 |
|
|
| Het leven na 5 september 2008 |
|
|
| 25-11-2009 |
 Garfield is terug! |
Vrijdag was papa Cis van school gaan halen. Ik kreeg op het werk telefoon; niet echt het aangenaamste gevoel meer als ze van thuis bellen op een vrijdag. Cis had een verrassing! Ik moest het maar raden. Dit kon ik echt nooit raden: Garfield is terug!! Na meer dan 3 maanden niets van zijn lange lokken te tonen, stond hij daar weer, gezond, goed dik, mooie haren, stillekes miauwend, zoals vroeger!
Maanden heb ik in het bos gekeken: zou ik hem toch niet zien?? Ik had Cis enkele weken geleden gezegd dat ik vreesde dat we Garfield nooit meer zouden zien. Dat was voor Cis niet echt leuk! Ik zag zijn gezichtje zo veranderen. Hij was blijkbaar nog altijd overtuigd dat hij zou terugkomen.
Het doet zo goed onze Garfield terug te zien, met al zijn oude gewoontes. Het was je lievelingspoes. 's Avonds in de zetel heb ik heel voorzichtig tegen papa gezegd: "kon Jannes hier ook maar op een dag terugstaan!" Daar had papa ook al lang aan gedacht!
Cis verzorgt Garfield goed! Waarschijnlijk omdat het voor hem ook een stukje van jou is. We laten hem niet meer gaan. Het blijft voor ons jouw poes! Ik zal hem kammen in jouw plaats! En ondertussen zal ik terugdenken hoe jij dat deed, babbelend tegen Garfield, je grote vriend.
liefs,
mama
|
|
|
|
|
| 18-11-2009 |
| De herfstvakantie is voorbij |
De vakantie is weer voorbij, die donkere vakantie.
We hebben geklust. Er moest nog zoveel opgeruimd worden. Het wordt toch allemaal zo moeilijk. Iets van jou vasthouden, ik zou alles willen laten liggen, alles zo dicht mogelijk bij mij houden. Dat laatste stukje dat nog van je overblijft. Het leven voelt voortaan aan alsof ik in tweeën gescheurd word. Aan de ene kant sta ik in het dagelijkse leven, met Cis en papa aan mijn hand, aan de andere kant heb ik jouw hand nog vast maar je glijdt zachtjes weg, ik kan je niet meer houden, je herinneringen lijken zo lang geleden, je geur, je kleren. Ik weet niet meer hoe je nu zou zijn. Hoe fel zou je al veranderd zijn? Zou je een echte puber zijn? Je zou wel al een stuk boven me uitsteken.
Veel mensen denken dat we "er al over zijn" of "dat alles wel goed gaat met ons". Die tekst die Martine, de mama van Siel, als reactie doorstuurde, vind ik zo mooi: ik wou dat je wist hoe ik me voelde, ik wou dat je wist wat door me heen gaat, ... maar ik hoop dat je me nooit zal verstaan.
Ik heb het Cis proberen uitleggen gisteren. Waarom weten mensen niet dat het nog altijd moeilijk is voor ons. Waarom snappen mensen niet dat wij soms heel boos zijn. Zo'n immens verdriet, zo'n verschrikkelijke pijn, dit is gewoon niet te vatten als je het niet zelf meegemaakt hebt.
In het begin was ik boos toen mensen zeiden dat het alleen maar erger werd. Ik was overtuigd dat je moest zoeken naar de kracht, dat wat je rechthoudt, het positieve, de leuke herinneringen. Maar de pijn wordt chronisch, niet meer acuut, het is niet meer zo hevig, je loopt niet altijd meer met tranen in je ogen, met een krop in de keel maar onder je huid sluimert er iets, je hart bloedt, er is een stuk van je hart weg dat nooit meer terugkomt.
Ik mis je zo, mijn jongen!
je mama
|
|
|
|
|
| 18-10-2009 |
| Klaasje wordt gedoopt |
|
18 oktober: Klaas wordt gedoopt.
Cis wil graag naar de chiro gaan. Die hostie, daar houdt hij niet van!! Als ik hem vertel dat je bij een doop geen hostie krijgt, lijkt het minder erg. Maar toch wil hij liever naar de chiro. We laten hem maar gaan. Zonder veel woorden vinden we dat hij dat best kan doen. Als ik in de kerk ben, weet ik dat het de juiste beslissing was voor hem. Die kerk, daar vooraan stond de laatste keer je kist... verdorie, mijn kind in een kist, dat klopt toch niet! Ik wil hier niet aan denken. Ik wil er zijn voor de reden dat we nu in de kerk zijn: de doop van Klaas.
Hij kijkt rustig rond, is vooral geïnteresseerd in de glasramen. Hij doet het goed, is heel flink, krijgt een flinke scheut water over zijn bolleke en geeft geen kik! Het doet wel raar! Ik wil de zorg voor een ander kindje mee op mij helpen nemen..... Babs is overtuigd van ons kunnen... ik hoop dat ze gelijk heeft. Ze kende jou wel he! Ze had je graag. Ze denkt ook veel aan jou, ook na de doop. We zijn je komen bezoeken maar waarschijnlijk was je al lang bij ons.
