|
Haai iedereeeeeeeeen!!
Even leek
het erop dat ik toch geen zonnige verjaardag ging hebben, (en nu had ik er eens
een grote kans op, want hier is het momenteel lente..) want op 7 okt. begon de
regen hier met bakken uit de hemel te vallen. Maaaar, La Paz is me goed gezind,
want op mijn verjaardag zelf zijn de buien uitgebleven en kwam zowaar de zon
regelmatig piepen!
Mijn
verjaardag werd leuk ingezet door alle kindjes op het project, die me allemaal
een dikke zoen kwamen geven en een verrassingskaart aan het maken waren (van de
verrassing bleef echter niet zoveel over, omdat ze allemaal om de beurt kwamen
zeggen; Kaat, tenemos una sorpresa para ti! waarop Iris ze dan terugsiste
naar hun knutseltafel).Toen ik
lollys uitdeelde was het helemaal feest, en je had hun gezichtjes moeten zien
toen ik in elk handje een felgekleurde ballon stopte, terwijl ze verwonderd
oooh, un globo
fluisterden Een
kinderhand is gauw gevuld, luidt het spreekwoord dan!
Nadien werden Sara, Jeldou en ik uitgenodigd om mee almuerzo
te eten. Het middagmaal is hier de belangrijkste maaltijd van de dag en ze
hadden dan ook stevige soep (met pasta EN frietjes erin), trucha van Lago
Titicaca (soort forel denk ik, echte specialiteit en heel duur) en een taart
voor ons voorzien. Had ik geweten dat ik tijdens het dessert bij wijze van grap
(haha) met mijn gezicht in die taart zou geduwd worden, had ik misschien
vriendelijk gepast, maar uit onwetendheid schoven we dus (hen uitgebreid
bedankend) aan. Het was wel
superlekker
s Avonds
mijn verjaardag op gepaste wijze gevierd; pannenkoeken, gebak en limoentaart
gegeten (eigenlijk enkel pannenkoeken en gebak, want Jeldou dacht dat ze wist
hoe je zon taart moest maken en beweerde bij hoog en laag dat die veel beter
zou smaken
Laten we zeggen dat het een schatje is omdat ze het
probeerde ),
nadien mojitos bij de Cubaan en als afsluiter piña coladas en una discoteca,
Olé! * knip met de vingers *
Zaterdag
zijn we met een hele groep meisjes Bolivia gaan aanmoedigen in de strijd tegen
Peru. Ik vermoed lichtjes dat het dan ook gedeeltelijk dankzij ons is dat ze
met de overwinning zijn gaan lopen..Wij hebben zonder overdrijven met momenten
meer lawaai gemaakt dan heel ons vak Bolivia-supporters samen! Helemaal
uitgedost (zie fotos) voelden we ons op en top Paceña en riepen we onze kelen
schor. Bij mij duurt dat dan jammer genoeg iets minder lang dan bij de anderen,
maar in gedachten riep ik heel de match mee En ik had nog altijd mijn toetertje als
reddingsmiddel..Voor de
meeste meiden was het de eerste keer dat ze een voetbalveld van dichtbij zagen,
maar ook zij vonden het een supertoffe ervaring.
Gisteren
speelde Bolivia gelijk tegen Uruguay en als ik Gustavo mag geloven heeft
Bolivia nog maar weinig kans om geselecteerd te worden voor Sud Africa 2010.Op het
nieuws vanmorgend dacht ik dat ze zeiden dat Bolivia die enthousiaste
vrouwelijke supporters van tegen Peru misten, maar dat kan ook aan mijn
beperkte spaans hebben gelegen..
Zondag zijn
we Tiuhuanaku onveilig gaan maken, een ruïnestad nog van voor de Incatijd. De
Tiuhuanakumensjes geloofden niet in een God, maar in alle elementen van de
natuur. Ze dachten hier alles uit te weten te kunnen komen en hadden daarom ook
enorm veel respect voor alles wat met natuur te maken had. Elk steentje
of putje heet hier dan ook: blabla de la luna, of blabla de la estrella.. De
bekendste stenencreatie heet Puerta del Sol. Redelijk indrukwekkend. Daarna het
stadje Tiuhuanaku zelf verkend. Ik denk dat de mensen daar jaarlijks gemiddeld
1 toerist te zien krijgen ofzo, want ik kreeg het gevoel dat zij ons even
interessant vonden als wij het ruïnegedeelte van hun stad!
Gisteren
ook nog met Maaike het Museo Nacional de Arte bezocht, wat meer dan de moeite
waard was! Je hebt hier enorm veel musea in La Paz en we zouden ze eigenlijk
allemaal eens aan willen doen, dus gaan we het een beetje spreiden.
Waarschijnlijk dus vanaf nu in elk berichtje op mijn blog ook een kort
museumstukje. Ik zal het woord museum in drukletters vermelden aan het begin
van het tekstje, zodat mensen die zich daar geen bal in interesseren dat
gedeelte kunnen skippen, deal?
