Van Guamote reden we in de bus tot aan de cotopaxi met vaak prachtige zichten onderweg (van dicht en van ver ) We werden op de Panamericana (de hoofdweg die van noorde naar zuid loopt)enkele kilometers van de ingang gedropt. Opgepikt door een gids die ons het park binnenleidde daar zagen we de cotopaxi al verschijnen, er zaten langs die kant nog wat wolken voor
De cotopaxi is één van de 64 vulkanen die het land rijk is.Tot voor kort was hij ook onrustig en was de toegang verboden . Toen ik hier toekwam , steeg er nog steeds een rookpluim naar omhoog: bij helder weer kun je hem op bepaalde plaatsen in Quito zien opduiken ik met 'mijn 2 gepensioneerden'. De top die in rustigere tijden helemaal wit is , ligt nu bedekt met as (grijs) aan de overzijde van de Cotopaxi ligt de Rumiñahui, een uitgedoofde vulkaan. Er lopen hier wilde paarden (verwilderde) een prachtige , aangelegde wandeling rond een meertje: Laguno Limpiopungo. Ondanks het mooie weer is het wel fris
en heel veel wind prachtig hee. We hadden ontzettend veel geluk met het weer. Heel vaak zit de top verscholen in de wolken. veel mensen die de Cotopaxi bezochten hebben dit niet zo mooi gezien maar toch blijft iedereen steeds waakzaam voor vulkaanuitbarstingen: bepaalde wegen mogen nog niet betreden worden (er is normaal een staptocht mogelijk naar een refugio tegen de berghelling aan) , op een bepaald uur moet je het park uit zijn. Er is een camera die 24/24 bewaakt , zodat alarm geslaan kan worden. Ook zonder rookpluim kan een vulkaan plots exploderen. Ook aardbevingen zijn hier "gewoon" en men moet steeds voorzien zijn op vluchtroutes...
Als de wilde paarden doodgaan worden ze ter plaatse gelaten , als voedsel voor de condor die hier nog leeft(niet gezien)