Je zou dat kleine ventje leuk gevonden hebben! Soms zie ik in hem streken van jou. Ik hoop dat je hem ook helpt!
je mama
|
|
|
|
|
| 14-09-2009 |
| paniek! Cis snijdt zijn vinger |
|
Deze avond was ik naar de winkel. Cis belde of hij onze poes eten mocht geven. Toen ik aan de kassa stond, belde papa. "Kom eens naar huis, Cis heeft zijn vinger gesneden, het valt wel mee, denk ik. Ik rij naar tante Annelies!" Ik hoorde Cis brullen. "Het valt wel mee..." die indruk had hij me ook gegeven met jouw ongeval. Ik kon maar 1 ding denken: "ik moet erbij zijn!!" Ik had 10 minuten ervoor gedacht dat het terug beter ging vandaag. Toen ik Cis zag en hij gestopt was met wenen, toen alles verzorgd was, voelde ik me slecht! Mijn keel werd dichtgenepen, ik moest gaan eten.. ik had geen honger meer! Zo vlug vallen we terug in een diepe put. Papa had ook knikkende knieën. Ik heb het toch enkele keren moeten kunnen vertellen. Die schrik, die angst dat het nog eens verkeerd kan gaan! Paniek bij het minste. Hoe lang zal dat zo blijven? Voor altijd?
Cis is goed gaan slapen, met zijn vinger helemaal ingepakt. Ik heb het weer een beetje van me kunnen afzetten. Ik heb wel schrik om te dromen. Hoe stom het ook klinkt. Hoe goed we ook denken dat het gaat, zo vlug kunnen we terugvallen! Zo vlug is die spanning er terug.
Hadden we bij jou ook maar zo vlug terug kunnen lachen!
Liefs,
je mama
|
|
|
|
|
| 10-09-2009 |
| 10 september |
10 september 2008. Ik werd al vroeg wakker. Ik moest het ziekenhuis bellen. Ik had de avond ervoor al het gevoel dat er iets niet klopte. Volgens de dokter was er niets speciaals. Er was toch wel iets. Cis wilde die dag voor het eerst meekomen naar jou. Papa en ik kwamen 's morgens al eens kijken. We zouden Cis wel meebrengen 's middags na school, tijdens het bezoekuur. De dokter was druk rond je bed aan het lopen. Wij dachten dat we hem stoorden, hij was druk bezig met je infuus. Hij wou je iets vlug kunnen toedienen. Het leek ons alsof hij iets belangrijks moest doen, hij wist toen zelf nog niet hoe erg het zou worden.
We gingen eerst Cis halen. We kwamen wel terug! We kwamen terug, ja! Zonder Cis. Gelukkig had ik eerst gebeld. Ik dacht dat de dokter misschien nog niet klaar zou zijn. Het leek hen best dat we kwamen, het ging niet zo goed. We zijn niet meer bij jou gekomen, jongen. Je kamer stond vol dokters. Ik dacht toen dat het goed was, die mensen de ruimte te geven die ze nodig hadden, hen niet in de weg te lopen. Als ik er nu aan denk, vraag ik me af waarom ik je hand niet heb vastgehouden. Ik was niet bij je! Had je ons nodig? We waren heel dichtbij, die spanning, niemand wil er nog aan denken.
Ondertussen zijn we een jaar verder. Een jaar zonder jou, zonder je zelfs te kunnen aanraken. Ik denk de hele dag wat er vorig jaar gebeurde. Toen was je er nog... toen belden ze ons...onderweg wist ik het... je zou er niet meer zijn.
Je had een lach op je gezicht! Was je gelukkig, je laatste moment? Ik hou dat beeld voor ogen. De rest van die dag probeer ik te vergeten! Een dag die ik nooit meer wil overdoen!
Ik hoop dat je nog altijd gelukkig bent, waar je ook bent. Ik hoop dat je die lach nog op je gezicht hebt! Ik hoop dat ik die lach ooit terug mag zien!
heel veel liefs, mijn lieve lach!
mama
|
|
|
|
|
| 05-09-2009 |
| 5 september |
5 september 2008, de laatste dag van de eerste schoolweek. Een week waarin je gelukkig was en openbloeide. Je was zo zot, we moesten zo dikwijls lachen met je en zeggen dat je eens rustig moest worden, we werden gek van je!!
Cis was ook opgestaan voor je vertrok met je fiets. Hij kreeg stilaan het schoolritme. Hij kwam naast jou staan toen je aan tafel zat, legde zijn arm rond je schouders, zijn hoofdje op je schouder en zei: "broer!" Hij kon het zo mooi zeggen: "mijn broer" mijn god, mijn alles! Wist hij wat er zou gebeuren die dag??
Ik heb je uitgewuifd toen je vertrok. Je vertrok, om nooit meer thuis te komen.........
