Morgen is het D-day . De kijkoperatie gebeurd morgenvroeg , ik sta gelukkig de 2 de op de to do lijst . de zenuwen zijn nu toch gespannen. Ik zie het morgen als erop of eronder . Je met niet meteen paniekeren zeggen ze dan. Maar na een 2 jaar last te hebben van de knie en een lange revalidatie en 3 operaties verd- er zou een mens al eens paniekeren. Ik denk dat velen niet beseffen hoe ik en vele lotgenoten zich voelen. je bent als een gevangene in je eigen huis. Een wandeling buiten lukt zelfs niet zonder pijn , en in het begin helemaal niet. Ik ben nu een jaar verder en ben nog altijd beperkt in het doen en laten. Ik laat jullie alvast morgen of zaterdag weten hoe het is verlopen en hoe het verder moet. Hopend op het beste ga ik dan maar morgen nog eens naar de kliniek.
wie vragen heeft of ook zijn bevindingen wil opschrijven kan dit op mijn blog toevoegen . Hoe meer informatie hoe beter.