MUSEUM
Het bevindt
zich in een gebouw dat al veeeeele verschillende functies heeft gehad
(ballroom, casino, fuifzaal, hotel,..). Het is nu in handen van de overheid die
het verhuurt aan het museum. Een prachtig gebouw met drie verdiepingen. We
kregen een goede Engelstalige gids mee (wat ons overal wel wordt beloofd, maar
die niet altijd gegarandeerd verstaanbaar is), die rustig de tijd nam om elk
schilderij te bespreken en onze vragen te beantwoorden. Het museum was dusdanig
ingericht, dat het me na twee uur rondwandelen nog steeds boeide, en laat ik
zeggen dat ik dat niet in elk museum meemaak Het was heel overzichtelijk, in chronologische
volgorde ingericht. Vooral de kamer met abstracte kunst en het gedeelte met
inheemse portretten vond ik erg de moeite. Op de koop
toe liep de gids bijna weg toen ik haar aan het eind een fooi wilde geven, en
dat is hier in La Paz nog uitzonderlijker dan de kans op een slechte Mojito in
de Cubaan, en dat wil wat zeggen!
Uiteraard
voeg ik hier nog enkele fotootjes aan toe en deze keer nummer ik ze bij wijze
van afwisseling in het Spaans
Numero uno:
A lo Cubano, onze lieve lieve Mojitoman die zo mogelijk nog sympathieker leek
te worden na enkele specialiteiten van het huis gedronken te hebben!
Dos y tres: Fiesta in discoteca Mallegria
Cuatro: Op de bar dansen met Dorien en Ulla (of wat de
overschakeling van mojito naar piña colada al niet teweeg kan brengen )
Cinco: Sara en ik met onze groep kindjes toen ik de lollys
had uitgedeeld. (Sara is
ondertussen doorgetrokken naar Peru en zowel de kindjes als ik missen haar!)
Het jongetje in het midden van de foto, Moises, is ondertussen weg, wat me een
heel dubbel gevoel bezorgt; langs de ene kant ben ik heel blij voor het kind
dat het terug mag naar zijn echte thuis, maar langs de andere kant mis ik hem
echt erg, en besef dat al de vriendschappen die je opbouwt met de kindjes
steeds heel kortstondig zullen zijn.. Ik veronderstel dat dat voor de mamis em
de begeleidsters die er vast werken ook vaak erg zwaar moet zijn, die hebben
nog een hechtere band met de kindjes!
Seis:
Ondina die wanneer ze hoorde dat ik voetbal speel, meteen een heel elftal in
elkaar knutselde (Jaja, tel maar na!)
Siete: Een
specialiteit uit La Paz dat als ontbijt (desayuno) of lunch (almuerzo) gegeten
wordt; salteñas
Ocho: Je
kan hier geen vijf stappen zetten of je wordt erop gewezen dat je schoenen vuil
zijn! Met een No gracias kom je er meestal niet vanaf.. Mij lijkt het
zo neerbuigend moest iemand anders mijn schoenen poetsen, maar de inwoners van
La Paz zelf maken er regelmatig gebruik van, zelfs de kleintjes..
Nueve:
Fruitkraampjes in overvloed, wel steeds vruchten kopen die je kan pellen,
anders vraag je om een Salmonellavriendje.
Diez y
once: Geef toe, we waren goed uitgedost! Soms kreeg ik wel de indruk dat de
mensen rondom ons onze aanwezigheid niet helemaal apprecieerden.. Maar kunnen
wij eraan doen dat ze die hoeden zo hoog maken en die toeters zo luid?
Doce y
trece: Tiuhuanaku
Catorce: De befaamde zonnepoort, Puerta del Sol
Quince: Plaza Murillo, hier komen regelmatig mensen
demonstreren tegen vanalles en nog wat. Maar heb je ooit al meer duiven bijeen gezien? Ze verkopen op het plein
zelfs zakjes duiveneten!
Dieciséis: de mooie kleurenmuur aan ons
project, hier leggen ze de kleren altijd te drogen. Alles wordt hier met de
hand gewassen en er zijn veeeeele kindjes dus..
Diecisiete:
Sorry, maar enkele kinderfotos moeten er toch telkens bij vind ik.. Dit is José
die in slaap valt tijdens zijn eten.. Oké, heel cliché, maar te schattig
Dieciocho:
Jocelyn, heel lief meisje
Diecinueve: Een foto getrokken op mijn verjaardag van bijna
heel de groep
Veinte: Maaike en ik op het binnenplein van het Museo
Nacional de Arte
Ik wil
jullie ook nog eens allemaal bedanken voor de leuke verjaardagswensen!! Dit weekend
vertrek ik met Sanna naar Chili voor 10 dagen, om ons visum in orde te brengen
en om op het strand te gaan liggen Mijn
volgend verslag bevat dus fotos van mijn tweede Zuid-Amerikaanse bestemming,
olé again!
Hasta la proxima! Kate
-x-
16-10-2008 om 02:50
geschreven door Kate 
|
