Met de dagelijkse wandelingen die ik nu doe , gaat het vooruit. Ik denk toch dat wandelen goed is voor de opbouw van de quadriceps. Iedere dag probeer ik verder te stappen , natuurlijk wil een mens meer en meer en daarom is voorzichtigheid de boodschap. Zoals het er nu voor staat zal ik 1 juni toch weer aan de slag kunnen. Wat ik wel nog merk is dat de binnenkant van de knie nog niet normaal is. Dit merk ik als ik eens misstap , dit kan nog pijnlijk zijn. maar we kunnen er van uit gaan dat ik na een periode van 15 maand terug op mijn plooi zal zijn. Met de fiets , motor En met de motor rijden is ook geen probleem. Dit is toch een voordeel dat een mens niet de ganse dag thuis moet zit- ten.
Met de dagelijkse wandelingen die ik nu doe , gaat het vooruit. Ik denk toch dat wandelen goed is voor de opbouw van de quadriceps. Iedere dag probeer ik verder te stappen , natuurlijk wil een mens meer en meer en daarom is voorzichtigheid de boodschap. Zoals het er nu voor staat zal ik 1 juni toch weer aan de slag kunnen. Wat ik wel nog merk is dat de binnenkant van de knie nog niet normaal is. Dit merk ik als ik eens misstap , dit kan nog pijnlijk zijn. maar we kunnen er van uit gaan dat ik na een periode van 15 maand terug op mijn plooi zal zijn. Met de fiets , motor En met de motor rijden is ook geen probleem. Dit is toch een voordeel dat een mens niet de ganse dag thuis moet zit- ten.
Nog eerst even terugkomen op mijn werk. Ik krijg nu toch de kans om te blijven . Er zal naar een job als vrachtwagen- bestuurder worden gezocht. Dit zal veel minder belastend zijn.
Vandaag ben ik gestart met te wandelen. 1 ste wandeling van 45 min achter de rug. Dit zonder pijn. Nu toch wel wat ijs leggen voor tegen het stijf worden . Al zeg ik het zelf , ik vindt het alvast een grote prestatie. Zeker als je weet ik deze morgen mijn zwaar schema heb afgewerkt. Mijn doelstelling van 1 juni moet ik halen.de 2 de kans die ik krijg op mijn werk zal ik met 2 handen aannemen. Mijn chirurg liet mij verstaan na de operatie dat ik eerst komende mijn werk zal kunnen hervatten , weliswaar in een andere dienst. Aan de hand van de beelden van mijn knie , heb ik nu een knie die geen schade meer vertoond. Een gave knie. Nu volop verder doen en hopend op een snelle toename van de spiermassa.
Vandaag naar de bedrijfsarts moeten gaan . Na langdurig ziek zijn ben ik ongeschikt verklaard om mijn job nog uit te oefenen. Er is geen andere plaats meer voor me. Ik had namenlijk zwaar werk. Helaas ben ik nog niet in staat om terug een arbeid uit te voeren. ik heb namenlijk Niet van een opleiding genoten om bureauwerk te doen op school, Zo zie je maar welke impact dit heeft op het dagelijks leven. Gelukkig kan een mens nog rekenen op een ziekteuitkering , ik zal mij nog mogen omscholen en dit aan 39 jaar. Het leven kan toch anders uitdraaien dan dat een mens had op gehoopt.
Er begint schot in de zaak te komen. De training gaat wel , ik probeer nu mijn schema iedere dag af te werken. dit lukt aardig. Aan de stabiliteit moet nog gewerkt worden alsook de omvang van het bovenbeen. Het verschil ten opzichte van mijn ander been is nog van grote proporties. Het wandelen gaat al beter en dit is van groot be- lang. Als je ziet hoe het 1 maand geleden verliep. Ik begin stilaan het leven weer op te nemen . Nu nog werken aan de uithouding en het komt goed.
Zo , de draadjes zijn eruit. Zaterdag een eerste training geprobeerd. Dit was toch niet zonder pijn. Na een 20 tal dagen niets hebben gedaan is het begin terug andere koek. Maar het positieve is , dat ik me terug beter voel. Toch raar dat alle spieren snel verdwijnen. De opbouw kan terug beginnen. Mijn schema bouw ik terug op . Het litteken- weefsel die is verwijderd moet toch een boosdoener geweest zijn. Ik heb daarnet een eerste maal met de hond een kleine wandeling gedaan en moet zeggen dit deugd deed . Er is dus hoop op een spoedig herstel. Hopelijk kan ik terug werken in Juni. Dit zal geen dag te vroeg zijn.
Volhouden is de boodschap , ook al zijn er vele tegenslagen. Ik heb leren relativeren en daar zal ik nu de vruchten van plukken.
Toch positief dat een mens geen pijn heeft na een ascopie. Te vergelijken met de transplantatie zelf. misschien dat ze in de toekomst er iets op vinden dat de transplantatie ook via een ascopie zou kun- nen gebeuren. Dit zou al veel leed kunnen besparen. Het bewegen van de knie gaat makkelijk nu , en zonder moeite rij ik een 1/2 uur op de hometrainer. Toch zal ik tevreden zijn als de draadjes eruit mog- En ,Ze spannen nogal. Daarna kan ik er weer tegen aan , want nu zijn het lange dagen om op te vullen. stil zitten is dan ook niet aan mij besteed.
Zo net terug van de kliniek , ascopie is goed verlopen . Het kraakbeen is NIET losgekomen er was enkel wat littekenweefsel. ik heb alles kunnen mee volgen op het scherm en er zijn geen letsels te bespeuren . Dit is wat ik wilde horen na alle onzeker- heid. Ik denk dat ik gewoon teveel hooi op mijn vork heb genomen een 3 tal weken geleden. Nu moet ik een week me verpla- tsen met krukken en met volle steun . Daarna kan ik terug verder met mijn revalidatie. Streefdoel is om 1 juni terug aan de slag te gaan.
