Dit alles afgewisseld met optredens van de vendelzwaaiers en de vuurkunstenaars. Wij van het gepeupel konden alleen de restjes opeten, gelukkig bleef er genoeg .Tegen 2 uur 's nachts was het feest afgelopen, iedereen had ervan genoten.

Hierna nam ik het vliegtuig richting belgenland, voor een miniweekend, vrijdag op en maandag terug, lang leve Ryan air.

Het was dan openmonumenten dag en het toeval wilde dat het kasteel Robiano in Tervuren dan ook de deuren zou openen. Meer dan 20 jaar geleden herbergde het nog een kinderopvangventrum waar ik er 7 jaar werkte. De firma SAS die het kasteel toen opkocht , besloot er nu een speciale dag van te maken, niet alleen de deuren openen voor kijklustigen maar ook voor ex-medewerkers en ex-kinderen. Via ex-gasten van ons die in Tervuren wonen kwam ik het te weten. Dus meteen met vroegere collega's afgesproken voor die zondag. Maar eerst de zaterdag bij vrienden in Leuven wat van het Belgische eten en leven genieten, vol au vent eten met frieten, met de fiets naar Leuven en dan na veel veel gezoek eindelijk een dame blanche kunnen eten. De volgende dag naar Tervuren gereden waar ik met 2 oud-collega's en de dochter ervan op een terrasje weer veel kon bijkletsen. Dan vol spanning naar het kasteel, dat natuurlijk omgebouwd was. Waar ooit de slaapzalen en kleien douches e.d. stonden zagen we alleen kantoren. Maar het onthaal was perfect, op verschillende plaatsen projecties van oude foto's en het ex-personeel en kinderen kregen zelfs een speciale ruimte met koffie en gebak à volonté. Hier ontmoetten we nog andere collega's, het weerzien was geweldig, zeker na al die jaren. We hadden elkaar dan ook veel te vertellen . Gelukkig dat onze ex-poetsvrouw aanwezig was, ze bleek een enorm geheugen te hebben voor gebeurtenissen en namen !!! De kokkin uit het tehuis bezorgde ons de grootste verrassing met haar aanwezigheid. In 1992 wensten we haar nog een gelukkig pensioen toe. Als 80 -jarige was ze nu nog niets veranderd !!! En wat een weer, het warmste wat ik ooit meemaakte in Belgenland ooit.

Na afloop spraken we af om toch een reunie in Italië te houden .

Terug naar la Bella Italië, want nu kwam het surprisefeest eraan dat de echtgenoot van een vriendin van mij voor haar 50 jaar had georganiseerd. Zogezegd zou ze dat weekend voor een congres mee moeten naar Milaan, maar ondertussen zouden hun vrienden en hun dochter haar opwachten op het vliegveld om bij ons te komen.

De verrassing was geslaagd, alleen het weer speelde absoluut niet mee, waarschijnlijk konden de weergoden de hemelsluizen niet meer toe houden, want de neerslag viel met bakken naar beneden en dan nog de mist erbij. De Italian experience zoals het project gedoopt was startte al aan de luchthaven met het programmablad. Bij aankomst wachtte er naast het Fiatbusje ook nog een Cinquecento op de jarige.

In elke kamer een flesje olijfolie als welkom en dan meteen aan de Italiaanse lunch, binnen weliswaar. Daarna met de heel bende gewapend met paraplu's naar Fabriano om er het grappige fietsmuseum te bezoeken en dan op zoek naar schoenen voor mijn vriendin want haar Milano outfit was niet echt geschikt voor het onitaliaanse weer.

's Avonds kon de avond met zelfgemaakte pizza's niet doorgaan wegens het koppige verzet van de goden hierboven om de sluizen maar weer te sluiten....Dan maar pizza's afgehaald en op de Girandola verder gevierd.

's Anderendaags scheen de zon gelukkig weer en wandelden we met zijn allen naar een zeer mooi klooster tegen een kloofwand aangebouwd ! Na dit sportieve uitje reden we richting kust , de mooie kliffenkust , waar een heerlijke lunch op ons wachtte en dat op het strand !

Na een sportieve klim terug naar de auto's om in Ancona te shoppen. De dames shoppen de mannen droppen op een terrasje.

Mijn vriendin slaagde opnieuw in haar winkeltje en we konden terug naar de Girandola. We veranderden van outfit voor het gastronomische diner in een naburig dorp. Hier stak de echtgenoot een mooie speech af, opgelucht dat alle geheimdoenerij achter de rug was en er kwam nog een mooier ring als geschenk.

Zondagmorgen namen ze ontbijt op terras, genietend van het mooie uitzicht , maar daarna was het weer naar de luchthaven, einde Italian experience.

Nu werd het wat rustiger qua gasten, het gewone leven begon weer langzaam aan, de yoga startte terug en de wandelingen op zaterdag kon ik ook weer terug oppakken. De podisti hadden alweer veel leuke plannen : op zondag 21 oktober een wandeling in Firenze door iemand van Cupra die er woonde en de stad goed kende. Een twede plan: een reis naar Finland volgend jaar in januari, georganiseerd door Finse wandelaars en een Fins koppel dat een vakantieresort bezat in Finland en hier een vakantiehuis ! Weer veel om naar uit te kijken.

Wij konden zelf ook nog een dagje strand meepikken met een bezoek aan de oude vissershuisjes in de rotswand van Ancona.

September oogstmaand, de vijgen, de noten maar ook kilo's appels die ik tijdens de wandelingen met onze honden plukte. Tevens oogstte ik druiven van 3 verwaarloosde wijngaarden.

De wijnboeren startten ook hun oogst, sommigen waren einde maan zelfs al klaar door de hitte en de droogte waren ze veel vroeger begonnen dan andere jaren.

Het wijnfeest van volgende week zal dan ook eerder het einde van de wijnoogst dan het begin inluiden. Het einde van de maand oktober zal dan weer de olijvenpluk aankondigen. Maar eerst nog het oktoberfest georganiseerd door onze Nieuw-Zeelandse vrienden !

Tot volgende keer.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

• tijdens het middeleeuwse feest werd het gepeupel even meegenomen naar een broodjes kraam waar we even mochten pauzeren, de organisatrice zei: - geef die mensen maar een panino en water- water ? Wij wilden wijn !! dus begonnen we vino vino te roepen en we kregen het ook meteen want stel je voor, oproer van het gepeupel dat konden ze niet hebben...

• de 1ste bijeenkomst voor de Finlandreis was gepland in een bepaald lokaal. We kwamen elkaar allemaal tegen op straat, en aangezien we elkaar al al lang niet meer gezien hadden, was er veel bij te kletsen. Zo stonden we daar , de groep werd steeds groter , de straat steeds kleiner, tot grote onvrede van de automobilisten. De bijeenkomst dan toch maar binnen laten doorgaan...

30-09-2012 om 16:06 geschreven door babelle  

29-09-2012 om 17:08 geschreven door babelle  

23-09-2012 om 16:25 geschreven door babelle