een kleine stap voor de mensheid maar eengigantische voor Haoda
Eindelijk, er komt schot in de zaak. Gisteren is dan eindelijk de reactor dichtgelegd. Velen zijn aanwezig maar weinigen zijn gekomen om te werken. We zijn tevreden met de kleine successen die we scoren, zoals een roerder die in de juiste richting draait. Om dit heugelijke feit te vieren zijn we naar de favoriete spot van onze collega's gaan eten. Bon, er was koud bier en chinese likeur. BBQ met minuscule spiesjes, veel te veel en pikant gekruid en een ondermaatse portie groenten, gekookte pindas en nog iets onbekend. Daarna nog 3 uur aan de slag om een update van Skype te instaleren. (ge moet maar eens proberen, er wordt direct doorgelinkt naar Skype China en na 3 minuten verlies je hier je connectie ) Kortom, another day in paradise
U bent benieuwd hoe het interview verlopen is ? Zes pasfotos laten nemen, dat is met de 2 voor mijn paspoort, de 3 voor mijn Z-visa en de 9 voor de medische keuring zeer veel Frank dat daar ronddwaalt. Hopen dat er geen nachtmerries van komen. Dus nadien een verdiep of 2 hoger, een zaal zo groot als de grote markt in Antwerpen, nummerke pakken en aanschuiven. Nogmaals, met de webcam deze keer, een pasfoto, een stempel, iets in het Chinees en we krijgen een voorlopige residence permit in handen gestopt. Dat was het, de rest van de dag kunnen we in Shanghai doorbrengen. Een bezoekje aan de Jade tempel, met zijn Jade Boedha's en chinese Bonsai's en de wijk Xintiandi, een van de weinige overgebleven authentieke wijken, in de gietende regen. Tegen dan is de batterij van het fototoestel leeg, dus geen regenfoto's. Het is happy hour in de Hyatt van 17.30 tot 20.00, dus we sluiten de dag happy af.
Zondag de hogesnelheidstrein naar Shanghai voor de volgende episode van de soap genaamd visum. Deze stap bestaat eruit dat we moeten verschijnen voor de politie op het immigratiebureau voor ons werkvisum en residence permit. Daarvoor moeten we in Shanghai 30 dagen een adres hebben en daar het vorige hotel geen reservatie wil geven voor 30 dagen, goed wetende dat we na drie dagen opstappen, verblijven we in de Grand Hyatt midden in het financieel district. Kamer op de 71e verdieping, ontbijt op 54e, bar en lounche op de 83e verdieping. A room with a view, zeg dat wel.
De trein Shangai- Tengzhou van 11.38. Tegen 310 km/uur raast hij door het landschap. I-pod in met de favoriete muziek op shuffle. Jezelf verliezen in je boek, toevallig het zevende zegel van Jef Geeraerts, nu na het overlijden, de vier delen voor 9.90 op de e-reader. Aangekomen in de bedrukte warmte van Tengzhou en jezelf realiseren dat deze enge plaats (1.6 miljoen inwoners en toch bekrompen, klein, bijna middeleeuws) voor enkele maanden mijn thuis zal zijn. In de taxi van het station overvalt me de weemoed. Ik heb iets nodig om me thuis te voelen. ASAP een sanseveria gaan kopen en het gaat weer beter. Suggesties voor een naam voor mijn nieuwe vriendje ?
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
)