Morgen is het D-day . De kijkoperatie gebeurd morgenvroeg , ik sta gelukkig de 2 de op de to do lijst . de zenuwen zijn nu toch gespannen. Ik zie het morgen als erop of eronder . Je met niet meteen paniekeren zeggen ze dan. Maar na een 2 jaar last te hebben van de knie en een lange revalidatie en 3 operaties verd- er zou een mens al eens paniekeren. Ik denk dat velen niet beseffen hoe ik en vele lotgenoten zich voelen. je bent als een gevangene in je eigen huis. Een wandeling buiten lukt zelfs niet zonder pijn , en in het begin helemaal niet. Ik ben nu een jaar verder en ben nog altijd beperkt in het doen en laten. Ik laat jullie alvast morgen of zaterdag weten hoe het is verlopen en hoe het verder moet. Hopend op het beste ga ik dan maar morgen nog eens naar de kliniek.
wie vragen heeft of ook zijn bevindingen wil opschrijven kan dit op mijn blog toevoegen . Hoe meer informatie hoe beter.
Ik ben nu al 6 dagen een ontstekingsremmer aan het innemen , de stijfheid is al wat weg en de pijn is ook al minder . Maar helaas gaat het stappen nog moeilijk. Vocht zit er niet in en dit zou er toch al op kunnen wijzen dat het kraakbeen niet is losgekomen. Misschien zit er een ontsteking in en rond het gewricht door overbelasting. Het blijft maar speculeren , en hopend op een goede afloop. Het worden nog lange dagen tot volgende week vrijdag. De verdoving voor de ascopie zal,terug epudirale verdoving zijn , want de vol- Ledige verdoving zie ik niet zitten . Het wakker worden in de recovery is ellendig en maakt me zenuwachtig zodat ik begin te hyperventileren . Bij een epudirale ben je direct op de hoogte en kan je sneller eten en drinken op de kamer.
Zo , net terug van de chirurg. Volgende week vrijdag zal er een kijkoperatie worden uitgevoerd. Op youtube zag ik een filmpje van een dame die na haar transplantatie ook een kijkoperatie heeft ondergaan . Daar zag men dat er teveel kraakbeen werd aangemaakt. Dit wordt dan weggenomen doormiddel van een soort kniptang met bekken aan. Hopelijk blijft het bij dit en kan ik verder rev- alideren. Toch raar dat alles zo snel veranderd op korte termijn.
Vandaag gaat het nog altijd slecht met de knie. Het gevoel is het zelfde als voor de operatie. Stappen doet pijn , net alsof mijn knie vast staat en dat er warm water overloopt. Stekende pijn. Een geluk dat ik vand- aag naar de chirurg mag. Ben eens benieuwd. Hopelijk blijft het bij een ontsteking . Eens wat info opgez- ocht en Gonartritis leunt het dichts aan bij mijn gevoel. Dit is toch wel een serieuze tegenvaller. Misschien mis er dan toch kraakbeen van onder het vlies gekomen en zal dit met een kijkoperatie verwijderd moeten worden. Zo kan ik mijn revalidatie niet verder zetten. We zullen maar wachten tot vanavond i.p.v te specu- leren.
daar ik nu al een week last heb van pijn en stijfheid , probeer ik wat oplossingen te vinden op het net. Het heeft een tijdje beter gegaan maar nu dat ik al een week terug last heb begin ik mij toch terug wat vragen te stellen over de vooruitgang. Misschien onterecht , maar komende donderdag is het 1 jaar ge- leden ik de operatie ondergaan heb en dit is frustrerend dat ik nog nog er nog niet ben waar ik op had gehoopt. Toch maar eens 2 dagen platte rust inlassen en kijken of dit beterschap brengt.
Vandaag is een mindere dag . Deze morgen wat stijf , mijn trainingsschema afgewerkt en vanmiddag serieus afgezien. Moest boodschappen doen en dit was er terug teveel aan. Thuis gekomen en in de zetel mogen zit- Ten met ijs. Lang geleden dat het zo erg was van de pijn. Steunen ging bijna niet. Toch een rare ervaring weer. ik begin nu toch wel af te vragen wanneer ik terug normaal door het leven zal kunnen gaan. Mijn job kan ik niet meer uitoefenen. Ik moet zeggen dat ik een buitenmens ben en ook graag in beweging ben. We zijn nu bijna een jaar verder en een normale wandeling zit er toch nog niet in , laat staan joggen. Als ik mijn revalidatie- schema erbij neem , die ik in het begin heb meegekregen staat vermeld dat de revalidatieperiode tussen 1 en 2 jaar duurt. En daar ziet het er toch naar uit. Ik heb dan ook een groot letsel 3 cm2. Maar we zullen het kopje niet laten hangen. We moeten erdoor.
Gisteren op consultatie geweest bij de revalidatiearts . Ze liet verstaan dat er een goede vooruitgang is , maar Er is nog een lange weg te gaan. 14 maart is het 1 jaar geleden.mijn conclusie. Het einde is nog niet in zicht . mijn letsel is dan ook van grote aard. Lopen en zwaar werk zal er niet mee inzitten. Maar mijn doel is toch om pijnvrij te kunnen wandelen. En het dagelijks leven weer op te nemen.
Er zal nu een nieuw revalidatieschema worden opgesteld. Om de uithouding aan te pakken. We kijken er al naar uit.
