Vandaag officiële feestdag met space to the mooncake. Overal sinds gisteren feestgangers en vuurwerk ter ere van de nieuwe maan en hoogstwaarschijnlijk nog wat. Klinkt als " Zhongqui jié " voila, zeg nog eens dat ge hier niks kan leren!
Een beetje cheesy, maar zo voelt het wel. Nu de reactor in de waggel is en zelfs goed, stabiel draait beginnen we een voor een onze zaken bijeen te nemen en vertrekken naar de respectievelijke thuishavens. Nadat vorige week de eerste Amerikaanse collega back to the USA ging, was het nu de beurt aan Zitouni. Er wacht hem de taak om de volgende lading hardwerkende Chinezen van het volgende project te onderwijzen in de edele kunst van het plastiek maken. Helemaal uit het hart is hij nog niet want hij komt nog even terug om in te vallen, maar toch, hij is nu niet meer met zijn gedachten bij ons, maar ergens aan de rand van Mongolie. Alhoewel ik denk dat er eerst nog wel enkele andere zaken aan de beurt komen, thuis bijvoorbeeld, vooraleer ze de training gaan aanvatten. En wij hier, wij blijven met weer een lege plaats aan de ontbijttafel achter. De shiftplanning wordt weerom een beetje meer gecompliceerd. En dus "two down, six to go" om het met Monty Python te zeggen. Merci Zitouni voor de samenwerking en we doen het nog eens over.
Even een update. Na het kleine oponthoud vorige week waarbij we een klein debacle hadden, zijn we terug succesvol opgestart. Terug, want op 30 uur productie hebben we al 7 maal opgestart voor runs tussen de 8 minuten en 20 uur. Hopelijk nu dus voor onbepaalde tijd of toch zeker een week. En dus kunnen we, met enige trots, vermelden dat de crisis in Belgie niet de schuld van de werkmensen is. We zullen even de vergelijking maken, in Antwerpen, in onze plant zijn er zes reactorlijnen, hier is er een. In Antwerpen, in onze plant houden er vijf mensen deze lijnen draaiende in buitendienst, hier zijn er zes aktief in de buitendienst voor een reactorlijn. In Antwerpen, in onze plant houden er twee mensen deze lijnen draaiende
in binnendienst, hier zijn er vijf aktief in de binnendienst. Voor dus welgeteld een (1) reactorlijn. Wanneer we in onze plant in Antwerpen een overhaal van de reactor doen hebben een achttal mensen ongeveer 12 uur nodig om dit uit te voeren, in het land van de rijzende glimlach komen we er met 5 dagen en 25 mensen. We moeten wel eerlijk zijn, ze moeten voortgaan op fotos op hun GSM, wij kunnen procedures gebruiken waar alles in staat uitgelegd, zij hebben die ook, maar die zijn in het chinees, en laten we eerlijk zijn, wie kan dat lezen. En klaarmaken om op te starten vraagt hier een dag werk, vergeleken met de kapitalistische collega's in Antwerpen, waar dit op 2 uur gebeurt, is dat niet slecht. En over de kwaliteit van het werk, daar zullen we later nog wel eens een item aan wijden. Kortom, we kunnen met recht en reden verkondigen dat de Belgische werknemer, in vergelijkbare werkomstandigheden, sneller werkt, meer werkt en meer kwaliteit levert. Nu nog een indexsprong krijgen en de regering de loonstop laten opheffen en we komen terug naar Belgie