Wat mis ik je, mijn jongen! Kon ik je nog maar 1 keer vasthouden...
mama
|
|
|
|
|
| 02-09-2009 |
| september, gedaan met de vakantie, terug naar school |
September, gedaan met de vakantie!!
Het kamp was goed geweest voor Cis. Voor hem had het misschien nog langer mogen duren, voor zijn stemmetje was het hoogtijd dat hij thuis was, stillekes kon zijn... Ik heb je gezocht toen ze thuiskwamen, die jongens! Konden ze je toch niet meebrengen? Konden ze me niet vertellen dat je er terug was, dat het allemaal maar een enge droom was geweest?? Alles is voortaan zo dubbel: ik was blij dat Cis terug thuis was maar ik was zo verdrietig dat jij er niet was!
Frankrijk viel ook mee! Zolang er maar bezoek was. Cis heeft veel bijgeleerd, niet altijd even braaf! Het is een deugniet he, die kleine broer van jou! Ik zie je gezicht voor mij als ik eraan denk dat je broer gek doet. Twijfelend of wij dit nog goed vinden maar zo fier op uw kleine broer! Dat klein ventje dat mensen aan het lachen brengt. Ik heb hem nodig om het vol te houden, Jannes! Frankrijk, elke vierkante centimeter heeft een herinnering aan jou, overal hoort een verhaal bij over jou of van jou, je bent overal maar je bent nergens!
Nergens, ook niet thuis als we er terug komen van vakantie. Het huis is weer leeg, stil, niet zoals we het gewoon zijn maar zoals het het laatste jaar is.
Ook in Madrid was je overal maar nergens. De hele familie bij mekaar.. dat is voortaan zonder jou! Tot we weer je liedje horen: this is life! Dit is inderdaad het leven voortaan voor ons: zonder jou!
September, de school begint terug!
Voor velen is die eerste dag van september even moeilijk als de 10de september, denk ik. Terug starten, terug op de fiets! Vorig jaar..... vorig jaar reed je nog mee, toen nog wel, die eerste dag! Toen had Cis al tranen in de ogen als hij moest vertellen dat hij een broer had! Die grote broer, die steun en toeverlaat, die opeens niet meer bij hem op de speelplaats was! die naar die grote school vertrokken was.
Sommige mensen kunnen er iets over vertellen, sommige kunnen het schrijven op de blog of via een mail, een mooi gedicht of gewoon via een bloemetje. Andere krijgen het niet over hun lippen maar allemaal missen ze je, Jannes! Ik zie het aan de manier waarop de mensen naar me kijken, wat ze over je vertellen, hoeveel keer je blog bekeken wordt, niemand is je vergeten!
Ik hoop dat je hen ook niet vergeten bent, vriend, je vrienden in de klas, je vrienden op de fiets, je kleine broer, ze hebben allemaal je steun zo hard nodig! Geef ze van daarboven allemaal een schouderklopje mee!
Veel liefs daarboven! Ben jij er ook een nieuw jaar begonnen? Hoe gaat het er toch aan toe?
mama
|
|
|
|
|
| 11-07-2009 |
| 11 juli, de jongens vertrekken op kamp! |
Het eerste deel van de vakantie zit er al op. Het moment dat de vakantie begint tot aan het kamp. Het is vakantie, dat is lang opblijven!! Maar dat is ook terug op krachten komen om fris op kamp te kunnen vertrekken. Dat heeft je broer toch wel van jou gekregen: gaan slapen.... amai, dat is toch moeilijk!! Er is nog juist iets op TV dat hij wil zien of hij moet nog juist iets vertellen. En dan boven... tanden poetsen, show verkopen voor de spiegel, de rest zie jij ook wel he! Dat vertel ik hier niet!! Ongelooflijk. Ik denk dat hij 'nog erger' is dan jij!
Het is ook zo'n mooi weer geweest! Cis ziet al weer mooi bruin. Alleen zijn poep en bovenbenen, dat heeft hij al zoals jij, van die zwemshort te dragen. Hij is een echte waterrat! Hij wil ook graag een zwembad in de tuin, zoals bij nonkel Werner! Hij weet zelfs al waar het moet komen! Het lijkt me leuk maar ik voel me schuldig tegenover jou! Jij had dat ook wel graag gehad. Je gaat anders tegen het leven aankijken en laat bepaalde dingen gemakkelijker toe maar het geeft me het slechte gevoel dat Cis meer krijgt dan jij....
Cis is klaar voor het kamp! Hij ziet er wel naar uit! Jammer dat Daantje niet meegaat, dan zou het echt geslaagd zijn!
Ze vertrekken aan de Spin dit jaar. In de regen.... dat is niet zo leuk natuurlijk! Cis mag nog met de bus, jij zou je fietsje opgemoeten hebben! Ik ben er niet aan gewoon dat jij dat al een jaar zou gedaan hebben, naar school fietsen, door weer en wind...
