Samen naar Otavalo geweest :dit stadje is  gekend voor zijn kleurrijke  geweven stoffen en zijn typische klederdracht: de vrouwen met geborduurde witte bloezen en lange rokken  en de mannen met witte broeken en blauwe poncho en hoed. Ik vergat  wel foto’s te trekken van het marktje dat ook wel de moeite is . voordien gingen we owv Allerzielen naar het kerkhof:  

Het zag daar zwart van het volk. Het is hier de gewoonte om op het graf van overleden geliefden ,samen met de familie oa broodmannetjes te gaan neerleggen, te eten , soms ook te zingen.Iemand gaf zelfs de kruisen een nieuw verflaagje terwijl iedereen er maar langs liep. Het is eigenlijk een echt feest. En wie bidt voor de overledene mag ook meeëten. We liepen kriskras over het kerkhof , over en op en tussen de graven . Bij ons zou dat eerder oneerbiedig lijken. Ik trok continu foto’s , eigenlijk een beetje in het geniep (zonder door de lens te kijken) en op goed geluk af   . Zo  proef je toch  een beetje de sfeer.

een voorbidder

een nieuw verflaagje 





muziek voor de overledene

rusten in vrede 

op het kerkhof lezen over hoe hij aan zijn einde kwam