Op de consultatie  vandaag een kindje van 3,5 maand gezien (Adriena) : de familie en de mama waren niet gerust : steeds slap hoofdje en ze hadden de indruk dat het van dichtbij maar niet van ver zag. Het lag rustig in mama’s armen te slapen , te tjoeken met haar mondje , zoals Heleen destijds ook kon, precies weinig aan de hand. Toen we haar onderzochten viel haar grote hoofdje op toen we het maten. En +- geen volgbewegingen (op zwart-wit cirkel) te zien , en plots zelfs staren en niets bewegen voor enkele seconden. Eventjes nystagmus naar boven, geen hoofdcontrole , ook Babinsky positief… het voorspelt weinig goeds. Inge vermoedt een waterhoofdje. Ze liet een EEG en CT doen, in afwachting van consult bij de neuroloog.

Ik vind het bewonderenswaardig hoeveel ervaring ze heeft opgebouwd in het vroegtijdig detecteren van handicaps, genetische syndromen die ze zoekt te herkennen. Ik zal nog veel van haar leren… Het is leuk om te merken hoe we elkaar bevruchten met elk ons eigen ervaringen. Hoe hartverwarmend is het  te zien en voelen hoe eenvoudig, open-minded en bescheiden Inge is gebleven 

hier de consultatieruimte en Inge samen met Yvonne ,haar rechter hand , die telefoons opneemt,kinderen weegt en meet, mensen opbelt , afspraken maakt ... een heel empatische, lieve vrouw!

De psychologe van Tapori met haar man en hun dochtertje Sol , die aan het nippertje aan een  kernicterus (ernstige geelzucht die zware mentale handicap kan geven) is ontsnapt…  Vandaag was het voetbal Ecuador tegen Bolivië , vandaar alle drie in uniform