Heel even is het toch moeilijk voor Cis. Tussen die massa mensen ziet hij niet direct zijn plaats, zijn vrienden. Ik moet op mijn tanden bijten.. het zal hem toch wel lukken he?? Ik weet dat ik het niet moet vragen maar toch doe ik het heel even: "Dries, ge houdt hem toch een beetje in het oog he??" Dries geeft me een flinke knipoog! Hij lacht tegen Cis en zegt heel uitbundig dat hij hem in het oog gaat houden, dat hij moet opletten! Voor mij een kans om vlug eens aan de andere kant te kijken en een traan weg te pinken! Ik weet dat Stijn en Dries als grote broers dat klein ventje van ons in de gaten gaan houden! En van die leiders ben ik ook wel overtuigd! En jij laat hem ook niet in de steek he!!
Chiro, dat is echt iets voor Cis. Het kamp ook! Maar toch is het weer zo moeilijk. Vorig jaar kon ik eens genieten. Eens niet moeten opletten dat ik op tijd thuis was, eens met vrienden op stap gaan, ons huis dat opgeruimd bleef....
Nu is het weer stil. Genieten lukt niet! Er worden plannen gemaakt zoals anders, met vrienden gaan eten, gaan winkelen,... maar genieten, dat is voor een paar jaar uit mijn woordenboek geschrapt! Dat toplaagje is eraf. Dat stukje van mijn hart bloedt nog! Dat stukje waar jij zo diep in zit!
Maar het zal ons goed doen, we zijn eens alleen, geen kleine spruit die onze aandacht opeist, we kunnen weer eens babbelen, over jou, over onze gevoelens zo zonder jou. Ik weet dat jij dat wil! Dat we babbelen! Dat wij niet ongelukkig zijn...
Zorg je voor je broer daar op kamp??
en laat hem ons veel "zonnige" groetjes kunnen sturen he!!
mama
|
|
|
|
|
| 01-07-2009 |
| 1 juli, de examens zijn voorbij, de vakantie begint! |
De examens, dit zou een van die momenten moeten zijn waarop ik denk: er is toch iets vervelends dat ik nu niet moet meemaken. Ik denk dat ik serieuze stress had gehad met jou! Leren, alles weten, lezen, informatie opslorpen, het was "helemaal jij" maar studeren, dat wat moest....we waren niet de beste vrienden in de examens he!! Ik koester stilletjes de gedachte dat jij dit jaar heel erg je best zou gedaan hebben, je zat eindelijk op je plaats, dat hebben we die eerste week genoeg gezien! Ik laat je in mijn dromen in die lijn verder gaan! De klas op sleeptouw nemen en gedreven aan je bureauke gaan zitten op je nieuwe kamer... in mijn dromen maak ik het leuk met jou, de werkelijkheid is moeilijker. Ik word zenuwachtig van examenperiodes, ik zak weg, ik krijg het verschrikkelijk moeilijk. Waarom toch? Marc vertelt me dat het normaal is, dat ik heel sterk met jou zou bezig geweest zijn, druk maken of bezorgd zijn, om het even, ik zou voor je gezorgd hebben! Hij heeft gelijk. Ik mis het, je een beetje te kunnen verwennen, gelukkig zijn met jou na een goed examen, je eens goed vastpakken als het niet was wat je gedacht had en je stillekes in je oor fluisteren dat je voor mij toch nog altijd een goeie jongen bent, dat ik je nog altijd graag zie!
"Gelukkig" zijn er nog veel andere sukkels die wel examens moeten doen en die mij komen vertellen hoe het was! Soms geeft dit een dubbel gevoel, moet ik aan jou denken, dat je er niet meer bent, maar ik blijf de sfeer kennen op die manier en het houdt je dichtbij! Dank je, studenten, om mij nog te laten meetellen!
Nu alle stress voorbij is, kunnen we aan de vakantie beginnen. Ik moet Cis nog wel even overtuigen dat hij het ook heel goed gedaan heeft op school. Wie kan zomaar groeien tijdens een jaar waarin je zoveel moet meemaken, waarin je van kleine broer opeens een grote jongen moet zijn?? Maar Cis doet het! Met jouw steun waarschijnlijk, zoals altijd! Weet je nog hoe hij je vroeger, als klein ventje "broer" noemde? Je blijft die "broer"!!!
Dat hij 12 procent meer had dan Dries, heeft hem toch wel duidelijk gemaakt dat hij het "echt" wel goed gedaan had!!
Geniet van de vakantie!!
