Mijn Spaans gaat vooruit , nog niet zoals ik zou willen maar ze zeggen mij hier toch dat ik beter spreek… Het valt mij wel op dat taal toch steeds veel te maken heeft met  kleine bij- en tussen- woordjes. Ook soms de volgorde van woorden zeggen ze mij hier,… waardoor nuances veranderen, betekenissen voor de ander niet steeds duidelijk zijn.

Ik zat op de bus met een zus van Saulo en hoewel ik nu zeker wist dat ik alle woorden correct zei, alle werkwoorden juist verboog,(het waren maar eenvoudige zinnen hoor)… toch begreep ze mij vaak niet direct, dan moest ik het nog eens op een andere manier zeggen. Misschien zijn het ook gewoontes van iets op een bepaalde manier te zeggen of niet gewoon te zijn te luisteren naar anderstaligen…

Maar zo ook omgekeerd vroeg ik aan Amelie in het Nederlands : “Hoelang ga je nu al naar de tekenles?” en ze antwoordde : “ 3 uur “ .  Eigenlijk is het antwoord niet echt fout , maar ik bedoelde wel iets anders.

Het doet mij denken. Denken aan al die mensen die hun land moeten verlaten en terecht komen in “Babel” . Of ook zelfs aan migranten die onder ons wonen en wel hun best doen maar de taal nog niet 100% kennen.. Je status tov de ander , bij niet 100% begrijpen van hun taal, duikt ongelooflijk naar omlaag. Al die mensen die wij niet volledige begrepen hebben , of die ons niet volledig begrijpen. De nuances die verloren gaan, de misverstanden die ontstaan. En als je dan nog eens niet welkom bent… Conclusies , vooroordelen,ze zijn zo snel gemaakt.

Het doet mij ook aan sommige hersenverlamde kinderen denken. Hun communicatie is soms zo beperkt en moeizaam, en voor hen duurt het hun leven lang. Die kunnen ook nooit op adem komen, of het is zwijgen en berusten. En soms wordt berusten zo erg dat ze afhaken, stoppen met vechten, doodgaan….

Het doet Inge heel erg pijn als ze over zo enkele gevallen vertelde: dat heeft volgens mij ook alles met communicatie en begrijpen te maken.

De beste manier om elkaar te verstaan, is individueel met de ander praten, vragen, uitleggen , hervragen, herformuleren… en vooral het “ vooroordeel “ erbij nemen dat je de  ander waardevol en interessant vindt.

Zo leer ik hier best mijn Spaans: met in eerste plaats dank aan Saulo en Inge (maar da ga goe in t Nederlands )