Het ging goed, al zeg ik het zelf, het ging wreed goed. De opleiding voor het nieuwe project dus, wel te verstaan, een beetje improvisatie, een sausje van lef met een portie branie en de 5 dagen waren zo om. Vanaf hier moet ge de tekst lezen in de stijl van de "Mannen van de Gamma" uit het Peulengaleis: "En dan hebben ze ons bewierookt en gaven ze applaus en hebben ze ons toegejuicht en vonden ze ons toffe jongeeuuns." En dan nu terug normaal;
Het ging dus goed.
Reizen blijft een uitdaging, ook in Sjina, niet zoals in ons thuisland, dat heb ik begrepen, maar voor buitenlanders hier blijft het een uitdaging en we zien dus af om naar Weifang te reizen, het grootste vliegerfestival van Sjina.
Maar Mr. Qin neemt ons mee op een nachtelijk uitstapje naar Tai'erzhuang (probeert dat maar eens correct uit te spreken)
Een beetje geschiedenis, Tai'erzhuang is natuurlijk bekend van de slag om Tai'erzhuang ; de eerste grote overwinning voor China tegen Japan.
Juist, in de 2e Sino-Japanse oorlog in 1938. Strategisch gelegen aan het "Grand Canal", alwaar men ooit is begonnen met graven in de Sui dynastie, verder tijdens de Qin, Han, Tang, Song, Ming en Qing dynastie, ik verzin dat dus niet, dat is dus echt waar.
Nu is dit een stukje werelderfgoed, het langste kanaal in de wereld, 1800 km lang. (kwatongen beweren slechts 1794 km) En dus gelegen aan Tai'erzhuang, een oud stadje, waarvan de eerste vermeldingen dateren van de Qin dynastie, lang geleden dus (221-207 BC) Nachtelijk bezoek met sterren, maanwandelaars, lichtgevende champignons en een walgelijk zoet broodje met een créme van koude spaghettisaussmaak uit een vervallen blik. Wie kan daar aan weerstaan! En het is officieel, ik ben een oude vent, gratis toegang voor bejaarden, ik dus, eat your heart out Zitouni.
Nu 6 jaar geleden heb ik hier 5 maand van mijn leven opgeofferd.
En nu, nu ben ik hier terug. (nu wil eigenlijk zeggen enkele dagen geleden want op het ogenblik dat ik dit schrijf zijn er weer enkele dagen voorbij en is nu dus vorige week want toen was er een zeer slechte connectie en moet ik dus dit schrijven anti dateren om maar te zeggen dat dus vandaag eerder vorige week was, snapt u?)
Training geven voor een volgend , aansluitend deel van het project, een staartje aan de reactor om het zo maar eens te zeggen.
En kijk, kijk, er is niet veel veranderd, of toch, er is veel veranderd, maar ook weer niet. De geur, de geur van de hotelkamer, hetzelfde. De geur van de fabriek, steenkool met smog, hetzelfde. Herkenbaar met mijn ogen dicht. (niet echt moeilijk want het zicht was hier nooit behoorlijk hoog)
En ook herkenbaar, maar best met de ogen open, Tengzhou is nog steeds en zal dat wel blijven " het koninkrijk der koekendozen", het "Walhala van de wegversperrers" en de republiek der rijdende rotdingen"
Eerlijk, hier, (en dan bedoel ik Quanzhou dus en dus ook weer in tegenwoordige tijd en niet ge anti dateerd naar het verleden) zijn die bijna niet te bespeuren maar daar dus wel (Tengzhou dus ) Ik moet erme leren leven zegt mijn medereiziger en metgezel voor deze reis.
We proberen. We proberen.
Veel is er niet veranderd, nog steeds mooie lichtjes en een oude pagode, maar de beschaving is ook hier ingetreden, we hebben nu een Wanda plaza shopping mall.
Iets om naar uit te kijken bij een volgend bezoek aan deze mooie herinnering.
