5 september 2008, de laatste dag van de eerste schoolweek. Een week waarin je gelukkig was en openbloeide. Je was zo zot, we moesten zo dikwijls lachen met je en zeggen dat je eens rustig moest worden, we werden gek van je!! Cis was ook opgestaan voor je vertrok met je fiets. Hij kreeg stilaan het schoolritme. Hij kwam naast jou staan toen je aan tafel zat, legde zijn arm rond je schouders, zijn hoofdje op je schouder en zei: "broer!" Hij kon het zo mooi zeggen: "mijn broer" mijn god, mijn alles! Wist hij wat er zou gebeuren die dag?? Ik heb je uitgewuifd toen je vertrok. Je vertrok, om nooit meer thuis te komen.........
Wat mis ik je, mijn jongen! Kon ik je nog maar 1 keer vasthouden...