Conny
|
|
|
|
|
| 24-05-2009 |
| 24 mei, Klaasje is geboren!! |
Eindelijk, na heel lang wachten is Klaas er!!! Wat een knap blond ventje!! En wij mogen meter en peter zijn! Papa kent dat gevoel al! Voor mij is het nieuw! Voor mij is het toch veel meer dan leuke cadeautjes kopen voor een kind. Jannes! Je hoort me al komen he! Je zal me weer moeten helpen!! Aangezien we geen bloedband hebben met mama of papa vind ik de taak nog gewichtiger! Het is niet gewoon volgens de traditie dat wij gevraagd worden. Maar jij hebt een band met Klaas he, Jannes! Zijn kleine lichaampje is beginnen groeien toen jouw lichaam is gestopt met functioneren. Ik vraag me af wat je hem hebt meegegeven! Ik ga genieten van dat ventje, omdat ik weet dat jij er ook bent, om hem te helpen! En Klaasje zal je leren kennen omdat iedereen over jou zal vertellen. En omdat er misschien een beetje energie van jou in hem zit!
Ik droom van jou, ik zie je in de zetel zitten met Klaasje in je armen. Niets voor jongens maar je ogen zouden je verraden hebben! Je zou gestraald hebben! Zoals Cis straalt met Klaasje in zijn armen!
dikke zoen!
mama en fiere meter!
|
|
|
|
|
| 21-05-2009 |
| 21 mei, Eerste Communie voor Cis |
Groot feest voor Cis! Cis doet zijn Eerst Communie! Hij heeft veel overwonnen om zover te komen! In de kerk komen was voor hem wel het moeilijkste! Maar het zingen van de liedjes heeft hem wel geholpen! Hij is blij en zenuwachtig! En zonder die steun naast hem, is het toch onzeker!
Tante Ann is er voor zijn feest, dat helpt hem wel! En ze zal het horen, he 'tante Ann'!! Heb jij het kunnen tellen?
Die mis... het is allemaal zo mooi, zo leuk, zo waar,... als je er iedereen bij kan hebben. Die teksten zeggen hoe mooi kinderen zijn maar voor mij wordt het ondraaglijk! Al dat mooie moet ik missen!!! Gelukkig is Cis er nog! En die geniet! Hij doet volop mee, zo plichtsgetrouw! Zou hij aan je denken? Zou hij je ook zo missen? Ik hoop dat hij niet merkt hoe moeilijk het voor mij en papa is!
Het weer is zalig! We kunnen buiten zitten, lekker in het zonnetje! We kunnen feesten. Cis geniet ervan maar is af en toe ook stil, speelt af en toe eens alleen. Ik hoef het hem niet te vragen, ik weet dat hij je zo mist! Ik wil het hem niet vragen want ik moet zelf veel te veel moeite doen om niet te wenen en in een hoekje te kruipen. Ik wil zijn dag niet kapot maken, ik probeer stilletjes op de achtergrond te blijven en laat de rest van de familie doen waar ze zo goed in zijn, Cis helpen om het aangenaam te maken! Ik heb er het volle vertrouwen in! Ze hebben Cis al zo goed geholpen de laatste maanden! Waar zouden we staan zonder hen?
Cis geniet, eet en speelt en wat heel belangrijk is: Cis gaat heel laat slapen!!!! En er komt nog een feest, overmorgen, want Lies heeft toch ook haar communie gedaan he!
|
|
|
|
|
| 12-05-2009 |
| 10 mei, 11 mei, 12 mei |
10 mei, moederkesdag
Viert moeder! Een moeder zorgt voor haar kind, een moeder ziet dat alles in orde is met haar kind, een moeder is altijd in de weer voor haar kind, een moeder is eens boos op haar kind, een moeder is fier op haar kind... ik hoef niet te zien dat je op tijd uit je bed bent om naar school te rijden, ik hoef niet te zien of je wel genoeg studeert, ik kan niet in spanning zitten wachten tot je thuis komt met je rapport, ik kan alleen nog lachen om de moppen die je vertelde, om de gekke dingen die je deed, het geeft me een goed gevoel als ik droom hoe je met je broer speelde. Ik ben fier op jou! Je was een goeie jongen! Je was de beste broer voor Cis. Je blijft mijn jongen! Ik blijf moeder...
11 mei, verjaardag van onze broer
Weer zo'n moeilijke dag! Broer is 9 jaar geleden geboren, broer is 9 jaar geleden gestorven! Jef. Jij had Jef moeten heten. Ik was toen niet overtuigd. Papa bleef met zijn voorstel afkomen! Waarom ook niet? Het is toch een mooie naam he! Dus zou broer Jef heten! In ons hart heeft hij die naam meegekregen.
Je hebt me goed geholpen om de dag door te komen. Je luistert goed he!!! Soms beter dan vroeger, moet ik wel toegeven! 
Ik hoop dat je samen hebt gevierd. Je hebt hem toch een dikke zoen van mij gegeven he! Vertel je hen over ons? Soms zou ik een vlieg willen zijn maar zelfs op die manier kom ik ook nog niet bij jullie he!!
12 mei, ik word ook een jaartje ouder..
Mijn eerste gedachte vandaag: "moet dit echt? Jannes, hier moet je mij doorhelpen!!" Dat heb je ongelooflijk goed gedaan. Deze morgen regende het sms'jes. Dat kon alleen maar een goed gevoel geven. Zoveel steun krijgen van mensen die beseffen hoe moeilijk het is. Zonder er telkens op te wijzen. Het was mijn dag! Het verdriet was draaglijk! Zoveel mensen hielpen me mee dragen. Jij was er bij, heel dichtbij! Ik was perfect gelukkig geweest, was jij er maar lijfelijk bij geweest!!
Bedankt voor deze dagen! Bedankt voor wat je deed! Bedankt dat je er was!
mama
|
|
|
|
|
| 12-04-2009 |
| 12 april, Pasen |
|
Pasen, de klokken komen! Weer zo'n probleem! Cis moet alleen gaan rapen. Hoe moeten we het weer aanpakken om het voor hem toch leuk te maken?
Iedereen zorgt voor hem! Wij moeten op zaterdagavond naar een feestje en Cis gaat bij Stijn slapen. Als hij wakker wordt, zijn de klokken daar al geweest! Rapen maar! Als hij thuis komt, zijn ook hier de klokken geweest. Weer rapen. 's Middags gaan we naar 'onze nieuwe familie' zoals Cis hen noemt, en ook daar zijn de klokken geweest! Samen met Wannes kan hij nog eens rapen. Ook de kippen hebben daar eitjes gelegd. En niet alle eitjes worden gekookt... he Tom. Had jij hem dat ingegeven, om dat eitje bij de gekookte te leggen? En dat het dan juist bij Tom komt, daar zat jij ook voor niets tussen zeker?? Dan maar naar bomma om........ daar ook eitjes te rapen! Leuk zoveel eitjes rapen maar wie zal ze opeten??
Cis is vrolijk, lacht, doet gek... maar eigenlijk mist hij je verschrikkelijk! Die vakanties zijn voor hem een ramp! Dan voelt hij pas hoe hard hij je mist! Verdomme, Jannes, dit doet me zo'n zeer! Jou moeten missen, is ondraaglijk! Je broer zo moeten zien, ik weet niet of ik dit mijn hele leven aankan! Hij begint er veel over te vertellen. Als hij op tv een film ziet waarbij een jongen zijn broer verliest, zegt hij dat hij weet wat die jongen voelt. Hij kent dat gevoel om alleen achter te blijven! Hij is groot geworden.. hij moet wel. Waar hij je vroeger vol bewondering achterna huppelde, moet hij nu zelf vooraan staan, met niemand achter zich!
We proberen zoveel mogelijk met hem te spelen, vriendjes te laten komen maar die grote broer is onvervangbaar!
Je foto met Teiger heeft hij op zijn kamer gezet. Zijn knuffel die jij een tijdje hebt mogen gebruiken, houdt hij 's nachts in zijn armen! Misschien heb je het nooit beseft hoe belangrijk je voor hem was.
Je blijft zo diep in ons hart!!
mama
|
|
|
|
|
| 05-04-2009 |
| 4 - 5 april |
4 april, de verjaardag van opa.
Opa is 75! Dit zouden we speciaal moeten vieren! Vieren.... feesten, genieten, geluk..... het past me allemaal niet goed meer! vieren... met 4! dat zijn wij niet meer! Ik probeer er het beste van te maken! Dat zou jij goed gedaan hebben! Je zou grapjes verteld hebben tegen opa, je zou hem geplaagd hebben, op jouw manier! Wij zouden gelachen hebben...
Ik weet dat je van daarboven meegekeken hebt. Misschien heb je broer en zus verteld over opa.
Ik heb je verschrikkelijk gemist! Opa ook!
5 april, de verjaardag van bompa.
De eerste keer dat je bij bompa bent als hij jarig is! Ik wou dat ik je had kunnen zien! Je wou bompa zo graag kennen. Nu kan je samen met hem zijn verjaardag vieren! Ik denk dat je straalt.. Ik hoop dat je er gelukkig bent!
We missen je!
mama
|
|
|
|
|
| 10-03-2009 |
| 10 maart |
We zijn al de 10de maart. Je bent al een half jaar niet meer bij ons!
Ik heb nooit kunnen denken dat ik ooit nog het gevoel zou hebben dat de tijd toch vlug voorbij gaat. Je laatste knuffel, je laatste woorden, die eerste zotte week op het college, het lijkt al veel verder weg dan een half jaar. Die pijn, die angst die woensdag, die woorden "het gaat echt niet goed", die rit naar Edegem, je daar zien liggen, de blik in Cis zijn ogen als hij me vraagt hoe het met je gaat, het lijkt allemaal pas gisteren gebeurd. Die pijn, die is niet te dragen. Die moet je wegduwen. Een stuk dan toch. Je steekt het achter een muur met een deur in. En af en toe laat je die deur eens open gaan.
Waar ik het meeste schrik voor heb, begint stilaan te komen! Hoe zou je er nu uitzien? Hoe zou je nu zijn? Hoe hard zou je al veranderd zijn in je nieuwe omgeving? Je zou veranderd zijn, dat hebben we die eerste week al gemerkt! Je bloeide zo open! Als ik voor de schoenenwinkel sta, vraag ik me af welke schoenen je zou gekozen hebben. Het wordt moeilijk nog te weten hoe je zou denken, hoe je je zou kleden. Ik raak je een stukje kwijt! En toch ben je zo dichtbij!
Tot vorig jaar vond ik 10 dagen kamp met de chiro meer dan genoeg. Ik zag zo naar die bezoekdag uit, om te zien waar je nu eigenlijk was, at, sliep, speelde. Vanaf dat moment kon ik me een beeld vormen. Dan was het nog even voor de 10 dagen om waren. Maar ik wist dat jij het leuk vond. En als er iets was, zou ik wel verwittigd worden.
Nu ben je al zolang weg, ik weet niet waar je bent! Ik weet niet hoe het er is! Ik weet niet of je er gelukkig bent! Ben je bij bompa? Kan je spelen met Teiger, Sim, Beigeke, Hocus?
Ik moet geloven dat er iets is! En dat je er gelukkig bent! Als dat zo is, dan kom ik ooit terug bij jou! Maar ik moet nog even hier blijven, voor Cis, voor papa! Maar ik zal niet bang zijn om te komen want jij zal op ons wachten.
Als dat zo is, weet ik dat ik je af en toe eens kan voelen, diep in mijn hart, het warme gevoel dat je me geeft!
Je bent mijn schat!
mama
|
|
|
|
|
| 01-03-2009 |
| 1 maart, kermis in Dessel |
|
Zondag, 1 maart, kermis in Dessel.
We zijn enkele dagen naar Frankrijk geweest. Het is dus de eerste keer dat ik alles op de kermis zie staan. Ik heb er nog niet echt aan gedacht wat het zal worden. Onze eerste kermis zonder jou...
Cis vindt het best leuk, er staat ook veel en hij gaat eerst maar eens zien wat hij wil doen. Met kikkers gooien, touwtjes trekken met tweety eraan, met appels gooien. Alles valt nog mee. Het is mooi weer en het doet goed buiten te kunnen zijn. Als ik ook maar niet teveel naar de mensen kijk! Sommige blikken vertellen me hoe erg die mensen het vinden, sommige blikken zijn verwonderd dat ik ook wel lach... ik lach want het lukt me vandaag! Ik zie de jongens van je klas van vorig jaar. Met wie zou je hier gelopen hebben? Met die jongens? Zou je nieuwe vrienden meegebracht hebben? Ik lach maar diep in mij vecht ik tegen de pijn...
Cis gaat naar het Luna Park, je favoriete plaats! Ik denk dat je hem stiekem helpt want hij heeft weer alle geluk van de wereld! Hij verdient een heel pak punten en kiest een knuffel. Jij spaarde je punten. Je had er al zo'n dik pak. Je was er zo trots op! Ik heb ze in mijn handtas... Cis is gelukkig met de knuffel die hij verdiend heeft. Ik hou jouw punten nog even bij. Jouw punten, nog een klein stukje van jou dat hier is. Ik bewaar het nog een tijdje... misschien de volgende keer....
Bedankt voor het mooie weer! En de mensen die me bemoedigende woorden zeiden. Die goeie babbel met een mama!
Ik hou van je!!
mama
|
|
|
|
|
| 04-02-2009 |
| 4 februari, je verjaardag |
Hi Jannes,
gelukkige verjaardag, mijn vriend! Je 13de verjaardag. 13, niet bepaald een geluksgetal. We zouden ermee kunnen lachen hebben dit jaar. Je fratsen, ja kijk, je bent nu eenmaal 13, geen geluk dit jaar...
13 jaar geleden lag je in mijn armen, mijn geluk kon niet op! We waren ondertussen al bij Stijn op bezoek geweest. Met bed en al, weet je nog? Het was een drukke dag toen, we kregen al heel veel bezoek. Maar we waren zo gelukkig met jou erbij!
Nu moeten we je verjaardag vieren zonder je zelf te zien genieten. We eten je lievelingsgerecht vandaag, zoals we anders ook zouden doen. Stoofvlees. Wel met frietjes als je het niet erg vindt. We zullen met veel zijn!
Ik hoop dat je mee geniet. De sneeuw is er al, je weet dat me dat gelukkig maakt.
Met jou erbij zou ik het zoveel mooier vinden maar ik weet dat we ooit weer samen jouw verjaardag vieren!!
Heb ik je wel genoeg gezegd hoeveel ik van je hou?
Van hier tot aan de sterren en terug, mijn ster!
mama
|
|
|
|
|
| 05-01-2009 |
| maandag 5 januari SNEEUW!!! |
maandag.... terug werken, terug school, terug een wekker die ons wakker maakt.....
Een auto komt voorbij....heel stilletjes!! Het heeft gesneeuwd!!!
Normaal zou ik uit mijn bed springen en niet kunnen wachten tot ik jou kan wakker maken om dan opgewonden te kunnen fluisteren dat het gesneeuwd heeft! De zaligste dagen van het jaar om je wakker te maken! Je springt even vlot uit je bed en gaat aan het raam kijken!!
ZALIG!!!
Ik blijf even liggen en denk eraan hoe het had kunnen zijn.
Ik had het niet over mijn hart gekregen om je met de fiets of met de bus naar school te sturen...
Ik hoop dat je geniet van al die pracht!! Wat moet het mooi zijn van daarboven!
groetjes,
mama
|
|
|
|
|
| 01-01-2009 |
| 1 januari 2009 |
1 januari 2009
Gelukkig nieuwjaar.... het is moeilijk voor ons maar ook voor alle mensen die ons geluk willen toewensen.
Kunnen we terug gelukkig zijn? Ik ben nog lang niet zo ver! Ik kan terug lachen! maar het gemis doet nog zoveel pijn!
Het komt terug vanuit mijn hart maar mijn hart ontbreekt een stukje!
Ik hou ervan om over jou te babbelen! De leuke dingen! de gekke dingen. de stomme dingen... zolang ik maar over jou kan babbelen.
Kaartjes sturen met nieuwjaarswensen lukt me niet! Ik wil het wel doen maar ik heb de agenda vol gezet om niet te kunnen zitten piekeren. En wat zal ik schrijven? Nee, ik laat het een jaartje voorbij gaan! Ik gebruik even mijn energie om er voor ons zelf het beste van te maken.
Maar ik wil iedereen die ons steunt, zoveel geluk toewensen! Een goede gezondheid maar ook heel veel vriendschap! We hebben er zoveel mogen ervaren de laatste maanden en dat doet deugd! Daar kan je je aan optrekken.
Ze zeggen dat er niets dan geluk is hierna.... ik hoop het voor jou! Ik zou je zoveel geluk willen toewensen, mijn jongen! Ik kan alleen dromen van wat ik je hier had kunnen wensen. Wat ik je daar nog kan wensen, weet ik niet! Misschien dat we mekaar ooit terug mogen zien!
liefs,
mama
|
|
|
|
|
| 25-12-2008 |
| 25 december, Kerst |
25 december, Kerst!
onze eerste Kerst zonder Jannes, de eerste verjaardag van Cis zonder zijn grote broer.....
De gedachte eraan is heel moeilijk te dragen. Hoe zullen we dit doorgeraken? Kan ik dit wel? Hoe moet het allemaal? Feest zonder Jannes, nieuwjaarsbrieven zonder Jannes, de hele familie bijeen maar geen Jannes... hoe kom ik dit in godsnaam door???
Iedereen mist je verschrikkelijk, Jannes, maar dat maakt het juist mogelijk om er door te komen. Iedereen mist je aan tafel maar er wordt over jou verteld! Wat jij graag at, hoe je vroeger met de play station speelde en dit met heel je lichaam, je ging "volledig" door de bocht bij het racen. We kijken naar bomma's nieuwe agenda en zien de foto's van je gekke bekken. Hoe kan het ook anders? Er zijn geen andere foto's van jou! Er worden herinneringen opgehaald. Het wandelen is moeilijk... je genoot van deze dingen. Met de honden, ondertussen zijn het er 4 die over de bruggetjes moeten. De gedachte dat je dit zo leuk zou gevonden hebben, je zoeken tussen de rest en je niet vinden.... tot we opeens in de verte muziek horen...Ergens is het feest.... ongelooflijk: je liedje van Amy Macdonald! Je bent er! Je bent bij ons!!! 1 liedje en het is weer stil! We kijken mekaar aan en durven niet denken dat het echt kan! Toeval of echt een teken van jou??
Het doet goed te denken dat je er bent maar het is tegelijk moeilijk omdat ik je ook wil vasthouden en dit niet kan!
Je knuffelen, je eens goed vastpakken, dat zou voor mij het mooiste kerstcadeau zijn!
Je broer heeft de hele familie rond zich op zijn verjaardag! Hij geniet, hij krijgt extra aandacht! Iedereen probeert het leuk te maken voor hem. Hij heeft zijn oog pijn gedaan bij het spelen deze week. Dit was eerst een domper op de vreugde maar de grote plakker went en de pijn verdwijnt! Hij geniet van de aandacht, de cadeautjes maar vooral van het niet alleen zijn! met de neefjes en nichtjes op de Nintendo spelen.
Je nieuwe bed hebben we eindelijk staan. Cis slaapt er in, voor de eerste keer. Misschien kan je bij hem liggen deze nacht, het bed is groot genoeg! Ook voor hem zou dit het mooiste cadeau ooit zijn...
Ik hoop dat jullie ook een mooie Kerst gehad hebben! Jij met bompa, broer en zus. met al onze poezen en Mit! Ik hoop dat je haar goed ontvangen hebt!
Op 27 december is onze zus juist 10 jaar in jullie nieuwe plaats. Geef ze een dikke kus van mij! En zeg haar dat ik ook van haar hou!
Groeten aan zus, broer, bompa
Ik mis je! Tot ooit!
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
 "Wink"){kind=icon}
